Περιμένοντας οκτώ ( 8 ) ολόκληρα χρόνια την επιστροφή του πεθαμένου αφεντικού του !

Μή ξεχνάμε ότι έχουν και τα ζώα συναίσθημα υποχρέωσης  σε όσους τα αγαπάνε και τα φροντίζουν…

«Θυμάμαι, ( μού έλεγε κάποιος φίλος), ότι κάθε φορά πού πήγαινα φαγητό στο σκυλάκι πού είχα στο κτήμα μου, ποτέ δεν άγγιζε το φαϊ, όσο και εάν πείναγε,  εάν προηγουμένως δεν έσκυβε να μου γλείψει – φιλήσει το χέρι ! Αυτά, όσο και νά θέλεις να τα αγνοήσεις και να τα παραμερίσεις δεν ξεχνιούνται εύκολα…»

Ο  Χάτσικο !

Η παρακάτω ιστορία δείχνει πώς κάποια ζώα έχουν συναισθήματα φιλίας καλύτερα ακόμη και από ανθρώπους. Ανθρώπους πού εύκολα μπορούν να σε κοροϊδέψουν και να σε προδώσουν ακόμη για ίδιο όφελος θεωρώντας σε ως άτομο χαμηλής διανόησης …



Τό παιδάκι προσεύχεται λίγο πρίν κοιμηθεί καί ο φίλος του το σκυλάκι πιστά το ακολουθεί !

Οκτώ χρόνια λοιπόν περίμενε το αφεντικό του να επιστρέψει...

Επί οκτώ χρόνια πήγαινε κάθε πρωί σε σούπερ μάρκετ στη περιοχή των Πατελών Κρήτης, περιμένοντας το αφεντικό του το οποίο όμως δυστυχώς έχει φύγει από τη ζωή...

Κάθε μέρα εμφανιζόταν στην είσοδο του σούπερ μάρκετ, με την ελπίδα να ξαναδεί τον καλύτερο του φίλο, τον οποίο συνόδευε στα ψώνια.

Ποτέ όμως δεν έχασε την ελπίδα ότι θα ξαναδεί το αφεντικό του, το οποίο όμως πέθανε από ανακοπή στο σούπερ μάρκετ. Με θλιμμένο βλέμμα, αποχωρούσε από το σημείο αργά το βράδυ και επέστρεφε στο σπίτι που διέμενε ο ιδιοκτήτης του...