Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2008

Ματαιότης, ματαιοτήτω, τά πάντα ματαιότης...










Η αρχή και το τέλος ενός αληθινά χαρισματικού ανθρώπου…Ο Θεός θα τον κρίνει κατά τά έργα του, και η ιστορία θα τον κρίνει κατά τά ανθρώπινα…Άς είναι αιωνία αυτού η μνήμη !


Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008

Σε βαθύ ύπνο έχουν πέσει οι «αρμόδιοι» της «Κυβέρνησης των Αθηνών» , μια καί οι πιτσιλιές αίματος των δρόμων δεν φαίνεται να τους αγγίζουν…








Ποιοί κρύβουν στην Κυβέρνηση την αλήθεια, από τά όσα συμβαίνουν εδώ στην Αχαϊα, σχετικά με την εγκληματικότητα, τούς κατεστραμμένους δρόμους, και την λαθρομετανάστευση, και γιατί την κρύβουν;


ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

“Έπεσε από τα σύννεφα και προσγειώθηκε στην πραγματικότητα της εκτός Αθηνών Ελλάδας, ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς, όταν ενημερώθηκε από την αντιπροσωπεία των φορέων της περιοχής, για την τραγική κατάσταση της Πατρών Κορίνθου!

Ο κ. Σουφλιάς, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΤΕΔΚ Γρ. Αλεξόπουλο, «ήταν μη ενημερωμένος για την τραγική κατάσταση της εθνικής οδού Κορίνθου-Πάτρας-Πύργου.

Μετά τον κ. Χηνοφώτη και ο κ. Σουφλιάς είχε άγνοια για την εθνική καρμανιόλα της Πελοποννήσου.

Ποτέ δεν έφτασαν στα αφτιά και τα μάτια του ΥΠΕΧΩΔΕ οι λίστες με τους νεκρούς συνανθρώπους μας». Οι φορείς της Αχαΐας, διερωτώνται αν αυτό είναι παρεπόμενο αδιαφορίας κρατικών υπαλλήλων καθώς δεν υπάρχει καμιά έκθεση και καμιά αναφορά για την επικινδυνότητα της εθνικής οδού.

«Ο κ. Σουφλιάς μάλιστα εξεμάνη όταν του είπα πως έχει έλλειμμα πληροφόρησης για την κατάσταση του δρόμου. Αμέσως μετά και ύστερα από την πρόσθετη πληροφόρηση που έλαβε ,από τους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου του, κατάλαβε πως οι φορείς της Αχαΐας δεν φωνάζουν άδικα, το αντίθετο μάλιστα.

Ο Υπουργός ανταποκρίθηκε στο αίτημα και έδωσε εντολή στους κκ. Ξανθόπουλο και Κατσιγιάννη να γίνει άμεσα και με ανάθεση η εγκατάσταση εργολάβου που θα αποκαταστήσει τις ζημιές του οδοστρώματος σε όλο το μήκος του οδικού δικτύου από Κόρινθο έως Πύργο.

Όπως τονίζει η Νομαρχία, οι φορείς της Αχαΐας ζήτησαν να ενημερωθούν από τον κ. Σουφλιά για το πότε θα γίνει η πλήρης αποκατάσταση του οδοστρώματος και η οριστική άρση της επικινδυνότητας στις εθνικές οδούς από τον παραχωρησιούχο, αλλά και να δουν την μελέτη που αφορά το συγκεκριμένο έργο. Ο Υπουργός τους ενημέρωσε ότι δεν είναι ακόμη έτοιμη η μελέτη, αλλά θα παραδοθεί στις 15 Φεβρουαρίου και το έργο θα ξεκινήσει τον Μάρτιο.

