Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άγιος Ανδρέας.... Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άγιος Ανδρέας.... Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Ένα «μήνυμα» του Αγίου Ανδρέα για την Ελληνική οικογένεια…




Άγιος Ανδρέας !


Ο προστάτης
μας, αλλά καί ο πρωτοστάτης μας στίς Παρακλήσεις του απέναντι τού Χριστού γιά να μή μάς καταστρέψει ένεκα τών πολλών "καλών πράξεων" πού καθημερινά σ΄ αυτή τήν Πολιτεία κάνουμε...


=============



«
....Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶναι 30 Νοεμβρίου και α­πὸ αὔριο ἀρχίζει ὁ χειμώνας (Δεκέμβριος-Ἰ
ανουάριος-Φεβρουάριος).
Εορτάζει  ἕνας κορυφαῖος Άγι­ος και αυτός είναι ὁ Απόστολος Ἀνδρέας ὁ πρωτόκλητος.

Ἑορτάζουν σήμερα πολλοί.
Ἑορτάζουν ἄν­­τρες ποὺ φέρουν τὸ ὄνομα Ἀνδρέας ἀλλὰ καὶ πολλὲς γυναῖκες ποὺ φέρουν τὸ ὄνομα Ἀν­δρι­άνα.
Ἑορτάζει στὴν Πελοπόννησο ἡ Πάτρα, ὅπου μαρτύρησε ὁ ἅγιος Ἀν­δρέας. Ἑορτάζει καὶ ἡ πολύδακρυς Κύπρος μας· στὸ ἄκρο τοῦ νησιοῦ, ποὺ τώρα τὸ κατέ­χουν οἱ Τοῦρκοι, ὑπάρχει μοναστήρι τοῦ Ἁ­γίου Ἀνδρέου. Ἑορτάζει καὶ τὸ Πατρι­αρ­χεῖο Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ὁποίου πολιοῦχος εἶνε ὁ ἅγιος Ἀνδρέας.

Ποιός όμως ἦταν ὁ Άγιος Ἀνδρέας;

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Άγιε του Θεού, Ανδρέα της Πάτρας το καύχημα, βάλε το χέρι σου γιατί χανόμαστε…





Αυτές τις δραματικές αλλά και πονηρές μέρες πού σαν πολίτες αυτής της χώρας σήμερα ζούμε, και πού δεν ξέρουμε αυριο το τι νεώτερο θα μας ξημερώσει, καλό είναι πλέον των άλλων, νά έχουμε το μυαλό μας πρώτα λίγο-πολύ και στον Θεό, αλλά και στους Αγίους της Εκκλησίας μας, και δεν θα χάσουμε !

Ο λόγος ενός μεγάλου κοσμικού και όχι βαθειά θρησκευόμενου επιστήμονα, ότι «ποτέ  δεν γνώρισα στην ζωή μου άνθρωπο πού να ζημιώθηκε και να έχασε επειδή ακολούθησε συνειδητά τον δρόμο του Θεού και της Θρησκείας…» ίσως σήμερα στην εποχή μας να κουδουνίζει κάπως χλευαστικά και παράταιρα στ΄ αυτιά μας, αλλά πού όμως δεν παύει, γι΄ αυτούς πού ξέρουν σε βάθος τα πράγματα, να εμπεριέχει καί μία μεγάλη αλήθεια…

Εμείς εδώ σαν Πατρινοί, έχουμε το επιπλέον και ξεχωριστό προνόμιο να έχει θανατωθεί στην Πόλη μας ένας από τους 12 μαθητές του Θεανθρώπου Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού και Σωτήρος του Κόσμου, πράγμα πού σε καμμία άλλη πόλη της Ελλάδας δεν συμβαίνει !




Ο Νέος Ναός τού Αγίου Ανδρέα σε ψηφιακή απεικόνιση...


