Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2017

Άγιε Πρωτόκλητε Ανδρέα, τής αμαρτωλής Πάτρας τό καύχημα, φύλαξέ μας από τα χειρότερα πού έρχονται...


Αυτές τις δραματικές αλλά και πονηρές μέρες πού σαν πολίτες αυτής της χώρας σήμερα ζούμε, και πού δεν ξέρουμε αυριο το τι νεώτερο θα μας ξημερώσει, καλό είναι πλέον των άλλων, νά έχουμε το μυαλό μας πρώτα λίγο-πολύ και στον Θεό, αλλά και στους Αγίους της Εκκλησίας μας, και δεν θα χάσουμε !




Ο λόγος ενός μεγάλου κοσμικού και όχι βαθειά θρησκευόμενου επιστήμονα, ότι «ποτέ  δεν γνώρισα στην ζωή μου άνθρωπο πού να ζημιώθηκε και να έχασε επειδή ακολούθησε συνειδητά τον δρόμο του Θεού και της Θρησκείας…» ίσως σήμερα στην εποχή μας να κουδουνίζει κάπως χλευαστικά και παράταιρα στ΄ αυτιά μας, αλλά πού όμως δεν παύει, γι΄ αυτούς πού ξέρουν σε βάθος τα πράγματα, να εμπεριέχει καί μία μεγάλη αλήθεια…


Εμείς εδώ σαν Πατρινοί, έχουμε το επιπλέον και ξεχωριστό προνόμιο να έχει θανατωθεί στην Πόλη μας ένας από τους 12 μαθητές του Θεανθρώπου Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού και Σωτήρος του Κόσμου, πράγμα πού σε καμμία άλλη πόλη της Ελλάδας δεν συμβαίνει !


Ο Νέος Ναός τού Αγίου Ανδρέα σε ψηφιακή απεικόνιση...


 


Αλλά δυστυχώς όμως και παρ΄ όλα αυτά, παρ΄ όλη την υπάρχουσα εξωτερική ευσέβειά μας στο πρόσωπο του Αγίου Ανδρέα, παρ΄όλη την τιμητική προσκύνησή του, τις λαμπρές γιορτές, τις ευσεβείς γενικευμένες παραινέσεις του Μητροπολίτου μας « Αγαπητοί ευσεβέστατοι και Φιλόθεοι ( ; ) Πατρινοί », παρ΄όλες τις λιτανείες συνοδεία πολλών λαμπροφορεμένων Δεσποτάδων και τά φωταγωγημένα εορταστικά πανηγύρια μας, αρκετές φορές συλλαμβανόμαστε ένοχοι, παράταιροι, και προδότες θα λέγαμε αυτής της μεγάλης τιμής προς έναν μάρτυρα Απόστολο της πάλαι ποτέ ευγενούς Πολιτείας μας…


Μόνο τα επερχόμενα σε λίγο Καρναβάλια να αναφέρουμε, την «άκρα του τάφου» Εκκλησιαστική αντίδραση ( πού ισοδυναμεί με αποδοχή του κακού ( ; ) να δούμε ),  και τα όσα «μέσω τούτων, και διά τούτων…» οικτρά επακόλουθα συμβαίνουν, αρκούν για να τινάξουν στον αέρα την « Πατρινή πνευματικότητα, την ευσέβεια και την φιλοθεϊα μας…» και άς μη γελιόμαστε τώρα δά, παίρνοντας κατά γράμμα κάποιες διαπιστώσεις παλαιών πνευματικών ανθρώπων,  αλλά και  Μητροπολιτικών παραινέσεων ότι «η Πάτρα είναι μία πολύ πνευματική πολιτεία».


«Κούνια πού μας κούναγε…» και ωραία θα ήταν «να είμαστε» όπως λένε, αλλά δυστυχώς άν καί φαινόμαστε, στην πράξη « δεν είμαστε » !

Ο προστάτης
μας, αλλά καί ο πρωτοστάτης μας στίς Παρακλήσεις Του απέναντι τού Σωτήρος Χριστού γιά να μή μάς καταστρέψει ένεκα τών πολλών "καλών πράξεων" πού καθημερινά σ΄ αυτή τήν Πολιτεία κάνουμε θα έχει κι΄αυτός το δίχως άλλο αυτή την διαφορετική γνώμη πού παραπάνω λέμε και εξετάζουμε σύμφωνα πάντα και με τα μέτρα τής αρχαίας Θρησκευτικής ιστορίας και Παράδοσης...

Λίγα λόγια για τον Άγιο...

«
....Τίς μέρες αυτές ἀγαπητοί μου, τελειώνοντας οι μέρες του Νοεμβρίου ἀρχίζει ὁ χειμώνας (Δεκέμβριος-Ἰ
ανουάριος-Φεβρουάριος).
Εορτάζει  ἕνας κορυφαῖος Άγι­ος και αυτός είναι ὁ Απόστολος Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος.


Ἑορτάζουν σήμερα πολλοί.
Ἑορτάζουν ἄν­­τρες ποὺ φέρουν τὸ ὄνομα Ἀνδρέας ἀλλὰ καὶ πολλὲς γυναῖκες ποὺ φέρουν τὸ ὄνομα Ἀν­δρι­άνα.