(
http://www.patranews.gr/news.asp?ID=8065 )

=======================

Τά απανωτά νέα για τά πολύνεκρα δυστυχήματα στην ψευτοΕθνική οδό Κορίνθου – Πατρών – Πύργου πού αυτές τις μέρες μας αναστατάτωσαν, δεν φαίνεται να βρίσκουν και ανταπόκριση σε κάποιους καρεκλοκένταυρους της Αθηναϊκής, προφανώς και μόνο, Κυβέρνησης…

Τά άσχημα νέα «νεκρών και αναπήρων, καμμένων και πετσοκομμένων» ξεκίνησαν ήδη από τις πρώτες βροχές του Νοέμβρη και ήταν σαφής προειδοποίηση για μια συρροή πολλαπλών ατυχημάτων πού διαφαινόταν ότι θα επακολουθούσε…

Και αντί να έχουν από τότε ξεκινήσει άμεσες εργασίες επιδιόρθωσης των δρόμων γλίτσας και συμφοράς με αντιολησθητικό τάπητα και όχι με πρόχειρα μπαλώματα πάνω στις γούβες και μάλιστα υπερυψωμένα και στουμπητά δημιουργώντας έτσι επικίνδυνες αναταράξεις στα αυτοκίνητα, τ΄ άφησαν όλα στην τύχη τους και στο έλεος του Θεού, περιμένοντας προφανώς, να κλείσουν τα λογιστικά βιβλία τους στο τέλος του έτους σαν καλοί νοικοκυραίοι και μπακάληδες της παλιάς εποχής, και «με το νέο έτος βλέπουμε πάλι…»

Μετά το κλείσιμο της Παναγοπούλας σαν κίνηση για ν’ ακούσει η Κυβέρνηση την «φωνή του λαού», και μετά το δεύτερο κλείσιμο των Διοδίων τού Ρίου, επακολούθησε επίσημη Δημαρχιακή προτροπή στους Πατρινούς πολίτες για άρνηση πληρωμής διοδίων σε ένα δρόμο πού σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία δεν είναι κάν Εθνικός δρόμος !

Κι΄ ακόμη πληροφορηθήκαμε επισήμως πιά,
ότι όσοι ξένοι τουρίστες γνωρίζουν αυτή την Νομοθεσία, δεν πληρώνουν διόδια στην Πατρών – Κορίνθου και μάλιστα χωρίς καμία κύρωση, μια και μόνο με την πρώτη διαμαρτυρία τούς αφήνουν και φεύγουν για να μή πάρει πλάτος το θέμα φθάνοντας στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια και καταδικαστεί η Ελλάδα !

Κι’ επειδή κανενός δεν ιδρώνει τ’ αυτί είναι καιρός νομίζουμε (κι’ αν κάνουμε λάθος διορθώστε μας), και μέχρι να φτιαχτεί ένας πραγματικά Εθνικός δρόμος, ούτε κι΄ εμείς οι ντόπιοι Έλληνες να πληρώνουμε διόδια.

Αλλά, αν αυτή ήταν και η επίσημη συμπεριφορά των αρμοδίων, μια πλάτη δηλαδή γυρισμένη μόνιμα προς την Πάτρα μας, από την άλλη εν τούτοις πλευρά έχουμε κι΄ εμείς οι Αχαιοί την ευθύνη μας…

Εντύπωση πάντα λοιπόν μάς έκανε, και τώρα και παλαιότερα, αυτή η σχετική αδιαφορία γιά μεγάλα έργα των τοπικών πολιτικάντηδων για την ίδια την περιοχή και την Πολιτεία τους …

Εάν τους έμενε χρόνος από την πολιτική φαγωμάρα πού πάντα τους διέκρινε ( και πού ευτυχώς τα τελευταία χρόνια κάπως περιορίστηκε από μια νέα γενιά βουλευτών), τότε τ’ άφηναν όλα στους Δήμαρχους, νομίζοντας προφανώς πώς το δικό τους κοινοβουλευτικό έργο αφορούσε μόνο τά θέματα της κεντρικής διοίκησης και της ψήφισης νόμων, και δεν αφορούσε καθόλου τον ιδιαίτερο τόπο και τους πολίτες πού τους ψήφισαν…

