Τρίτη 26 Απριλίου 2016

Πήραμε πάλι και φέτος το Άγιο Φώς ! Πόσοι όμως γνωρίζουν πώς ακριβώς βγαίνει ;




Απάντηση σ΄ αυτούς πού μιλάνε για «φώσφορα και αναπτήρες» πού ανάβουν το Άγιο Φώς !

http://www.kivotoshelp.gr/index.php/praktikh-theologia-menu/838-apantisi-s-aftoys-poy-milane-gia-fosfora-kai-anaptires-poy-anavoun-to-agio-fos  



Στα βάθη των αιώνων χάνονται οι πληροφορίες, για το ακριβές έτος που για πρώτη φορά εμφανίσθηκε το Άγιο Φώς, στο Ναό της Αναστάσεως των Ιεροσολύμων. Τα εγκαίνια του πρώτου Ναού έγιναν στις 13 Σεπτεμβρίου στα 330 μ.Χ. επί βασιλείας του Μεγάλου Κωνσταντίνου. 
Στα εγκαίνια παρίστατο ασφαλώς και η Αγία Ελένη, η οποία είχε κατέβει στην Αγία Πόλη αρκετούς μήνες νωρίτερα ψάχνοντας για τον Τίμιο Σταυρό. 
Ο πατριάρχης και ιστορικός Δοσίθεος Ιεροσολύμων στην Εκκλησιαστική του ιστορία "περί των Ιεροσολύμοις Πατριαρχευσάντων" ( Δωδεκάβιβλος ), στο Β’ βιβλίο – κεφ. Α’ σχετικά αναφέρει: 
" …η δε Βασίλισσα (Ελένη) μετά χαράς μεγάλης και φόβου ανελομένη τον ζωοποιόν Σταυρόν , και ασπασαμένη προσεκύνησε, και εξ εκείνου ήρξατο η εορτή της υψώσεως εις τα Ιεροσόλυμα μετά το ευτρεπισθήναι δηλαδή τον περιβόητο Ναόν, τής τού Χριστού Αναστάσεως …. 
Ει και ύστερον, δια το ουράνιον φώς του αγίου Τάφου, μετετέθη είς τήν Μεγάλην Τεσσαρακοστήν…" ( δηλ. τήν Κυριακή τής Σταυροπροσκυνήσεως). 

Τι είναι όμως το Αγιο Φώς, και πως παρουσιάζεται; 

http://www.kivotoshelp.gr/index.php/praktikh-theologia-menu/123-pos-vgainei-to-agio-fos











ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ καί μέ καλές ελπίδες !


Οί ημέρες πένθους τής Μεγάλης Σαρακοστής τελειώνουν και τελείωσαν,  και η Ανάσταση του Χριστού  πλησιάζει μόνο όμως για όσους  ζούνε  Παραδοσιακά τις μέρες αυτές και για όσους θα χαρούνε πραγματικά και ουσιαστικά το Πάσχα πού έρχεται…

Και όπως μας λέει και ο φίλος μας ο Θανασάκης ο δάσκαλος ( καλή του ώρα ), «να κάνουμε Πάσχα  όχι μόνο μέ φαγοπότι – κρασοπότι, όπως κάνουν κάποιοι ( πού άλλωστε και όλον τον υπόλοιπο χρόνο το ίδιο κάνουνε, άσε τους αυτούς τόχουνε χάσει το τραίνο…) αλλά νά ζήσουνε πραγματικά και την Ανάσταση του Χριστού παραμένοντας ως το τέλος της νυκτερινής  Θείας Λειτουργίας και πού δεν θα σκορπίσουμε «σαν τα κατσίκια μη έχοντα  ποιμένα» μόλις ακουστεί το «Χριστός Ανέστη». 

