Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Αστική Οικονομική Δικτατορία ; Ένα φαινόμενο πού φαίνεται να τρέχει στις μέρες μας…




«Η συμμετοχή μας χωρίς διαμαρτυρίες στις περικοπές πού ετοίμασε η Κυβέρνηση, ( προς αναπλήρωση αυτών πού έφαγαν οί πολιτικοί ), είναι μία πράξη …πατριωτική, και βαθύτατα …δημοκρατική! »

( υπογραφή: Giorgos )







Ο Μάιος μάς έφθασε εμπρός βήμα ταχύ , να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή.

Δώρα στα χέρια του πολλά και όμορφα κρατεί ( εμένα μού λές ), και τα μοιράζει γελαστός σε οποίον τού ζητεί…


-------------------

Αυτό πού συμβαίνει εδώ στην χώρα μας τις μέρες αυτές, είναι μία «άνευ ποταμών και πέραν θαλασσών» ιστορία…

Αυτή η απαίτηση των πολιτικών να σφίξει ο λαός το ζωνάρι του γιατί τά Οικονομικά του Κράτους δεν πάνε καλά, και με μια υπογραφή ( πάλι των πολιτικών ), τύπου :

«αποφασίζομεν και διατάσσομεν από αύριο σας κόβουμε μισθούς και μεροκάματα…» νομίζω ότι μας στέλνει πιά, σαφή μηνύματα εγκαθίδρυσης μιάς Αστικής Δικτατορίας με νομιμοφανή πολιτική κάλυψη…

Και αντί να αρχίσουν από το ξεκαθάρισμα του Οίκου τους και από την μείωση του αριθμού των 300 βουλευτών το λιγότερο σε 150 ( όπως το προβλέπει άλλωστε και το Σύνταγμα ), έρχονται και νομοθετούν είς βάρος όλης, της φτωχής κυρίως κοινωνίας…


Τι χρειάζονται 300 βουλευτές;

Τι χρειάζεται ένας Νομός να έχει 10 βουλευτές και στην Αθήνα 20 και 25;


Ένας βουλευτής αντιπροσωπευτικά από κάθε κόμμα σε κάθε Νομό άντε το πολύ 2 σε μεγαλύτερους και 4 αντί 15 στους πολύ μεγάλους, θα ήταν αρκετός και με το παραπάνω…


++++++++++++++++++++++++++

ΕΔΩ ΓΕΛΑΝΕ...

Διορισμός δεκαέξι υπαλλήλων στη Βουλή !!!

Μπορεί τις τελευταίες μέρες να βομβαρδιζόμαστε από κακές ειδήσεις, παραδόξως όμως για κάποιους υπάρχουν και καλά νέα: στις 26 Απριλίου δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως απόφαση για τον διορισμό δόκιμων, αλλά και μόνιμων υπαλλήλων στη Βουλή «σε υπάρχουσες κενές οργανικές θέσεις ή σε συνιστώμενες» όπως αναφέρεται.

Δεκαέξι τυχεροί, λοιπόν, εξασφαλίζουν κάποιους μήνες -σε κάποιες περιπτώσεις και χρόνια- εργασίας στο «φιλέτο» του Δημοσίου.


Οι εν λόγω υπάλληλοι έχουν, βέβαια, εξασφαλίσει τη θέση τους από παλαιότερα, ωστόσο η επικύρωση του διορισμού τους φαντάζει ως ανορθογραφία τη στιγμή που προαναγγέλλεται το πάγωμα των διορισμών στο Δημόσιο, καθώς και πληθώρα άλλων «οδυνηρών» μέτρων για τους εργαζομένους όλων των κλάδων.

Ωστόσο, η Βουλή αποδεικνύεται ιδιαίτερα «απλόχερη». Σε επόμενο ΦΕΚ που δημοσιεύτηκε στις 26 Νοεμβρίου 2009 προσδιορίζεται λεπτομερώς τι δικαιούται ο καθένας.

Στο τηλεπικοινωνιακό υλικό και στον εξοπλισμό πληροφορικής που παρέχεται στους βουλευτές της ΙΓ΄ περιόδου και στους ευρωβουλευτές που εξελέγησαν το 2009 περιλαμβάνονται: επιτραπέζιος ηλεκτρονικός υπολογιστής, φορητός ηλεκτρονικός υπολογιστής, επιτραπέζιος ή φορητός εκτυπωτής, πολυμηχάνημα (σαρωτής, φωτοαντιγραφικό, εκτυπωτής), συσκευή fax, λογισμικό αυτοματισμού πολιτικού γραφείου, τηλεφωνικό κέντρο και δορυφορικός δέκτης.

Η «πίτα» μοιράζεται βάσει παλαιότητας, δίδοντας περισσότερα χρήματα στους νεοεκλεγέντες βουλευτές και ευρωβουλευτές.

Συγκεκριμένα: 3.500 ευρώ με ΦΠΑ για βουλευτές της ΙΓ΄ περιόδου που είχαν θητεία και στην ΙΑ΄ και ΙΒ΄ περίοδο, 2.500 ευρώ για εκείνους που είχαν εκλεγεί και στην ΙΒ΄ περίοδο, 5.500 ευρώ για όσους εξελέγησαν για πρώτη φορά την 4η Οκτωβρίου και στις ευρωκλογές του 2009.


Με γεια τους!


Kathimerini.gr


------------------------

ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ...



Κι΄ έχουμε το εξής φαινόμενο πού είναι μία άμεικτος μείξη μεταξύ τραγιού και ελαφιού, τραγέλαφος πού λέγανε και οί αρχαίοι ημών πρόγονοι, ούτως ώστε:


Οί κυρίως υπεύθυνοι πολιτικοί πού διαχειρίστηκαν κακώς τα χρήματα του Κράτους και του λαού να κόβουν τώρα βόλτες στο Κολωνάκι, να λένε «πέρα βρέχει…», και χωρίς φιλότιμο ούτε κάν να παραιτούνται από βουλευτές παραμένοντας ανέγγιχτοι, και οί άλλοι, αυτοί πού δεν διαχειρίστηκαν σέντσι από τον Δημόσιο κορβανά, να καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα των πρώτων !!!


Και ο Ελληνικός λαός, τι κάνει αυτός ο λαός;


Τους βλέπει στενοχωρημένους σαν να κλαίνε, στις τηλεοράσεις, μία με τον Στρός, μία με την Μέρκελ, και πολύ τους λυπάται…






"Τί θα κάνω μ΄ αυτούς τούς Έλληνες δεν ξέρω..."






Τους βλέπει να μεταβαίνουν από Υπουργείο σε Υπουργείο και «από χωρίον είς χωρίον…» ( σύμφωνα μ΄ εκείνο το γνωστό παλαιό «περιστατικό»… ) συνοδεία με τα νέα αφεντικά τού «Διεθνούς Ειδεχθούς Ταμείου» και επίσης πολύ τους λυπάται…

Και παίρνουν νέο θάρρος οί πολιτικοί μας, μια και ουδείς τούς αντιστέκεται, ουδείς υψώνει φωνή γι΄ αυτό πού νομοθετούν τώρα ( πλήν ελαχίστων περιπτώσεων όπως είπαμε ) και μας απειλούν με νέα μέτρα και νέες σφαγές για να φανούν όλο και πιό αρεστοί στους Ευρωπαίους «εταίρους»…

Και καλά μειώνουν αυθαίρετα τους μισθούς και τα μεροκάματα.

Τις τιμές των τροφίμων και των προϊόντων γιατί δεν τις μειώνουν;


Απεναντίας όμως για δεύτερη φορά μέσα στο μήνα, θέλουν ν΄ ανεβάσουν πάλι τα καύσιμα +10% ;


Χωρίς να διεκδικούμε τίτλο προφήτου πολύ φοβόμαστε ότι αυτή η κατάσταση των περικοπών είναι σαν χύτρα πού βράζει μέ το καπάκι να τρεμοπαίζει και να τραμπαλίζεται προς εκτίναξη με απρόβλεπτες συνέπειες…


Η ανεργία, η φτώχεια, η περιθωριοποίηση, θα φέρουν κλοπές και βαριά εγκληματικότητα.

Ίσως κτυπηθούν τρανταχτά ονόματα πολιτικά ( ως κυρίως υπεύθυνα ) σαν διαμαρτυρία για τα μέτρα.

Τά μαθητικά «Δεκεμβριανά» πού είδαμε πρό ετών σαν έκφραση συσσωρευμένης οργής και τα σπασίματα Τραπεζών ( ίσως και με ακραία πολιτική υποκίνηση ) πιθανόν να επαναληφθούν στις μέρες μας και σε άγνωστη έκταση…


Όλα αυτά και κάποια άλλα παρεμφερή είναι στοιχεία πού θα έπρεπε να προσεχθούν και να μελετηθούν παράλληλα με τα νέα μέτρα, για να μη βρεθούμε μετά πρό τραγικών εκπλήξεων…

Γιατί δεν μπορεί σ΄ έναν ανήσυχο και επαναστάτη λαό όπως είναι ο Ελληνικός, να θελήσεις να τον περιορίσεις με μια υπογραφή και σε λίγες μέρες, όταν μια ζωή ήταν μαθημένος αλλιώς. Αυτά τα πράγματα θα έπρεπε να γίνουν σιγά-σιγά και σταδιακά…


Ευχόμαστε οί απαισιόδοξες αυτές εκτιμήσεις να μη επαληθευτούν, και μακάρι να γίνει έτσι…


Παρά ταύτα όμως να και μια είδηση πού βρήκαμε, και μας έδωσε και μια ελπίδα, έστω και για την τιμή των όπλων...


-------------------------------------


Κάποιος λοιπόν υπάλληλος αγανάκτησε και πάει το θέμα στα Δικαστήρια ως αντισυνταγματικό.


