Τετάρτη 29 Αυγούστου 2007

Απηρχαιωμένος ο τρόπος κατάσβεσης πυρκαγιών για τον 21ο αιώνα ! Ασύμμετρες απειλές: Κυβερνητική κινδυνολογία ή, μπροστά σ΄ένα τέλειο έγκλημα;











Αγαπητή μου κυρία ( Κυβέρνηση ).

Γνωρίζω καλά, ότι αυτό δέν το περίμενες…

Πιάστηκες προφανώς στον ύπνο, είτε από αφελή σκέψη, είτε και από ανίδεους συμβούλους πού ασφαλώς θα διαθέτεις αρκετούς, όπως όλες οί κυβερνήσεις άλλωστε πού πέρασαν απ΄ αυτή την ταλαίπωρη χώρα..

Και χωρίς να το έχεις υποπτευθεί κάν, μπήκες κι΄ εσύ στην σπηλιά, με το φίδι των εκλογών μέσα, και δεν ξέρω τώρα εάν ζήσεις και εάν επιζήσεις και δεν σε φάει αυτή η υπόθεση, και πάς σούμπιτη εκεί πού όλα πήγαιναν πρίμα βέρα...

Υπάρχουν όμως και κάτι μικροπράγματα πού θα έπρεπε να σε έχουν αλαφιάσει ( πού λέει ο λαός), και πού θα έπρεπε ( λογικό είναι νομίζω ), να σε έχουν κάνει να πάρεις από πέρυσι τά πυροσβεστικά μέτρα σου…

Ακούς και ακούμε καλή μου κυρία ( Κυβέρνηση ), ότι το κλίμα αλλάζει, ότι οί υψηλές θερμοκρασίες θα είναι πιά στο καθημερινό καλοκαιρινό διαιτολόγιό μας ( προς το παρόν ), ότι οί πάγοι λιώνουν στους πόλους, και ότι τέλος πάντων αυτά πού μέχρι τώρα ξέραμε, μας ξεράνανε όλους και θα μας πάνε για πεθαμό, εάν δεν αλλάξουμε μυαλά και εάν δεν πάρουμε και τά μέτρα μας…

Τά είπε άλλωστε επισήμως κι΄ εκείνος ο πράσινος Γκόρ όταν ήλθε στην Αθήνα, και από επισήμους μάλιστα καταχειροκροτήθηκε και άς μη πούμε τώρα από ποιόν και από ποιούς, γιατί δεν είναι τώρα αυτή η κουβέντα μας…

Κατ΄ αρχάς άς κάνουμε μία μικρή αναδρομή σε κάποιες παλιές υπηρεσίες Αστυνομικού αλλά και Πυροσβεστικού ενδιαφέροντος πού θα μπορούσαν να επηρεάσουν κάπως τά πράγματα, και πού σήμερα δεν υφίστανται, και πού η έλλειψή τους έγινε φανερότερη τώρα…

1) Είχαμε λοιπόν παλιά την λεγόμενη Ελληνική Βασιλική Χωροφυλακή ( ΕΒΧ) για όσους παλαιούς το θυμούνται.

Τώρα, το « Βασιλική» ήτανε βέβαια και περιττό μια και δεν ήταν ιδιοκτησία του τότε βασιλιά, αλλά πού να βρούμε άκρη μ΄ αυτά. Το γράφουμε έτσι για την ιστορία της εποχής και για να διδάσκονται οί νεώτεροι…

Είχαμε μια Υπηρεσία ημιστρατιωτική λοιπόν και ικανή για επίβλεψη και καταδίωξη στην ύπαιθρο.

Αποτέλεσμα : ληστείες μηδέν ( σχετικά ).

Ήλθαν όμως κάποιοι φωστήρες νεωτεριστές μετά, και θέλοντας να παρουσιάσουν έργο κάθισαν και ενοποίησαν την Χωροφυλακή με την Αστυνομία, την αχρήστευσαν, και περιμένουν τώρα από τους Αστυνομικούς με το κουστούμι και το σκαρπίνι να τρέχουν σαν τά ζαγάρια στα δάση…

Άμ…δεν σφάξανε !

2) Μετά περάσαμε στην κατάργηση των σταθμών Χωροφυλακής στα χωριά πού, έστω ο λεγόμενος τεμπέλης Χωροφύλακας, κάτι πρόσφερε στην αστυνόμευση, κάτι έπαιρνε το μάτι του, κάτι άκουγε τ΄ αυτί του …

« έλα εδώ Λευτεράκη μου, μήπως άκουσες εσύ τίποτα για κείνο τον γείτονά σου τον Θανάση, τον περίεργο ντέ, πού γυρίζει όλη την μέρα με την καραμπίνα στο χέρι, και πάει λέει για κυνήγι.. πάει – ή δεν πάει; τί ακούς εσύ Λευτεράκη μου;…».

Στην συνέχεια κάναμε και τά πολυδύναμα τμήματα στα μεγάλα κεφαλοχώρια, και περιμένουμε τώρα μ΄ ένα περιπολικό και 3 αστυφύλακες ( εκ των οποίων ο ένας προϊστάμενος και ο άλλος ασθενής, ή με ρεπό… ) να αστυνομεύουμε 10 χωριά σε μια εποχή πού διαρρήκτες και εγκληματίες σπάνε κεφάλια στους ανήμπορους γέροντες και γριούλες του τόπου μας και τους κλέβουνε την σύνταξη ώσπου ν΄ ανοιγοκλείσει το μάτι σου…

3) Είχαμε μετά τήν Αγροφυλακή πού στριφογύριζε στά χωράφια κι΄ έσπερνε έστω κάποιο φόβο μιά καί όπως μάθαμε στό σχολείο "ο φόβος φυλάει τά έρημα..." . Τής δώσανε μιά κλωτσιά κι΄ αυτής πάει καταργήθηκε, άλλο εάν τήν νεκρανέστησαν τώρα περιμένοντας, στήν μετά εμπρησμών εποχή, νά δούμε κι΄ αποτελέσματα...

4) Είχαμε μετά την Δασοφυλακή από ανθρώπους πού αγαπούσανε το δάσος, πού το φυλάγανε από λαθροθήρες, κλεφτοκοτάδες, κλπ καί πού έν πάση περιπτώσει το είχανε σαν σπίτι τους ολημερίς και ολονυκτίς, έ, και στραβάδια να ήσαντε κάτι θα βλέπανε, κάτι θα ειδοποιούσανε…

Πάνε κι΄ αυτοί, καταργήθηκαν, και τά φόρτωσαν όλα στην Πυροσβεστική, πού είναι κατάλληλη και εκπαιδευμένη να σβήνει φωτιές στά κτίρια καί όχι στά δάση !

Θέλει τώρα και πολύ ρώτημα καλή μου κυρία, εάν πράγματι έχουμε «αξιόμαχες δυνάμεις πυρόσβεσης », όταν χρησιμοποιείς ανθρώπους πού δεν κάνουνε για εκεί πού πρέπει, κινδυνεύοντας να καούν και από μόνοι τους όπως και πρόσφατα συνέβη;

Ερχόμαστε τώρα και στον τρόπο ανίχνευσης και πυρόσβεσης.

Το Αμερικανικό πρότυπο ανίχνευσης της φωτιάς πού λειτουργεί μέσω δορυφόρου σε 24ωρη εποπτεία και πού στέλνει εικόνες live της διαδρομής της φωτιάς, της έντασης των ανέμων, κλπ και πού το παρακολουθούν από την Αμεση Δράση της Πυροσβεστικής των ΗΠΑ για επέμβαση πρίν πάρει διαστάσεις η φωτιά οπότε…χαιρετίσματα, εμπεριέχει νομίζω μια σοβαρή σκέψη.

Στην δική μας πυρόσβεση τώρα, αυτά τά κουτσουλίσματα 5 τόνων νερού πού κάνει το πυροσβεστικό και φεύγει, πηγαίνοντας πάλι για γέμισμα είναι νομίζω αστεία πράγματα, για γέλια και γιά κλάματα…

Γιατί ώσπου να πάει και να ξαναγυρίσει, η φωτιά έχει πάει στα ύψη και μετά χάνεται και δεν πιάνεται.

Πρέπει λοιπόν να πέφτουν πάνω στην φωτιά σαν ακρίδες το ένα πίσω από το άλλο τουλάχιστον 5 Καναντέρ, ( μια και δεν έχουμε ένα Ρώσικο ), και να ξεμπερδεύουν μιά και καλή κι΄ όχι να κάνουνε άσκοπες βόλτες…

Θα έλεγα ακόμη και κάτι:

Αυτός ο αρχαίος τρόπος κατάσβεσης με νερό, και σήμερα με βυτιοφόρα, υδροφόρες, ντεπόζιτα και αεροπλάνα, είναι λιγάκι απηρχαιωμένος.