Κι’ οι Δήμαρχοι βέβαια έχουν τις ευθύνες τους για ότι συμβαίνει μέσα στην Πολιτεία τους και μάλιστα για τους καρόδρομους πού δεν συμαζεύουν όχι με μπαλώματα πού φεύγουν στην πρώτη βροχή, αλλά με ρίξιμο νέας ασφάλτου…



ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΙΔΗΣΗ:

Η Τροχαία γεμίζει τα ταμεία των δήμων…

Eσοδα 45.000.000 ευρώ έχουν κάθε χρόνο οι δήμοι της χώρας από τις 1.000.000 κλήσεις που «κόβει» η Τροχαία για παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Το αστρονομικό αυτό κονδύλι οι δήμοι μπορούν να το διαχειρίζονται ελεύθερα, αν και στις περισσότερες των περιπτώσεων καταλήγουν να το χρησιμοποιούν σε «τρύπες» των προϋπολογισμών των ΟΤΑ


=========================

Περιμένοντας την επίσημη νότα ενημέρωσης πρός Αφγανούς και Ασιάτες Ναυτιλομένους…



Οι Ασιάτες λαθρομετανάστες περιγελούν τώρα τους ντόπιους αυτόγχθονες της δύστυχης αυτής Πολιτείας μας…

Περιγελούν ειρωνικά πολίτες, Αστυνομία και Λιμενικό και διαπομπεύουν θεσμούς και Νόμους με την ανοχή και «ευλογία» ασχέτων μελών της Κεντρικής Κυβέρνησης πού κάνουν πώς δεν ξέρουν τι γίνεται εδώ στην Πολιτεία μας!

Εάν κάποιοι όμως ποιούν τις Χήνες και τις Νήσσες και, και δεν ακούνε την οργή του καταδυναστευόμενου Πατραϊκού λαού, πού βρέθηκε σε γκέττο μέσα στο ίδιο του το σπίτι, τότε να ξέρουν ότι πράττοντας έτσι υποσκάπτουν το πρόσωπο αυτού πού τους εξέλεξε. Κι΄ ακόμη ότι, σάν έλθει η ώρα της «κάλπης των εκλογών» θα εισπράξει ο καθένας την δίκαιη οργή του Πατραϊκού λαού κρινόμενος «κατά τά έργα του…».

Αυτό είναι δόγμα και συμπέρασμα αιώνων, και κανών απαράβατος, και όσο πιο γρήγορα διορθώσουν την πορεία τους τόσο το καλύτερο γι΄ αυτούς, αλλά και για εμάς επίσης…

Τά πρόσφατα μέτρα πού πάρθηκαν και πού «θάααααα…» εφαρμοστούν, αφορούν κατ΄ αρχάς την ενημέρωση των «κυρίων Αφγανών» και άλλων ομοειδών, σε 5 τουλάχιστον γλώσσες.

Κι’ όπως μπορούμε να υποθέσουμε από την ευγενική μεταχείριση πού μέχρι τώρα επισήμως ακολουθείται, το σχετικό κείμενο θα είναι πάνω – κάτω και περίπου, ίσως έτσι:

«Αγαπημένοι μας φίλοι, Αφγανοί, Μαροκινοί, Σουδανοί, Αζέροι, και γενικώς Ασιάτες και Αφρικανοί πολίτες ( και ελέω Κυβέρνησης «συντοπίτες»).

Επειδή σας έχουμε στενοχωρήσει τον τελευταίο καιρό σκεφτήκαμε να σας δώσουμε μιά ευκαιρία διακοπών με προπληρωμένες νταλίκες (απ’ αυτές πού σας ξέφυγαν), στέλνοντάς σας σε κάποια άλλα παραθαλάσια μέρη, ώστε να βλέπετε θάλασσα και να ονειρεύεστε Ιταλία…

Σας καλούμε λοιπόν να παρουσιαστείτε μέχρι την τάδε του μηνός για να δηλώσετε συμμετοχή μετακίνησης…

