Οί 154 βουλευτές της Σοσιαλιστικής εργατιάς, και τής «Ελλάδας πού ανήκει στους Έλληνες…» συντάχθηκαν με Ευρωπαίους και Αμερικάνους για να μας…σώσουν !

=========================



=====================================

Το πράγμα φαινόταν και μύριζε από μακριά ότι κάπως έτσι τελικά θα γινόταν...

Ο αρχηγός, ο λεγόμενος Giorgos,  αυτό το φοβερό paidi θαύμα αν δεν το ξέρετε, ένα μήνα τώρα τους άφηνε να μιλάνε, να μιλάνε, να λαλάνε ελεύθερα και να τιτιβίζουνε «περί δημοκρατίας»  διάφορους ανέξοδους  και…αφορολόγητους ( πάσης βλακείας ) λόγους...

Ότι δήθεν εμείς είμαστε αποφασισμένοι να διαφωνήσουμε καί ότι θα κάνουμε το ένα και το άλλο, ότι εμείς είμαστε με τους αδικοχαμένους, τους ανέργους, τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, τους ΑΜΕΑ, τούς γεωργούς  και τους ανάπηρους, ότι είμαστε ακόμα και με την μαστοράτζα, δηλαδή τον μάστρο -Μήτσο τον οικοδόμο άς πούμε, τον μαστρο-Ντίνο τον υδραυλικό, άντε και την κερα-Κατίνα  πού έχει πάγκα στην λαϊκή, και γενικώς  τον κάθε μεροκαματιάρη !

Και στο τέλος , αφού τους άφησε να εκτονωθούν  λέγοντας - λέγοντας τόσο καιρό, στό τέλος τους έμπασε σήμερα καί στην τελική ευθεία  στην μεγάλη αίθουσα της Βουλής !

Αλλά πρίν τους βάλει  εκεί, τους «έδωσε μία καμουτσικιά στ΄ αυτιά…» και τους τα κατέβασε, δένοντάς τους και την γλώσσα ! 

Τούς μούγγανε κυριολεκτικώς !

Κι΄  όπως παλιά τα άλογα ακούγανε τις στρακαστρούκες από τα καμουτσίκια πού τους έδιναν οί αμαξάδες  στον αέρα κι΄ αμέσως συμμορφώνονταν  και υπάκουα έτρεχαν στο αγώγι, έτσι ακριβώς συνέβη και τώρα με τους βουλευτές του Giorgou.

Πάνε και τα πετεινο-λαλήματα, πάνε και οί κορδακισμοί και οί πολυλογίες στα κανάλια, και οί φανφάρες,  πάνε όλα !

Τά υπέγραψαν όλα τρίβοντας τα αυτάκια τους, γιατί το μαγικό ραβδάκι πού κρατάει το paidi  ( καί πού είναι ίσως δώρο από την μαμά του τήν Μαργαρίτα ), τά ισοπέδωσε όλα, βοηθούντος και του Βενιζέλου !

Κι΄ έτσι τώρα  πού σχεδόν τελείωσε το πρώτο μέρος της παράστασης και ψηφίστηκε επί της αρχής το Νομοσχέδιο, τόν λόγο  από εδώ και πέρα θα τον έχει ο λαός !

Κι΄ αν συμφωνήσει καλώς, αν όμως διαφωνήσει τότε αλλοίμονο…

Ο Αρχιεπίσκοπος κατεβαίνει στο Σύνταγμα δίπλα στον λαό, μαζί με τους αγανακτισμένους…

Είδα σήμερα την συνέντευξη την οποία έδωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος στην ομάδα πολιτών πού πήγε και χτύπησε την πόρτα της Αρχιεπισκοπής...

Και όπως είπε ο Δημήτρης Κολλάτος 
«…ο Αρχιεπίσκοπος ήταν ο μόνος, πού δεν είχε ούτε και έβαλε αστυνομικούς να μας διώξουν, όπως έκαναν οί άλλοι πολιτικοί…».

Η συνέντευξη αυτή πού δόθηκε για θέματα πού καίνε τον Ελληνικό λαό είναι ενδεικτική, και δείχνει μία νέα πρακτική ανθρώπων της επίσημης Εκκλησίας πού μέχρι τώρα βρισκόταν, ή έδειχνε ότι βρισκόταν σε λήθη…

Η ομάδα διαμαρτυρίας ζήτησε από τον Αρχιεπίσκοπο να παρέμβει στην κυβέρνηση για να δοθεί αυστηρή εντολή στα ΜΑΤ να μη κοπανάνε με το παραμικρό τον κόσμο, πράγμα πού υπεσχέθη ο κ.Ιερώνυμος , καθώς και να παρέμβει η Εκκλησία στην Εθνική Τράπεζα να σταματήσουν οί πλειστηριασμοί σπιτιών για ένα χρόνο !