Εάν υπήρχε μία δυνατότητα να ρίχνονται βολίδες με κανονάκια από μακριά στις περιοχές αυτές με ακίνδυνα χημικά άνθρακα ή ατομικές χειροβομβίδες άνθρακα πού λόγω έλλειψης οξυγόνου θα έσβηναν πάραυτα οί φωτιές, θα ήταν και μία ακίνδυνη λύση, και κυρίως μία εκ του μακρόθεν λύση…

Είπανε πώς θα δηλητηριαζότανε η ατμόσφαιρα και το έδαφος, και είναι βέβαια μία σοβαρή σκέψη.

Αλλά, εάν δούμε το μέγεθος κάθε μεγάλης και ανεξέλεγκτης καταστροφής, κι΄ αυτό το σάρωμα και την επέλαση της φωτιάς πού κατέστρεφε τά πάντα στην πορεία της, νομίζω ότι θα ήταν μία αναγκαία και για ειδικές περιπτώσεις λύση…









Θα κάνω όμως και μερικές σκέψεις για κάποιες Υπηρεσίες πού απεδείχθησαν ηρωϊκές μέν, αλλά και για κάποιες άλλες πού απεδείχθησαν ανεπαρκείς με ότι αυτό για το κύρος τους συνεπάγεται…

Πολλοί καταφέρθηκαν κατά της Πυροσβεστικής !

Αλλά ξεχνούν ότι κι΄ αυτοί είναι άνθρωποι, και ότι δεν μπορούν οί ίδιοι άνθρωποι χωρίς ξεκούραση και αλλαγή βάρδιας να στέκονται πέντε 24ωρα σαν σίδερα και μάρμαρα πολεμώντας όρθιοι τις φλόγες.

Και ποιος τώρα, απ΄ όλους εμάς πού πετάει πέτρες στην Πυροσβεστική θα μπορούσε άϋπνος , καπνισμένος, ζαλισμένος, καταπονημένος από την εξάντληση, το τρέξιμο, το λαχάνιασμα , και τις αναθυμιάσεις, ποιος θα μπορούσε να γίνει άγγελος – φύλακας για 200 χωριά πού σήκωναν τά τηλέφωνά τους και ζητούσαν από την Πυροσβεστική βοήθεια;

Πεντακόσια ( 500 ) Καναντέρ να είχαμε για όλη την Ελλάδα, και πάλι δεν θα έφθαναν να σβήσουν αυτές τις πελώριες φωτιές της κολάσεως πού περικύκλωναν ανθρώπους, ζώα, δάση, καλλιέργειες, εγκαταστάσεις…

Αγαπητή μου κυρία ( Κυβέρνηση ), σεβαστοί μου κύριοι αρμόδιοι ( και αναρμόδιοι πού όμως το παίζετε παντογνώστες ), Περιφερειάρχες, Νομάρχες, Δήμαρχοι, και Κοινοτάρχες, επίσης,

Αγαπητή μου κυρία «Πολιτική Προστασία», πού όταν ακούμε το όνομά σου μας δίνεις μία αίσθηση δυνατής προστασίας και ασφάλειας του πολίτη αλλά στην πράξη μας απογοητεύεις, ( αν καί εδώ πού τά λέμε ποτέ δεν κατάλαβα τελικά ποιος είναι ο ενεργός ρόλος σου σε τέτοιες Θεομηνίες πίσω από τον πραγματικά βαρύγδουπο τίτλο σου : «Πολιτική Προστασία»…, δηλαδή τρέμε κόσμε και κοιμήσου ήσυχος ( ;).

Και τέλος, ερχόμαστε και στις « Απόκρυφες Υπηρεσίες και προστασίες Security»…

Αγαπητή μου κυρία ΕΥΠ - ΚΥΠ – Εσωτερική – Εξωτερική ασφάλεια και άλλες παρόμοιες υπηρεσίες…

Εάν υποθέσουμε ότι δεν υπήρξαν «ασύμμετρες απειλές», ( όπως ο κ. Πολύδωρας αλλά και άλλοι πιθανολογούνε ), καλώς σιωπήσατε !

Εάν όμως υπήρχε πράγματι συνομωσία αλλά εσείς δεν το μυριστήκατε έχετε ασφαλώς τις μεγάλες ευθύνες σας όχι μόνο απέναντι της Κυβέρνησης αλλά και απέναντι των ανθρώπων πού κάηκαν όπως η μάννα με τά 4 παιδάκια της αλλά και άλλοι πολλοί, όπως γενικά οί 63 συνολικά νεκροί, χώρια το σόκ και οί κατεστραμμένες περιουσίες, αλλά και η πείνα πού θα πέσει για πολλά χρόνια στα μέρη εκείνα.

Όμως η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού, και ένα γύρω στο 88% , πιστεύει ακράδαντα ότι οι πυρκαγιές αυτές υπήρξαν αποτέλεσμα οργανωμένου εμπρησμού. Αυτό αποκάλυψε σφυγμομέτρηση της εταιρίας MRB, από το τηλεοπτικό σταθμό Alpha, την περασμένη Τρίτη το βράδυ.

Και το σύνολο των πυρόπληκτων που παρουσιάζονταν στα κανάλια, το δραματικό εκείνο τριήμερο της σαρωτικής φωτιάς, όλοι τους, μα όλοι τους καί σε όλα τα κανάλια, κατήγγελλαν ότι οι φωτιές που είχαν κάψει τα χωριά τους και τους ανθρώπους τους, ήταν αποτέλεσμα ενός σχεδιασμένου εμπρησμού.

Ύστερα, την Κυριακή το βράδυ, γυρίστηκαν τά ρολόγια της ενημέρωσης αλλιώς, παίρνοντας πολιτικό χρώμα καί μιλώντας πιά για « κυβερνητική κινδυνολογία». Και τότε «γύρισαν» τα κανάλια, κι όποιος τολμούσε να πιθανολογήσει «οργανωμένο σχέδιο» παρουσιαζόταν ως περίπου καί σχεδόν «ηλίθιος»!

Κατά τα άλλα, όντως, δεν γνωρίζουμε αν ήταν «οργανωμένο σχέδιο».

Εκ των πραγμάτων όμως, γνωρίζουμε τρία πράγματα:

-- Πρώτον, ότι αυτή τη φορά οι πυρκαγιές ξέσπαγαν κατά δεκάδες τις βραδινές ώρες, σε απρόσιτες ορεινές περιοχές, όπου επικρατούσαν χαμηλές θερμοκρασίες, άρα ΔΕΝ οφείλονταν σε «κλιματολογικά» αίτια (αυτό-ανάφλεξη πεύκων ή χωματερών).

-- Δεύτερον, ότι κατά κανόνα δεν καίγονταν «φιλέτα γης», αλλά απρόσιτες περιοχές. Ποιος οικοπεδοφάγος ενδιαφέρεται για τις «αετοράχες» της Γορτυνίας, για την ορεινή Ηλία ή για τις απόκρημνες πλαγιές της νότιας Εύβοιας;

-- Τρίτον, ότι ξέσπαγαν συνεχώς απ΄ όλα τα σημεία του ορίζοντος, και μάλιστα βραδινές ώρες, ώστε να διασπούν τις δυνάμεις τις πυροσβεστικής και να χαθεί κάθε έλεγχος.

Αυτό, αν συμβεί δύο-τρεις φορές, μπορεί να είναι και σύμπτωση.

Όταν όμως συμβεί εκατοντάδες φορές μέσα σε τέσσερις μόλις μέρες, σε εκατοντάδες σημεία, μόνο ηλίθιος μπορεί να πιστεύει ότι αυτό το παιχνίδι ήταν «σύμπτωση».

Το τι ακριβώς ήταν, θα το δείξει το μέλλον.

Αλλά, τά όσα τραγικά τελευταίως παρακολουθήσαμε καί παρακολουθούμε δείχνουν ότι ή αλλαγή τού αιώνος δέν πρόκειται νά μάς φέρει καλύτερες μέρες…

Βαδίζουμε προς τά χειρότερα και δεν χρειάζεται ίσως ιδιαίτερη ευφυϊα να το καταλάβουμε…

Κυριακή 5 Αυγούστου 2007

Ποιοί «κυβερνούν» σήμερα το λιμάνι της Πάτρας; Ο διορισμός Κούρδου ως Κεντρικού Λιμενάρχη της Πάτρας και άλλες πιθανές και απίθανες σκέψεις…












Κούρδος αντάρτης ( καί γιατί όχι καί λιμενάρχης... )





Αγαπητοί κύριοι «αρμόδιοι».