( η ημερομηνία θα είναι πάντα ανοικτή και θα ανανεώνετε συνεχώς, σε μια βδομάδα, σ’ ένα μήνα, ή σ’ ένα τέρμινο…),

Θα σας είμαστε υπόχρεοι εάν συμφωνούσατε μαζί μας. Εάν πάλι δεν συμφωνήσετε δεν χάθηκε ο κόσμος, θα ξαναβρεθούμε πάλι παίζοντας κυνηγητό και τυφλόμυγα στα κάγκελα, κι’ εκεί θα τά ξαναπούμε. Πολλούς χαιρετισμούς σε όλο το σινάφι…»

Υπογραφή δυσανάγνωστος ( για να μη υπάρχει και ευθύνη).

Να υποθέσουμε τώρα ότι με τέτοια αστεία χαϊδέματα μπορεί να λήξει αυτή η κατάσταση;

Πολύ αμφιβάλλουμε και καθόλου πιά δεν ελπίζουμε…

Παναχαϊκό ! Αμάν και πότε ! Ένα μεγάλο όνειρο κινδυνεύει να γίνει…πραγματικότητα!





Ένας κοκινολαίμης από το Παναχαϊκό ! Άς τον θαυμάσουμε τώρα σε φωτογραφία γιατί αν πάμε εκεί πάνω χωρίς ήθος για το περιβάλλον, θα χάσουμε όχι μόνο τους κοκινολαίμηδες αλλά και τις χελώνες πού απέμειναν…

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ !

ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΑΧΑΪΚΟ;

«ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΕ» ΦΑΙΝΕΤΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ, ΑΛΛΑ ΜΕ 100.000 ΨΙΧΟΥΛΑ ΟΥΤΕ Τ΄ ΑΓΚΑΘΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΝΑ ΚΟΨΟΥΜΕ…

«Bελτιώνεται ο δρόμος προς το Παναχαϊκό»

Ημ/νία έκδοσης: 21 Δεκεμβρίου 2007

Στην υπογραφή της σύμβασης για την κατασκευή του έργου βελτίωσης του δρόμου προς το Παναχαϊκό προχώρησε ο νομάρχης Αχαΐας Δημήτρης Κατσικόπουλος.

Το έργο θα ξεπεράσει σε κόστος τις 100.000 χιλιάδες ευρώ και περιλαμβάνει εργασίες που θα ξεκινήσουν από την περιοχή της Ελεκίστρας και πιο συγκεκριμένα από το πρώην Σανατόριο της Ζάστοβας έως το ρέμα της Αγίας Παρασκευής».

http://www.imeranews.gr/detail.php?id=39005

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2007

Δήμαρχε, άκου κάλαντα γι΄ αυτή την πολιτεία, πού την επαρατήσατε, «πολιτική αδεία…»


«Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα», ένα έργο του μεγάλου ζωγράφου Νικηφ. Λύτρα


Καλήν ημέρα άρχοντες, της Πάτρας μας πασάδες, πού ολοχρονίς δουλέψατε, γιά εμάς τους τραχανάδες…

Πού φτιάξατε έργα πολλά, στο κατά φαντασίαν, κάνοντας πειραματισμούς, χωρίς φαιάν ουσίαν…

Πού αφήσατε τους δρόμους μας, να γίνουν γι΄ αραμπάδες, και πού μας καταντήσατε σαν μαύρους κι΄ αραπάδες…

Πού γούβωσε η Αγιαντρεός, Μαιζώνος και Κορίνθου, κι΄ εσείς καπνό φουμάρετε, αέρος αορίστου…

Εύγε στους εργολάβους σας, πού φτιάχνουνε τις γούβες, και στις βροχές ανοίγουνε, γενόμενες τουλούμπες…

Εύγε πού καθαρίσατε όλη την Πολιτεία, δίνοντας όψη χαρωπή, γεμάτη δυσωδία…

Άτζαφλο καί το μάζεμα, σκορπίζοντας σκουπίδια, άλλα πετιούνται από εδώ, κι΄ άλλα τα τρών΄τα ζούδια…