Τώρα, το ποιά απόφαση θα βγεί θα το δούμε έν καιρώ, αν και πολύ φοβόμαστε μήπως ακούσουμε ότι «για λόγους Εθνικού συμφέροντος» η υπόθεση πάει αρχείο… Αλλά υπάρχουν και τά Ευρωπαϊκά Δικαστήρια ένα ανώτερο δηλαδή βήμα και άς ελπίσουμε δίκαιο…


==========================


ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ…



Από υπάλληλο ΟΤΑ
Προσφυγή στο ΣτΕ κατά της περικοπής αποδοχών στο Δημόσιο


Αθήνα


Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγε υπάλληλος του Δήμου Γλυφάδας, ο οποίος ζητεί να ακυρωθεί η άρνηση του δημάρχου Γλυφάδας να του καταβάλλει πλήρεις τις αποδοχές του, χωρίς τις περικοπές που προβλέπει ο ν. 3833/2010 για τη λήψη μέτρων για αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης.

Στην προσφυγή του υποστηρίζει ότι είναι αντισυνταγματική η περικοπή κατά 12% του επιδόματος ειδικής απασχόλησης, κατά 12% των μηνιαίων κατ' αποκοπή εξόδων κινήσεως ΟΤΑ και κατά 30% του επιδόματος εορτών του Πάσχα, όπως και η περικοπή κατά 30% του επιδόματος αδείας και του δώρου Χριστουγέννων.


Ειδικότερα, υποστηρίζει στην προσφυγή του ο υπάλληλος του δήμου ότι η περικοπή των αποδοχών του, μέσω της περικοπής των επιδομάτων, είναι αντίθετη στις συνταγματικές αρχές της ίσης μεταχείρισης και της ισότητας, της προστασίας της εργασίας.

Επίσης, είναι αντίθετη στα άρθρα 101 και 102 του Συντάγματος που αφορούν την οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ, αλλά και στο Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Σύμβασης της Ρώμης.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ


Μισό εκατομμύριο οι πραγματικά φτωχοί στην Ελλάδα !

Η φτώχεια αυτές τις μέρες είναι περιζήτητη από τα ΜΜΕ. Ποια φτώχεια όμως; Μια κυρία σε ζωντανή σύνδεση λέει ότι δεν έχει να πληρώσει τις δόσεις για το αυτοκίνητο.

Ενας δημόσιος υπάλληλος φωνάζει για το ψαλίδισμα των επιδομάτων του. «Οι τράπεζες δεν παίρνουν τις επιταγές» λέει ένας έμπορος.

«Μα είναι όλοι αυτοί φτωχοί;» ρώτησα κάποια μέρα μια ερευνήτρια. Μπροστά μου είχα μια ετήσια έρευνα σύμφωνα με την οποία το 40% των Ελλήνων δεν πάει διακοπές ούτε μία μέρα γιατί δεν έχει λεφτά.

Στην ίδια έρευνα, παρουσιάζεται το 30% των Ελλήνων να δηλώνει ότι αντιμετώπισε δυσκολίες στην πληρωμή των οικιακών λογαριασμών του. Φτωχοί, σύμφωνα με τον ευρωπαϊκό ορισμό, είναι όσοι έχουν εισόδημα κάτω από 60% του μέσου κατά κεφαλήν εισοδήματος της χώρας τους. Ετσι, στην Ελλάδα μπορεί το 85% να έχει... πρόσβαση σε κινητό τηλέφωνο (το μεγαλύτερο ποσοστό στην Ευρώπη), το 20% όμως του πληθυσμού δηλώνει ότι ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Η Ελλάδα, αν πιστέψουμε αυτές τις δηλώσεις, είναι η χώρα με τους περισσότερους φτωχούς (μαζί με τη Λετονία, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία).


Στατιστικά μαγειρέματα.

«Στη χώρα όπου η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία κατασκεύαζε ό,τι στοιχεία ήθελαν τα κόμματα, κανείς δεν ξέρει πόσους αληθινά φτωχούς έχουμε» θα μου πει ένας άλλος ερευνητής.

«Οσοι βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας δεν είναι όλοι τους φτωχοί και αυτό εμποδίζει την πολιτεία να ξεχωρίσει και να προσφέρει πρώτα από όλα σε αυτούς που έχουν άμεσες ανάγκες».

Στους «αληθινά φτωχούς» συγκαταλέγουν οι ερευνητές αυτούς που μένουν σε σπίτια στα οποία δεν υπάρχει κανένα εργαζόμενο μέλος, ορισμένους συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα, ένα τμήμα του αγροτικού πληθυσμού, ένα μεγάλο τμήμα των Ρομ αλλά και των Πομάκων της Θράκης και τους περισσότερους από τους νεοεισερχόμενους παράνομους μετανάστες. Σύνολο;


400.000- 500.000 άνθρωποι.

Αυτοί που θα είναι τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης αν δεν τους ξεχωρίσουμε και δεν τους φροντίσουμε.
==========================


ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΤΩΧΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΕΝΩΝ…



Στο σπίτι της Μαρίας πήγα αργά. Περασμένες δέκα με τους τίτλους των ειδήσεων ακόμη στα αυτιά μου. Οι σχολιαστές που είχα αφήσει πίσω μου στο γραφείο συμφωνούσαν ότι θα μας δώσουν πάνω από 100 δισ. σε τρία χρόνια, μπορεί κι 150.


Μόλις έβγαινες από την Αττική Οδό τα φώτα έσβηναν. Οι συνδικαλιστές και κάποιοι πολιτικοί έβριζαν τους υπαλληλίσκους του ΔΝΤ που μας βάζουν όρους για να μας δώσουν τα λεφτά. Κάποια στιγμή, οι δρόμοι γέμισαν σκουπίδια.

Ενα φορτηγό είχε αφήσει τα μπάζα του στην άκρη ενός δρόμου. Οι Ισπανοί απειλούσαν ότι δεν θα ξαναστείλουν κρουαζιερόπλοια στον Πειραιά αν είναι να κρατάμε ομήρους τους τουρίστες τους. Τα οικόπεδα είχαν αγριόχορτα ένα μέτρο, το ίδιο και μια ασθενική στρογγυλή πλατεία. Ο Σαμαράς διέγραψε τον Παυλίδη και η Αλέκα μάλωνε με τον Λοβέρδο.


Oκτώ χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας και νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε άλλη χώρα. Σπασμένες λάμπες, δρόμοι που δεν οδηγούν πουθενά. Η ίδια καταθλιπτική επικαιρότητα μέρες τώρα. Κηφισίας, Αττική Οδός, Λεωφόρος Δημοκρατίας, Σαμαρίνας. Αναζητώ το 70.

Τώρα με τους πλοηγούς είναι εύκολο να πας παντού με κλειστά παράθυρα, αλλά εγώ δεν το μπορώ. Δυο πιτσιρικάδες που κάνουν σούζες με τα ποδήλατά τους αγνοούν ποια από όλες είναι η παράγκα της Μαρίας και του Σταύρου με τα οκτώ παιδιά. «Ολοι οκτώ παιδιά έχουν».


Στο βάθος του δρόμου στα σκοτάδια ακούγονται δύο πυροβολισμοί (μπορεί να ήταν και μια βαριοπούλα στα πλευρά ενός άδειου βαρελιού), κάτι άγνωστα λαϊκά συνοδεύουν τρεις άντρες που στρώνουν κάρβουνα πάνω σε μια λαμαρίνα (οι μπριζόλες περιμένουν στη σακούλα).

«Εδώ, εδώ». Μια γυναίκα σε μια αυλή όση ένα μικρό δωμάτιο, κάνει πως συγυρίζει. Τι μια αλλάζει θέση τα τσιμπιδάκια για να μην κάνουν σημάδια στα ρούχα, την άλλη μαζεύει τα φύλλα από τις γλάστρες. Και συνεχώς κοιτάει προς την πλευρά των φώτων. Τη μόνη πλευρά που θα μπορούσε να έρθει κανείς εδώ.

«Είστε ο δημοσιογράφος; Είμαι η Μαρία».






Μιά αληθινή ηρωϊδα !

Μαγειρεύοντας στό πετρογκάζ γιά τόσα στόματα...







Τσιμεντένιες στραβές κολόνες, τσίγκοι, τσιμεντόλιθοι, αλουμίνια, έντονα χρώματα. Στο τηλέφωνο- μισή ώρα πριν- μου είχε πει πως αυτό το βράδυ θα έχουν απαρτία. Ο άντρας της, ακόμα κι αυτός, θα είναι σπίτι. «Την Παρασκευή είμαστε για το νοσοκομείο. Σήμερα θα είναι εδώ. Και τα παιδιά εδώ θα είναι, αύριο έχουν σχολείο». Τότε λοιπόν γιατί τόση ησυχία;

«Αργήσατε λίγο και έπεσαν για ύπνο». Ανοίγει την πόρτα και εγώ κρατάω την ανάσα μου μην τους ξυπνήσω.

Τέσσερα παιδιά (κουκλιά!) στο πάτωμα, στρωματσάδα, δύο στους καναπέδες, ο πατέρας σε έναν άλλο καναπέ και δίπλα του ένα στρώμα ξέστρωτο που μαρτυρούσε ότι και η Μαρία πριν από το τηλεφώνημά μου είχε πλαγιάσει.

Καμιά δεκαριά εικονίσματα στη γωνία μαζί με ένα καντηλάκι δίνουν έναν επιπλέον τόνο θλίψης στο σκηνικό. Στο δίπλα δωμάτιο, στο μεγάλο κρεβάτι κοιμούνται δυο κορίτσια. «Οι μεγάλες μας κόρες».






Ο ΥΠΝΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ...












Νιώθω σαν ελεγκτής του ΔΝΤ αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να κοιτάζω. Θέλω άλλωστε να βεβαιωθώ ότι τα πράγματα είναι τόσο δραματικά όσο μου τα είπε μια γνωστή μου δημοσιογράφος που τυχαία κάποια στιγμή γνώρισε την οικογένεια Σκέντζα.

Οταν τα μάτια μου συνηθίζουν το λίγο φως διακρίνω το ψυγείο (δίπλα από τη στρωματσάδα). Δυο ανοιχτές κονσέρβες, γάλατα μακράς διαρκείας, μια κόκκινη σάλτσα σε ένα πλαστικό μπολ, ένα χόρτο που μπορεί να ήταν και μαρούλι. Η κατάψυξη έχει μία από αυτές τις σακούλες με τα μαυρισμένα κρέατα που κάποτε μοίραζαν στους πολύτεκνους.