Αυτή ή περίεργη ανοχή στάθμευσης προσώπων «χωρίς ταυτότητα» και είς βάρος της πολιτείας μας, πρέπει κάποτε να σταματήσει…

Αυτό το καθημερινό κυνηγητό Λιμενικών και Αστυνομικών για να αποτρέψουν την είσοδο στους λαθρομετανάστες, έχει καταντήσει βραχνάς για όλους μας, και για τις υπηρεσίες του λιμένα άκρως επικίνδυνο…

Πρέπει κάποτε επιτέλους το Υπουργείο Εξωτερικών και ή κάθε Κυβέρνηση γενικότερα, να κλείσουν την πληγή πού ανοίχτηκε σε βάρος της πολιτείας μας, και πού ή σημερινή Κυβέρνηση επίσης και χειρότερα, την συνεχίζει…

Ν΄ ανοίξουν τά χαρτιά τους οί «αρμόδιοι» , και να μας δώσουν χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των περιέργων αυτών ανθρώπων, και των κυκλωμάτων τους, πού δρούνε καταλυτικά και τρομοκρατικά σε βάρος της δικής μας πολιτείας…

Τόσα χρόνια ακούμε λόγια και αοριστίες, αλλά κανείς δεν μίλησε υπεύθυνα για το πότε θα φύγει από εδώ αυτή η συμφορά της Ασίας, πού τους βάπτισαν επιτήδεια «οικονομικούς μετανάστες» για να τους φορτώσουν έντεχνα πάνω στην πολιτεία μας καί να μη μιλάμε…

Το πόσο «οικονομικοί μετανάστες» είναι, φαίνεται από τον ρέμπελο τρόπο ζωής τους και από την παντελή αδιαφορία τους για εργασία, από τον τρόπο πού γυρίζουν με μια σακούλα όλη την ημέρα καραδοκώντας στο λιμάνι, και από τά αλληλομαχαιρώματα και τις συμμορίες πού έχουν φτιάξει…

Φαίνεται ακόμη, από τά δεκάδες αυτοκίνητα πού έχουν καταστρέψει για να κλέψουν, τις απειλές και τά κυνηγητά με λιμενικούς, αστυνομικούς, και δημοσιογράφους, και τέλος από τά σκουπίδια και τις ακαθαρσίες πού γεμίζουν όπου καθίσουν ( μέ πρόσθετο οικτρό παράδειγμα τό πρώην ξενοδοχείο Μωρέας πού τό έχουν καί ορμητήριο γιά τίς διαρρήξεις τους), χώρια οί άλλες βρώμικες «παροχές υπηρεσιών» πού κάποιοι απ΄ αυτούς παρέχουν, όπως επανειλημμένα έχει καταγγελθεί από επώνυμα πρόσωπα στον Πατραϊκό τύπο !

Σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα πού σέβεται τον εαυτό της και τους κατοίκους της δεν μπορείς να σταθείς και να κυκλοφορήσεις, χωρίς χαρτιά και ταυτότητα.

Μέσα σ΄ ένα 24ωρο θα σ΄ έχουν τσουβαλιάσει και θά σ΄ έχουν εξαποστείλει, ή στην φυλακή ή στην χώρα σου…

Εδώ, όχι μόνο τους αφήνουμε νά καταστρέφουν ελεύθερα τις περιουσίες μας, φτιάχνοντας κράτος « μέσα στό κράτος », αλλά έχουν στην παραλιακή οργανωμένη ισχύ και δύναμη παριστάνοντας τους μπόσηδες πού κανονίζουν ποιός δικαιούται να φύγει για Ιταλία και ποιος όχι…

Μπορεί οί εκάστοτε πολιτικοί τού ΥΠΕΞ να τους ανέχονται, προσδοκώντας πολιτικές προσεγγίσεις στην Εγγύς Ανατολή με την διαφαινόμενη δημιουργία Κουρδικού Κράτους και εξασφάλιση πετρελαίου και φιλικών σχέσεων στα νώτα της Τουρκίας, αλλά αυτός δεν είναι και λόγος μία ολόκληρη κοινωνία να πληρώνει την αόριστη μελλοντολογία τους…

Γιατί, πολλοί σήμερα μπορεί να θέλουν να διαλύσουν την Τουρκία με εύσχημο τρόπο και να της κόψουν τον αέρα της Μεσανατολικής Υπερδύναμης σε βάρος του Ισραήλ, αλλά τά παιχνίδια αυτά έχουν πάντα ανοικτό ορίζοντα με άγνωστο βάθος χρόνου…

Όποιος λοιπόν τούς θέλει, να τους πάρει στο σπίτι του, αλλά να μη τους φορτώνει και στους άλλους…

Αλλά, εάν επιμένετε στην άποψή σας, διορίστε επιτέλους Κούρδο Κεντρικό Λιμενάρχη να ισορροπήσει τά πράγματα μήπως καί γλιτώσουμε όλοι εμείς απ΄ αυτά τά φαινόμενα !

Μετά βαθυτάτου σεβασμού ( απ΄ όσο δηλαδή μάς έχει απομείνει ), προς την υψηλή Εξουσία σας.

Οί ιθαγενείς της περιοχής σας

=============================================

( Και ολίγα περί Κούρδων πού μαζί με τους Τσέτες του Κεμάλ κατέσφαξαν στην οπισθοχώρηση τους Ελληνικούς πληθυσμούς των αμάχων στην Μικρά Ασία. Σήμερα, τους απογόνους αυτών, εμείς δημοκρατικά τούς προστατεύουμε για να μας ξαναβγάλουνε τά μάτια στην πρώτη ευκαιρία…)

Η γενοκτονία του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας


Το Ελληνικό κόστος της μεγάλης Καταστροφής του 1922 πρέπει να πλησιάζει το 1.000.000 άτομα. Οι συνέπειες όμως δεν έχουν ακόμα εξαλειφθεί, ούτε και καταγραφεί στην ολότητά τους.

Μια μαρτυρία

«Ο Κεμάλ γιόρτασε το θρίαμβό του με τη μεταβολή της Σμύρνης σε στάχτες και την τεράστια σφαγή του εκεί χριστιανικού πληθυσμού», γράφει στα απομνημονεύματά του ο Ουΐνστων Τσώρτσιλ.

Όμως, περισσότερο από τις ανταποκρίσεις και τις ψυχρές επισημάνσεις των διπλωματών, το τρομερό τοπίο εκείνων των ημερών αποκαλύπτεται μέσα από τις μαρτυρίες όσων το έζησαν.

Η συλλογή και η έκδοση των αυθεντικών μαρτυριών έγινε από το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών. Μαρτυρίες συγκλονιστικές, που πιστοποιούν την ύπαρξη του Μικρασιατικού Ολοκαυτώματος.

Τυχαία επιλέξαμε και δημοσιεύουμε τις αναμνήσεις της Ελένης Καραντώνη από το Μπουνάρμπασι, 11km ΒΑ της Σμύρνης. Το Μπουνάρμπασι είχε 1000 κατοίκους, από τους οποίους οι 800 ήταν Έλληνες:

(Κούρδοι και Τσέτες πρωτομάστορες της σφαγής των Ελλήνων…)

«...Άρχισε ο στρατός μας να φεύγει. Χτυπούσαν τις πόρτες μας και ζητούσαν ρούχα για να βγάλουν το χακί από πάνω τους. Πόσους δεν ντύσαμε! Οι μεγάλοι οι δικοί μας ξεκουμπίστηκαν και φύγανε κι άφησαν τον κόσμο στο έλεος του Θεού. Έφταναν οι στρατιώτες ξυπόλυτοι, γυμνοί, κουρελιασμένοι, πρησμένοι, νηστικοί...

Οι Τούρκοι κατέβαιναν και έσφαζαν τους Έλληνες. Παντού φωτιά και μαχαίρι άκουες και έβλεπες. Από τους κατοίκους του Μπουνάρμπασι έμειναν καμιά δεκαριά οικογένειες... Μερικοί κατάφεραν να φύγουν, σέρνοντας με την κοιλιά προς το Σικλάρι και από κει στη Σμύρνη.

