Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΟΠΥΥ στο Αιγαίο…. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΟΠΥΥ στο Αιγαίο…. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

Φοβερό τό ναυάγιο τού ΕΟΠΥΥ στο Αιγαίο !



Βούλιαξε νύχτα ο ΕΟΠΥΥ στό Αιγαίο από κάποια ανόητα μυαλά... Πού βάλανε σε νησιώτικη λειτουργία ένα σύστημα πού "βουλιάζει" ακόμη καί στήν στεριά !
 

Πολλές φορές τό σκέφτηκα, και δεν το κρύβω αυτό, να πάρω των οματιών μου και να φύγω απ΄ αυτή την βρώμικη και ακαταλαβίστικη πολιτεία πού από χρόνια ζώ, και να πάω να κατοικήσω σε μια σπηλιά με συντροφιά τα άγρια θηρία…


Αν υπάρχουν βέβαια κι΄ αυτά, μια και ο άνθρωπος της εποχής μας αφού ξεπάστρεψε τα ζώα βάζοντας χέρι με φόλες αλλά και καραμπίνες ακόμη σε σκύλους, γάτες, και οικιακά, τώρα ασχολείται με το ξεπάστρεμα και των άλλων ανθρώπων…


Καθημερινά διαβάζουμε λοιπόν, πολλά και διάφορα εγκλήματα πρωτοφανή για άλλες εποχές και περιττό είναι νομίζω ότι αυτή η τακτική του ανθρώπου της εποχής μας να χρειάζεται και περαιτέρω ανάλυση…

Μια φωτογραφία πού είδα προχθές από μία διαμαρτυρία ενός αγρότη από την Λίνδο πού κάποιοι είχαν φάει τά 2 πόδια ενός γαϊδάρου από τους ώμους  του,  δείχνει το άκρον άωτο της αναλγησίας κάποιων υπανθρώπων – κτηνών και αποβρασμάτων της κοινωνίας πού τα τελευταία χρόνια με Κρατική ανοχή εισέβαλαν στην χώρα μας φέρνοντας εδώ και την Ασιατική κουλτούρα τους πού όλα τα σφάζει και όλα τα τρώει «πλήν χοιρινού» προς τιμή τού Μωάμεθ τους !!!


Αυτή η «νηστεία χοιρινού» τους μάρανε τώρα και θα τους εξαγνίσει απέναντι του Αλλάχ τους, μέσα από τα εκατοντάδες άλλα εγκλήματα πού διαπράττουν στην δύστυχη πατρίδα μας λόγω της Ασιατικής, ή και Αφρικανικής «κουλτούρας» τους…


Και βέβαια δεν μιλάμε για όλους τους εδώ μετανάστες.

Γιατί υπάρχουν και οι καλοί, σωστοί και αξιοπρεπείς άνθρωποι, αλλά άντε τώρα όπως γίνανε τα πράγματα άντε να βρής εσύ τους σωστούς και τους δίκαιους να τους εμπιστευτείς και να τους ξεχωρίσεις…








Ένα από τα αριστουργήματα τής κλασσικής λογοτεχνίας πού σήμερα έχουν αντικατασταθεί από κάθε είδους γελιότητες, καί γιατί όχι καί αθλιότητες...
 


Δύσκολα θα ήταν λοιπόν να πάω σε σπηλιά, άς τ΄ αφήσουμε αυτό για μια άλλη εποχή ( πού όπως πάμε ίσως σύντομα έρχεται…), αλλά τουλάχιστον άς πήγαινα και σ΄ ένα νησί, ίσως και ξερονήσι καλύτερα...  

Ε
νθυμούμενος εκεί, τον
Ροβινσόνα Κρούσο καί τον Παρασκευά, εκείνου του ασύγκριτου συγγραφέως Δανιήλ Ντεφόε πού τόσες γενεές και γενεές μικρών και μεγάλων έτερψαν διαβάζοντας τις περιπέτειές του…