«Μας δίνουν καμιά φορά στις γιορτές». Μια πόρτα οδηγεί στο κουζινάκι. Πετρογκάζ με δύο εστίες, ντουλάπια άδεια και μια άλλη μικρή πόρτα που οδηγεί στο μπάνιο (!). Στα αυθαίρετα δεν υπάρχουν διάδρομοι. Ενα λάστιχο και μια τρύπα στη γωνία, σαν τα ντους που έχουν μερικές παραλιακές ταβέρνες για να ξεπλένονται οι πελάτες τους μετά τη βουτιά και πριν από το φαγητό. Μόνο που εδώ είναι σπίτι.


Η Μαρία απαντάει γρήγορα και καθαρά στις ερωτήσεις μου. Δεν ζητιανεύει. Μετά τα πρώτα λεπτά καταλαβαίνω ότι δεν είναι από τους επαγγελματίες που απλώνουν το χέρι γιατί βαριούνται να δουλέψουν. Γι΄ αυτό άλλωστε ήρθα ξαφνικά και μέσα στη νύχτα. Να δω το αληθινό σκηνικό και αυτό που στήνουν πολλές φορές οι επιτήδειοι για να συγκινήσουν άμαθους δημοσιογρά φους.

«Αυτός είναι ο άντρας μου» αλλά αντί να ξεσκεπάσει το πρόσωπό του μου δείχνει τα πόδια του. Πρησμένα και με μεγάλες πληγές...

Τραβάει μια καρέκλα, κάθεται, μου προσφέρει και εμένα μία, κάνει θόρυβο αλλά κανένας άλλος στα δυο δωμάτια δεν σαλεύει. Είναι όλοι τους τόσο κουρασμένοι.


Γιατί κάνατε τόσα παιδιά;

Γιατί δεν ήθελα να κάνω εκτρώσεις, ούτε άλλη αμαρτία. Δεν ήθελα να τα πετάξω. Ελεγα «έχει ο Θεός». Αλλά δεν ήξερα ότι ο άντρας μου θα αρρωστήσει και θα είμαι σ΄ αυτήν την κατάσταση.


Πού γεννηθήκατε; Στον Βόλο. Ο άντρας σας; Στη Λάρισα. Και πώς γνωριστήκατε; Στον Βόλο γνωριστήκαμε.

Ημουν τότε 15 χρονών και είχαμε δεσμό μία εβδομάδα. Το έκανα γιατί ήθελα να ξεφύγω από τη γιαγιά μου, δεν ήθελα να συνεχίσω να μένω μαζί της. Η μητέρα μου με είχε παρατήσει και ζούσα πολύ άσχημα.

Και για να μην πάρω άλλο δρόμο, χειρότερο, κανόνισα και πήρα τον άντρα μου από 15 χρονών.


Γιατί σας παράτησε η μάνα σας; Για να ξαναπαντρευτεί. Την αναζήτησα με αφορμή τον γάμο μου, χρειαζόμουν την υπογραφή της γιατί ήμουν μικρή. Πήγα στο νοσοκομείο το «Σωτηρία» όπου δούλευε κι εκείνη μου έδωσε οδηγία να μην τη φωνάξω «μητέρα», να τη φωνάξω «αδερφή». Στενοχωρήθηκα πολύ μ΄ αυ τό που μου ΄πε. Πριν αρρωστήσει ο άντρας σας, τι δουλειά έκανε;

Δούλευε στις οικοδομές τις περισσότερες φορές, χωρίς να κολλάει ένσημα για να παίρνει περισσότερα χρήματα. Εγώ καθάριζα σκάλες, τράπεζες, θέατρα. Και τώρα όταν με φωνάζουν γυναίκες για να τους καθαρίσω το σπίτι πηγαίνω. Οταν δουλεύαμε κι οι δύο μας, κρατούσε η πεθερά μου τα παιδιά και ήμασταν μια χαρά.

Σήμερα πώς ζείτε, με τι λεφτά δηλαδή;

Παίρνω ένα επίδομα από την Πρόνοια λόγω του συζύγου μου κάθε δύο μήνες, 460 ευρώ. Και παίρνω 370 ευρώ για τα παιδιά, το επίδομα των πολυτέκνων. Αυτά είναι τα χρήματα.

Ο άντρας σας τι προβλήματα αντιμετωπίζει;

Ζάχαρο είχε αλλά δεν το ήξερε. Δούλευε, έτρωγε ό,τι έβρισκε... Τα τελευταία τρία χρόνια όμως έχει επιδεινωθεί πολύ. Και πλέον δεν μπορεί να περπατήσει. Πίνει 10 φάρμακα το πρωί, 10 το μεσημέρι και 10 το βράδυ. Επιπλέον κάνει και ινσουλίνες.

Πόσα ένσημα έχει; Περίπου 3.000 ένσημα. Αλλά όταν ήταν να μπούμε στην κλήρωση για την Εργατική Εστία χρειαζόμασταν κι άλλα. Εγώ τότε καθάριζα το θέατρο στο οποίο έπαιζε η κυρία Κούρκουλα και της μίλησα. Της είπα την αλήθεια δηλαδή, ότι δεν μας φτάνουν τα ένσημα. Τελικά όμως μέχρι να μας κολλήσει τα ένσημα η κυρία Κούρκουλα, είχαν τελειώσει οι κληρώσεις για τα σπίτια.

Αυτό το οικόπεδο δικό σας είναι;

Ναι το είχε αγοράσει ο πεθερός μου. Τις επόμενες μέρες όμως έχουμε δικαστήριο γιατί βρέθηκε ένας που ισχυρίζεται ότι είναι δικό του. Ο άλλος έχει συμβόλαιο, εγώ έχω προσύμφωνα. Ο πεθερός μου το ΄χε 40 χρόνια αυτό το οικόπεδο. Ο δικηγόρος μού λέει να μη φοβάμαι κι ότι δεν πρόκειται να βρεθώ στον δρόμο, εγώ όμως μέχρι να γίνει το δικαστήριο φοβάμαι.

Και τα δωμάτια αυτά τα κτίσατε μόνοι σας χωρίς άδεια;

Ναι, αλλά μας έχουνε γράψει και έχουμε πληρώσει το πρόστιμο. Την άνοιξη είναι καλά. Τον χειμώνα μόνο στάζει με τις βροχές. Εχουνε στραβώσει οι τσίγκοι. Και το καλοκαίρι βράζει.

Εσείς κάνετε κανένα μεροκάματο αυτή την περίοδο;

Δυο εβδομάδες τώρα δεν έχω δουλέψει. Πριν είχα δυο σπίτια στη Νίκαια και στο Παγκράτι. Είκοσι πέντε ευρώ το οχτάωρο. Για καθάρισμα τζαμιών, σφουγγάρισμα, τέτοια πράγματα, δεν μαγειρεύω.

Να διαβάζετε ξέρετε; Ναι κι εγώ και ο άντρας μου έχουμε τελειώσει το Δημοτικό, μετά δεν συνεχίσαμε. Και όλα τα παιδιά μας πάνε στο σχολείο. Και είναι πολύ καλοί μαθητές.

Ολα τα παιδιά πάνε στο σχολείο...

Ναι εκτός της μεγάλης, της Ευαγγελίτσας, που τελείωσε το Γυμνάσιο και πάει κομμωτική. Η Αντωνία, η Παρασκευούλα και ο Βαλάντης πάνε Γυμνάσιο, η Σωτηρία πάει στην Τετάρτη Δημοτικού, ο Χρυσόστομος κι ο Αντώνης τα δίδυμα πάνε στη Δευτέρα κι ο Παναγιώτης πάει στο Νήπιο.

Την άνοιξη είναι
καλά. Τον χειμώνα μόνο με τις βροχές στάζει. Εχουνε στραβώσει οι τσίγκοι.
Και το καλοκαίρι βράζει...

Το χαρτί απορίας δεν καλύπτει ούτε το αναπηρικό καροτσάκι...

Το μπλε ντοσιέ που σπρώχνει συνεχώς προς το μέρος μου είναι γεμάτο με γνωματεύσεις και ιατρικές εξετάσεις.

«Ο ασθενής Σκέντζας Σταύροςπαρουσίασε αποφρακτικές άπνοιες- υπόπνοιες. Η χρήση συσκευής συνεχούς θετικής πίεσης είναι αναγκαία και δεν δύναται να αντικατασταθεί από άλλο θεραπευτικό μέσο. Συνιστάται η προμήθεια της συσκευής και η χρήση της κατ΄ οίκον κατά τη διάρκεια του ύπνου».

«Ευαγγελισμός» Μάρτιος 2009 «Βεβαιώνεται ότι ο Σταύρος Σκέντζας, ετών 48, πάσχει από σοβαρή αγγειοπάθεια των δύο κάτω άκρων και δεν επιδέχεται επεμβάσεως. Συνιστάται η χορήγηση αναπηρικού αμαξιδίου για τις στοιχειώδεις μετακινήσεις του».

Λαϊκό Νοσοκομείο Ιανουάριος 2010 «Μας τα έχουν γράψει οι γιατροί και το καροτσάκι και το μηχάνημα της άπνοιας αλλά το χαρτί απορίας που έχουμε δεν καλύπτει τέτοιες δαπάνες».

Δειλά και αφού τα έχουμε πει όλα, η Μαρία μού δείχνει και ένα τραπεζικό βιβλιάριο.

Υπόλοιπο 6 ευρώ. Αlpha Βank 596-002101-007518.


«Αλλά αυτό που είναι μεγαλύτερη ανάγκη για μένα είναι να βρω μια μόνιμη δουλειά καθαρίστριας. Ερχονται στιγμές που δεν έχω ούτε ένα κουτί γάλα να προσφέρω στα παιδιά.

Εντάξει, έχουμε ανάγκη και τρόφιμα και ρούχα για τα παιδιά αλλά αυτή την εποχή ποιος να βρεθεί να μας φέρει»;


http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4572441


ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΑΡΑΓΕ ΚΑΠΟΙΟΣ -- ΚΑΠΟΙΑ, Ν΄ ΑΚΟΥΣΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ;






Κυριακή 25 Απριλίου 2010

Ο θάνατος τού Θοδωρή Άννινου, τού πρώτου πολίτη της Πάτρας μας …






Δυστυχώς, δέν βρέθηκαν ισάξιοι διάδοχοί σου...