Τους άλλους όλους τους ατιμάσανε, τους σφάξανε, τους κρεμάσανε, τους κάψανε. Κι εκείνους που κατάφεραν από το Σικλάρι να φτάσουν στη Σμύρνη, όταν ήρθε ο Κεμάλ, τους έπιασε και τους έσφαξε.

Εμείς βρισκόμασταν στη Σμύρνη. Πλημμύρα οι μαχαλάδες στο αίμα. Βάλανε φωτιά οι Τούρκοι, μια ώρα μακριά. «Μη φοβάστε είναι μακριά», μας είπε ο νοικοκύρης του σπιτιού που μέναμε. Σ´ ένα τέταρτο η φωτιά είχε έρθει σε μας. Ρίχνανε βενζίνη και προχωρούσε.

Βγήκαμε στο δρόμο. Φωτιά από τη μια, θάλασσα από την άλλη.

Και οι Τσέτες – Κούρδοι βρίσκονταν στη μέση, και έσφαζαν και σκότωναν…

Τη νύχτα Τσέτες και Κούρδοι έκαναν επίθεση ν´ αρπάξουν, να σφάξουν, ν´ ατιμάσουν.

«Βοήθεια! Βοήθεια!», φώναζε ο κόσμος. Τα εγγλέζικα πλοία ήταν απέναντι. Έριχναν τους προβολείς. Σταματούσαν για λίγο. Τη νύχτα θέλαμε να πάμε προς νερού μας. Πήγαμε λίγο πιο έξω, φρίκη! Βρεθήκαμε σε μια χαβούζα, σ΄ ένα μεγάλο ανοιχτό λάκκο.

Γύρω-γύρω, στα χείλη της χαβούζας σπαρταρούσαν κορμιά, και μέσα η χαβούζα ήταν γεμάτη κεφάλια. Έπαιρναν όποιον έπιαναν, τον πήγαιναν στην άκρη της χαβούζας, έκοβαν το κεφάλι και το έριχναν μέσα στη χαβούζα και τα κορμιά τα άφηναν να σπαρταρούν γύρω-γύρω...

Ήταν φοβερό!

Όσοι το είδαν τρελάθηκαν. Το τρελοκομείο γέμισε από τρελούς σαν ήρθαμε. Εκεί, σ´ αυτό το μέρος χάσαμε και τον πατέρα μου. Τον αδελφό μου τον έσφαξαν στο χωριό.

Έβγαλαν, μετά, ιταλικά και ελληνικά πλοία και μας πήραν. Πόσους; Ούτε ένα 20% δεν επήραν.

Τέτοια φοβερή σφαγή και καταστροφή δεν είδαν πάλι τα μάτια μου!».


Καθημερινή της Κυριακής, 18 Φεβρουαρίου 2001
( Βλάσης Αγτζίδης, διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας )

Κυριακή 29 Ιουλίου 2007

Ελλάς φλεγομένη υπό αγνώστων εμπρηστών, πιθανότατα γκαζάκηδων και πρώην «κουκουλοφόρων με τις μολότωφ», πού βγήκαν με τις μηχανές τους γιά περιοδεία..










Φωτιές, φωτιές, φωτιές...


Ουδείς φταίει, καί όποιος συλαμβάνεται "αθώος ο κατηγορούμενος..."

Τρομάρα μας λοιπόν, καί φωτιά στά μπατζάκια μας...,

Αγαπητή μου κυρία Κυβέρνηση.

Οί τελευταίες μεγάλες πυρκαγιές πού βλέπουμε καθημερινά να ξεφαντώνουν, ασφαλώς και δεν είναι τυχαίες.

Και εάν δεν αναλυθούν στην σωστή βάση τους από ποιούς και πώς μπορεί να ξεκινάνε, πολύ φοβάμαι ότι θα γνωρίσουν μεγάλη άνθηση στις μέρες μας ( και στις «μέρες σας» ), αλλά και στα χρόνια πού έρχονται…

Οί καταστροφές σ΄ όλη την χώρα αλλά και στην Αιγιάλεια ειδικότερα με τήν ερήμωση τόσων χωριών μέσα στις στάχτες και στα αποκαϊδια, με τους κατοίκους τους γεμάτους απόγνωση όχι μόνο γι΄ αυτά πού χάσανε αλλά και γιά την άμεση επιβίωσή τους, είναι από τά μεγάλα θέματα της τοπικής κοινωνίας πού δεν μπορούν να περνούν απαρατήρητα επειδή «την πλήρωσαν άλλοι κι΄ εμείς την γλιτώσαμε…»

Αγαπητή μου κυρία (Κυβέρνηση), πάρε άμεσα μέτρα μ΄ ένα, κατ΄ αρχάς, «ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τους εμπρηστές…»

Είτε τους εκ προθέσεως, είτε τους εξ΄ αμελείας ! Τις ίδιες καταστροφές όλοι τους κάνουνε…

Αρκετά τόσα χρόνια τους χαϊδέψατε όλοι σας ( οί πρίν και μετά Κυβερνώντες), με ολιγόμηνες φυλακίσεις, με αναστολές, και με τήν χαρακτηριστική δικαστική κατάληξη:

«…καί μετά την ανάκρισή του, αφέθηκε ελεύθερος…»

Δεν μπορούμε λοιπόν ν΄ ανάβουμε φωτιά δίπλα στην ξεραϊλα του χωραφιού μας, στο μπάρμπεκιου του κήπου μας, στην σχάρα της εξοχής μας για να ψήσουμε μπριζόλα ή κοτόπουλο ή ότι άλλο μας γαργαλάει την κοιλιά, και να καίμε ένα – δυό χωριά στην καθισιά μας, σαν πρώτη δόση !

Και μετά, εάν μας πιάσουνε, να λέμε « με συγχωρείτε μού ξέφυγε, εγώ δεν είχα πρόθεση…»

Δεν μπορούμε να πετάμε το τσιγάρο από το αυτοκίνητο είτε καλοκαίρι είναι είτε χειμώνας, και μετά να κινητοποιούνται αεροπλάνα, πυροσβεστικές, αστυνομίες, και ελικόπτερα, για την δική μας κακή συνήθεια, ψευτομαγκιά και ενδεχομένως μπλαζέ φιγούρα πού χρήζει άμεσης ψυχανάλυσης…

Δεν μπορούμε ν΄ αφήνουμε τόσο κόσμο άστεγο, με οικογένειες και παιδιά στον δρόμο, πού αύριο θα κοιμηθούνε πάνω στις στάχτες, κι΄ εμείς να αδιαφορούμε γελώντας ίσως « με το κατάντημά τους…»

Κι΄ ακόμη, να σταματήσει αυτό το αναμάσημα τής καραμέλας πού για τόσα χρόνια ακούμε για τους λεγόμενους «καταπατητές, οικοπεδοφάγους, και κτηνοτρόφους πού βάζουνε τις φωτιές» όπως μας κοπανάγανε για χρόνια τά δελτία ειδήσεων, ενώ οί πραγματικοί εμπρηστές γελάγανε με την αφέλειά μας.

Γιατί μπορεί να συμμετέχουν κι΄ αυτοί στην όλη καταστροφή, δεν το αρνούμαι, αλλά εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι πρόκειται για μια ελάχιστη μειοψηφία…

Όμως, γι΄ αυτές ειδικά τις φωτιές των τελευταίων χρόνων, υπάρχει και μιά άλλη εκδοχή πού ακούστηκε κι΄ αυτή, και μάλλον είναι και η πιθανότερη!

Μήπως λοιπόν βρισκόμαστε στο έλεος κάποιων οργανωμένων γκαζάκηδων καί «κουκουλοφόρων με τά μολότωφ» πού κατά καιρούς κάψανε την Αθήνα ;

Μήπως με συνεννοήσεις μέσω κινητών αφήσανε τις κρυψώνες τους και το άσυλο των Πανεπιστημίων ( «κλειστά λόγω διακοπών» ), και βγήκανε παγανιά με τις μηχανές τους βάζοντας φωτιές στα πιο απίθανα μέρη, και μετά «ως έχουν υποχρέωση», ασφαλώς και βεβαίως εξαφανίστηκαν;

Γι΄ αυτό κύριε Πολύδωρά μου, ψάξε στις γνωστές «φωλιές» του Πανεπιστημιακού ασύλου όπου κρύβονται οί αναρχικοί και σημείωσε όσους έλειπαν αυτές τις μέρες και πιστεύω, ότι, ή λαγό θα βγάλεις ή…σκαντζόχοιρο!

( Μέ όλη μου τήν αγάπη σού εύχομαι ασφαλώς για το πρώτο... ).

