Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Το έγκλημα της Μικρής Περιμετρικής με εκατομμύρια ευρώ πεταμένα. Τρύπησαν τα βουνά, φτιάξανε τούνελ και λεωφόρους και τώρα τα εγκατέλειψαν ενώ η Πάτρα πνίγεται στο κυκλοφοριακό και δεν μπορεί να ανασάνει…





Μικρή Περιμετρική !  Ένας σύγχρονος δρόμος Ευρωπαϊκών προδιαγραφών πού έφαγε εκατομμύρια ευρώ σήμερα έρημος καί άχρηστος! Ένοχος ουδείς;

-------------

Σ΄ αυτήν εδώ, την πάλαι ποτέ ευγενή και άθλια σήμερα Πολιτεία, κι΄ εγώ εγεννήθηκα…

Πονάω λοιπόν για τον τόπο μου και θέλω την καλυτέρευσή του… 

Αλλά σήμερα, μόνο τα σκορπισμένα χαρτιά να κοιτάξεις τα πεταμένα στους δρόμους και τα άδεια μπουκάλια με τα νερά σκόρπια ωσαύτως πάνω στα σπασμένα πεζοδρόμια, μαζί  με τις ακαθαρσίες των σκυλιών και τους ποντικούς να τρέχουν, αρκούν για να σού δώσουν την αίσθηση ότι ζείς σε μια άλλη πολιτεία και σε μια παρωχημένη εποχή πού ούτε επί Τουρκοκρατίας και επί Αραπιάς του Ιμπραήμ, οί Πατρινοί δεν έζησαν…

Χώρια τα άλλα υπόλοιπα πού βρίσκονται πεταμένα στους δρόμους, από ανεξέλεγκτους αλλογενείς πού ξεδιαλέγουν τους κάδους σκορπίζοντας  όλες τις βρωμιές γύρω τους χωρίς να δίνουν δεκάρα για την καθαριότητα, σύμφωνα άλλωστε και με την απολίτιστη τακτική της πατρίδας τους…



 Ο Χάρος βγήκε παγανιά ! Πρώτη στροφή, ανεβαίνοντας το Δασύλιο...

Άν ήταν φτιαγμένη η Περιμετρική σε 5΄ ακριβώς λεπτά θα έφθανε ο οδηγός από τον κόμβο Κουρτέση στού Τσολιά ! 

Πέντε ακριβώς λεπτά, καί τώρα τρώει 35΄ !!! 


Είμαστε για τα σίδερα ή όχι ;

-------------

Πολλές φορές λοιπόν για να κόψω δρόμο διασχίζω από την Καρόλου το Δασύλιο, και πάντοτε όταν φθάνω στις πρώτες στροφές καί ειδικά στήν 2η, κόβεται η αναπνοή μου αν θα τρακάρω, αν θα με τρακάρουν, αν θα φθάσω στην κορυφή ακέραιος και αλώβητος…


Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Τρία γράμματα πού ζητούν απάντηση : Συνδικαλιστής, Αστυνομικός, και Ηγέτης…







Καταποντίστηκε κι΄ αυτός από την ανεργία...






ΕΠΙΣΤΟΛΗ 
==============

Μού έγραφε πρό ημερών ένας άσπονδος φίλος :

« Τις πρώτες μέρες του διορισμού μου σε μια μεγάλη Κρατικοδίαιτη Εταιρεία έβλεπα δυό τρία πρόσωπα από αυτά πού μαζί είχαμε διοριστεί, να μη κάθονται στις θέσεις τους να δουλέψουν όπως εμείς οί άλλοι…

Κρατούσαν πάντα στα χέρια τους κάτι φάκελους, και από τις πρώτες μέρες του διορισμού τους έτρεχαν από γραφείο σε γραφείο και μοίραζαν έντυπα…

Ο προϊστάμενός τους προφανώς κομματικά μυημένος και μιλημένος σ΄ αυτό το αλισιβερίσι, τους άφηνε να αλωνίζουν μια από εδώ και μια από εκεί, ελεύθερα…

Ρώτησα κάποιους, πάντα με περίσκεψη μήπως πέσω σε κανέναν καλοθελητή, ρουφιάνο, και κομματικό κοτζάμπαση, « τι δουλειά κάνουν όλοι αυτοί πού από τις πρώτες μέρες πού ήλθαμε ρεμπελεύουν…» και μού είπαν συνομωτικά και κρυφά στο αυτί «ότι είναι συνδικαλιστές και ενημερώνουν τους συναδέλφους τους για τα δικαιώματά τους…».

Σε ερώτησή μου «και τόσο καιρό πού δεν υπήρχαν αυτοί, ποιοί ενημέρωναν τους συνάδελφους;» μού απάντησαν πάλι κρυφά στο αυτί ότι: « είναι του κυβερνώντος κόμματος κι΄ έχουν το ελεύθερο «διορισμένοι αυτεπάγγελτα από τους παλαιότερους…».

Κατάλαβα ότι η Εταιρεία πού δούλευα είχε καταντήσει μια κομματική σφηκοφωλιά, όπου ανέλιξη και προώθηση είχαν μόνο όσοι ήσαν στο σύστημα…



Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

Μία τσοπάνισα πού «ανέμισε γκλίτσα…» πάνω από το κεφάλι του Βενιζέλου ! Τσοπάνισα λεβέντισσα, γειά σου και χαρά σου…








Οί τρείς λύκοι τής Τρόϊκα πού έρχονται τακτικά στήν Αθήνα γιά να δούν τά ζώα τους...






Τις μέρες αυτές διάβασα και ξαναδιάβασα την είδηση, είδα και το βίντεο και πολύ οφελήθηκα ψυχολογικά, δεν το κρύβω, πού βρέθηκε μια γυναίκα και είπε επιτέλους πέντε λόγια σταράτα στον πρώην Υπουργό  Οικονομικών πού μαζί με κάποιους άλλους ομογάλακτους φίλους του πούλησαν τούς Έλληνες, στους ξένους Τραπεζίτες τής Τρόϊκα…

Τους πούλησαν, σαν ο καθένας από εμάς, είτε ο μισθωτός, είτε ο αγρότης, είτε ο συνταξιούχος, να ήταν δική τους περιουσία…

Τους πούλησαν, σαν να ήσαν γίδια και ζώα μισής αξίας και μάλιστα χωρίς καμία έντονη διαπραγμάτευση της τιμής μας, και της ιστορικής αξιοπρέπειάς μας…

  

 
Τσοπάνισα λεβέντισσα …





Μαργαρίτα, μπορεί να είσαι Πολωνή, μπορεί να μη είσαι Μανιάτισσα και Σουλιώτισσα, αλλά έκανες το αυτονόητο…

Έκανες εκείνο πού καμμία άλλη Ελληνίδα δεν τόλμησε να κάνει…σ΄ αυτόν τον «Kαψοκαλύβη», τον τέως υπουργό πού ζητάει, ο παντελώς Αθεόφοβος και χορτάτος ( φαίνεται και από το σουλούπι του ), πάλι την ψήφο του Ελληνικού λαού…

Και απορώ πώς δεν σηκώνονται και οί πέτρες να τον κυνηγήσουν…

Τι τού είπε όμως η Μαργαρίτα;