Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Το έγκλημα της Μικρής Περιμετρικής με εκατομμύρια ευρώ πεταμένα. Τρύπησαν τα βουνά, φτιάξανε τούνελ και λεωφόρους και τώρα τα εγκατέλειψαν ενώ η Πάτρα πνίγεται στο κυκλοφοριακό και δεν μπορεί να ανασάνει…





Μικρή Περιμετρική !  Ένας σύγχρονος δρόμος Ευρωπαϊκών προδιαγραφών πού έφαγε εκατομμύρια ευρώ σήμερα έρημος καί άχρηστος! Ένοχος ουδείς;

-------------

Σ΄ αυτήν εδώ, την πάλαι ποτέ ευγενή και άθλια σήμερα Πολιτεία, κι΄ εγώ εγεννήθηκα…

Πονάω λοιπόν για τον τόπο μου και θέλω την καλυτέρευσή του… 

Αλλά σήμερα, μόνο τα σκορπισμένα χαρτιά να κοιτάξεις τα πεταμένα στους δρόμους και τα άδεια μπουκάλια με τα νερά σκόρπια ωσαύτως πάνω στα σπασμένα πεζοδρόμια, μαζί  με τις ακαθαρσίες των σκυλιών και τους ποντικούς να τρέχουν, αρκούν για να σού δώσουν την αίσθηση ότι ζείς σε μια άλλη πολιτεία και σε μια παρωχημένη εποχή πού ούτε επί Τουρκοκρατίας και επί Αραπιάς του Ιμπραήμ, οί Πατρινοί δεν έζησαν…

Χώρια τα άλλα υπόλοιπα πού βρίσκονται πεταμένα στους δρόμους, από ανεξέλεγκτους αλλογενείς πού ξεδιαλέγουν τους κάδους σκορπίζοντας  όλες τις βρωμιές γύρω τους χωρίς να δίνουν δεκάρα για την καθαριότητα, σύμφωνα άλλωστε και με την απολίτιστη τακτική της πατρίδας τους…



 Ο Χάρος βγήκε παγανιά ! Πρώτη στροφή, ανεβαίνοντας το Δασύλιο...

Άν ήταν φτιαγμένη η Περιμετρική σε 5΄ ακριβώς λεπτά θα έφθανε ο οδηγός από τον κόμβο Κουρτέση στού Τσολιά ! 

Πέντε ακριβώς λεπτά, καί τώρα τρώει 35΄ !!! 


Είμαστε για τα σίδερα ή όχι ;

-------------

Πολλές φορές λοιπόν για να κόψω δρόμο διασχίζω από την Καρόλου το Δασύλιο, και πάντοτε όταν φθάνω στις πρώτες στροφές καί ειδικά στήν 2η, κόβεται η αναπνοή μου αν θα τρακάρω, αν θα με τρακάρουν, αν θα φθάσω στην κορυφή ακέραιος και αλώβητος…


Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Τρία γράμματα πού ζητούν απάντηση : Συνδικαλιστής, Αστυνομικός, και Ηγέτης…







Καταποντίστηκε κι΄ αυτός από την ανεργία...






ΕΠΙΣΤΟΛΗ 
==============

Μού έγραφε πρό ημερών ένας άσπονδος φίλος :

« Τις πρώτες μέρες του διορισμού μου σε μια μεγάλη Κρατικοδίαιτη Εταιρεία έβλεπα δυό τρία πρόσωπα από αυτά πού μαζί είχαμε διοριστεί, να μη κάθονται στις θέσεις τους να δουλέψουν όπως εμείς οί άλλοι…

Κρατούσαν πάντα στα χέρια τους κάτι φάκελους, και από τις πρώτες μέρες του διορισμού τους έτρεχαν από γραφείο σε γραφείο και μοίραζαν έντυπα…

Ο προϊστάμενός τους προφανώς κομματικά μυημένος και μιλημένος σ΄ αυτό το αλισιβερίσι, τους άφηνε να αλωνίζουν μια από εδώ και μια από εκεί, ελεύθερα…

Ρώτησα κάποιους, πάντα με περίσκεψη μήπως πέσω σε κανέναν καλοθελητή, ρουφιάνο, και κομματικό κοτζάμπαση, « τι δουλειά κάνουν όλοι αυτοί πού από τις πρώτες μέρες πού ήλθαμε ρεμπελεύουν…» και μού είπαν συνομωτικά και κρυφά στο αυτί «ότι είναι συνδικαλιστές και ενημερώνουν τους συναδέλφους τους για τα δικαιώματά τους…».