---«Γιατί  συνήθως έτσι γίνεται εδώ στις πολιτείες…»,
  μας τόνισε πάλι ο δάσκαλος, και μόλις ακούσουνε οι λεγόμενοι  «ευσεβείς Χριστιανοί» ( σύμφωνα και με τον τίτλο πού συνήθως δίνει στους Πατρινούς ο Μητροπολίτης μας ), το επόμενο τροπάριο μετά το Χριστός Ανέστη πού λέει «Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήσονται οι εχθροί αυτού…» αυτοί γίνονται καπνός σαν  να είναι κι΄ αυτοί εχθροί του Χριστού και φεύγουνε τρέχοντας για να γλιτώσουν…

---«Και από ποιόν να γλιτώσουνε δάσκαλε ;»
τον ρωτήσαμε με απορία.
---«Αυτό ρωτάω κι΄ εγώ τόσα χρόνια» μας είπε, «και  αν το μάθετε να μού το πείτε να το ξέρω κι΄ εγώ… Πάντως υποψιάζομαι πώς εκείνο πού ενδιαφέρει περισσότερο τους «ευσεβείς χριστιανούς» είναι η μαγειρίτσα νομίζοντας και  ότι λειτουργηθήκανε απλώς και μόνο ακούγοντας το «Χριστός Ανέστη», αυτό τους αρκεί ! ».
---Πράγματι, παραείναι  ευσεβείς δάσκαλε, αυτοί οι Χριστιανοί…
Και αυτά μέν για τις μέρες τις δικές μας, χωρίς να προχωρήσουμε και σε θεολογικές αναλύσεις.

Γιατί ένα VIDEO πού είδαμε τελευταία μας έκοψε την διάθεση βλέποντας τι υποφέρουν οι  Ελληνο-Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Συρίας.


 


Αυτούς πού πραγματικά έπρεπε σύσσωμη η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος και οι Μητροπόλεις να βοηθήσουν  κι΄ όχι να ρίξουν όλο το βάρος σε αλλόπιστους και αλλόδοξους πού ανάμεσά τους υπάρχουν και τζιχαντιστές  για να μας πάρουνε αύριο, μη αμφιβάλουμε,  και το κεφάλι μας…
Τα παρακάτω δυστυχώς δεν τα δείχνουν τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης ούτε και οι ΜΚΟ κι΄ έχουν τους «λόγους» τους και τις μίζες τους γι΄αυτό…

Ως πότε όμως θα σιωπούν ΜΜΕ και κυβερνήσεις στη νέα γενοκτονία των Ορθοδόξων Χριστιανών στην Μέση Ανατολή;
Eπίθεση μέσα στις Άγιες ημέρες του Πάσχα πραγματοποιεί το ISIS στην Ελληνορθόδοξη πόλη της Σελευκούπολης που βρίσκεται στην κεντρική Συρία με άν συγκλονιστικό βίντεο να βλέπει το φως της δημοσιότητας όπου Ελληνορθόδοξοι ψέλνουν στην λειτουργία της Κυριακής των Βαΐων την ώρα που βομβαρδίζονται από τους ισλαμιστές.

Κυριακή 17 Απριλίου 2016

Νάρχονταν πάλι εκείνα τά χρόνια τα παλιά, και μέρες πρίν το ΄85……



Όσο περνάνε  τα χρόνια και η κατάσταση της κοινωνίας επιδεινώνεται  συχνά – πυκνά ακούμε κάτι φωνές  «παλαιών καπετανέων»  πού θυμούνται εκείνες τις ωραίες εποχές του «πρίν το ΄85» πού ζήσανε, και πού θάθελαν πάλι  αν ήταν ποτέ δυνατόν αυτό, να ξαναγύριζαν…


