Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Τράπεζες τεθωρακισμένες.... Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Τράπεζες τεθωρακισμένες.... Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

Φωτογραφίζοντας στόν σωρό, μπορεί να βρεθεί καί "ο "ληστής τής ημέρας..."














HTML clipboarΤό πρωτότυπο μηχάνημα της Τράπεζας, πού είναι άξιο πολλών συγχαρητηρίων...

====================================

ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ, ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΙ...

" Τις μέρες αυτές", μού γράφει ένας φίλος, " επισκέφθηκα μιά Τράπεζα, για μια συναλλαγή ρουτίνας. Η πόρτα έκλεισε πίσω μου, αλλά η μπροστινή δεν άνοιγε.

Ένας υπάλληλος από μέσα, φώναζε σηκώνοντας τα χέρια ψηλά, σαν να είχαν πιάσει φωτιά τα μπατζάκια του...

-- Πάτα το κουμπί, πάτα το κουμπί, και περίμενε ν΄ ανάψει πράσινο!

Το πράσινο όμως δεν άναβε, ούτε και η πόρτα άνοιγε....

Φωνές από μέσα:

--Δεν ανοίγει; Κοίταξε την κάμερα, την κάμερα κοίτα..

--Ποιά κάμερα, ρέ φίλε;

--Επάνω δεξιά…

Παρ΄όλα αυτά, η πόρτα δεν άνοιγε, πιθανόν γιατί στραβοκοίταξα την κάμερα και μ΄ έγραψε στον "Τειρεσία των υπόπτων…"

Μια υπάλληλος πάτησε ένα κουμπί από μέσα, «άνοιξε σουσάμι», και επί τέλους μπήκα. Περίμεναν καμιά 15αριά πελάτες, οί περισσότεροι φουρτουνιασμένοι βλέποντας την κατάσταση. Έβγαλα χαρτάκι προτεραιότητας και κάθισα να ηρεμήσω. Οί σφυγμοί μου πρέπει να είχαν χτυπήσει κόκκινο. Στην συνέχεια άρχισαν να έρχονται κι΄ άλλοι πελάτες. Ο υπάλληλος το βιολί του, κάθε τόσο να φωνάζει στους εγκλωβισμένους:

--Βγάλε τα γυαλιά σου, βγάλε το καπέλο σου, κοίτα πάνω την κάμερα…( πάλι καλά πού δεν τούλεγε , βγάλε την τσατσάρα σου καί ίσωσε την χωρίστρα σου...)

Παραδίπλα, φώναζε και η καθαρίστρια…

«Είπαμε κύριε, βγάλτε τα γυαλιά σας…

Κρατούσε μάλιστα και μια σκούπα σαν ακόντιο, ( καί πολύ την φοβήθηκα ), πιθανώς για να εφορμήσει επί ληστών ! Άλλο τώρα πού αν έμπαινε κανένας κουκουλοφόρος θα τρύπωνε κάτω από τό τραπέζι…

Δεν άντεξα μ΄ αυτό το κουτσοβλάχικο μπάχαλο. Πήγα στον Διευθυντή και τον ρώτησα ευθέως, γιατί έβαλαν αυτό το σύστημα, και μάλιστα χωρίς να ενημερώσουν πρίν τούς πελάτες τους.

Ο κ. Διευθυντής ( με «Δ» κεφαλαίο), με κοίταξε σαν μυρμήγκι ξεστρατημένο, και μού είπε περιφρονητικά:

--Πηγαίνετε έξω κύριε…

--Δεν κατάλαβα, του είπα. Από πού να πάω έξω; Από το σπίτι σου, ή από το μαγαζί σου;

--Κύριε, το βάλαμε για τις ληστείες, μού είπε ο κ.Δ. αλλάζοντας ύφος, μά επί τέλους δεν το καταλαβαίνετε;

--Και τα ατομικά μας δικαιώματα κύριε, πού πάνε; Πού θα σταματήσει επί τέλους αυτό τό κακό; Δεν υπήρχαν άλλα μέτρα φύλαξης, έπρεπε να φωτογραφίζετε όλο τον κόσμο, δικαίους και αδίκους;

( τά υπόλοιπα ο άγνωστος φίλος δεν μού τά έγραψε, προφανώς γιατί δεν έβγαινε καί νόημα. Σκέφθηκα μόνο, μά καλά αυτές οί περίφημες Αρχές προστασίας τού πολίτη, αυτά δεν τα βλέπουνε;

Μόνο τίς κάμερες τίς Αστυνομίας βλέπουνε πού σωστά μπαίνουν μπροστά αλλά σε δεδομένες διαδηλώσεις, καί όχι "τσάκα-τσούκα" να φωτογραφίζουμε όλους σάν κοινούς εγκληματίες. Χώρια καί η καθυστέρηση...)