Σε ερώτησή μου «και τόσο καιρό πού δεν υπήρχαν αυτοί, ποιοί ενημέρωναν τους συνάδελφους;» μού απάντησαν πάλι κρυφά στο αυτί ότι: « είναι του κυβερνώντος κόμματος κι΄ έχουν το ελεύθερο «διορισμένοι αυτεπάγγελτα από τους παλαιότερους…».

Κατάλαβα ότι η Εταιρεία πού δούλευα είχε καταντήσει μια κομματική σφηκοφωλιά, όπου ανέλιξη και προώθηση είχαν μόνο όσοι ήσαν στο σύστημα…



Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

Μία τσοπάνισα πού «ανέμισε γκλίτσα…» πάνω από το κεφάλι του Βενιζέλου ! Τσοπάνισα λεβέντισσα, γειά σου και χαρά σου…








Οί τρείς λύκοι τής Τρόϊκα πού έρχονται τακτικά στήν Αθήνα γιά να δούν τά ζώα τους...






Τις μέρες αυτές διάβασα και ξαναδιάβασα την είδηση, είδα και το βίντεο και πολύ οφελήθηκα ψυχολογικά, δεν το κρύβω, πού βρέθηκε μια γυναίκα και είπε επιτέλους πέντε λόγια σταράτα στον πρώην Υπουργό  Οικονομικών πού μαζί με κάποιους άλλους ομογάλακτους φίλους του πούλησαν τούς Έλληνες, στους ξένους Τραπεζίτες τής Τρόϊκα…

Τους πούλησαν, σαν ο καθένας από εμάς, είτε ο μισθωτός, είτε ο αγρότης, είτε ο συνταξιούχος, να ήταν δική τους περιουσία…

Τους πούλησαν, σαν να ήσαν γίδια και ζώα μισής αξίας και μάλιστα χωρίς καμία έντονη διαπραγμάτευση της τιμής μας, και της ιστορικής αξιοπρέπειάς μας…

  

 
Τσοπάνισα λεβέντισσα …





Μαργαρίτα, μπορεί να είσαι Πολωνή, μπορεί να μη είσαι Μανιάτισσα και Σουλιώτισσα, αλλά έκανες το αυτονόητο…

Έκανες εκείνο πού καμμία άλλη Ελληνίδα δεν τόλμησε να κάνει…σ΄ αυτόν τον «Kαψοκαλύβη», τον τέως υπουργό πού ζητάει, ο παντελώς Αθεόφοβος και χορτάτος ( φαίνεται και από το σουλούπι του ), πάλι την ψήφο του Ελληνικού λαού…

Και απορώ πώς δεν σηκώνονται και οί πέτρες να τον κυνηγήσουν…

Τι τού είπε όμως η Μαργαρίτα;


Κυριακή 27 Μαΐου 2012

1453 – 2012 ! Πεντακόσια πενήντα εννέα χρόνια, από την μαύρη Τρίτη της Άλωσης…




 
 Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο τελευταίος Βυζαντινός αυτοκράτορας !

Έπεσε μαχόμενος έως εσχάτων...



Σήμερα πρωθυπουργοί καί πολιτικοί πέφτουν μαχόμενοι γιά την τσέπη τους !

----------------

Τις μέρες αυτές ψάχνοντας πάλι στο παλιό μπαούλο μου πού έχω όλους τους θησαυρούς της ζωής μου, και ανακατεύοντας σκονισμένα τετράδια και κιτρινισμένα φύλλα αρχαίων  βιβλίων  βρήκα κι΄ ένα θρηνητικό συναξάρι για το πάρσιμο της Πόλης πού στις 29 Μαίου πένθιμα και πάλι θα γιορτάσουμε…

Είναι γραμμένο από τον μεγάλο πεζογράφο Φώτη Κόντογλου, τον Αϊβαλιώτη και Μικρασιάτη, και έχει κάτι περισσότερο να μας πεί μ΄ εκείνη την γλαφυρή πένα του, πού από άλλους τεχνίτες του λόγου ξεχωρίζει…

Πρίν όμως, από όλα αυτά, άς δούμε και κάτι ακόμη…

Πρόκειται γιά μία φωνή και μία παρουσία, πού μιλάει από πολλά χρόνια πρίν για όσα μας συμβαίνουν σήμερα, καθώς και για τά μέλλοντα να συμβούν αύριο…





Είναι από τίς προρήσεις του Ιωσήφ του Βατοπεδινού, ενός σεβάσμιου καλόγερου ιδίου επιπέδου με τον Γέροντα Παίσιο πού πέθανε το 2009 καί μίλησε για την εποχή μας...