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2007

Έμφραγμα στην κυκλοφορία καί όμως, γενική αδιαφορία -- καλό ύπνο κύριοι «αρμόδιοι…»












Άλλοι γιά Χίο τράβηξαν, κι΄ άλλοι γιά Μυτιλήνη...


Δεν υπάρχει ημέρα, και εντός ωραρίου καταστημάτων, πού να μπορείς να προγραμματίσεις, να προβλέψεις και να υπολογίσεις τις δουλειές σου σαν πρόκειται να διασχίσεις τους κεντρικούς δρόμους – αρτηρίες τής Πάτρας…

Λεωφορεία, φορτηγά, τριαξονικά (τραίνα), τρακτέρ και μπουλντόζες, ένα-ένα και μερικές φορές όλα μαζί, θέλουν να περάσουν από τις λεωφόρους μια και η Περιμετρική προφανώς τούς πέφτει μακριά…

Αυτό το κυκλοφοριακό παστουρμά – αλαλούμ παρατηρείται κυρίως στους τρείς κεντρικούς δρόμους εξόδου της Πάτρας ( Όθωνος Αμαλίας, Κορίνθου και Αγίου Ανδρέου ), και έν τούτοις κανείς σοφός και υπεύθυνος δεν μπόρεσε τελικά να βρεί πρακτικά μιά λύση.

Έχουν γίνει για το θέμα αυτό συσκέψεις αμέτρητες, πολλές θεωρίες μπήκαν στο τραπέζι, μάλιστα επί Δημαρχίας του «μηχανικού» είχαν παραγγελθεί και μικρά αστικά λεωφορεία ( αν θυμάμαι καλά και διορθώστε με αν κάνω λάθος) πού θα λύνανε δήθεν το πρόβλημα και πού ουδέποτε κυκλοφόρησαν…

Άλλοι μιλούσαν ότι μόνο με τράμ θα βλέπαμε φώς, κάποιοι ζητούσαν υπογειοποιήσεις τού ΟΣΕ ώστε να φύγουν οί γραμμές από την άσφαλτο, τέλος και για να μη τά πολυλογούμε πολλοί ονειρεύτηκαν πολλά και στο τέλος μάς μείνανε τά όνειρα…

Λίγοι μιλήσανε όμως για τις μεγάλες ευθύνες πού είχαν και έχουν, παρόντες και προαπελθόντες Δημοτικοί άρχοντες και σύμβουλοι, πού είναι και οί κυρίως υπεύθυνοι για όλη αυτή την ταλαιπωρία των πολιτών σήμερα!


Κύριοι, είστε υπεύθυνοι για όσα κυκλοφοριακά παρατράγουδα βλέπει ο πολίτης σήμερα !

Είστε υπεύθυνοι, γιατί περάσανε άκαρπα τόσα χρόνια και δεν φροντίσατε για την δημιουργία Δημοτικών χώρων στάθμευσης αλλά αφήσατε τους πολίτες να ταλαιπωρούνται στην κυκλοφορία, να τρώνε μηνύσεις με το παραμικρό και από δυό κατευθύνσεις ( Κρατική και Δημοτική Αστυνομία ) παίρνοντας αρκετές φορές το μεροκάματο του φτωχού, τού υπαλλήλου, και τού εργάτη από το στόμα του, κι΄ εσείς να ασχολείστε με επουσιώδη θέματα και με συνεδριάσεις επί συνεδριάσεων μη πιάνοντας τον πόνο και τον σφυγμό αυτής της πολιτείας…

Ή , μήπως δεν είναι αλήθεια;

Υπάρχει λοιπόν πρόβλημα με αντίκτυπο, αλλά όλοι τηρούν, σιγή ιχθύος!


( Πρόβλημα, πού θα τό έλυνε πιστεύω, ο Παναγιώτης Καβαδάς, ο πρώην δραστήριος Περιφερειάρχης αλλά τον φάγανε στην ευθεία, για να του ανακόψουν την δημοτικότητα και τις όποιες βουλευτικές βλέψεις πού μπορεί να είχε στις επικείμενες εκλογές. Γιατί δυστυχώς, συμβαίνουν κι΄ αυτά…)

Μπορεί λοιπόν να δόθηκαν λύσεις και μπαλώματα προσωρινά, μπορεί να έγιναν συνεδριάσεις και να λήφθηκαν αποφάσεις, όλες όμως για λίγο καιρό έν ισχύει, και μετά πέσαμε στα ίδια και χειρότερα !

Τις φταίει;

Επανήλθαμε στα ίδια, και φυσικό ήταν, μια και από την τράπεζα των αποφάσεων έλλειπε ή ράβδος πού θα έλυνε το κυκλοφοριακό μέσα σε δυό 24ωρα…
Νόμοι υπήρχαν και υπάρχουν λείπει όμως η πολιτική βούληση και φοβίζει το πολιτικό κόστος…

Απόδειξη: το δόγμα του συγκοινωνιολόγου Ματσούκη !

Σαν μπήκε λοιπόν σ΄ ενέργεια το ξεκαθάρισμα των λεωφόρων και με παρατεταγμένους αστυνομικούς πού δεν σ΄ άφηναν ούτε για στάση, άδειασαν οί δρόμοι από την μία άκρη στην άλλη, και σε 3 μόνο λεπτά έφθανες στον προορισμό σου!

Ακολούθησαν τά παράπονα των εμπόρων πού είναι και οί κύριοι υπεύθυνοι καταληψίες των χώρων παρκαρίσματος βάζοντας τά αυτοκίνητά τους από το πρωϊ μέχρι το βράδυ, και πού έν τούτοις φωνάζουν γιατί με τά μέτρα αυτά λέγανε, ότι έχαναν πελατεία…

Αν όμως άφηναν τά δικά τους αμάξια σπίτι τους θα εύρισκαν και οί πελάτες χώρους. Αλλά δυστυχώς, θέλουνε και πίτες αφάγωτες και σκύλους χορτάτους, πράγμα λογικά αδύνατον…

Μετά τούς εμπόρους, ακολούθησαν οί μεταφορείς εμπορευμάτων, σε λίγο και δειλά-δειλά άρχισαν να επιτρέπουν παρκάρισμα αριστερά σέ κάποιους δρόμους για εκφόρτωση ( βάλανε και κάτι διαχωριστικές σανίδες πού τώρα μας έχουνε μείνει για ενθύμιο καρφωμένες στην άσφαλτο ), άφησαν σε λίγο και τά φανάρια ασυντόνιστα ( μια και μας είχε πάρει ο κατήφορος), και δώσε-δώσε ήλθαμε πάλι στα ίδια και μάλιστα χειρότερα από πρώτα, ώστε από Τριών Ναυάρχων προς Καρόλου να θέλεις μισή ώρα και βάλε, χώρια το καυσαέριο πού κερδίζεις κάνοντας τράμπα στα πνευμόνια σου…

Τελικά, εγκαταλείφθηκε κι΄ αυτό το σχέδιο ( δεν ήτανε φαίνεται γραφτό του να μείνει) και μπήκε στην αποθήκη, και κανείς αρμόδιος από αυτούς πού δυστυχώς έχουμε έλλειμμα, δεν μας εξήγησε τι σκέπτεται για το κυκλοφοριακό, και πώς θα ανασάνουμε σαν πολίτες…

Κύριε Περιφερειάρχη, κύριε Νομάρχη, κύριε Δήμαρχε !

Ο Πατρινός πολίτης ζητάει λύση, ζητάει απάντηση στο μόνιμο πιά πρόβλημά του, είναι καιρός πιά να κάνετε κάτι, δεν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε για τις δουλειές μας και εάν οί κεντρικές λεωφόροι ανήκουν στο Εθνικό δίκτυο δρόμων απελευθερώστε τες, μια και η παρακώλυση συγκοινωνιών πού γίνεται είναι νομικά ανεπίτρεπτη…

Εάν όμως ανήκουν στην πόλη σαν αστικοί δρόμοι της Πάτρας, άς αναλάβουν την υπόθεση οί Δημοτικοί μας άρχοντες !

Και τέλος, ξεκαθαρίστε τις αρμοδιότητές σας γιατί το πράγμα πολύ τράβηξε σ΄ αυτή την ξεχασμένη από το ενδιαφέρον σας, πολιτεία…

Πέμπτη 12 Ιουλίου 2007

Ρύπανση δρόμων και πεζοδρομίων από σκύλους συνοδευομένους δυστυχώς, υπό αδιαφόρων αφεντικών ...( στήν φωτογραφία μας ελλείψει σκύλου, βάλαμε γάτα..)













