Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Ταξί, ταξί, ταξί ! Οί περιπέτειες ενός τουρίστα... ( Μπές με το πόδι το δεξί , αν το γλιτώσεις και δεν στο σπάσουν κάποιοι απεργοί…)




Καλά κρασιά τώρα, ποιόν απ΄ όλους να γράψεις;




Παρακολουθώντας για μέρες τώρα την απεργία, των συμπαθών κατά τα άλλα ταξιτζήδων, πού ομολογουμένως μόνο με 3,30 ευρώ και ανά πάσα ώρα σε πάνε γρήγορα και με ασφάλεια στην δουλειά σου, και διαβάζοντας, ακούγοντας, βλέποντας διάφορα περιστατικά της εξέγερσής τους ομολογουμένως δέν μπορούσα να βγάλω και ένα τελικό συμπέρασμα…

Το γεγονός όμως ότι μόνο στην Πάτρα, όπως τουλάχιστον άκούστηκε, υπάρχουν 700 ταξί δείχνει έναν υπέρ-κορεσμό των αυτοκινήτων αυτών, και πολύ αμφιβάλλω αν με όλα αυτά δεν οδηγήθηκε από μόνη της η συμπαθής αυτή τάξη σε  κατάσταση «επαγγελματικού πληθωρισμού»  με ότι αυτό, δυσμενές για το επάγγελμά τους, συνεπάγεται…

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Τσίτες και μαϊμούδες ! Αναμνήσεις ενός εκπαιδευτικού από τις κομπίνες πού συνάντησε στην καριέρα του…

 

Διορίστηκαν Διευθυντές, Νοσηλευτές, Γιατροί, Εκπαιδευτικοί, Δάσκαλοι ξένων γλωσσών,  με πλαστά πτυχία…

 

Κάποιοι απ΄ αυτούς εκπαιδεύουν τα παιδιά μας, κάποιοι άλλοι μάς χειρουργούν, καί κάποιοι τρίτοι μάς κηδεύουν...

 

Η ευφυής  μέθοδος  κάποιων αετονύχηδων πού διά των πλαστών πτυχίων τους, βγάζανε και βγάζουνε ένα ικανοποιητικό «μεροκάματο», δεν είναι ασφαλώς τωρινή υπόθεση !

 

Από πολλά χρόνια τώρα η δικαστική διένεξη πού ξεκίνησε μεταξύ της Ομοσπονδίας  Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας (ΟΙΕΛΕ) και κάποιων Ιδιωτικών Σχολών της  Άρτας αλλά καί «κατά του Προέδρου και των μελών του ΠΥΣΔΕ  Άρτας» τελευταία,  καθώς και κατά παντός υπευθύνου για παράβαση καθήκοντος, δίνει το στίγμα της σημερινής φαύλης κατάστασης πού τόσα χρόνια εξακολουθεί να υπάρχει…

 

Να υπάρχει, να ζεί και να βασιλεύει και χωρίς ποτέ της να τελεσιδικεί πηγαίνοντας επιτέλους τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του, και αποδίδοντας την πολυπόθητη δικαιοσύνη !

 

Κι΄ ακόμη δίνοντας έτσι μία βάσιμη υποψία ότι κάποιο δόντι έχουν όλοι αυτοί οί κάπηλοι και λαθρέμποροι των πτυχίων, πού δαγκώνει και εμποδίζει την πλήρη διαλεύκανση αυτής της υπόθεσης…



Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Κύπρος : από τραγωδία σε τραγωδία ! Βρέχανε με νερό τά εκρηκτικά, αντί να βρέχουνε το κοιμισμένο κεφάλι τους …



Η κηδεία τού γεναίου καπετάνιου τής Κύπρου...






Μερικές φορές τά μεγαλύτερα δεινά των ανθρώπων ξεκινούν από κάποιες ανεξήγητες κουταμάρες….




Ξεκινούν ακόμη από βαριεστημένες αναβολές αρμοδίων πού στο τέλος αποδεικνύονται εντελώς αναρμόδιοι…

Ξεκινούν επίσης από αποφάσεις διαφόρων επιτροπών πού η μία μπλέκεται με την άλλη και ο καθένας τραβάει το σχοινί του για να αποφασιστεί η δική του λύση ως μόνη και σωτήρια…

Κι ακόμη από το: «άστο για αύριο, καλά τώρα σε μας θα συμβεί…»

Και γενικά το κακό μας έρχεται από μία εύφορη αισιοδοξία πού μας κρατάει σε ύπνο ότι εμείς ξέρουμε και μπορούμε να φτεροκοπάμε πάνω από τα εμπόδια, όπως εκείνο το μυθικό άτι ο φτερωτός Πήγασος της αρχαιότητος, καλή του ώρα κι ας ήταν και ψεύτικο…















Κάπως έτσι συνέβη με το φοβερό ατύχημα της Κύπρου. 