Ἑορτάζει στὴν Πελοπόννησο ἡ Πάτρα, ὅπου μαρτύρησε ὁ Άγιος Ἀν­δρέας. Ἑορτάζει καὶ ἡ πολύδακρυς Κύπρος μας· στὸ ἄκρο τοῦ νησιοῦ, ποὺ τώρα τὸ κατέ­χουν οἱ Τοῦρκοι, ὑπάρχει μοναστήρι τοῦ Ἁ­γίου Ἀνδρέου. Ἑορτάζει καὶ τὸ Πατρι­αρ­χεῖο Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ὁποίου πολιοῦχος εἶνε ὁ Άγιος Ἀνδρέας.

Ποιός ἦταν όμως ὁ  Άγιος Ἀνδρέας;

Τρίτη 14 Νοεμβρίου 2017

Dum spiro spero ! Η «ναυμαχία» της Κανακάρη και η αντιδρόμηση της οδού Κορίνθου…




Μετά από 10 περίπου χρόνια ιλαροτραγικής ιστορίας της Μικρής Περιμετρικής «πού θα δώσει ανάσα στό κυκλοφοριακό  πρόβλημα της Πάτρας», όπως οι επίσημοι αρμόδιοι μας λένε, και λίγο πρίν την έναρξη χρήσης των δύο μεγάλων αρτηριών πού θα συνοδεύσουν την χρήση της Μικρής Περιμετρικής, ξεφύτρωσε κι΄ ένα αγκάθι  πού δεν ξέρουμε τώρα πώς θα το ισοπεδώσουμε.

 



Η οδός Κανακάρη σαν κεντρική έξοδος προς την Περιμετρική, πού η κυκλοφοριακή της ικανότητα προφανώς δεν είχε σωστά εκτιμηθεί,  ήταν κάτι πού εξ΄αρχής το έδειχνε και πού μόνο ένας αδαής δεν θα το έβλεπε…


Ο δρόμος ήταν στενός για μεγάλη και άνετη κυκλοφορία και επί πλέον είχε δυό σημαντικές ανηφοριές - κατηφοριές εκ των οποίων η μία, στην οδό Γκότση , ήταν ικανή να τροφοδοτεί τακτικά τα χειρουργεία των Νοσοκομείων από οδηγούς δικύκλων αλλά και τα συνεργεία αυτοκινήτων από κτυπημένα κάρτερ και κατεστραμμένες μάσκες αυτοκινήτων πού βρίσκανε από κάτω…

Ούτε κι΄ αυτό όμως οί αρμόδιοι  το βλέπανε…


 



Τα παράπονα πού ακολούθησαν βρήκαν «έλεος» από τις τεχνικές υπηρεσίες και μπαζώσανε το χαντάκι πού δυστυχώς φαίνεται να μη το είχαν κι΄αυτό σωστά εκτιμήσει.


Μας έμεινε όμως η άλλη μεγάλη ανηφοριά-κατηφοριά της οδού    …..πού για να έλθει στα ίσα της θα έπρεπε να ισοπεδωθεί, ή να υπογειοποιηθεί οπότε θα κινδύνευαν και τα θεμέλια στατικότητας των δίπλα πολυκατοικιών.


Για φαντασθείτε τώρα να κάνανε στο σημείο σήραγγα και να έπεφτε καμιά πολυκατοικία! Ούτε ψύλλος στον κόρφο όλων αυτών πού θα προχωρούσαν σ΄αυτό το σχέδιο…

Όμως το «δραματικό αυτό έργο» δεν τελειώνει εδώ...



Τετάρτη 1 Νοεμβρίου 2017

Το τραίνο της Πάτρας, όπως το πάνε κάποιοι, δεν πρόκειται να σφυρίξει ποτέ…



Θά το δούμε κι΄ εδώ, ή όχι ;



Έχουμε τώρα κάμποσα χρόνια πού μιλάμε για το τραίνο πού θα συνδέσει το υπόλοιπο τμήμα της γραμμής Αθήνας – Πάτρας και πού τώρα έχει σταματήσει στο Κιάτο.


Έχουμε τόσα χρόνια τώρα πού σαν Πατρινοί ( όπως παλιό συνήθειο τόχουμε ), να προβάλλουμε όλο και νέα αιτήματα προς τον ΟΣΕ  και την Κυβέρνηση σχετικά με την τελική διαδρομή της γραμμής στην Πάτρα.


 

Αρχικά κάποιοι φορείς, με πολιτικό αρχηγό-υποκινητή τον κόκκινο Δήμαρχο ζητάγανε υπογειοποίηση της γραμμής από τον Άγιο Διονύσιο.

Σε επόμενη φάση «σκουντήσανε» λίγο το αίτημα υπογειοποίησης και το πήγανε ώστε να αρχίζει από την λεωφόρο  Κανελλοπούλου…

Δεν πρόλαβε ν΄ αλλάξει το φεγγάρι και ξεσηκώθηκε όλη η παραλιακή κι΄ άρχισε το παιγχνίδι της κολοκυθιάς «έχω μια κολοκυθιά πού κάνει πέντε κολοκύθια…». Και «γιατί να κάνει πέντε ;» λένε οι γύρω συνοικισμοί.., να κάνει 10 !».

Και δώσε - δώσε όλο και νέα αιτήματα…Φθάσαμε έτσι να ζητάνε υπογειοποίηση από τα Μποζαϊτικα, από το Ρίο, μετά από τον Άγιο Βασίλειο, μετά ζητήσανε και τα Αραχωβίτικα στο τέλος θα ζητάνε και υπογειοποίηση από το Αίγιο !