Γάτα ή σκύλος, δέν έχει άλλωστε καμιά σημασία, μιά καί η ρύπανση γίνεται...



Δεν μάς φθάνουν λοιπόν τά σπασμένα πεζοδρόμια καί τά ποντίκια της οκάς πού σουλατσάρουν δίπλα στους κάδους και πού σε λίγο εάν γυμναστούν κατάλληλα από το πολύ σουλάτσο θ΄ ανεβαίνουν και στους τοίχους μας…

Δεν μας φθάνουν τά καφάσια από τά μανάβικα πού έχουν γεμίσει τά πεζοδρόμια ( Αντιδήμαρχε δεν τά βλέπεις; ), τά περίπτερα πού βγάζουν παράνομα διαφημίσεις παγωτών σε τρίποδα και καρεκλάκια μέσα στον δρόμο πιάνοντας θέση για παρκάρισμα, και τις καφετέριες ν΄ απλώνουν και ν΄ απλώνονται καθημερινά και περισσότερο πάνω στους λεγόμενους πεζόδρομους…

Δέν μας φθάνουν οί παράνομες και χωρίς άδεια πινακίδες « STOP » καί «ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΑ » πού έχουν γεμίσει τους δρόμους και κανείς δεν τους ελέγχει, μιά και ή ίδια ή Τροχαία μπορεί να σού κάνει και μήνυση αν παρκάρεις μπροστά στην παράνομη πινακίδα ( ούτε τριτοκοσμικό κράτος να είχαμε…), συντηρώντας έτσι την παρανομία…

( Τροχαία μ΄ ακούς; Πού το γράφει αυτό ο Νόμος ώστε ο παράνομος νά λογίζεται νόμιμος επειδή απλώς έβαλε μιά πινακίδα; )

Δεν μας έφταναν λοιπόν όλα αυτά και κάποια άλλα ακόμη, έχουμε τώρα και τά περιττώματα των σκύλων πάνω σε πλάκες, πάνω σε χλόες, κάτω από δέντρα, πάνω σε δέντρα ( αν είναι και λίγο γάτος ο σκύλος ), μέσα σε παιδικές χαρές, κι΄ όπου τέλος πάντων τους κάτσει αλλά και μπορεί, γιατί όχι, να κάτσει, να πατήσει, ή να κυκλοφορήσει και άνθρωπος…

Και μάλιστα «παραπτώματα» γενόμενα υπό σκύλων συνοδευομένων υπό αφεντικών, ομοιαζόντων προφανώς στην καθαριότητα ( εάν κρίνουμε από τά…αποτελέσματα ), με τά τετράποδα οικιακά τους ( κοινώς και λαϊκώς λεγόμενους, βρωμίκλους… )

Αν αυτά τά πράγματα γίνονταν στο εξωτερικό, θα είχε συλληφθεί σκύλος και αφεντικό, και θα πηγαίνανε στο Αυτόφωρο χωρίς δεύτερη κουβέντα !

Και ίσως νά χάριζε και κανένα φαρασάκι ο Δικαστής μ΄ ένα σακουλάκι, για να μαζεύει το αφεντικό τούς…θησαυρούς της ορντινάτσας του, πού βγήκε στο δρόμο για να μαγαρίσει όπου βρεί, το ταλαίπωρο περιβάλλον μας…

Έχεις το σκυλί σου κυρία μου, το αγαπάς συμφωνούμε αλλά σεβάσου όμως και τους συνανθρώπους σου !

Δεν σού φταίει σε τίποτα ό άλλος, ό ξένος, το παιδάκι πού παίζει ανέμελα, ό γέροντας πού σέρνει υπό το βάρος της ηλικίας τά πόδια του, να πατάει και να κολλάει τις ακαθαρσίες του σκύλου και της γάτας σου και να τις μπάζει χωρίς να το θέλει μέσα στο σπίτι του, χώρια οί αρρώστιες…

Εσένα, θα σού άρεσε να πατήσεις όλα αυτά και να τά μπάσεις μετά στα χαλιά και στο σπίτι σου;

Άν όχι, πώς εσύ το κάνεις αυτό, με την αδιαφορία σου στους άλλους;

Όλοι ζωόφιλοι είμαστε, ζούμε όμως σε μια συγκροτημένη, υποτίθεται, κοινωνία ανθρώπων. Αν χάσουμε το μέτρο στις πράξεις μας, αν χάσουμε την αλληλοκατανόηση και κοινωνική συνύπαρξη πού πρέπει σαν άνθρωποι να έχουμε, στο τέλος χάνουμε και την ανθρωπιά και τον εαυτό μας.

Και αυτό, πάση θυσία, πρέπει νά το αποφύγουμε…

Κυριακή 8 Ιουλίου 2007

Σιδερένιοι νεκροί...











Ευτυχώς, μόνο μιά τρύπα στόν τοίχο...




Περπατώντας στούς δρόμους τής Πάτρας και κυρίως στις συνοικίες της, δεν υπάρχει περιοχή, δεν υπάρχει σοκάκι πού να μη έχει τόν δικό του « σιδερένιο νεκρό» πού έπεσε υπό το βάρος, όχι τών ανομοιών του, αλλά υπό τό βάρος τών απαιτήσεων της τεχνολογικής αλλαγής της εποχής μας...

Έπεσε υπό το βάρος των εκατοντάδων χιλιομέτρων πού έκανε σαν ένας υπάκουος στο αφεντικό του φτωχός ή και πλουμιστός γαϊδαράκος, σαπισμένος και καταβρώμικος τώρα, πού τον σκύλευσαν κάποια αλητόπαιδα της περιοχής παρερμηνεύοντας ασφαλώς την ακινησία του, και τις όποιες ελπίδες του αφεντικού του πού το παράτησε εκεί περιμένοντας μια αλλαγή του Νόμου μπάς και εισπράξει κανά ευρώ, λόγω απόσυρσης…

Αλλά επειδή αποσύρσεις τώρα δεν γίνονται και ή ελπίδα ως γνωστόν πεθαίνει τελευταία, αντί τά αφεντικά αυτά να φροντίσουν να τά αποσύρουν για νά μη πιάνουν άδικα χώρους παρκαρίσματος ( πού χωρίς πινακίδες τώρα δεν τους δικαιούνται ), τά παράτησαν όπου βρήκαν πρόσφορο έδαφος, και καρφί δεν τους καίγεται…

Τώρα κυκλοφορούν μ΄ ένα νεώτερο αυτοκίνητο, το παλιό δεν τους ενδιαφέρει κι΄ άσε τους συμπολίτες τους να βράζουν στο ζουμί τους βλέποντας το δικό τους, επώνυμο αρκετές φορές ξόανο, να πιάνει μία πολύτιμη θέση…

Κατά τά άλλα, μπορεί να είναι και «ενεργοί πολίτες» όπως λέμε σήμερα τους πολίτες πού ενδιαφέρονται για τά κοινά, μπορεί να έχουν κάποιο μέρος, έστω κάποιο χωραφάκι στο χωριό τους πού θα μπορούσαν ( όσο ζεί ακόμη ψευτοκινούμενο) να το πάνε και με σεβασμό στην μνήμη του να το αποθέσουν ( αλλά δεν το κάνουν ούτε αυτό), και τέλος μπορεί ακόμη να είναι και μεγάλοι δημοκράτες πού καταπατούν όμως ώριμα και πολύ εαυτούλικα, το συμφέρον των διπλανών τους…

Ο Δήμος βλέποντας το πρόβλημα συνέστησε μία αρμόδια υπηρεσία περισυλλογής, έβαλε κι΄ ένα τηλέφωνο το 195 για την συγκέντρωση των παραπόνων, αλλά με υπαλλήλους χωρίς επικοινωνιακό τάκτ και χαμόγελο…Μεγάλο λάθος!

Κάθε Εταιρεία όμως, κάθε μεγαλοκατάστημα έστω, και κάθε υπηρεσία λέω εγώ, πού σέβεται τον εαυτό της, πού σέβεται τους συναλλασσομένους μ΄ αυτήν, έχει κατανοήσει καλά ότι επειδή κάθε υπάλληλος αντιπροσωπεύει το αφεντικό, ( αντιπροσωπεύει δηλαδή τον Δήμαρχο ή τον Αντιδήμαρχο στην προκειμένη περίπτωση ), πρέπει αυτός ο υπάλληλος να είναι ειδικευμένος και επικοινωνιακός, χαμογελαστός, και πρόθυμος για εξυπηρέτηση τού πολίτη...