Τοπική κοινωνία – Ο θάνατος του Σπύρου Παναγιωτόπουλου…

 Από μία γιορτή τού Ιδρύματος...

 

Μετά από σύντομη σχετικά ασθένεια έφυγε χθές από την ζωή και κηδεύτηκε σήμερα ένας ξεχωριστός άνθρωπος της τοπικής κοινωνίας και των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων της περιοχής ιδιαίτερα...

Ήταν ο Σπύρος Παναγιωτόπουλος, διευθυντής του Ασύλου Ανιάτων παθήσεων  της Πάτρας, ένας ξεχωριστός και ευγενής άνθρωπος, «αριστοκράτης» θα λέγαμε του Ιδρύματος, πού τόσο με την επιβλητική παρουσία του όσο και με την προσφορά του στους αρρώστους, στους συγγενείς, στους επισκέπτες, και στους συναλλασσομένους ήταν το σήμα κατατεθέν του Ασύλου !

Στην κηδεία του, μίλησε ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος , ο πρόεδρος του Ιδρύματος, μέλη του συμβουλίου αλλά και του προσωπικού πού τόνισαν την ξεχωριστή παρουσία του εκλιπόντος και την αγάπη πού τον διέκρινε τόσο για τους ασθενείς όσο και για το προσωπικό…

Ο Χριστός, πού πιστά τον υπηρέτησε εξυπηρετώντας τους ασθενείς αδελφούς του σύμφωνα και με την εντολή Του «αγαπάτε αλλήλους…» αλλά και με την υπηρεσία του ως ψάλτης αλλά και ως απλός νεωκόρος  ακόμη,  του μικρού ναού του Ιδρύματος ( παρ΄ όλο πού ήτανε διευθυντής ), άς τον αναπαύσει είς χώρα ζώντων, αγίων, και δικαίων !

Σπυρίδωνος αδελφού, αιωνία αυτού η μνήμη…

Τά τοπικά ΜΜΕ έγραψαν:

=======================

Την ημέρα των γενεθλίων του σε ηλικία 55 ετών έφυγε από τη ζωή ο γνωστός πατρινός Σπύρος Παναγιωτόπουλος, μετά από σύντομη ασθένεια. 

Ο Σπύρος Παναγιωτόπουλος είχε υπηρετήσει την τοπική κοινωνία επί σειρά ετών ως διευθυντής του Ασύλου Ανιάτων.

Ευγενικός, ήρεμος, καλοσυνάτος και πράος ο Σπύρος Παναγιωτόπουλος ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στην Πάτρα και ένα από τα βασικά στελέχη του Ασύλου Ανιάτων. 

Για τον Σπύρο Παναγιωτόπουλο εξέδωσαν ψηφίσματα από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ασύλου Ανιάτων και την Κιβωτό της Αγάπης.

Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί σήμερα στις 5 το απόγευμα στον Ι. Ναό Παντανάσσης.

Ένα ντοκουμέντο κοινωνικής αγανάκτησης από την Θεσσαλονίκη πού όμως αφορά όλους μας…

Γέροντας Παΐσιος: «Ἂν ὁ Θεὸς ἄφηνε τὴν τύχη τοῦ Έθνους στοὺς πολιτικοὺς, τότε θὰ καταστρεφόμασταν...».

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο μπορείς να ανακαλύψεις και να ξετρυπώσεις έναν πλούτο πληροφοριών αλλά και σπάνια θέματα…

Το παραπάνω video είναι ένα απ΄ αυτά, καί μέσα στο πνεύμα των ημερών αγανάκτησης και διεκδίκησης πού συγκεντρώνει καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου στις μεγάλες πολιτείες της χώρας μας…

Μολών λαβέ Giorgo ! Σπάρτη – Αθήνα σε τρείς μέρες με τα πόδια…

Το κίνημα των αγανακτισμένων έδωσε προχθές εξετάσεις και πέρασε !

Πέρασε στην συνείδηση του λαού γιατί παρέμεινε σωστό, «οικογενειακό», και άθικτο από τους αναρχικούς πού προσπάθησαν με εκδηλώσεις βίας να το μολύνουν και να το αμαυρώσουν…

 Ο "Λουκάνικος" , ο σκύλος τών εξεγέρσεων, είναι κι΄αυτός πάντα με το μέρος τών αδικουμένων ! Έχουνε πού έχουνε τον πόνο τους οί αστυνομικοί μή φάνε καί καμιά πέτρα, έχουνε καί τον "Λουκάνικο" από πάνω να τούς γαυγίζει...Πραγματικά σκυλίσια ζωή, σκυλίσια λεφτά, όχι τού σκύλου αλλά τών αστυνομικών !



