Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

Το στυγνό πρόσωπο ενός Κράτους προστίμων…



Αυτό το παιδάκι το φέρανε οί γονείς του στό δάσος να αναπνεύσει λίγο καθαρό αέρα...
 

Τώρα κινδυνεύει να βρεθεί σε κανένα κρατητήριο πρός δόξα του Νομοθέτη τών ξενοδόχων...
 

===============
 
Τά πράγματα φαίνεται ότι όσο πάνε και στενεύουν. Κι΄ όπως λένε κάποιοι συμπολίτες πού ξέρουν περισσότερο από δημοκρατία, όσο πάνε και «δικτατορεύουν…».

Τις μέρες αυτές διάβασα μία είδηση πού παλαιότερα ίσως να με ενθουσίαζε,  αλλά πού τώρα μ΄ αυτή την οικονομική κρίση πού οί περισσότεροί μας περνάμε, με στενοχώρησε.

Κάποιοι άνθρωποι λοιπόν μεσαίας οικονομικής τάξης, ή και απλώς φτωχοί πού μέχρι τώρα πέρνανε μια σκηνή των 30 άντε και 50 ευρώ «με όλα τα κομφόρ» και πηγαίνανε σε ένα δασάκι να βγάλουνε κάποιες  μέρες του καλοκαιριού από το κουτί της πολυκατοικίας τους πού έβραζε και να πάρουνε τον αέρα τους, τώρα με τον νέο νόμο κινδυνεύουν να συλληφθούν και να πληρώσουν πρόστιμο!

Και εάν δεν έχουν, να τους πάνε για διακοπές στά κρατητήρια του Αυτόφωρου !

Με αφορμή λοιπόν την νέα αυτή νομοθεσία έκατσα και έψαξα το θέμα των αδιαλείπτων προστίμων πού με την εμφάνιση της Τριμερούς επιτροπής διοίκησης της χώρας μας έχει μπεί τελευταία σε έξαρση…

Η παρούσα Κυβέρνηση και με το νομοθέτημα αυτό,πλέον των όσων άλλων έχει κάνει υπό το πρόσχημα της «σωτηρίας» μας, απέδειξε για μια ακόμη φορά πόσο αγαπάει τον φτωχό λαό, τους αναξιοπαθούντας, και τους «μη έχοντας πού την κεφαλήν κλίναι…». 
Θέλοντας τώρα να βοηθήσει τους ξενοδόχους και να δημιουργήσει «ανάπτυξη» έβαλε μπροστά την παλιά νομοθεσία περί ελεύθερου κάμπινγκ αυξάνοντας κατακόρυφα τα πρόστιμα…

Το νέο συμβόλαιο της κυβέρνησης με τον λαό βρίσκεται στο απόκρυφο κεφάλαιο «ΠΡΟΣΤΙΜΑ» για το οποίο θα μιλήσουμε παρακάτω...



Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

Πατρινός ιεραπόστολος υπό διωγμό μέσα στα βάθη της Αφρικής…






Ο Πατρινός ιεραπόστολος π. Θεολόγος με μία ομάδα κατηχητών σε κοντινή λίμνη...







Ρωτήθηκε κάποτε ο Θεόκριτος ποιά είναι τα ωμότερα θηρία του κόσμου  και απάντησε:



« Είς μέν τά βουνά οί αρκούδες και τα λεοντάρια, είς δε τις πόλεις οί τελώνες και οί συκοφάντες…»


Έτσι λοιπόν με αφορμή όλα τα πάρα πάνω, σήμερα θα μιλήσουμε για τους συκοφάντες !

Μερικές φορές, είναι αλήθεια αυτό, συνηθίζω να καταπιάνομαι και με κάποια θρησκευτικά θέματα.

Δεν ξέρω βέβαια αν τα καταφέρνω καλά στον τομέα αυτό, εσείς θα κρίνετε,  αλλά εν πάσει περιπτώσει πάντα με αγαθή προαίρεση και με ανιδιοτελή κατά το ανθρώπινο  συνείδηση, φέρνω στην επιφάνεια αυτής της ταραγμένης θάλασσας και δύσκολης εποχής μας, κάποια ξεχωριστά θέματα…

Και δεν το κρύβω ακόμη, ότι σαν βλέπω κάπου αδικία, παρανομία, καταστρατήγηση νόμων και «πλακάκια»  για να ρίξουμε, ή να ρουφιανέψουμε τον φτωχό, τον ταπεινό, και αυτόν πού δεν έχει «μέσον» να διαφύγει,  έ, τότε «ανάβουν τα λαμπάκια μου» πού λέει και ο λαός, και διαμαρτύρομαι εντόνως για το άδικο…

Ακόμη, όταν βλέπω κάποια ύπεύθυνα  υποτίθεται πρόσωπα , κάποιους εντεταλμένους αρμόδιους  της κοινωνίας μας  να αποδέχονται  «ελαφρά τη καρδία» κάθε συκοφαντία καί χωρίς να την διασταυρώσουν και μια, και δυό, και τρείς και ακόμη περισσότερες φορές αλλά να την υιοθετούν αμέσως και να θέτουν τον ένοχο(;) υπό παραγκωνισμό και διωγμό, τότε έχω κάθε δικαίωμα αμφισβήτησης αυτού του «υπεύθυνου» προσώπου, όσο ψηλά αυτό και αν στέκεται, και ενδόμυχης κατάταξής του στην τάξη των αδίκων κριτών !