Δεν ξέρουμε τώρα αν σε κανένα χωριό της  Αφρικής υπάρχουν καταστάσεις σαν εκείνες της  τότε Ελλάδας «…πού ζήσαμε εμείς οι  παλαιότεροι, αλλά αν το ήξερα θάπαιρνα των ομματιών μου και την σύνταξή μου  και θα τόσκαγα για εκεί…»  μούλεγε πρό ημερών ο δάσκαλος ο Ζήσης συμπληρώνοντας επί τούτου « και θα ζούσα σαν βασιλιάς»
Όχι ότι είναι βασιλικός κατά κόμμα αλλά ότι θα είχε όλα τα καλά μια και η σύνταξή του η μικρή, μόνο στην Αφρική των Ζουλού και των Μάου μάου θα είχε σοβαρο αντίκρυσμα. Εκτός βέβαια αν πηγαίνοντας εκεί  αντί να φάει αυτός την σύνταξη τον προλαβαίνανε τίποτα άγριοι  ιθαγενείς και τον τρώγανε οι  ίδιοι ! Γιατί συμβαίνουν κι΄αυτά, μη το ξεχνάμε…



Όποιοι ανήκετε λοιπόν σε αυτές τις παραπάνω ηλικίες  όμως θα καταλάβετε: «H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε…Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας.


Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να… μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.. Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί..
Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους.

Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά..
Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσυκλέτες χωρίς δίπλωμα…




Πέμπτη 7 Απριλίου 2016

Η «επίσκεψη» ενός Αγίου χειρούργου στην Πολιτεία μας…





 

Πάνε τώρα 6 περίπου μέρες πού το ιερό λείψανο ενός μεγάλου Ρώσσου Αγίου βρίσκεται στην πόλη μας.
Και οφείλουμε να ομολογήσουμε χωρίς θρησκευτικό σωβινισμό υπεράσπισης  ότι  αυτό πού συμβαίνει τις μέρες αυτές μέσα στον Ναό του Αγίου Ανδρέα  από τις χιλιάδες λαού πού καταφθάνουν για προσκύνημα ότι είναι κάτι το πρωτοφανές και εντυπωσιακό. Ούτε και στήν εορτή του Αγίου Ανδρέα δεν είχαμε τέτοιες πολυπληθείς και σε αδιάκοπη συνεχή ροή  συγκεντρώσεις προσκυνητών  και τέτοια φαινόμενα !

 
 

VIDEO από τήν ζωή του Αγίου Λουκά...
Ο κόσμος  βέβαια βρίσκεται σε δοκιμασίες και αναζητεί την Θεία βοήθεια είτε στον Θεό είτε στους Αγίους Του. Θέλει από κάπου να πιαστεί  στα βάσανα υγείας, προβλημάτων του βίου αλλά και ανεργίας πού πολλοί βρισκόμαστε. Θα μού πείς: «και καλά τώρα, θα σού δώσει ο Άγιος λεφτά; Μήπως θα σε διορίσει; ». Άπαγε της βλασφημίας!

Στον Άγιο δεν πάμε για λεφτά, δεν πάμε να μας πληρώσει την ΔΕΗ, ή την Εφορία. Πάμε να μας δώσει  υγεία, «γειά μου πλούτη μου…» πού λέγανε και οι παλιοί  και αυτό μας αρκεί. Πάμε ακόμη να μας δώσει  αίσθημα  ελπίδας για μας και τα παιδιά μας στην ταραγμένη εποχή πού ζούμε, να μάς δώσει ακόμη πίστη, δηλαδή εμπιστοσύνη στον Θεό μέσα στην καθημερινότητά μας…

Αλλά άς μη απορούμε, υπάρχουν και κάτι περιπτώσεις μέ θαυμαστές συγκυρίες πού φέρνουν οι Άγιοι  για τα προβλήματά μας, και για τις δυσκολίες των παιδιών μας, και εκεί πού ήταν βαθύ σκοτάδι φαίνεται λίγο φώς τακτοποίησης βγαλμένο από τα ανέλπιστα…Μιά πόρτα ανοίγει...Και κάθεσαι μετά και λές «μά πώς έγινε αυτό, τι θαύμα ήταν αυτό αναπάντεχο…».