============================

       Νέα  Υόρκη - τελευταία ώρα
=======================================

Τό κίνημα φαίνεται να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, κι΄ αυτό είναι σημείο παρήγορο για τις όποιες και μετέπειτα εξελίξεις.

Ζητάει την απαλλαγή από το Μνημόνιο, ζητάει να μη το ψηφίσουν μεθαύριο από το κυβερνών κυρίως κόμμα, αν και η μεταστροφή κάποιων βουλευτών του Giorgou πού τρίζανε μέχρι χθές τα δόντια τους « θα κάνουμε και θα ράνουμε…» είναι πιά εμφανής, καθώς κάποιοι με την «μέθοδο της απασχόλησης» και της απειλής, τσίμπησαν και κάποια Υφυπουργεία...

Μετά απ΄ αυτό το «τσίμπημα θέσεων», βεβαίως βεβαίως, ξέχασαν και τις απειλές καί τρώγοντας το γλυκό λουκούμι της νέας θέσης πετάχτηκαν ως τα διπλανά της Βουλής ανθοπωλεία του Συντάγματος να πάρουν άνθη και να αρχίσουν να ραίνουν και να υμνούν τον Giorgo πού κι΄ αυτός τους στήριξε και τους δόξασε !

Κι΄ έτσι « πρίν αλέκτωρ φωνήσει …» η προδοσία προς τον Ελληνικό λαό πού περίμενε κάποιοι επιτέλους να τα στηρίξουν συνετελέσθηκε, καί να δούμε τί θα γίνει μεθαύριο τήν ώρα τής ψηφοφορίας στήν Βουλή για το Μνημόνιο...

Κυριακή της Πεντηκοστής και Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος… Ταξίδι στο Άγιο Όρος και 60 λεπτά εκεί με το Αμερικανικό CBS !

 

 

  

Μούγραψε κάποιος φίλος, θέλοντας να διαμαρτυρηθεί πώς βάζουμε συνεχώς πολιτικά θέματα, πώς όλα τα μπλόγκ αυτά μας κοπανάνε κι΄ έχουμε μπουχτίσει να διαβάζουμε τα ίδια και τα ίδια...

 

Κι΄ ακόμη πώς θίγουμε φυλές και έθνη πού δεν θάπρεπε να αγγίζουμε γιατί είναι πονεμένα από πολέμους και καταστροφές ( και προφανώς δικαιούνται να σπάνε και τα δικά μας κεφάλια για εκτόνωση, έτσι δηλαδή για να γίνεται και…τζίρος),  και τέλος « πώς είμαστε επιλεκτικοί και  ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στ΄ αλεύρια…» όπως χαρακτηριστικά τελείωσε την επιστολή του, αν και την τελευταία φράση δεν την πολυκαταλάβαμε λόγω του «μυστικού κώδικα συνειρμών»  πού είναι γραμμένη…

Τι να εννοούσε  άραγε  «για πίτουρα κι΄ αλεύρια…», αυτό δεν το καταλάβαμε…

Θα μού πείς τώρα « καλά βρέ φίλε, τα πολιτικά θέματα δεν ωφελούν καθόλου την ψυχή μας;»

 

Δυστυχώς φίλοι μου ΟΧΙ, κι΄ εδώ ο φίλος κάπου έχει και δίκιο, γιατί στην ουσία αγριεύουν την ψυχή μας και ειδικώς στις πονηρές μέρες πού διερχόμαστε…

Έτσι λοιπόν, αφού μιλήσαμε για διάφορα πολιτικά και παραπολιτικά θέματα σε προηγούμενες «εκπομπές» μας, καιρός είναι τώρα να δούμε και κάτι άλλο πού θα ωφελήσει και την ψυχή μας, ημέρες πού είναι και πού έρχονται, λόγω της Κυριακής της Πεντηκοστής και του Αγίου Πνεύματος την Δευτέρα.

Εγκλωβισμένος στα γρανάζια του συστήματος… Έκανα λάθος, γιατί γεννήθηκα φτωχός και θέλησα να πεθάνω πλούσιος !

Τον τελευταίο καιρό, μας έχουν ξετινάξει ψυχολογικά με τον φόβο τών επόμενων δόσεων…

 

Πότε της 3^ης δόσης, άχ – βάχ !  θα την πάρουμε δεν θα την πάρουμε, άντε και την πήραμε και τώρα…σωθήκαμε ( ή, ζήτω πού καήκαμε) !