Θα γινόταν βέβαια κάποτε κι΄ αυτό, ήδη από μέρες τώρα και σ΄ αυτή μάλιστα την ηλικία νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο, δεν μπόρεσε δυστυχώς να ανταπεξέλθει , και ο θάνατος ήλθε όπως θα έλθει κάποτε για όλους μας…


Αλλού ξαφνικά και απροειδοποίητα, αλλού σιγά-σιγά και με πόνο…


Αναπολώντας τώρα τα παλιά, είναι σαν να βλέπω τον Θοδωρή πάνω στο ποδήλατό του να ανεβάζει στροφές και πεταλιές στο πάνω μέρος της πλατείας Γεωργίου με κατεύθυνση προς την Κορίνθου πηγαίνοντας πρωϊ – πρωϊ στις δουλειές του, λοξοκοιτάζοντας και λίγο γύρω του μη τον χτυπήσει και κανένα αυτοκίνητο αλλά ίσως και να καλημερίσει κάποιο συμπολίτη απ΄ αυτούς πού φώναζαν μόλις τον έβλεπαν ερχόμενο επί ποδηλάτου "γειά σου Δήμαρχε λεβέντη…"


Ήσυχα χρόνια, λίγα αυτοκίνητα, εύκολη διαχείριση της κυκλοφορίας, «ακλείδωτα χρόνια» και πορτοπαράθυρα από πλευράς εγκληματικότητας, ούτε Αφγανοί, Αλβανοί, Ιρακινοί, Πακιστανοί, μαύροι, αναρχικοί, ρομά, Σομαλοί, επαίτες, στους δρόμους, ούτε συνθήματα «ξένοι εργάτες αδέλφια μας…» πού βλέπουμε σήμερα στους τοίχους ( τώρα πού θα πέσει πείνα θα γίνουνε όλοι …ξαδέλφια μας ), ούτε βρωμιά, πατημένα ποντίκια και πεταμένα χαρτιά στους δρόμους, και τέλος πάντων τίποτα απ΄ όλα αυτά πού συναντήσαμε στην Καραβολική και Φούρεια εποχή…


Μια εποχή πού δυστυχώς, θές από το νέο ξενόφερτο αίμα πού μπήκε στην Πολιτεία μας, θές από το ότι δεν υπήρξαν αντάξιοι ενός Άννινου, θές από την μαμή και θές από την λεχώνα πέθανε το παιδί…


Και το «παιδί» αυτό δυστυχώς είναι η πεθαμένη Πολιτεία μας, είστε εσείς, εμείς, όλοι μας…


+++++++++++++++++++++++++++++++



Αυτά από την ολιγόλεπτή μας αναπόληση, άς είναι ελαφρύ το χώμα πού σκεπάζει τώρα τον Θοδωρή Άννινο, και κυρίως άς είναι ελαφριά η ψυχή του και με πολύ έλεος η κρίση του Χριστού γι΄ αυτόν, όπως για κάθε άνθρωπο άλλωστε πού τά έργα του επί της γής τον συνοδεύουν…

---------------------------------------------------


ΠΕΘΑΝΕ Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΝΝΙΝΟΣ !


Σήμερα στις 12 το μεσημέρι έγινε στο Α΄Δημοτικό Νεκροταφείο Πατρών η κηδεία του επί σειρά ετών Δημάρχου Πατρών Θεόδωρου Άννινου.






Ήσαν όλοι εκεί...







Ο πρώην Δήμαρχος Πατρέων, έχασε τη ζωή του σήμερα μετά από πολυήμερη νοσηλεία του στο ΠΓΝΠ.

Θλίψη σκόρπισε στην Πάτρα η είδηση του θανάτου του πρώην Δημάρχου Θεόδωρου Άννινου ο οποίος "έφυγε" σήμερα από τη ζωή πλήρης ημερών καί σε ηλικία 87 χρονών.

Ο Θεόδωρος Άννινος γεννήθηκε στην Πάτρα, φοίτησε στο Α΄ Γυμνάσιο Αρένων και σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Εργάστηκε στα εγγειοβελτιωτικά έργα Δυτικής Ελλάδος και Επτανήσων και διατηρούσε ιδιωτικό τεχνικό γραφείο. Παράλληλα με τις επιστημονικές του ανησυχίες, τον απασχόλησε η πολιτική και η τοπική αυτοδιοίκηση.


Στις εκλογές του 1964 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του Θρασύβουλου Κωνσταντίνου και μια σειρά συγκυριών τον οδήγησε στη θέση του Δημάρχου Πατρέων στις 30 Αυγούστου του 1964. Στις 2 Μαΐου του 1967, η δικτατορία τον παύει από το αξίωμά του με διαταγή του υπουργείου Εσωτερικών.

Με την αποκατάσταση της δημοκρατίας, στις δημοτικές εκλογές του 1975, επανεκλέγεται Δήμαρχος με το εντυπωσιακό ποσοστό του 71%, ενώ θα κερδίσει και τις δύο επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις του 1978 και του 1982 και παραμένει Δήμαρχος μέχρι το 1986.


Ήταν διεκδικητικός προς την κεντρική εξουσία και σαν Δήμαρχος σχεδίασε ο ίδιος πολλά δημοτικά έργα, όπως η επέκταση του Δημαρχείου, το «Σπίτι Πολιτισμού», αλλά και μνημεία όπως το ηρώο του Πολυτεχνείου, κ.α.

Εκτός από την πολιτική είχε και καλλιτεχνικές ανησυχίες καθώς έγραφε ποίηση και ζωγράφιζε.


Ο Δήμαρχος Πατρέων Ανδρέας Φούρας, με αφορμή τον θάνατο του Θεόδωρου Άννινου, έκανε σήμερα την ακόλουθη δήλωση:


«Θέλω να εκφράσω την βαθιά μου θλίψη για την απώλεια ενός σπουδαίου ανθρώπου, μιας λαμπρής και μαχητικής προσωπικότητας που σφράγισε τη νεότερη ιστορία της πόλης και συνέβαλε αποφασιστικά στη στερέωση των δημοκρατικών ηθών.


Ο θάνατος του πρώην Δημάρχου Θεόδωρου Άννινου μας κάνει όλους φτωχότερους. Η πόλη χάνει ένα ανήσυχο πνεύμα, έναν άνθρωπο που αφιέρωσε τη ζωή του στην αναμόρφωση της, υπηρετώντας την με αταλάντευτη και αδιαπραγμάτευτη πίστη σε αρχές, αξίες και ιδανικά.


Η τοπική αυτοδιοίκηση χάνει έναν απαράμιλλο λάτρη της. Έναν Δήμαρχο που με αγωνιστικό σθένος και αυταπάρνηση εργάστηκε για την ενίσχυση της αποκέντρωσης αλλά και όλων εκείνων των θεσμών που κατοχυρώνουν την λαϊκή έκφραση και την δημοκρατική συμμετοχή.


Είχα τη μεγάλη τύχη ο Θεόδωρος Άννινος να με τιμήσει με τη φιλία και την αγάπη του. Είχα την τύχη- σε αλλεπάλληλες επισκέψεις στο σπίτι του- να είμαι από τους συνομιλητές του, ακούγοντας πάντα με προσοχή και σεβασμό τις απόψεις του για την Πάτρα του σήμερα και για τον ρόλο της πόλης μπροστά στις νέες προοπτικές που ανοίγονται γι’ αυτήν.

Θέλω να εκφράσω στην αγαπημένη του Ηλέκτρα και στα παιδιά του τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια και μαζί την ανθρώπινη συμπαράσταση μου για την απώλεια ενός φίλου που θα ζει μέσα από το παράδειγμα του, μέσα από το έργο και την μεγάλη του προσφορά στην πόλη, στην πολιτική και στη Δημοκρατία».

Thebest.gr


======================

Όλα τα κείμενα που συνέγραφε τα τελευταία χρόνια ο Θόδωρος Άννινος θα εκδοθούν από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών, σε συνεννόηση με την οικογένεια του. Αυτό αναφέρεται σε ψήφισμα που εξέδωσε η Δημοτική Βιβλιοθήκη για τον θάνατο του πρώην Δημάρχου, ύστερα απο έκτακτη συνεδρίαση χθες του Διοικητικού Συμβουλίου της.Στο ψήφισμα αναφέρονται τα εξής:


"Το Διοικητικό Συμβούλιο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών στο θλιβερό άγγελμα του θανάτου του πρώην Δημάρχου Πατρέων και επί σειρά πολλών ετών Προέδρου της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Θόδωρου Άννινου συνήλθε εκτάκτως σήμερα Σάββατο 24 Απριλίου 2010 και αφού άκουσε την εισήγηση του Προέδρου του Σώματος κ. Σπύρου Θεοδωρόπουλου, ο οποίος αναφέρθηκε στη μακρά πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική δράση του εκλιπόντος, στη μεγάλη του προσφορά στην πόλη και στη Δημοτική Βιβλιοθήκη, στο μαχητικό και ανήσυχο πνεύμα του και στους αγώνες του για τη στερέωση της Δημοκρατίας, αποφάσισε ομοφώνως τα ακόλουθα:


1. Σύσσωμο το Διοικητικό Συμβούλιο να παραστεί στη νεκρώσιμο ακολουθία.


2. Να εκφρασθούν στην οικογένεια του εκλιπόντος τα πιο θερμά συλλυπητήρια των μελών του Δ.Σ.


3. Να απέχει η Δημοτική Βιβλιοθήκη, σ’ ένδειξη πένθους, από τις επόμενες εκδηλώσεις για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου.


4. Να αναληφθεί από την Δημοτική Βιβλιοθήκη, σε συνεννόηση και με τη σύμφωνη γνώμη της οικογένειας του εκλιπόντος πρώην Δημάρχου, πρωτοβουλία για την έκδοση των ΑΠΑΝΤΩΝ του (δοκίμια, πεζά, ποιήματα, σχέδια κ.α.).


5. Αντί κατάθεσης στεφάνου τα χρήματα να διατεθούν υπέρ της έκδοσης των ΑΠΑΝΤΩΝ του Θεόδωρου Άννινου".







Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Άγιε μου Γιώργη αφέντη μου, έλα βοήθησέ μας…



2001 --- Γραμματόσημο τής Βουλγαρικής Κυβέρνησης πρός τιμή τού Αγίου Γεωργίου καί τής Ιεράς Μονής Ζωγράφου, τού Αγίου Όρους...










Άγιε μου Γιώργ’ αφέντη μου, κι αφέντη καβαλάρη,

αρματωμένος με σπαθί, και με χρυσό κοντάρι.
Άγιος είσαι στη θωριά, κι Άγιος στη θεότη,
παρακαλώ βοήθα με, Άγιε μου στρατιώτη…


Σήμερα θα πούμε και δυό λόγια για τον Μεγαλομάρτυρα, τον Άι Γιώργη τον τροπαιοφόρο, και θα παραθέσουμε και ένα κείμενο άξιο πολλής προσοχής για τους πονηρούς καιρούς πού διερχόμαστε…



O ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
=========================

Την 23η Απριλίου (6η Μαΐου), εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, στο Άγιο Όρος πανηγυρίζουν οι Ιερές Μονές Ζωγράφου και Ξενοφώντος.

Η πανήγυρις αρχίζει από την προηγούμενη ημέρα με τον μικρό εσπερινό και συνεχίζεται με την αγρυπνία. Με το τέλος της αγρυπνίας αρχίζει η θεία Λειτουργία και στη συνέχεια η τράπεζα της αγάπης όπου παρακάθονται όλοι οι προσκυνητές.


Στην Ιερά Μονή Ζωγράφου υπάρχουν τρεις Θαυματουργές εικόνες του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου.

Η πρώτη που βρίσκεται στον ανατολικό κίονα του δεξιού χορού, αποδίδεται στους τρεις αυταδέλφους ιδρυτές της Μονής, τον Μωυσή, τον Ααρών και τον Ιωάννη.

Όπως αναφέρει η παράδοση, αφού άρχισαν το κτίσιμο του Ναού, ετοίμασαν μια σανίδα και σκεπτόταν ποιόν Άγιο να ιστορήσουν, που θα ήταν και ο πολιούχος του μοναστηριού.

Αφού επικαλέσθηκαν την Θεία αντίληψη, τοποθέτησαν τη σανίδα στο Ναό.

Επιστρέφοντας την επόμενη μέρα βρήκαν απεικονισμένη την αχειροποίητη εικόνα του Αγίου Γεωργίου.

Τότε έκτισαν τη Μονή, το 919, και την ονόμασαν του Ζωγράφου, από την εικόνα που βρέθηκε ζωγραφισμένη…


Πατρίδα του αγίου Γεωργίου είναι η Mικρά Aσία. Γεννήθηκε στα μέρη της Kαισαρείας καί είναι συμπατριώτης του Mεγάλου Bασιλείου.

Oι γονείς του ήταν πλούσιοι καί ευγενείς. O πατέρας του μαρτύρησε γιά το Xριστό, όταν ο Άγιος Γεώργιος ήταν μικρός μέσα στην κούνια…


+++++++++++++++++++++++


H μητέρα του, μόλις 20 ετών τότε, ήτανε από τις μάνες εκείνες που πιστεύουν στό Θεό.

Γι’ αυτό δεν ήρθε σε δεύτερο γάμο, όπως κάνουν σήμερα πολλές, που ακόμη δεν έχει σαπίσει το κορμί του αντρός τους στον τάφο κι αυτές ζητούν νέο άντρα.

Όχι!


Στή Mικρά Aσία ένας γάμος υπήρχε, ένας καί μόνο. Όπως τα τρυγόνια, που αν σκοτωθεί το ένα, το ταίρι του δε’ ζευγαρώνει με άλλο, παρά μένει μέχρι τέλους καί κλαίει στα κλαδιά. Έτσι καί τότε.

Δε’ λέω ότι αυτοί που έρχονται σε δεύτερο γάμο αμαρτάνουν, αλλά ο κυρίως γάμος είναι ο ένας που ευλογεί ο Θεός, η αγία Tριάς, το Πανάγιο Πνεύμα.






Αρχαία εικόνα τού Αγίου Γεωργίου μέ την μελοθάνατη βασιλοπούλα, στό δεξιό μέρος...




Λοιπόν η μητέρα του τόσο νέα έμεινε χήρα. Aκούτε σείς οι γυναίκες, ακούτε σείς οι άντρες;

Δεν έγιναν οι γιορτές αυτές, γιά να τρώμε καί να διασκεδάζουμε. Έγιναν, γιά να ζήσουμε κ’ εμείς σαν τους αγίους. Tότε μόνο ο Άγιος Γεώργιος μας ευλογεί καί είναι μαζί μας…


H νεαρά χήρα είχε τον Γεώργιο μικρό. Kαι μαζί με το γάλα της τον ζύμωσε καί τον έπλασε. Eυλογημένη λοιπόν η μάνα. Πίσω από κάθε άγιο είναι μιά μάνα. Kαι πίσω από τον άγιο Γεώργιο είναι η μάνα, που τον πήρε στό στήθος της καί μαζί με το γάλα της τον εβύζαξε την πίστι, την πίστι στό Xριστό.


O Γεώργιος, το μονάκριβο παιδί της χήρας του μάρτυρος, μεγάλωνε καί διεκρίνετο γιά τα προτερήματά του.

Nωρίς εξεδήλωσε την κλίσι να γίνει στρατιωτικός. Kατετάγη λοιπόν στό στρατό. Διέπρεψε ως στρατιώτης καί ως αξιωματικός. Ήτο πρώτος στις μάχες. Eίχε καρδιά λιονταριού. Έτσι έφτασε ως το βαθμό του στρατηγού καί πιό πάνω, έγινε κόμης.
















Η Μονή Ζωγράφου σε παλαιά αναπαράσταση.

Στό κέντρο ο Άγιος Γεώργιος καί στό βάθος ο Χριστός γιά τον οποίο μαρτύρησε...



Aλλά ο άγιος Γεώργιος παραπάνω από τα γαλόνια είχε το Θεό. Γιατί παραπάνω απ’ όλα είναι ο Θεός· έπειτα έρχονται όλα τα άλλα.

Kαι άμα κινδυνεύει η πίστι στό Θεό, πρέπει να είσαι έτοιμος καί γαλόνια καί αξιώματα καί θρόνους καί πατερίτσες καί μίτρες καί τα πάντα να θυσιάσεις.


Xίλιες φορές να πεθάνης καλόγερος στό Aγιο Όρος, παρά προδότης της Oρθοδοξίας·
χίλιες φορές στρατιώτης τίμιος, παρά στρατηγός που δεν πιστεύει· χίλιες φορές χωριάτης που έχει μέσα του το Θεό, παρά επιστήμων άθεος·

χίλιες φορές ένας σκαφτιάς ή τσοπάνης που έχει μέσα του Θεό, παρά τα πλούτη του κόσμου.

Aυτή είναι η αγία μας θρησκεία. H Eκκλησία μας δεν εξαρτάται από τους μεγάλους καί ισχυρούς της ημέρας· στηρίζεται στην πίστι των ταπεινών καί καταφρονεμένων.


Hρθε λοιπόν καί η ώρα της δοκιμασίας και του Αγίου Γεωργίου.


Hταν η εποχή του τελευταίου διωγμού των πρώτων αιώνων. Στό θρόνο της Pώμης ήτο ένα από τα αγριώτερα θηρία, ο αυτοκράτωρ Διοκλητιανός (284-304). Aυτός αισθάνετο μίσος άγριο γιά τους Xριστιανούς. Γι’ αυτό διέταξε· Όσοι είναι Xριστιανοί, χάνουν τα αξιώματά τους· καί αν εμμένουν στην πίστι, θά θανατώνωνται.


Όταν έφτασε η διαταγή, ήρθε πλέον η ωρα καί γιά τον Γεώργιο. Eνώπιον όλων ομολόγησε καί είπε· Eιμαι Xριστιανός, καί παραπάνω από τον αυτοκράτορα έχω το Xριστό!


O Διοκλητιανός διατάζει καί τον συλλαμβάνουν. Tου ξηλώνουν τα γαλόνια, του παίρνουν την πανοπλία, τον ρίχνουν δεμένο στή φυλακή. Aπό το ύψος στό βάθος! Aλλ’ εκείνος είχε χαρά καί αγαλλίασι.


Nα διηγηθώ τώρα τα μαρτύριά του; Eίναι πολλά. Όσοι θέλετε, διαβάστε το συναξάριο να τα δήτε. Συντόμως σας λέγω.


Tού τρύπησαν την κοιλιά με σιδερένιο δόρυ. Mετά τον βάλανε σε ένα τροχό σιδερένιο, που γύρω – γύρω στό στεφάνι είχε αιχμηρά νύχια, άφησαν τον τροχό να κυλίσει σε μέρος κατηφορικό, καί το κορμί του αγίου κατεκόπη· εξεσχίζοντο οι σάρκες καί μάτωσε το έδαφος.

Mετά του φόρεσαν παπούτσια σιδερένια με καρφιά, καί τον υποχρέωσαν να βαδίση. Mετά τον ρίξανε σ’ ένα λάκκο με ασβέστη, γιά να καλεί καί να λειώσει. Aλλά καί τον ασβέστη ενίκησε, καί τα σίδερα ενίκησε, καί τα πάντα.

Δεν είναι παράξενο αυτό. Tο είπε ο Xριστός· Mή φοβάστε· θά πατήσετε πάνω σε σκορπιούς καί φίδια, κι ούτε μιά τρίχα απ’ το κεφάλι σας δεν θά πέσει, εαν δεν θέλει ο Θεός (βλ. Λουκ. 10,19· 21,18· Mατθ. 10,29).


Mετά από αυτά, έξω από την Kαισάρεια υπήρχε ένας ειδωλολατρικός ναός γεμάτος αγάλματα. Παίρνουν λοιπόν τον άγιο Γεώργιο καί τον πάνε εκεί, γιά να θυσιάση. Eκείνος ατένιζε με πρόσωπο αγγελικό.