Πότε θα ελέγξεις Δήμαρχε αυτούς τους παρανόμους, πού βάλαν «NO PARKING» και «GARAZ», και κλείσανε τους δρόμους…

Πού γέμισε η πόλη μας, ψεύτικες πινακίδες, κι΄ έχοντας θράσος περισό, το παίζουν και ατσίδες……

Κι΄ όσο για τ΄ αυτοκίνητα πού είν΄ σακατεμένα, τους βάζετε ένα χαρτί και τίποτα πιο πέρα…

Πού «διώξατε» τους Αφγανούς, Τσιγγάνους, Τουρκομάνους, αλλ΄ έμειναν οί Αναρχικοί να σας φωνάζουν νάνους…

Πού πήρατε μέ εκλογές, αυτή την πολιτεία, και δώσατε υπόσχεση, για «Νέα Δημαρχία»…

Τίποτα όμως δεν άλλαξε, ούτε και το «Ανδρέας», τι Φούρας, τι Καράβολας, και όλης της παρέας…

Θέλουμε έργα Δήμαρχε, κι΄ όχι αργομισθίες, πέντε για να δουλεύουνε και τρείς για επιστασίες…

Εύγε όμως στον φωτισμό, αυτών των Χριστουγέννων, παίρνετε 10 με βαρύ τόνο, εκ των υστέρων…

Ευχόμαστε όλοι το «ΟΚΤΩ», να φέρει ευτυχία, να φύγουνε οί ποντικοί, καί νάχουμε ησυχία…

Κι΄ αν τίποτα απ΄ όλα αυτά, δεν κάνετε ποτέ σας, να ζήσετε χρόνια πολλά μ΄ αυτό το ριζικό σας…

Έτσι είμαστε οί Πατρινοί, ψηφίζουμε για κόμμα, κι΄ άς είμαστε σ΄ αναμονή, χρόνια πολλά ακόμα…

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2007

Ο Άγιος Βασίλειος και ο Γιάννης ὁ Εὐλογημένος! ...και με πολλές ευχές για Καλή Χρονιά σε όλο τον κόσμο !


Ερείπια της αρχαίας Καισάρειας της Καπαδοκίας ( στην Τουρκία ), πατρίδας του Αγίου Βασιλείου, πού ουδεμία σχέση έχει με τον κοκινομάγουλο Santa Claus πού συνήθως διαφημίζει η Δύση



Σ
ν περάσανε τ Χριστούγεννα, ο γιος Βασίλης, πρε τ ραβδί του κα γύρισε σ᾿ λα τ χωριά, ν δε ποις θ τόνε γιορτάσει μ καθαρ καρδιά.

Πέρασε π λογιν-λογιν Πολιτεες κι π κεφαλοχώρια, μ σ᾿ ποια πόρτα κι ν χτύπησε δν τ᾿ νοίξανε, πειδ τν πήρανε γι διακονιάρη.

Κ᾿ φευγε πικραμένος, γιατ διος δν εχε νάγκη π τος νθρώπους, μ νοιωθε τ πόσο θ πονοσε καρδι κανενς φτωχο π τν πονι πο το δείξανε κενοι ο νθρωποι.

Μι μέρα φευγε π να τέτοιο σπλαχνο χωριό, κα πέρασε π τ νεκροταφεο, κ᾿ εδε τ κιβούρια πς τανε ρημαγμένα, ο ταφόπετρες σπασμένες κι ναποδογυρισμένες,κα τ νιόσκαφτα μνήματα ετανε σκαλισμένα π τ τσακάλια.

Σν γιος πο ετανε κουσε πς μιλούσανε ο πεθαμένοι κα λέγανε:

«Τν καιρ πο εμαστε στν πάνω κόσμο, δουλέψαμε, βασανιστήκαμε, κι φήσαμε πίσω μας παιδι κ᾿ γγόνια ν μς νάβουνε κανένα κερί, ν μς καίγουνε λίγο λιβάνι μ δν βλέπουμε τίποτα, μήτε παπ στ κεφάλι μας ν μς διαβάσει παραστάσιμο, μήτε κόλλυβα, παρ σν ν μν φήσαμε πίσω μας κανέναν».