Έτσι λοιπόν τις μέρες αυτές, διαβάζοντας  ένα  άρθρο στο εξαίρετο πράγματι περιοδικό «Φώς Εθνών» πού εκδίδεται εδώ στην Πάτρα από την Ορθόδοξη Εξωτερική Ιεραποστολή  « ο Πρωτόκλητος», σταμάτησα σ΄ ένα σχόλιο προσεκτικά μέν διατυπωμένο  αλλά πού εν τούτοις άφηνε να εννοηθεί  «ότι κάτι περίεργο συμβαίνει κάτω εκεί…» και συγκεκριμμένα  στο ιεραποστολικό  έργο του τίμιου εργάτη του Ευαγγελίου Αρχιμανδρίτου Θεολόγου,  στο Ντολιζί του Κόνγκο…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013

Ο Σταυρός από την Πάτρα φεύγει ! Ο Άγιος όμως μένει..(ή δεν μένει;)



Λίγες ώρες πρίν αναχωρήσει ο μαρτυρικός Σταυρός τού Αγίου Ανδρέα για τήν Αγία Πετρούπολη...





Θα ήταν γύρω στα 1979, άν θυμάμαι καλά, όταν εμείς οί Πατρινοί μάθαμε επισήμως και για πρώτη φορά ότι κατόπιν πολλών ενεργειών των τοπικών Εκκλησιαστικών αρχών θα παίρναμε από τους Παπικούς ένα ακόμη ιερό κειμήλιο του Πολιούχου μας.

Επρόκειτο για τον Σταυρό τού Αγίου Ανδρέα, πού τόσους και τόσους αιώνες τώρα φύλαγαν σε κάποιο ναό της Μασσαλίας.

Είχε προηγηθεί, κάποια χρόνια νωρίτερα, καί συγκεκριμένα στα 1964, η επιστροφή στην Πάτρα, πάλι από τους Καθολικούς, μέρους της ευλογημένης  τιμίας κεφαλής του Αποστόλου Αγίου Ανδρέα και δι΄ αυτού του τρόπου είχε ξαναγυρίσει ο Άγιος στην πόλη μας καί στον φυσικό τόπο του μαρτυρίου του…
Από την συνέντευξη πού σήμερα το απόγευμα παραχώρησαν στό αεροδρόμιο τής Πετρούπολης παρουσία τών Ρωσικών Μέσων Ενημέρωσης. Διακρίνεται στό κέντρο ο πανίσχυρος Β. Γιακούνιν...
-----------------------

Βέβαια, το αν εμείς οί Πατρινοί, πέραν των εορτών, των δοξολογιών, τών λιτανειών, και των σημαιοστολισμών, διαφυλάξαμε σταθερά τις παραδεδομένες υπό του Αγίου Ευαγγελικές παραινέσεις, είναι μία άλλη πολύ πονεμένη ιστορία για τον λαό και για τον Άγιο…


Γιατί όμως τα λέμε αυτά;


Τά λέμε γιατί βλέποντας σήμερα με πολύ περίσκεψη κάποια θέματα, πέραν των όποιων εξωτερικών φαινομένων στα οποία αρκείται ο πολύς κόσμος, με ειλικρίνεια πρέπει να παραδεχθούμε  ότι σαν Πατρινοί δεν υπήρξαμε και πιστοί ακόλουθοι του Αγίου…


Κι΄ ακόμη,  ότι  αν μαρτυρούσε ο  Άγιος σ΄ έναν άλλο λαό, όπως οί απολίτιστοι τότε και άγριοι  Πάρθοι και Σκύθες ( σημερινοί  ευσεβείς  Ρώσοι ), ότι αυτοί θα τον τιμούσαν  και στην πράξη  πολύ καλύτερα  απ΄ ότι  εμείς οί Πατρινοί, πού μόνο για λόγια είμαστε...
 

Έστω και αν, από συνήθειο καί από ευγένεια τόχει ο Μητροπολίτης μας, να μας αποκαλεί  « ο ευλογημένος  και ευσεβής λαός της Πάτρας…».

Είμαστε; 

Θά έλεγα όχι, δέν είμαστε !

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com 

Δευτέρα 1 Ιουλίου 2013

Πόλεμος στην ορεινή Ναυπακτία ! Αστυνομία – δραπέτες, σημειώσατε «Χ»…




Κατασκοπευτικό UAV πετώντας πάνω από την Ναυπακτία...

Έπεσε από μόνο του, ή τό έρριξαν από "κάτω;"



Πάνε τώρα 3 ολόκληρες εβδομάδες  πού οί δραπέτες των φυλακών Τρικάλων παραμένουν ασύλληπτοι.

Πού τρυπώνουν σαν τους αρουραίους στις φυλωσιές των δασών, τών  καστανιών και των ελάτων και χάνονται, λές και άνοιξε η γή και τους κατάπιε…

Δεκάδες σπίτια ανοιγμένα, διαρρηγμένα, και γιατί όχι και βεβηλωμένα από τους επικίνδυνους  κακοποιούς. Τρώνε, πίνουνε,  καί αφού κάνουνε και το μπάνιο τους για να είναι πιο ξεκούραστοι στον κάματο της κοπιαστικής «ημέρας εργασίας» πού πέρασαν, αλλά και της άλλης πού έρχεται, αναχωρούν γιά νέες περιπέτειες…
Στά χωριά οί άνθρωποι είναι τρομοκρατημένοι !
Μή τούς σκοτώσουν, μή τούς πάρουν γιά όμηρους αυτούς ή τα παιδιά τους, μή τούς κακοποιήσουν...
Φοβούνται να πάνε ακόμη καί στά κτήματά τους...


Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com