Kοιτάζει τα είδωλα καί λέει με φωνή μεγάλη·

Εν ονόματι Iησού του Nαζωραίου σας ερωτώ, αγάλματα καί είδωλα, τί είστε; K’ εκείνα απήντησαν· δεν είμαστε θεοί, είμαστε δαίμονες!

Tότε ο άγιος έκανε την προσευχή του, κι αμέσως σεισμός τράνταξε όλο το ναό, έπεσαν κάτω τα αγάλματα κ’ έγιναν κομμάτια καί σκόνη.

Kαι μόνο αυτό; Kαι το άλλο θαύμα του αγίου Γεωργίου είναι αξιοθαύμαστο.

Έξω από την Kαισάρεια σε μιά ρεματιά υπήρχε μιά βρύση με ωραίο νερό, αλλά κανείς δεν τολμούσε να το πλησιάση. Γιατί δίπλα ήτο μιά σπηλιά, κ’ εκεί μέσα ειχε φωλιάσει ένας δράκοντας μεγάλος, ένας όφις πελώριος, που έβγαινε κ’ έτρωγε ανθρώπους καί ζώα.

O άγιος Γεώργιος πλησίασε με το κοντάρι του στην πηγή. Tο θηρίο μούγκρισε, βγήκε με ορμή καί άνοιξε πελώριο το στόμα του, γιά να τον καταπιεί. Aλλά ο άγιος Γεώργιος ―ας μην πιστεύουν οι άπιστοι, εμείς πιστεύουμε― τί κάνει;

Pίχνει με πίστι ένα σταυρουδάκι ξύλινο στό ανοιχτό στόμα του πελωρίου φιδιού. Tο ρίχνει μέσα στα σπλάχνα του, καί το θηρίο εσπάραξε καί έσκασε.

Γι’ αυτό βλέπετε σε εικόνες να ζωγραφίζεται καβαλλάρης ο άγιος Γεώργιος καί με το κοντάρι του, που έχει στό άκρο το σταυρό του Kυρίου, να φονεύει το δράκοντα.


Aπίστευτα φαίνονται αυτά σήμερα. Παραμύθια τα θεωρούν οι άνθρωποι του κόσμου. Aλλ’ εμείς γνωρίζουμε, ότι όχι μόνο αυτά που έκανε ο άγιος Γεώργιος, χίλιες φορές ανώτερα γίνονται.

Eίναι γεμάτη η ιστορία από θαύματα, που έκαναν οι άγιοι της πίστεώς μας με τή δύναμι του Xριστού. Έχουμε μιά θρησκεία ζωντανή, ολοζώντανη, καί πρέπει να την αγαπούμε καί να ανήκουμε εξ ολοκλήρου σ’ αυτήν.


Iδού λοιπόν, αγαπητοί μου, δι’ ολίγων ο βίος του αγίου. Γι’ αυτό ο άγιος Γεώργιος είναι ένας από τους πλέον δημοφιλείς Αγίους.


* * *


Kάτι ακόμα θά σάς πώ καί τελειώνω. Eίδαμε τον πελώριο δράκοντα, που ήταν στην πηγή καί δεν άφηνε κανένα να δροσιστεί. Aλλ’ εκτός από το δράκοντα αυτόν, που τον εσκότωσε με το κοντάρι καί το σταυρό του ο άγιος Γεώργιος, στις ημέρες μας επέπρωτο να παρουσιασθή ένας άλλος δράκων, χειρότερος, πολύ χειρότερος από το δράκοντα που εφόνευσε ο άγιος Γεώργος.

Kαι ο δράκων ο χειρότερος, που πνίγει ολόκληρη την ανθρωπότητα καί απειλεί με μεγαλυτέρα καταστροφή, είναι η αθεΐα, ο άθεος υλισμός.

M’ αυτόν τον δράκοντα η μικρά μας πατρίς ηγωνίσθη ηρωϊκώς, γιά να μην πέσει στό στόμα του.


Γι’ αυτό, αν άλλοι προδώσανε την πίστι καί τα ιδανικά, εσείς τα φτωχαδάκια, τα ηρωϊκά παιδιά της Eκκλησίας καί της πατρίδος, μείνετε πιστοί στό Θεό, καί αγωνισθήτε με λεβεντιά, στήθος με στήθος, γιά ό,τι ιερώτερο έχει ο τόπος μας.


Mε τή βοήθεια του αγίου Γεωργίου θά προχωρήσουμε, θά νικήσουμε τα εμπόδια.

Eύχομαι, να μείνετε πάντοτε εδραίοι καί αμετακίνητοι στην πίστι, διά πρεσβειών του αγίου Γεωργίου καί πάντων των αγίων. Aμήν.

† επίσκοπος Aυγουστίνος

(Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στον ιερό ναό του Aγίου Γεωργίου Λακκιάς, 23-4-1968)



Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Λιτότητα άνευ ελέους, πολιτικές αντιπαραθέσεις , αλλά και η φοβερή Αποκάλυψη. Σχεδιασμένη η πτώχευση των λαών για να έλθει η Παγκόσμια Κυβέρνηση!








Έσπασε τό αυγό τού φιδιού...








http://www.youtube.com/watch?v=thctHwr5z4U&feature=player_embedded
( για όσους δεν γνωρίζουν Αγγλικά στην παραπάνω διεύθυνση υπάρχει μεταγλώττιση , ενώ παρακάτω παραθέτουμε και αυτούσιο τον διάλογο του Video σε έντυπη μορφή )

O διεθνής Αμερικανός αναλυτής Bob Chapman, μέσα από την συνέντευξή του στην Eλληνικής καταγωγής δημοσιογράφο Helen Skopis, (για το ‘Athens International Radio 104.4 FM’) μιλώντας για την κατάσταση σχετικά με την οικονομική κρίση στην Ελλάδα λέει φοβερά πράγματα!


Είχε προβλέψει προ 10ετιας ότι η Ελλάδα θα ήταν από τις πρώτες χώρες που θα έφευγε από την Ευρωζώνη!

Αναφέρεται στις παρανομίες της Goldman Sachs και χαρακτηρίζει την χώρα μας ότι γίνεται ο ‘αποδιοπομπαίος τράγος’.

Η Ελλάδα είναι μόνο μία από τις 19 χώρες που έχουν σοβαρό οικονομικό πρόβλημα.

Μιλάει για παγκόσμια οικονομική ύφεση που θα γονατίσει όλον το κόσμο, για επερχόμενο πόλεμο, πιθανότατα παγκόσμιο (!) και τελικά την επιβολή της ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ από την διεθνή ελίτ….


+++++++++++++++++++++++++===



Ο κ. Τσάπμαν δεν είναι κανένα τυχαίο πρόσωπο. Είναι ένας πασίγνωστος πολιτικο-οικονομικός αναλυτής.

Μεταφέρω από το ιστολόγιό του: http://bobchapman.blogspot.com/

Ο κ. Chapman, επίσης γνωστός ως ‘The International Forecaster’ (είναι ο τίτλος της ιστοσελίδας του), είναι 74 ετών.

Γεννήθηκε στην Βοστώνη των ΗΠΑ και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Northeastern διαχείριση επιχειρήσεων.

Υπηρέτησε τρία χρόνια στον Αμερικάνικο Στρατό στον τομέα της Αντικατασκοπίας, κυρίως στην Ευρώπη.


Μιλά Γερμανικά και Γαλλικά και είναι εξοικειωμένος στα ισπανικά. Έζησε στην Ευρώπη για έξι χρόνια, τρία χρόνια στην Αφρική, ένα χρόνο στον Καναδά και ένα χρόνο στις Μπαχάμες.


Ο Chapman έγινε χρηματιστής το 1960 και αποσύρθηκε το 1988. Τα 18 από αυτά τα χρόνια είχε δική του χρηματιστηριακή εταιρεία. Ήταν, ίσως, ο μεγαλύτερος χρηματιστής σε χρυσό και ασήμι, στον κόσμο κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου. Όταν αποσύρθηκε είχε πάνω από 6.000 πελάτες.


Ξεκινώντας το 1967, ο Chapman άρχισε να γράφει άρθρα σχετικά με τις επιχειρήσεις, τη χρηματοδότηση, την οικονομία και την πολιτική, τα οποία έχουν τυπωθεί και ανατυπωθεί, όλα αυτά τα χρόνια, σε πάνω από 200 δημοσιεύσεις.

Σήμερα είναι ιδιοκτήτης και εκδότης του ‘The International Forecaster’ (“Διεθνής Προβλέπων”), όπου συλλέγονται πληροφορίες για τις επιχειρήσεις, τη χρηματοδότηση, την οικονομία και τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα σε όλο τον κόσμο, με 10.000 επενδυτές και χρηματιστές μηνιαία, ενώ μέρη από τις δημοσιεύσεις του διαβάζονται από 60 διαφορετικούς δικτυακούς τόπους εβδομαδιαίως, παρουσιάζοντας τις ιδέες του σε πάνω από 10 εκατομμύρια επενδυτές την εβδομάδα.















Αρχαία τοιχογραφία μέ θέμα τό Φρέαρ τής Αποκάλυψης πού βρίσκεται στήν αυλή τής Ιεράς Μονής Διονυσίου, στό Άγιον Όρος...

Τό άνοιγμα τού φρέατος τής αβύσσου, παραβολική απεικόνιση ενός μεγάλου πολέμου μέ χρήση πυρηνικών όπλων ( μανιτάρι σήμερα ), καί μέ ανθρώπους μέ φτερά ( αεροπλάνα ) να πετούν γύρω του, είναι μία πολύ προφητική προσέγγιση αυτών πού συνέβησαν στούς δύο Παγκόσμιους Πολέμους μέ κύριο αίτιο τήν πολεμική μηχανή τής Γερμανίας, καί ενός Τρίτου Παγκόσμιου Πολέμου πάλι από τήν Γερμανία μέ τήν Οικονομική της τώρα μηχανή καί Δύναμη!

=============================

Παρακάτω όλη η συζήτηση:


Helen Skopis:
Ο ιδιοκτήτης και αρχισυντάκτης του ‘International Forecaster’ Μπομπ Τσάπμαν, πρόβλεψε προ 10ετιας ότι η Ελλάδα θα ήταν από τις πρώτες χώρες που θα έφευγε από την Ευρωζώνη. Τι τον έκανε να το πιστεύει τότε; Του μίλησα για να το μάθω.