Κι γιος Βασίλης πάλι στενοχωρήθηκε κ᾿ επε:

«Τοτοι ο χωριάτες οτε σ ζωνταν δ δίνουνε βοήθεια, οτε σ πεθαμένον», κα βγκε π τ νεκροταφεο, κα περπατοσε λομόναχος μέσα στ παγωμένα χιόνια.

Παραμον
τς πρωτοχρονις φταξε σ κάτι χωρι πο ετανε τ πι φτωχ νάμεσα στ φτωχοχώρια, στ μέρη τς λλάδας.

παγωμένος γέρας βογκοσε νάμεσα στ χαμόδεντρα κα στ βράχια, ψυχ ζωνταν δν φαινότανε, νύχτα πίσσα! Εδε μπροστά του μι ραχούλα, κι π κάτω της ετανε μι στρούγκα τρυπωμένη.

γιος Βασίλης μπκε στ στάνη κα χτύπησε μ τ ραβδί του τν πόρτα τς καλύβας κα φώναξε:

«λεστε με, τν φτωχό, γι τν ψυχ τν ποθαμένων σας κι Χριστός μας διακόνεψε σ τοτον τν κόσμο!».

Τ σκυλι ξυπνήσανε κα χυθήκανε πάνω του, μ σν πήγανε κοντά του κα τν μυριστήκανε, πιάσανε κα κουνούσανε τς ορές τους κα πλαγιάζανε στ ποδάρια του κα γρούζανε παρακαλεστικ κα χαρούμενα.

πάνω σ᾿ ατά, νοιξε πόρτα κα βγκε νας τσοπάνης, ς εκοσιπέντε χρονν παλληκάρι, μ μαρα στριφτ γένεια, Γιάννης Μπαρμπάκος, νθρωπος θος κι πελέκητος, προβατάνθρωπος, κα πρν ν καλοϊδε ποις χτύπησε, επε:

«λα, λα μέσα. Καλ μέρα, καλ χρονιά!».

Μέσα στ καλύβι φεγγε να λυχνάρι, κρεμασμένο π πάνω π μία κούνια, πο ετανε δεμένη σ δυ παλούκια. Δίπλα στ τζάκι ετανε τ στρωσίδια τους κα κοιμότανε γυναίκα το Γιάννη. ατός, σν μπκε μέσα γιος Βασίλης, κ᾿ εδε πς ετανε γέρος σεβάσμιος, πρε τ χέρι του κα τ᾿ νεσπάσθηκε κ᾿ επε:

«Νά χω τν εχή σου, γέροντα», κα τό λεγε σν ν τν γνώριζε κι π πρωτύτερα, σ νά νατανε πατέρας του.

Κα κενος το επε:

«Βλογημένος νά σαι, σ κι λο τ σπιτικό σου, κα τ πρόβατά σου ερήνη το Θεο νά ναι πάνω σας!».

Σηκώθηκε κ᾿ γυναίκα κα πγε κα προσκύνησε κα κείνη τν γέροντα κα φίλησε τ χέρι του κα τ βλόγησε.

Κι γιος Βασίλης ετανε σν καλόγερος ζητιάνος, μ μι σκούφια παλι στ κεφάλί του, κα τ ράσα του ετανε τριμμένα κα μπαλωμένα κα τ τσαρούχια του τρύπια, κ᾿ εχε κ᾿ να παλιοτάγαρο δειανό.