 


Αλλά δυστυχώς όμως και παρ΄ όλα αυτά, παρ΄ όλη την υπάρχουσα εξωτερική ευσέβειά μας στο πρόσωπο του Αγίου Ανδρέα, παρ΄όλη την τιμητική προσκύνησή του, τις λαμπρές γιορτές, τις ευσεβείς γενικευμένες παραινέσεις του Μητροπολίτου μας « Αγαπητοί ευσεβέστατοι και Φιλόθεοι ( ; ) Πατρινοί », παρ΄όλες τις λιτανείες συνοδεία πολλών λαμπροφορεμένων Δεσποτάδων και τά φωταγωγημένα εορταστικά πανηγύρια μας, αρκετές φορές συλλαμβανόμαστε ένοχοι, παράταιροι, και προδότες θα λέγαμε αυτής της μεγάλης τιμής προς έναν μάρτυρα Απόστολο της πάλαι ποτέ ευγενούς Πολιτείας μας…

Μόνο τα επερχόμενα σε λίγο Καρναβάλια να αναφέρουμε, την «άκρα του τάφου» Εκκλησιαστική αντίδραση ( πού ισοδυναμεί με αποδοχή του κακού ( ; ) να δούμε ),  και τα όσα «μέσω τούτων, και διά τούτων…» οικτρά επακόλουθα συμβαίνουν, αρκούν για να τινάξουν στον αέρα την « Πατρινή πνευματικότητα, την ευσέβεια και την φιλοθεϊα μας…» και άς μη γελιόμαστε τώρα δά, παίρνοντας κατά γράμμα κάποιες διαπιστώσεις παλαιών πνευματικών ανθρώπων,  αλλά και  Μητροπολιτικών παραινέσεων ότι «η Πάτρα είναι μία πολύ πνευματική πολιτεία».

«Κούνια πού μας κούναγε…» και ωραία θα ήταν «να είμαστε» όπως λένε, αλλά δυστυχώς άν καί φαινόμαστε, στην πράξη « δεν είμαστε » !




Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

30 Noεμβρίου, « Απόψε είδα όνειρο τον Άγιο Ανδρέα ! Τι μού είπε…»




Συζητώντας με φίλους λίγες μέρες πρίν, κάποιος απ΄ αυτούς είπε μερικά βαθυστόχαστα λόγια, πού πολύ με προβλημάτισαν. 

Προσπάθησα να συγκρατήσω κάποια απ΄ αυτά πού νομίζω ότι έχουν και κάποιο ενδιαφέρον…




 «Εμείς οί Πατρινοί έχουμε σήμα κατατεθέν, trade mark πού λέμε, τον Ναό του Αγίου Ανδρέα πού σε λίγες μέρες οί περισσότεροι θα γιορτάσουμε. 

Εδώ λέω, «οί περισσότεροι θα γιορτάσουμε…» γιατί θα υπάρξουν και κάποιοι, πού παρ΄ όλο ότι ζούνε σ΄ αυτή την Πολιτεία κι΄ έχουν το «trade mark» πού λέγαμε, και παρ΄ όλο πού το Κράτος τους δίνει και μια μέρα αργίας ( πληρωμένη μάλιστα, ή και πληρωμένο έξτρα εξαιρέσιμο για εργασία σε ημέρα αργίας αν πάνε και δουλέψουνε…), εν τούτοις αυτοί οί καλοί μας συμπολίτες δεν θα θελήσουν να σύρουν τα ποδαράκια τους ως την Εκκλησιά του Αγίου να αποτίσουν έστω τον ελάχιστο φόρο τιμής στον προστάτη και μάρτυρα αίματος Άγιο Ανδρέα πού μας έβγαλε από την παλιά ειδωλολατρεία, ανάβοντάς του συμβολικά ένα μικρό κεράκι.

Δεν λέμε να πάνε ν΄ ανάψουν καμιά λαμπαδούρα απ΄ αυτές πού ανάβουν μερικοί και τήν στήνουν καμαρωτά μέσα στο κέντρο στο μανουάλι, ρίχνοντας ματιές αυτοθαυμασμού γύρω τους για την…θεάρεστη αυτή πράξη τους, αλλά να βρέ αδελφέ, ένα τόσο δά μικρό κεράκι!

«Άραγε» , είπε ο φίλος, «αν ερχότανε σήμερα στην Πολιτεία μας ο Άγιος Ανδρέας, με «ετέρα έστω μορφή» αλλά με την ταπεινή παρουσία και αγιότητα «εκείνου», εμείς αν τον καταλαβαίναμε πώς θα τον υποδεχόμαστε;