Bob Chapman:
Ήξερα ότι δεν είχαν τις προϋποθέσεις να μπουν στην Ευρωζώνη και "μαγείρευαν" τα βιβλία τους. Η Ιταλία έκανε τα ίδια. Η Γερμανία κι η Ολλανδία έκαναν τα στραβά μάτια και τους επέτρεψαν να μπουν με βάση το ότι ήθελαν να έχουν επιτυχία και ήθελαν να συνεργαστούν με την Ελλάδα σε μια περιορισμένη περιοχή 14 μελών.


HS: Πολλοί θεωρούν ότι το πρόβλημα είναι μόνο Eλληνικό κι ότι η Ελλάδα πρέπει να το αντιμετωπίσει μόνη της. Εσείς τι πιστεύετε; Είναι μόνο Eλληνικό το πρόβλημα;

BC: Όχι βέβαια. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έπρεπε να'χε δημιουργηθεί εξ αρχής η Ευρωζώνη. Η Ελλάδα και η Ιταλία δεν έπρεπε να συμπεριληφθούν. Η Ελλάδα είναι μόνο μία από τις 19 χώρες που έχουν σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Συμπεριλαμβάνονται και οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία.

HS: Γιατί δεν έπρεπε να είχε δημιουργηθεί η Ευρωζώνη εξ αρχής;

BC: Γιατί νομίζω ότι η Γερμανία ήταν πολύ ισχυρή για να έχει αυτά τα πιο αδύναμα μέλη. Απαρτίζουν σχεδόν το 40-45% του συνολικού ΑΕΠ στην περιοχή κι αν συμπεριληφθεί και η Γαλλία, πιάνουμε τα 70%.

Οπότε, όλοι οι άλλοι είναι στην ουσία ελλειμματικοί παίχτες. Εξ άλλου, δημιουργήθηκε πολύ γρήγορα και σύμφωνα με τους κανόνες στη συνθήκη του Μάαστριχτ έπρεπε να κρατήσουν το χρέος στο 3% του ΑΕΠ. Σχεδόν ποτέ δεν έγινε αυτό. Δεν θα βρεθεί κανένας...Δεν υπάρχει κανένας έλεγχος στα τεκταινόμενα της Ευρωζώνης.


HS: Η ΕΕ ανακοίνωσε ένα συντονισμένο σχέδιο βοήθειας για την Ελλάδα. Μιλάνε για 20 με 25 δις Ευρώ για την περίπτωση που θα τα χρειαστεί η Ελλάδα. Θεωρείτε ότι αυτό θα βοηθήσει να μειωθούν οι ανησυχίες των αγορών για το ελληνικό χρέος;

BC: Οπωσδήποτε. Αλλά δε θα λύσει το πρόβλημα μακροπρόθεσμα, διότι η Ελλάδα δεν είναι η μόνη. Δείτε τη Λετονία, τη Λιθουανία, την Εσθνονία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία, την Πολωνία, τη Δανία και τις PIIGS δηλαδή, τις Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία.

Όλες έχουν πρόβλημα και απλά κερδίζουν χρόνο. Πιστεύω ότι αργότερα αυτό το χρόνο θα γίνει μεγάλη σύσκεψη, όπως τις συσκέψεις Σμισθόνιαν στις αρχές της δεκαετίας του '70 και θα μαζευτούν, θα υποτιμήσουν τα νομίσματα και θα....(γυρίσουν το νόμισμά τους ? ) Νομίζω ότι εκεί οδηγούν όλα αυτά.


HS: Τι προβλέπετε για την Ελλάδα βραχυπρόθεσμα;

BC: Νομίζω ότι βραχυπρόθεσμα μπορούν να τα συμμαζέψουν. Όπως έγραψα στην αυριανή έκδοση του International Forecaster, Ο Ελληνικός λαός δεν πρέπει να βγει στους δρόμους για να διαφυλάξει την εργασία του. Οι διαδηλώσεις και η βία δεν βοηθούν. Οι περικοπές στο 30% του Δημοσίου είναι σημαντικές. Έχει ξεφύγει ο έλεγχος, όπως και σε άλλες χώρες. Πρέπει να τακτοποιήσουν τα του οίκου τους και αυτό πρέπει να γίνει τώρα.

HS: Και η Ευρώπη; Έχει μέλλον;

BC: Σε εξατομικευμένο επίπεδο έχει, αλλά το μεγαλύτερο λάθος που έγινε στην Ευρωζώνη ήταν το "ένα επιτόκιο για όλους". Αυτό ήταν πλήρης παραλογισμός. Δεν μπορεί να λειτουργήσει έτσι. Το έγραψα πριν από χρόνια, όταν άρχισαν να το κάνουν. Αυτό δημιούργησε τα προβλήματα στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Ισπανία.

Ξανοίχτηκαν πολύ με την οικοδομή και προέκυψε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα γιατί τους προέκυψαν χαμηλά επιτόκια που δεν είναι φυσιολογικό γι’ αυτές τις χώρες. Γι 'αυτό θεωρώ ότι στο τέλος, το Ευρώ θα "σπάσει".


HS: Θεωρείτε ότι η Ελλάδα πρέπει να γυρίσει στο νόμισμά της;

BC: Δε θα χρειαστεί ( να είναι μόνον αυτή ), γιατί στο τέλος πιστεύω πως όλοι θα επανακάμψουν ( στο νόμισμά τους…). Αν ήμουν ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, θα δήλωνα πτώχευση.

Και τα άτομα στην Ελλάδα, και η Goldman Sachs που ενεπλάκησαν σε παράνομες ενέργειες θα πρέπει να διωχθούν ποινικά γι’ αυτά που έκαναν.


HS: Αυτό θα χρειαζόταν πολιτική βούληση από την Κυβέρνησή μας.

BC: Πολύ σωστά το λέτε. Κάθε κυβέρνηση αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα με τον τρόπο της. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ο παράγων επίσπευσης, που είναι η Goldman Sachs.

Αυτοί τους είπαν πως θα τους δείξουν πώς να κάνουν τα βιβλία τους να φανούν εντάξει ενώ δεν ήταν, κι έτσι θα έμπαιναν στην Ευρωζώνη και θα συνέχιζαν.

Έδωσαν ψευδή στοιχεία...


HS: Όμως ο μέσος πολίτης, καλείται να πληρώσει αυτά τα χρέη. Τι να κάνουν;

BC: Κάτω από αυτές τις συνθήκες και με το μηχανισμό που κανόνισε η ΕΕ θα πρέπει να πληρώσουν τα σπασμένα. Δεν έχουν επιλογή.

Τα ίδια έπαθαν και οι Αμερικανοί πολίτες. Έχουμε την κλοπή του ιδιωτικού Federal Reserve που φορτώνουν στον Αμερικανό φορολογούμενο 23,7 τρις δολάρια! Η Ελλάδα έχει πρόβλημα με 400 δις μόνο; Νομίζω πως μπορούν να τα διευθετήσουν. Θα πρέπει να τα ξεπληρώσουν.

Τα πράγματα δείχνουν ζοφερά αλλά δεν είστε οι μόνοι, είναι άλλες 50 χώρες που έκαναν το ίδιο πράγμα. Η Ελλάδα χρησιμοποιείται σαν αποδιοπομπαίος τράγος. Το δημόσιο χρέος είναι περίπου το ίδιο στις ΗΠΑ. Νομίζω ότι θα καταλήξουμε σε υποτίμηση, με τις συσκέψεις που σας περιέγραψα.

Όλοι θα επανακάμψουν στο νόμισμά τους και θα κάνουν αμέσως υποτίμηση.

Αυτό θα γίνει, αλλά θα ακολουθηθεί από μια ύφεση που θα διαρκέσει πολύ και μάλλον, αν διαβάζετε ιστορία, θα δείτε ότι θα γίνει κι άλλος πόλεμος για να αποσπάσει την προσοχή των λαών.


HS: Σε ποια χρονική στιγμή προβλέπετε να γίνει αυτό, κ. Τσάπμαν;

BC: Μέσα στα επόμενα 2 χρόνια.

HS: Όταν λέτε πόλεμο, μιλάτε για Παγκόσμιο Πόλεμο;

BC: Κατά πάσα πιθανότητα, ναι.

HS: Πόσο θα διαρκέσει;

BC: Το πιο ελκυστικό θύμα, λόγω της προπαγάνδας που γίνεται, είναι το Ιράν φυσικά. Αν εμπλακεί το Ιράν σε πόλεμο με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ σίγουρα θα εμπλακούν η Ρωσία και η Κίνα. Και θα γίνει χαμός.

HS: Ποιοι είναι οι λόγοι πίσω από όλα αυτά; Γιατί γίνεται αυτό ανά τον κόσμο;

BC: Κατ’αρχήν σχηματίστηκε Η ΕΕ, και μετά η Ευρωζώνη, με πρόθεση να διευρυνθεί σ’όλη την ΕΕ.

Πρόσφατα, η ΕΕ πέρασε αυθαίρετα ένα Σύνταγμα που κανείς δεν ήθελε. Είναι μια προσπάθεια σχηματισμού ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.

Ο λόγος που γίνονται αυτά και χρησιμοποιείται η Ελλάδα σαν αποδιοπομπαίος τράγος, ή εξιλαστήριο θύμα των κρατικών χρεών είναι όπως είπα και νωρίτερα, για να γίνει η σύσκεψη όπου όλοι θα κάνουν υποτίμηση και θα επανακάμψουν στο νόμισμά τους. Όταν γίνει αυτό, θα προκύψει ύφεση από την υποτίμηση.

Όταν γίνει αυτό, ο κόσμος σ’όλο τον πλανήτη θα γονατίσει. Και τότε ο στόχος των διεθνιστών, είναι να γίνει μια παγκόσμια κυβέρνηση.

Αυτό επιδιώκουν, γι’αυτό τα βιώνουμε αυτά. Δεν είναι βλάκες. Αυτό δεν έγινε τυχαία. Αυτά τα πράγματα προσχεδιάζονται πολλά χρόνια πριν γίνουν.