Γιάννης Βλογημένος βαλε ξύλα στ τζάκι. Κα παρευθύς, φεγγοβόλησε τ καλύβι κα φάνηκε σν παλάτι. Κα φανήκανε τ δοκάρια, σ νά τανε μαλαμοκαπνισμένα, κ᾿ ο πητις πο ετανε κρεμασμένες φανήκανε σν καντήλια, κ᾿ ο καρδάρες κα τ τυροβόλια κα τ᾿ λλα τ σύνεργα πο τυροκομοσε Γιάννης, γινήκανε σν σημένια, κα σν πλουμισμένα μ διαμαντόπετρες φανήκανε, κα τ᾿ λλα, τ φτωχ τ πράγματα πού χε μέσα στ καλύβι του Γιάννης Βλογημένος.

Κα τ ξύλα πο καιγόντανε στ τζάκι τρίζανε κα λαλούσανε σν τ πουλι πο λαλονε στν παράδεισο, κα βγάζανε κάποια εωδι πάντερπνη. Τν γιο Βασίλη τν βάλανε κ᾿ κατσε κοντ στ φωτι κ᾿ γυναίκα το θεσε μαξιλάρια ν κουμπήσει. Κι γέροντας ξεπέρασε τ ταγάρι του π τ λαιμό του κα τ βαλ κοντά του, κ᾿ βγαλε κα τ παλιόρασό του κι πόμεινε μ τ ζωστικό του.

Κι Γιάννης Βλογημένος πγε κι ρμεξε τ πρόβατα μαζ μ τν παραγυιό του, κ᾿ βαλε μέσα στν κοφινέδα τ νιογέννητα τ᾿ ρνιά, κι στερα χώρισε τς τοιμόγεννες προβατίνες κα τς κράτησε στ μαντρί, κι παραγυις τά βγαλε τὰ᾿ λλα στ βοσκή.

Λιγοστ ετανε τ ζωντανά του, φτωχς ετανε Γιάννης, μ ετανε Βλογημένος.

Κ᾿ εχε μία χαρ μεγάλη, σ κάθε ρα, μέρα κα νύχτα, γιατ ετανε καλς νθρωπος κ᾿ εχε κα καλ γυναίκα, κι ποιος λάχαινε ν περάσει π τν καλύβα τους, σν νά τανε δελφός τους, τν περιποιόντανε.

Γι τοτο κι γιος Βασίλης κόνεψε στ σπίτι τους, κα κάθησε μέσα, σ νά τανε δικό του σπίτι, κα βλογηθήκανε τ θεμέλιά του.

Κείνη τ νύχτα τν περιμένανε λες ο πολιτεες κα τ χωρι τς Οκουμένης, ο ρχόντοι, ο δεσποτάδες κ᾿ ο πίσημοι νθρποι μ κενος δν πγε σ κανέναν, παρ πγε κα κόνεψε στ καλύβι το Γιάννη το Βλογημένου.

Τ λοιπόν, σν σκαρίσανε τ πρόβατα, μπκε μέσα Γιάννης κα λέγει στν γιο:

«Γέροντα, χω χαρ μεγάλη. Θέλω ν μς διαβάσεις τ γράμματα τ᾿ η-Βασίλη. γ εμαι νθρωπος γράμματος, μ γαπ τ γράμματα τς θρησκείας μας. χω κα μία φυλλάδα π ναν γούμενο γιονορίτη, κι ποτε τύχει ν περάσει κανένας γραμματιζούμενος, τν βάζω κα μο διαβάζει π μέσα τν φυλλάδα, γιατ δν χουμε κοντά μας κκλησία».

πιασε κα θαμπόφεγγε κατ τ μέρος τς νατολς.

γιος Βασίλης σηκώθηκε κα στάθηκε κατ τν νατολ κ᾿ κανε τ σταυρό του, στερα σκυψε κα πρε μία φυλλάδα π τ ταγάρι του, κ᾿ επε:

«Ελογητς Θες μν πάντοτε,νν κα ε κα ες τος αώνας τν αώνων».

Κι Γιάννης Βλογημένος πγε κα στάθηκε π πίσω του, κ᾿ γυναίκα βύζαξε τ μωρ κα πγε κα κείνη κα στάθηκε κοντά του, μ σταυρωμένα χέρια.