Ο Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπεδινός, που κοιμήθηκε στο Άγιον Όρος την 1η Ιουλίου 2009 μ.Χ., τα είχε δει όλα...


Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Τι θά συμβεί όταν καταρρεύσει το σύστημα…





Οκτώβριος 1929 !

Τό οικονομικό κράχ   τώρα μόλις αρχίζει...


 
Και τώρα θα σας διηγηθώ μια ιστορία από μία μικρή, υποθετική έστω χώρα τού Ευρωπαϊκού Νότου πού θα την ονομάσουμε συμβολικά Γκρέστ, και στήν οποία μια ωραία πρωϊα οί πολιτικοί της δήλωσαν αδυναμία πληρωμών και βάρεσαν μία αναίσχυντη πτώχευση…

Το σενάριο ίσως να θυμίζει τον «Πόλεμο των Κόσμων» και την «απόβαση» των Εξωγήϊνων του Όρσον Ουέλς πού συντάραξε ραδιοφωνικά την Αμερική κάπου στα 1938, και ήταν βέβαια μια καταστροφολογική απάτη.

Εδώ όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά και πραγματεύονται πρακτικούς τρόπους σκέψης και συμπεριφοράς σε μια ενδεχόμενη, γιατί όχι,  οικονομική κρίση…

« Τά τελευταία χρόνια λοιπόν, πολλοί σύγχρονοι  άγιοι γέροντες και ασκητές έχουν προειδοποιήσει τά πνευματικά τους παιδιά αλλά και πολλούς άλλους ανθρώπους ότι το ενδεχόμενο να έχουμε ταραχές μετά από μια οικονομική καταστροφή της χώρας, πλησιάζει γρήγορα, και ότι είναι ίσως μπροστά μας...









Οι ταραχές αυτές θα προκληθούν  μόλις το χρηματοπιστωτικό σύστημα καταρρεύσει και οι πολίτες βρεθούν αντιμέτωποι με την σκληρή και ωμή πραγματικότητα της καθημερινής επιβίωσης….


Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Γιατρέ μου πεθαίνω, αλλά δεν έχω να σε πληρώσω…






 Τό "ειδικό τιμολόγιο..."









Είναι γνωστό πιά στον καθ΄ ένα μας, ότι ζούμε σε μια εποχή πρωτοφανούς οικονομικής κρίσεως. 

Έτσι λοιπόν πάρα πολλοί επαγγελματίες, είτε από την κάμψι της εμπορικής κίνησης, είτε για λόγους αλληλοϋποστήριξης και κατανόησης των ασθενών οικονομικώς τάξεων, έχουν ρίξει τις τιμές τους τουλάχιστον κατά 20 με 30% κάτω…

Ακόμη και κάποιοι «σκληροτράχηλοι» ιδιοκτήτες έχουν ρίξει τα ενοίκια ώστε από 350 ευρώ να ζητάνε τώρα 300 και μερικοί μάλιστα πιο ευαίσθητοι και πιο ανθρώπινοι να φθάνουν και στα 250 ίσως και λιγότερα, κατά την κρίση και την συνείδηση ενός εκάστου…

Εκείνοι όμως πού δεν έχουν ρίξει καθόλου τά τιμολόγιά τους είναι δυστυχώς οί περισσότεροι γιατροί !

Διατηρούν το παλιό τους κασέ, ότι αυτοί σαν γιατροί πού κάθησαν πολλά χρόνια στα θρανία κι΄ έφαγαν τόσα παντελόνια θα πρέπει να έχουν και τις ανάλογες αμοιβές ώστε να μπορούν άνετα να αγοράσουν τώρα ένα νέο παντελόνι. 

Έστω και εάν, με τα όσα ζητάνε να αφήνουν αβράκωτους ακόμη και τους ανέργους...



Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Οί δυσκολότερες εκλογές της ζωής μου…




Οί σωτήρες τού Έθνους !

