Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ , ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ !




Πέρα από τα παρακάτω θέματα μιάς άδικης φορομπηχτικής φορολογίας από εκείνους μάλιστα πού για να πάρουν την ψήφο μας έλεγαν τα αντίθετα, υπάρχουν και κάποια άλλα "κρυμμένα" κάτω από το χαλί θέματα πού θα έπρεπε να τα έχουμε κι΄αυτά υπ΄όψιν μας...
Η παραπάνω συζήτηση με τον mister anonymus είναι πολύ ενδιαφέρουσα...


---------------------------------------------------
ΕΝΦΙΑ, ΕΦΚΑ, ΟΑΕΕ, «δικαιούστε το επίδομα;», «δικαιούστε τη ρύθμιση;», «δικαιούστε δώδεκα, είκοσι τέσσερις ή τριάντα έξι δόσεις;», «χάσατε τη ρύθμιση…», «χρειαζόμαστε συμπληρωματικά έγγραφα για το επίδομα!»,
«ποιόν είχατε εργοδότη το δεύτερο εξάμηνο του 2018;», «σε ποιον κάνατε μεταφορά μέσω Τραπέζης στις 28 Μαρτίου του 2017, στις εννέα και είκοσι οκτώ το πρωί; Πώς; Δεν θυμάστε; Τα σημειώνουμε, κυρία μου, αυτά!»

Η φίλη πού μού τηλεφώνησε ήταν σκασμένη. «Βαρέθηκα! Μπούχτισα! Δεν αντέχω άλλο να ασχολούμαι με τα λεφτά! Δεν είναι ότι έχω το κράτος συνέταιρο – ή μάλλον κεχαγιά στην τσέπη μου -, αλλά είναι και το ότι η κάθε μου συναλλαγή πρέπει να δηλώνεται και η κάθε μου ανάγκη να αποδεικνύεται στο ακέραιο προκειμένου να εξυπηρετείται. Τώρα  πήγαμε στην άλλη άκρη και όποιος αμείβεται σχετικά καλά θεωρείται πλέον προνομιούχος, ύποπτος για υπεξαίρεση του…λαϊκού πλούτου (;), στυγνός καπιταλιστής…Δεν είναι ότι η φορολογία στην Ελλάδα δεν έχει ανταποδοτικότητα. Γιατί πως να το κάνουμε τώρα,άλλο πράγμα είναι να σου παίρνουν το μισό εισόδημα στη Δυτική και τη Βόρεια Ευρώπη και να σου εξασφαλίζουν εκπαίδευση και περίθαλψη υψηλού επιπέδου, και άλλο πράγμα είναι να σου τύχει να νοσηλευτείς εδώ και να αναγκάζεσαι να τρέχεις στο πλησιέστερο φαρμακείο για να αγοράσεις ενέσεις, ορούς καί γάζες…

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2018

Περιμένοντας οκτώ ( 8 ) ολόκληρα χρόνια την επιστροφή του πεθαμένου αφεντικού του !




Μή ξεχνάμε ότι έχουν και τα ζώα συναίσθημα υποχρέωσης  σε όσους τα αγαπάνε και τα φροντίζουν…



«Θυμάμαι, ( μού έλεγε κάποιος φίλος), ότι κάθε φορά πού πήγαινα φαγητό στο σκυλάκι πού είχα στο κτήμα μου, ποτέ δεν άγγιζε το φαϊ, όσο και εάν πείναγε,  εάν προηγουμένως δεν έσκυβε να μου γλείψει – φιλήσει το χέρι ! Αυτά, όσο και νά θέλεις να τα αγνοήσεις και να τα παραμερίσεις δεν ξεχνιούνται εύκολα…»




Ο  Χάτσικο !



Η παρακάτω ιστορία δείχνει πώς κάποια ζώα έχουν συναισθήματα φιλίας καλύτερα ακόμη και από ανθρώπους. Ανθρώπους πού εύκολα μπορούν να σε κοροϊδέψουν και να σε προδώσουν ακόμη για ίδιο όφελος θεωρώντας σε ως άτομο χαμηλής διανόησης …



Τό παιδάκι προσεύχεται λίγο πρίν κοιμηθεί καί ο φίλος του το σκυλάκι πιστά το ακολουθεί !














Οκτώ χρόνια λοιπόν περίμενε το αφεντικό του να επιστρέψει...


Επί οκτώ χρόνια πήγαινε κάθε πρωί σε σούπερ μάρκετ στη περιοχή των Πατελών Κρήτης, περιμένοντας το αφεντικό του το οποίο όμως δυστυχώς έχει φύγει από τη ζωή...

Κάθε μέρα εμφανιζόταν στην είσοδο του σούπερ μάρκετ, με την ελπίδα να ξαναδεί τον καλύτερο του φίλο, τον οποίο συνόδευε στα ψώνια.
Ποτέ όμως δεν έχασε την ελπίδα ότι θα ξαναδεί το αφεντικό του, το οποίο όμως πέθανε από ανακοπή στο σούπερ μάρκετ. Με θλιμμένο βλέμμα, αποχωρούσε από το σημείο αργά το βράδυ και επέστρεφε στο σπίτι που διέμενε ο ιδιοκτήτης του...