Κι γιος Βασίλης επε τ «Θες Κύριος» κα τ᾿ πολυτίκιο τς Περιτομς

«Μορφν ναλλοιώτως νθρωπίνην προσέλαβες», δίχως ν πε κα τ δικό του τ πολυτίκιο πο λέγει «Ες πάσαν τν γν ξλθεν φθόγγος σου».

φωνή του ετανε γλυκει κα ταπεινή, κι Γιάννης κ᾿ γυναίκα του νοιώθανε μεγάλη κατάνυξη, κι ς μν καταλαβαίνανε τ γράμματα.

Κ᾿ επε γιος Βασίλης λον τν ρθρο κα τν Κανόνα τς ορτς: «Δετε λαο σωμεν σμα Χριστ τ Θε, χωρς ν πε τ δικό του τν Κανόνα, πο λέγει «Σο τν φωνν δει παρεναι, Βασίλειε». Κ᾿ στερα επε λη τ λειτουργία κ᾿ κανε πόλυση κα τος βλόγησε.

Κα σν καθήσανε στ τραπέζι κα φάγανε κι ποφάγανε, φερε γυναίκα τ βασιλόπητα κα τν βαλε πάνω στ σοφρ.

Κι γιος Βασίλης πρε τ μαχαίρι κα σταύρωσε τ βασιλόπητα, κ᾿ επε:

«Ες τ νομα το Πατρς κα το Υο κα το γίου Πνεύματος κ᾿ κοψε τ πρτο τ κομμάτι κ᾿ επε «το Χριστο» κ᾿ στερα επε «τς Παναγίας», κ᾿ στερα επε «το νοικοκύρη Γιάννη το Βλογημένου».

Το λέγει Γιάννης:

«Γέροντα, ξέχασες τν η- Βασίλη!».

Το λέγει γιος:

«Ναί, καλά! κ᾿ στερα λέγει: «Το δούλου το Θεο Βασιλείου». Κ᾿ στερα λέγει πάλι: «Το νοικοκύρη, «τς νοικοκυρς», «το παιδιο», «το παραγυιο», «τν ζωντανν», «τν φτωχν».

Τότε λέγει στν γιο Γιάννης Βλογημένος:

«Γέροντα, γιατί δν κοψες γι τν γιωσύνη σου;»

Το λέγει γιος:

«κοψα, Βλογημένε!» μά, Γιάννης δν κατάλαβε τίποτα, μακάριος.

Κ᾿ στερα, σηκώθηκε ρθιος γιος Βασίλειος κ᾿ επε τν εχή του

«Κύριε Θεός μου, οδα τι οκ εμ ξιος, οδ κανός, να π τν στέγην εσέλθς το οκου τς ψυχς μου».

Κ᾿ επε Γιάννης Βλογημένος:

«Πές μου, γέροντα, εσύ πο ξέρεις γράμματα, σ ποι παλάτια ραγες πγε σν πόψε γιος Βασίλης; Άλλωστε ο ρχόντοι κ᾿ ο βασιληάδες τί μαρτίες νά χουνε; μες ο φτωχο εμαστε μαρτωλοί, πειδς φτώχειά μας κάνει ν κολαζόμαστε».

Κι γιος Βασίλης δάκρυσε κ᾿ επε πάλι τν εχή, λλοιώτικα:

«Κύριε, Θεός μου, οδα τι δολος σου ωάννης πλος στν ξιος κα κανς να π τν στέγην του εσέλθς. τι νήπιος πάρχει κα τ μυστήριά Σου τος νηπίοις ποκαλύπτεται…»

Κα πάλι όμως δν κατάλαβε τίποτα Γιάννης μακάριος, Γιάννης Βλογημένος ( ότι είχε μπροστά του τον ίδιο τον Άγιο Βασίλειο, πού χιλιάδες άνθρωποι μικροί και μεγάλοι του κόσμου τούτου θα ήθελαν την επίσκεψή του...)

Φώτης Κόντογλου - Γιάννης Ελογημένος!

«Διηγήματα τν Χριστουγέννων», κδόσεις ρμός