Πότε της 4^ης δόσης, πού ναι μέν αλλά , πρέπει να σενιαριστούμε λιγάκι ακόμη περνώντας από το κρεββάτι του Προσκρούστη ώστε αφού μας ξαπλώση κάτω και μας πάρη τα μέτρα όπως ο κηδειάς τον κηδευόμενο πότε κόβοντας λίγα δάχτυλα και κανένα πόδι αν χρειαστεί, να βρεθούμε τελικά μέσα στα όρια των απαιτήσεων και να εισπράξουμε την δόση!

Τώρα, αν θυμάμαι καλά ( γιατί έχουμε χάσει και τον λογαριασμό), βρισκόμαστε στο «μεσοπρόθεσμο» όπως το λένε ( και τι εννοούνε άραγε το αγνοώ), κι΄ εκεί πού περιμέναμε την 5^η δόση πλάκωσαν οί αγανακτισμένοι, οί φωνές, οί διαμαρτυρίες, τα πετροβολήματα, καθώς και αυγά της ημέρας, γιαούρτι ΠΡΩΤΟ και ΦΑΓΕ ( κι΄ άν θέλεις Πάγκαλε και Πεταλωτή «μη φάγε…»), και διάφορα άλλα ζαρζαβατικά της εποχής πού λόγω φθήνειας μπορούν να αγοραστούν εύκολα, φθηνά, και άνετα από τους πενομένους και να διαμοιρασθούν κατά το δοκούν και επί των ασυνέτων κεφαλών αυτών πού διευθύνουν ή συναινούν στην καταστροφή του τόπου…

Ένας αγανακτισμένος ! Ο Αντώνης της πλατείας, και οί λαϊκοί ήρωες πού ίσως αναδειχθούν στην νέα πολιτική σκηνή της Ελλάδας…

Από την συγκέντρωση τών αγανακτισμένων στήν ομιλία Μίκη Θεοδωράκη στα Προπύλαια...

Πάνε πολλά χρόνια τώρα, από τότε πού είχα διαβάσει ένα βιβλίο για το μέλλον της χώρας μας, πού από τότε ακόμη, διαγραφόταν ζοφερό γι΄ αυτούς πού έβλεπαν τα πράγματα όχι κοντόφθαλμα αλλά πέρα από το ύψος της μύτης τους…

Ο συγγραφέας του, δεν θυμάμαι τώρα το όνομά του, έλεγε λοιπόν πώς όλη αυτή η πολιτική κακοδαιμονία της χώρας θα έλθει εποχή πού θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε αναστατώσεις, και πιθανόν και σε επαναστάσεις…

Έγραφε ακόμη, άς το πούμε καλύτερα «προφήτευε», πώς οί πολιτικοί θα πάνε στην άκρη και κανείς δεν θα τους υπολογίζει πλέον, εκτός από εκείνους πού θα τους χρωστούσαν υποχρέωση αιώνια γιατί τους είχαν πάρει από τα χωριά τους πού στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να φυλάγανε σήμερα γίδια ( αιγοπρόβατα πού λέμε ), και τους είχαν φέρει στις πολιτείες ως δικούς τους αφωσιωμένους πραιτωριανούς, κομματάρχες, και εγκάθετους διά πάσαν νόσον και διά πάσαν ασθένεια…

Κωνσταντινούπολη ! Η Πόλη των πόλεων, η μεταξύ των δύο κόσμων Ανατολής και Δύσης ευρισκόμενη…

Ένα Μιράζ πάνω από την Αγία Σοφία !

Ποιός  παλαιός Άγιος, καί ποιός διορατικός προφήτης θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι πάνω από την ένδοξη αυτή Εκκλησιά θα ερχόταν εποχή πού θα πετούσαν σιδερένιες μηχανές σκίζοντας με τρομερό βρόντο τον αέρα;

http://www.youtube.com/watch?v=plms2AVtUdo&feature=related        2o

"…. Οι Ελληνες μόλις διέτρεξε η φήμη πως έπεσε η Πόλη, άλλοι άρχισαν να τρέχουν προς το λιμάνι στα πλοία των Βενετσιάνων και των Γενοβέζων και καθώς ορμούσαν πολλοί πάνω στα πλοία βιαστικά και με ακαταστασία χάνονταν, γιατί βούλιαζαν τα πλοία. 

Και έγινε εκείνο που συνήθως γίνεται σε τέτοιες καταστάσεις. Με θόρυβο, φωνές και χωρίς καμιά τάξη έτρεχαν να σωθεί ο καθένας μέσα σε σύγχυση…

…. Ένα μεγάλο πλήθος άνδρες και γυναίκες, που όλο και μεγάλωνε από τους κυνηγημένους, στράφηκε προς τον πιο μεγάλο ναό της Πόλης, που ονομάζεται Αγια Σοφιά. 

Μαζεύτηκαν εδώ άνδρες, γυναίκες και παιδιά…