Κι΄ ακόμη, χωρίς νοοτροπία καπετάνιου σε ξένα χωράφια και γάβ…γάβ.. για να διώχνει τον κόσμο ώστε να μη τον ενοχλούνε, μιά καί τώρα ξύνει τά νύχια του ή τρώει το σάντουϊτς πού είναι και ζεστό...

Καί τέλος, να μη κάνει απέραντες ερωτήσεις τύπου φακκελώματος σ΄ αυτούς πού τηλεφωνούν για μια απλή υπόθεση καταγγελίας, ότι : « στον τάδε δρόμο, και τάδε διεύθυνση είναι παρατημένο 5 χρόνια τώρα ένα αυτοκίνητο με σπασμένα τζάμια, χωρίς παράθυρα, χωρίς πινακίδες, χωρίς λάστιχα, νομίζω έχει και φίδια…».

Το «δώσε μου το τηλέφωνό σου, δώσε μου την διεύθυνσή σου, δώσε μου το ονοματεπώνυμό σου, το ΑΦΜ σου ( ; ) κλπ – κλπ …) λές και πρόκειται για καταγγελία ειδεχθούς εγκλήματος, αυτό θα έπρεπε κύριε Αντιδήμαρχε να το έχετε σαν ερωτηματολόγιο καταργήσει πάραυτα !

Καί νά τό έχετε αντικαταστήσει, μια και είναι πολύ επικίνδυνο για σοβαρές αντιδικίες γειτόνων από μία υπαλληλική διαρροή ( και γνωρίζουμε τώρα πώς γίνονται αυτά τά πράγματα…).

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη…

Έρχεται λοιπόν ο υπάλληλος, και ώρα του καλή αν έλθει σύντομα, να πάρει μέτρα στον «πεθαμένο», του κολλάει κι΄ ένα χαρτί πού αναφέρει ότι « αν σε 40 μέρες ο ιδιοκτήτης δεν το μετακινήσει, το αυτοκίνητο το παίρνει ή υπηρεσία περισυλλογής» , και αυτό ήταν όλο!

Ως εδώ καλά λοιπόν, έγινε το πρώτο βήμα, αλλά υπάρχει και μία, σκόπιμη πιστεύουμε παράλειψη, μία πονηρία να το πούμε λαϊκά, πού αποφεύγουνε οί αρμόδιοι να βάλουνε και ημερομηνία ελέγχου !

Το αφήνουνε λοιπόν άλλα 5 χρόνια εκεί, και εάν διαμαρτυρηθεί πάλι κανένας, φαίνονται καλυμμένοι δήθεν, αλλά στην ουσία και απέναντι των συμπολιτών ξεσκέπαστοι !

Κύριοι αρμόδιοι, ρωτάμε:

Εάν πραγματικά θέλετε το ξεκαθάρισμα αυτής της ταλαιπωρημένης από την βρωμιά Πολιτείας γιατί δεν σημειώνετε ανεξίτηλα επάνω στην φόρμα ελέγχου ποιά ήταν η ημερομηνία έναρξης, ώστε να υπολογιστούν ακριβώς «οί 40 μέρες του Νόμου », και εάν περάσουν να πάτε δικαιωματικά την άλλη μέρα να το μαζέψετε;

Ή μήπως δεν θέλετε να το μαζέψετε, και γίνονται αυτές οί παραλείψεις «…για τά μάτια σου μόνο; »

Κύριοι αρμόδιοι και υπεύθυνοι, ό λαός, και οί συμπολίτες δεν είναι κουτοί, έχουν νοημοσύνη και μάτια πού βλέπουν, μη τους υποτιμάτε, με κάτι τέτοιες «παραλείψεις…», και διορθώστε σας παρακαλούμε αυτή την κατάσταση…

Η νέα Πλάζ τ'ης Πάτρας καί οί Ιαβέρηδες τής Κτηματικής υπηρεσίας...











Θυμάμαι τά χρόνια τά παλιά, τότε πού το μονοπάτι της παραλίας προς την Τερψιθέα σταματούσε λίγο μετά την πόρτα της 5 Έψιλον. Απέναντι δηλαδή από το σημερινό κέντρο του Λάγιου στην Μαρίνα, με την Ηρώων Πολυτεχνείου φυσικά ανύπαρκτη…


Πέρα από το μονοπάτι αυτό πού μερικές φορές έσκαγε το κύμα επάνω του, καλαμιές και αγριόχορτα, λόγγος αδιάβατος, και φιδιών κατάλυμα…

Ακολούθησε η διάνοιξη της παραλίας, φτιάχτηκε η πλάζ του ΕΟΤ μέσα σε κήπους και πρασινάδες, με μουσικά συγκροτήματα να δίνουν παραστάσεις τά καλοκαίρια και με το κάμπινγκ σε πλήρη λειτουργία, απ΄ ότι θυμάμαι…
Μετά, μας ήλθε μία Βαβέλ από κτίσιμο δεκάδων πολυκατοικιών κοντά στην ανοιχτή αυτή περιοχή της Τερψιθέας, κάποιες μετρήσεις του νερών της θάλασσας σιγοψιθύριζαν για μόλυνση της πλάζ και νερά ακατάλληλα…

Αποτέλεσμα:

ένας μακρόχρονος παράκτιος υποβιβασμός σε μια περιοχή δροσιάς και ψυχαγωγίας, τά πάντα ερήμωσαν, οί εγκαταστάσεις του ΕΟΤ έκλεισαν, και ακολούθως άρχισε να μπαίνει εκεί μέσα κάθε καρυδιάς καρύδι αφού ούτε φύλακας υπήρχε, ούτε αστυνόμευση…

Και δεν έφτανε πού μπαίνανε μέσα κάποιοι περιθωριακοί γεμίζοντας τους χώρους σύριγγες και κάθε λογής ύποπτο απόβλητο, αλλά ισοπέδωσαν στην κυριολεξία και τούς χώρους…
Στις κουζίνες και στις τουαλέτες ξήλωσαν μέχρι τούς σωλήνες από τους τοίχους, τέτοια μανία είχαν φαίνεται λόγω προφανώς στερητικού συνδρόμου ή κάτι άλλο πού βρίσκεται στην θεματολογία της ψυχιατρικής, βγάλανε μέχρι τις λεκάνες από τις τουαλέτες και τις πέταξαν πέρα, σπάσανε τζάμια, μέχρι και κουφώματα από παράθυρα και πόρτες βρέθηκαν πεταμένα στα χωράφια…

Ή Κρατική περιουσία αφύλακτη και τά εκατομμύρια των επιδιορθώσεων πού ακολούθησαν τους βανδαλισμούς πεταμένα δυό φορές στον αέρα, μια και μετά την ανασυγκρότηση, νέοι βανδαλισμοί καταστροφής, εάν θυμάμαι καλά, ακολούθησαν…

Ακολούθησε η παραχώρηση στον Δήμο των εγκαταστάσεων του ΕΟΤ, αλλά ή Δημαρχία του «μηχανικού» δεν φρόντισε για ένα λίφτινγκ της περιοχής ούτε για σοβαρή φύλαξη αφήνοντας τά πάντα στην τύχη τους !

Ο νέος Δήμαρχος, με τον Αντιδήμαρχο έν ταχεία κινήσει, έκαναν τώρα το βήμα της ανασυγκρότησης πού τόσα χρόνια οί πολιτικά ομόαιμοι προηγούμενοι , δεν σκέφτηκαν να φτιάξουν…

Μέσα σε λίγες μόνο μέρες ξεχέρσωσαν και καθάρισαν χωράφια καί παλιές εγκαταστάσεις κάνοντας γυαλί την βρώμικη παραλία, βάψανε πέτρες και κάδους, διαχώρισαν τον δημόσιο δρόμο με κολονάκια ( αν δεν τά σπάσουνε ) δημιουργώντας διάδρομο γιά τζόκινγκ και ποδηλάτες, έφτιαξαν τένις και αθλοπαιδιές, βάλανε παγκάκια στην παραλία για να ξεκουράζονται μάχιμοι και απόμαχοι, και ακόμη διάνοιξαν δρόμο προς την λεωφόρο ταχείας κυκλοφορίας Κανελλοπούλου, αλλά εάν δεν βάλουν φανάρια στην συμβολή σίγουρα θα θρηνήσουμε θύματα μια και είναι αδύνατο να σκάσεις μύτη για έξοδο από τους πατημένους γκαζάκηδες πού κατεβαίνουν την λεωφόρο…
Με λίγα λόγια, καί με σταράτες κουβέντες κατόρθωσαν με απλές αισθητικές παρεμβάσεις κόστους μόνο 16.000 Ευρώ ( όπως μάθαμε), να ζωντανέψουν μια ψόφια περιοχή δίνοντας ζωή στην ξεραϊλα και στην εγκατάλειψη πού όλοι ξέραμε…

Υπήρξε όμως και συνέχεια…

Έτσι, πρίν περάσουν λίγες μέρες, πρίν στεγνώσει η χαρά των συμπολιτών από την αλλαγή περιβάλλοντος, πλάκωσαν οί Ιαβέρηδες της Κεντρικής Εξουσίας και ανοίγοντας τά παλαιά, και σκονισμένα Κρατικά βιβλία τους, βρήκαν ότι στον χώρο αυτό της πλάζ είχε συντελεστεί ένα μεγάλο έγκλημα!