Είχανε 100 μεταλλικά κοντέινερ γεμάτα εκρηκτικά 200 τόνων κι αντί να καλέσουν τους Αμερικάνους ( των οποίων την Οδηγία εκτελούσαν…) να τα πάρουν και να τα κάνουν σκόνη και να τα φάνε, ή στην πιο εύκολη περίπτωση και οι ίδιοι να τα ανοίξουν και να τά ρίξουν στην θάλασσα ώστε δια της μεθόδου του νερού να γίνουν ουδέτερα, εν τούτοις τα είχαν εκεί στοιβαγμένα και κάπου - κάπου τα πότιζαν περιμένοντας να ξεφουσκώσουν οι λαμαρίνες πού όπως βλέπουμε και στην φωτογραφία μας, είχαν υποστεί διόγκωση !

Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

«Ντρέπομαι για την ακάθαρτη πόλη πού ζώ ! Εσείς κύριε Δημαρά, δήμαρχε αυτής της πολιτείας, πώς αισθάνεστε…»








Περπατώντας στήν λεωφόρο "υπό τάς φιλύρρας..."














 
Πολλές φορές παλαιότερα είχαμε ασχοληθεί με τήν καθαριότητα αυτής της πολιτείας. 
Καί δέν το κρύβουμε ότι μάς αποθάρρυνε  η Δημοτική αδιαφορία !  
Κι΄ έτσι, αφού είδαμε και αποείδαμε ότι δεν γίνετε τίποτα κι΄ότι "στού κουφού τήν πόρτα όσο θέλεις βρόντα" πού λέει καί ο λαός, στό τέλος βαρεθήκαμε…
Πάμπολλα δημοσιεύματά μας για την κυκλοφοριακή αναρχία και για την ασυδοσία της Δημοτικής Αστυνομίας σε καραμπινάτες περιπτώσεις κατάχρησης και καταπάτησης θέσεων στάθμευσης όπως αυτά πού δημοσιεύουμε τόσους μήνες τώρα στο κείμενό μας: «Δημοτική Αστυνομία κατηγορείσαι» ( όπως παρακάτω συνοπτικά σημειώνουμε ) και πού ελπίζαμε ότι επί Δημαρά θα έβρισκαν λύση δυστυχώς πέσανε στό κενό ! 

Γιατί "ουδείς ακούει ουδένα σήμερα" άν δεν είναι τής γραμμής τών "δικών μας ανθρώπων..."

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Λόγια επικήδεια και ανεπιτήδευτα στον θάνατο ενός άξιου ηγουμένου…( της Αγίας Λαύρας Αρχιμανδρίτη Φιλάρετου )











Μετά από μακρά ασθένεια και τις όποιες παλινωδίες και επιστροφές της, μία προς το καλό και μία προς το χειρότερο για τρία περίπου χρόνια, τελικά ο θάνατος επικράτησε…

Ο καθηγούμενος της Αγίας Λαύρας , ο «πατέρας Φιλάρετος» όπως ήταν γνωστός στους περισσότερους, σημάδεψε την Εκκλησιαστική ζωή της περιοχής μας τόσο στον Ιερό Ναό του Αγίου Αλεξίου Πατρών πού ως μετόχι της Αγίας Λαύρας υπηρέτησε, όσο και στα Καλάβρυτα πού αργότερα μετακινήθηκε όταν αποθανόντος του τότε ηγουμένου Δημακοπούλου ψηφίσθηκε ο αείμνηστος ως ηγούμενος…












Υπήρξε παράδειγμα κληρικού τόσο για την απλότητα πού τον διέκρινε, όσο και για τον ίσο και ντόμπρο λόγο του, πάντα χωρίς περιστροφές αλλά και με περισσή ευγένεια και αρχοντιά…

Αιωνία αυτού η μνήμη, κι΄ άς έχουμε την ευχή του και την ευλογία του…

Τά ΜΜΕ έγραψαν σχετικά …