( τώρα, άν τούς λέγαμε ούστ ! από εδώ, θα είχαμε άδικο; )

Οί περισσότεροι από αυτούς μας ξεπούλησαν στους ξένους, μας κόψανε τους μισθούς, μας κούρεψαν τα ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου όπου είχαμε βάλει τις μικρές οικονομίες μιάς ολόκληρης ζωής, μας κατέστησαν άνεργους…

Εκείνο πού τούς ενδιέφερε ήταν μή χάσουν οί Τράπεζες, όχι οί πολίτες !

Κι΄ εν τούτοις, αντί να πάνε σε καμιά σπηλιά να κρυφτούν από την οργή τού λαού, έχουν το απύθμενο θράσος, βάζοντας νέο αρχηγό καί επειδή τούς φυλάνε ραβδούχοι αστυφύλακες τών 600 ευρώ, να διοργανώνουν συγκεντρώσεις στην πλατεία Συντάγματος νομίζοντας πώς ο λαός τώρα με τον νέο αρχηγό έχει ξεχάσει τα παθήματά του και την πείνα του…

Αιώνιοι πολιτικάντες, αυτόκλητοι σωτήρες και απατεώνες πού ντέ και καλά θέλετε οπωσδήποτε να διοικείτε καί να σώζετε τους άλλους…

Γκεσέμια του πολιτικού βίου πού μόνο το κυπρί σας λείπει για να οδηγείτε τους αφελείς…

Γιατί όμως φθάσαμε ως εδώ; Υπάρχει  απάντηση ;


Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Η Αγγελική στην χώρα των Αγγέλων…





Aγγελική Φράγκου. Λίγες μέρες πρίν, κρατώντας το τελευταίο πτυχίο της...






Το σόκ πού υπέστη η Πατραϊκή κοινωνία τά τελευταία 24ωρα από τον ξαφνικό και τραγικό θάνατο της Νοσηλεύτριας του Ασύλου Ανιάτων Πατρών, της  Αγγελικής Φράγκου υπήρξε οδυνηρότατο…



Το «πώς και γιατί συνέβει αυτό;..» όπως σε κάθε τέτοια περίπτωση συνηθίζεται να συζητείται, το εάν φορούσε κράνος θα σωζότανε, το εάν ο οδηγός του ΙΧ ήτανε τάπα στο μεθύσι, και το εάν ο 17χρονος οδηγός της μηχανής και αδελφός της Αγγελικής έτρεχε, ή ήταν απρόσεκτος, είναι διαπιστώσεις τώρα πού ουδέν ωφελούν μια καί στην ζωή η χαμογελαστή και ευλογημένη αυτή κοπέλλα δεν επανέρχεται…

Για ένα σάντουιτς λοιπόν πού ξεκίνησαν να πάρουν το βράδυ από μια ψησταριά, και παρά την επιμονή της Αγγελικής να πάνε με το αυτοκίνητό της, στο τέλος υπερίσχυσε ο μικρός «να πάμε με το μηχανάκι…».

Ήταν η ενεργοποίηση της λεγόμενης «κακιάς ώρας» και των όσων πάντοτε και συνήθως κουβαλάει μαζί της…

Ήταν το λάδι του καντηλιού της ζωής τής Αγγελικής πού σε δέκα λεπτά τελείωνε και θάσβηνε, όπως έσβησε, από μόνο του…



Παράνομα τραπεζοκαθίσματα ! Ανήμπορη η Δημοτική αρχή να βάλει τάξη, ξεσπάει πάλι σε απειλές: « τώρα θα ρίξω πρόστιμα…» κοροϊδεύοντας για μια ακόμη φορά τους πολίτες…






Αυτό το χάλι των παράνομων τραπεζιών, τών καφασιών τών μανάβικων, της απλωμένης παντού καρεκλαρίας, των ψηλών εσκαμπώ βιδωμένων πάνω στα ρείθρα των πεζοδρομίων, ή ακόμα και δίπλα  στις πόρτες του «μαγαζιού» με τις παρέες γύρω γύρω να συζητάνε πίνοντας όρθιοι το φραπέ τους καί εμποδίζοντας τον κόσμο στην κυκλοφορία του, πρέπει πάραυτα να ξηλωθούν…

Είναι μια άθλια κατάσταση τριτοκοσμικής εφευρέσεως πού καθημερινά συναντούμε είτε στους πεζόδρομους πού τάχατες φτιάχτηκαν για τους πεζούς και πού κατάντησαν σήμερα χώροι εμπορίου για να σκοντάφτουμε πάνω σε «πίνοντες, τρώγοντες, καπνίζοντες, και αερολογούντες, και εμποδίζοντές μας όμως να περπατήσουμε…»