Έγκλημα; μά τι έγκλημα;

Ναι και βεβαίως, γιατί κακώς ο Δήμαρχος παρενέβη στην παραλία, γιατί ή παραλία ανήκει στο Κράτος, ανήκει στην Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου, ανήκει δηλαδή στην Σεβαστή Υπηρεσία μας, ενώ ό Δήμος ( και ο λαός προφανώς, και κρατηθείτε μη τρελαθούμε… ) δεν έχει τέτοιο δικαίωμα επί της ….αιγιαλίτιδος ζώνης πού ανήκει στο Κράτος μιά και ο λαός ανήκει σε άλλη κατηγορία ζωντανών, προφανώς αγελαίος και ξεκρέμαστος καί ανήκοντας μόνο στον…εαυτό του!

Στις εκλογές όμως θα τον θυμηθούνε…

Ξύπνα Γέρο του Μωριά, ξύπνα Θοδωρή Κολοκοτρώνη, πάρε την γκλίτσα σου και έλα να μας δείς πώς πάνε να μας καταντήσουνε!

Το δικαίωμα διαφύλαξης το έχουμε «εμείς» (δηλαδή ή Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου ), και εάν ο φτωχός ή και πλούσιος λαός ( συμπληρώνουμε τώρα εμείς) θέλει δροσιές και μπανιαρίσματα, να κόψει την κεφαλή του.
Γιατί το Κράτος είμαστε «εμείς», κι΄ εσύ Δήμε της Δημαρχίας και του Δημάρχου, καταπάτησες και παρανόμησες, και ως εκ τούτου σε περιμένει τώρα και ανάλογος τιμωρία…

Ετοίμασε λοιπόν προς αποκοπή την κεφαλή σου, εκτός εάν…

Εκτός εάν ξηλώσεις ότι έφτιαξες, οπότε μπορεί να πάρεις και συγχαρητήρια για…καλή, προς την Κεντρική κυβέρνηση, συμπεριφορά!

Δήμαρχε και Αντιδήμαρχε, ήλθε λοιπόν ή ώρα σου, δικό σου το μαχαίρι αλλά σε ξένο πεπόνι, και κανόνισε τώρα την πορεία σου…

Τρίτη 26 Ιουνίου 2007

Πάτρα - η πολιτεία τών..."τυφλών" ( καί κάποιων άσχετων " αρμοδίων " ...).


"Αρμόδιος", αλλά δυστυχώς άσχετος !

"Τυφλός τυφλόν άν οδηγεί, αμφότεροι είς βόθυνον πεσούνται..." ( εκ τού Ευαγγελίου )

Πάτρα, η πολιτεία τών χιλιάδων ( ; ) τυφλών...




Παλιό πεζοδρόμιο, πρίν μπούν τα λούκια πού μάς κούτσαναν...

Πάνε περίπου 3 χρόνια από τότε πού κάποιοι ανέλαβαν να φτιάξουν τά κεντρικά πεζοδρόμια της Πάτρας.

Καί δυστυχώς, παρατηρημένο είναι πιά, όταν μια πολιτεία διαφεντεύεται από «ειδικευμένους», μηχανικούς άς πούμε, εκεί ακριβώς θα κάνουν και τις μεγαλύτερες ζημιές, τά μεγαλύτερα λάθη από πλευράς ποιότητας ζωής και αισθητικής τής πολιτείας, παρά την όποια, ενδεχομένως καλή τους πρόθεση και την ανάλογη, σε πολυκατοικίες όμως, κατασκευαστική τους εμπειρία…

Γιατί συνήθως, ως «ειδικοί», δεν ακούνε κανένα δίπλα τους…

Αρχίσανε λοιπόν να σκάβουνε στα κεντρικά πεζοδρόμια με όλη την σχετική για όλους μας ταλαιπωρία, πέρασαν κάποιοι μήνες αγανάκτησης, υπομονής, αλλά και προσμονής για κάτι καλύτερο, αλλά τά χειρότερα δεν τά είχαμε δεί ακόμη…

Τά χειρότερα τά βρήκαμε μπροστά μας όταν αρχίσαμε να περπατάμε πάνω στις λωρίδες με τις κόκκινες σαν λούκια πλάκες, και μάλιστα επάνω στο κέντρο των πεζοδρομίων.

Τότε αρχίσανε τά στραμπουλήγματα και τά σπασίματα στα πόδια, τά μπερδικλώματα και παραπατήματα ειδικώς με τακούνια στο ίσωμα, φωνές αγανάκτησης και κάτι περισσότερο ακόμη περιέλουζε τους αρμόδιους ( αλλά αυτοί, οί …ευτυχείς δεν τά άκουγαν όλα αυτά κοιμώμενοι προφανώς στις δάφνες τους…), και κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει με ποιά κριτήρια και ποιοί ανόητοι πήραν την απόφαση αυτή, ώστε για 15 τυφλούς πού ζήτημα είναι να έχει ή Πάτρα ( και πολύ ελάχιστοι να κυκλοφορούνε ), θέλησαν να φτιάξουν αυτό το εξάμβλωμα, αυτή την « Κακιά Σκάλα» μέσα στα πόδια μας, και να τυφλώσουν έτσι ολόκληρη την πολιτεία !

Σήμερα, μετά την πολυετή και στραπατσαρισμένη αυτή εμπειρία, ζητείται Δήμαρχος να αναλάβει και να αποκαθηλώσει αυτήν την κατασκευαστική αθλιότητα, και να φτιάξει τά πεζοδρόμια στρωτά, όπως σε όλες τις σωστές πολιτείες, βάζοντας κατά μέρος της κομπορρημοσύνες ότι « επί Δημαρχίας μας πρωτοτυπήσαμε φτιάχνοντας και πεζοδρόμια για τους τυφλούς», σε μια πολιτεία μάλιστα πού δεν υπάρχουν σχεδόν τυφλοί, αλλά και εάν υπάρχουν κινδυνεύουν να τσακιστούν και οί ίδιοι , ως τυφλοί, χειρότερα απ΄ αυτούς πού βλέπουν…

Κι΄ αν δεν πιστεύει κανείς σε όλα τά παραπάνω, αν δεν με πιστεύεις σημερινέ ή χθεσινέ κύριε Δήμαρχε άς πάει κάποιος να σταθεί δίπλα στο πλήθος πού διαβαίνει αυτά τά πεζοδρόμια κι΄ αν δεί κανένα λογικό συμπολίτη ( κι΄ όχι ακροβάτη – ισορροπιστή ) να περπατάει επάνω στις κόκκινες πλάκες του εξαμβλώματος να έλθει να μού τρυπήσει την μύτη!

Γιατί αυτοί πού ξέρουν, από δίπλα βαδίζουν αποφεύγοντας επιμελώς να περπατήσουν επάνω τους! Και τό αποτέλεσμα είναι, ότι χωρίσανε και τά σωστά πεζοδρόμια στην μέση αντί έστω, να βάλουνε το εξάμβλωμα αυτό στην άκρη, μήπως γλιτώσουμε και οί υπόλοιποι…

Ζητείται λοιπόν Δήμαρχος, ζητείται ριζοσπάστης και ανανεωτικός Δήμαρχος, πού θα φέρει τά πάνω-κάτω παίρνοντας μια ηρωϊκή απόφαση επάνω σ΄ ένα θέμα, σε μια κατασκευή, πού έβλαψε αντί να ωφελήσει τους συμπολίτες μας, Δήμαρχος πού θα ξηλώσει αυτή την αθλιότητα και θα τά φέρει όλα πάτσι και πόστα, πού θα τά φέρει όλα στά ίσα τους !