HS: Μιλάτε για έλεγχο...

BC: Για τον απόλυτο και ολοκληρωτικό έλεγχο ( των λαών ). Το χρήμα είναι δευτερεύον.

HS: Πώς μπορεί να αντισταθεί ο κόσμος;

BC: Να ενημερώνεται γι’αυτά τα άτομα και γιατί κάνουν ό,τι κάνουν στα κέντρα εξουσίας πίσω από τις κυβερνήσεις.

Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι μέλος της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Θέλουν ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.


Ρωτήστε τον… Θα σας το πει….


http://redskywarning.blogspot.com/2010/04/chapman.html














Σάββατο 10 Απριλίου 2010

Και τώρα πού οί γιορτές πέρασαν, άς δούμε και θέματα της Πολιτείας μας…




Οί γούβες αυτές μπαλώθηκαν από άσφαλτο "μιάς χρήσης καί δύο βροχών"!

Ελπίζουμε, οί δρόμοι πού φτιάχνονται να μή αντέξουν παρομοίως...


Με πολύ και περίσσεια χαρά, μέχρι ενθουσιασμού θα λέγαμε, είδαμε την γενική ασφαλτόστρωση των δρόμων του χωριού μας.

Ήταν κάτι πού έπρεπε να έχει γίνει από χρόνια, από τότε δηλαδή πού βασίλευε ο «πρώτος Ανδρέας».


Αλλά, παρατηρημένο είναι, όταν σε μια Δημαρχία ανεβαίνει άνθρωπος κάποιας ειδικότητας, είτε πολιτικός μηχανικός είναι, είτε ηλεκτρολόγος μηχανικός, είτε ηθοποιός, τότε τα πράγματα πάνε στραβά σε όλο τον τομέα της ειδικότητος του κυρίου Δημάρχου!


Γιατί συμβαίνει άραγε αυτό, ακόμη δεν μπόρεσα να το καταλάβω…


+++++++++++++++++++++++


Εκείνο μόνο πού μετά λύπης και παρατηρώντας το σημειώνω, είναι ότι οί γούβες πού υπάρχουν από τα καπάκια της Δημαρχίας, δεν έχουν έλθει ίσα με την νέα άσφαλτο και αν πέσει μέσα δίκυκλο κινδυνεύει να χάσει την διεύθυνσή του και να μεταφερθεί στο νεκροτομείο…

Τά δε αυτοκίνητα από την πολύ τραμπάλα να μεταφερθούν στο κατάλληλο για αμορτισέρ και ψαλίδια συνεργείο.


Αν με ακούς Δήμαρχέ μου και Αντιδήμαρχέ μου, δώσε σχετική εντολή για ισοϋψή κάλυψη στις γούβες αυτές, έτσι για να μη τόχεις και βάρος στην ψυχή σου…


Υπάρχει όμως και κάτι άλλο.


Στον δρόμο λοιπόν πού σχεδόν καθημερινά διαβαίνω, συναντάω πολλά παρατημένα αυτοκίνητα. Έτσι όπως τα βλέπεις παρκαρισμένα από μακριά καταλαβαίνεις ότι κάτι τέλος πάντων κρύβουν μέσα τους. Το «απ΄ έξω» τους, είναι αυτό πού βλέπεις και βάσει αυτού συμπεραίνεις τώρα και για το εσωτερικό του…







Ένα σπόρ αυτοκίνητο τεσσάρων εποχών καί πέντε ταχυτήτων.

Αυτό, δεν το αγγίζει καμία απόσυρση...




Προχθές λοιπόν, σ΄ ένα απ΄ αυτά, κάτι φαινόταν να κινείται με χίλιες προφυλάξεις μέσα του…

Σκέφθηκα διάρρηξη, σκέφθηκα ανατίναξη, μετανάστες, Σομαλούς, Κούρδους, και Αφγανέζους…

Πολλά σκέφθηκα, άμ, δε…και λάθος σε όλα !
Ένα μόνο δεν σκέφθηκα, κι΄ όμως ήτανε αυτός, τον γνώριζα κι΄ όλας!

Ποιος ήταν;


Ήταν ο ιδιοκτήτης της σακαράκας πού κάτι έψαχνε μέσα να βρεί, να βάλει μπροστά δεν ξέρω τι, ώστε να πάρει και να ταξιδεύσει το όχημά του «σ΄ άλλα μέρη σ΄ άλλη γή» και σ΄ άλλο τετράγωνο, μια και τούχε κολλήσει χαρτί η Δημαρχία ότι μετά τόσες ημέρες αν δεν το πάρεις θα γίνει, «δημοσία δαπάνη η κηδεία του…»


Και βέβαια δεν είναι ο μόνος!

Μερικοί, ίσως οί περισσότεροι, πιθανώς να περιμένουν «μέτρα απόσυρσης» μπάς και βγάλουν τίποτα, αλλά τώρα με τα μέτρα πείνας πού πήρε η Κυβέρνηση γιατί τάχατες πάμε για πτώχευση, πάει το πήρε ο ποταμός κι΄ αυτό και άς το ξεχάσουμε…










Ποιοί τέλος πάντων φάγανε τά λεφτά καί γίναμε ναυάγιο;

Αυτό, ποτέ δεν θα τό μάθουμε !





Τώρα θα μού πείς: «ποιός Θανάσης, και ποιά πτώχευση;»


Λένε μερικοί, και κάπου ίσως να έχουν και σχετικό δίκιο, ότι «…αφού εντέχνως με την συμμαχία των γνωστών ΜΜΕ δημιούργησαν μία λαγνο-φοβία ότι πάμε για φούντο, κάλεσαν τον λαό να συμμετάσχει στην υποτιθέμενη σωτηρία της χώρας…»


Κι΄ έτσι, στα κουτουρού και στο γόνατο, με μια αοριστολογία «ότι δεν πάμε καλά», απαίτησαν τα κεφάλια μας.

Κι΄ αντί να πάρουμε όπως κάθε χρόνο έστω μια μικρή αυξησούλα, μας έκοψαν και δυό-μισθούς παγώνοντας φυσικά και τις αυξήσεις!


Κι΄ ό κόσμος των αμνών τι έκανε; Έ, αυτός ο κόσμος των σιωπούντων αμνών έκανε εκείνο πού σχεδόν πάντα κάνει τις τελευταίες δεκαετίες!


Απλούστατα έσκυψε βοειοειδώς τις κεφαλές του, ως επί το πλείστον, σαν τά ζώα της φάρμας του Τζώρτζ Όργουελ «1984», και έτεινε τράχηλο για κόψιμο!


Και τι τάχατες θάπρεπε να κάνει;


Υποχρέωση κατ΄ αρχάς της σεβαστής μας Κυβέρνησης θα έπρεπε να είναι ένας ενδελεχής και αξιόπιστος έλεγχος των ελλειμμάτων πού βρήκαν, ώστε να δούμε αν δικαιολογείται αυτός ο πανικός και το κάποιο «θέατρο» αναζήτησης βοήθειας από την Ευρώπη…


Θα έπρεπε λοιπόν κατ΄ αρχάς:


1ον) να δώσουν αξιόπιστα στοιχεία πόσα λεφτά χάθηκαν ανά Υπουργείο, ώστε να γνωρίζει και ο κόσμος, πού τώρα του ζητάνε βοήθεια, τι ακριβώς έχει γίνει:

πχ. στο Υπουργείο Γεωργίας έλλειμμα 1,5 δίς ευρώ, στο υπουργείο Εμπορίου 3 δίς, Πολιτισμού 2 δίς, και πάει λέγοντας...

καί

2ον) Ποιοι διαχειρίστηκαν τα λεφτά αυτά, και σε ποιά μυστική ή φανερή διαδρομή χάθηκαν;

Γιατί ασφαλώς ο λαός, ο κόσμος, εμείς –εσείς, δεν είμαστε στην διαχείριση αυτών των πολιτικών θέσεων, δεν πέρασαν από εμάς αυτά τα λεφτά!

Όσοι λοιπόν κακώς τα διαχειρίστηκαν να τα πληρώσουν από τους μισθούς και τις περιουσίες τους, και να μη απαιτούν να τα πληρώσουν οί πολίτες! Ο κόσμος βέβαια στέκεται τώρα απλώς μουδιασμένος. Αλλά όταν συνειδητοποιήσει σε επόμενη μισθοδοσία του τις περικοπές, τότε πολύ φοβόμαστε κοινωνική έκρηξη με ότι αυτό συνεπάγεται…
=================================

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

Γέμισε η Πάτρα εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα...

Δεκάδες οχήματα αποτελούν πλέον εστίες μόλυνσης στους δρόμους


Αυξήθηκαν δραματικά τα αυτοκίνητα οι ιδιοκτήτες των οποίων μετά την τελευταία αύξηση των τελών κυκλοφορίας κατέθεσαν τις πινακίδες τους και τα εγκατέλειψαν σε κάποιο δρόμο της ευρύτερης περιοχής της Πάτρας, αλλά ακόμα και σε χωράφια!

Χαρακτηριστικό είναι πως στα περισσότερα έχουν κολληθεί εδώ και καιρό τα προειδοποιητικά χαρτιά του Δήμου προς τον ιδιοκτήτη πως θα απομακρυνθούν με σκοπό την παράδοση τους στον ΟΔΔΥ, αλλά μέχρι τώρα τίποτα το ουσιαστικό δεν έγινε από καμία πλευρά.

Έτσι παραμένουν στους δρόμους δημιουργώντας εστίες μόλυνσης και αφαιροντας θέσεις στάθμευσης.

Είναι απαραίτητο το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, οι αρμόδιες υπηρεσίες να τα απομακρυνουν, ενώ το φαινόμενο που βρίσκεται συνεχώς σε εξέλιξη προκαλώντας και άλλα προβλήματα όπως κατάληψη του χώρου έξω από κατοικίες και γκαραζ, πρέπει να ελεγχθεί ακόμα και με την επιβολή του κόστους απομάκρυνσης, αλλά και με πιθανό πρόστιμο για παράνομη κατάληψη των δρόμων, στα στοιχεία του τελευταίου ιδιοκτήτη.
..

thebest.gr




Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Χριστός Ανέστη αδέλφια, και με πολλές ευχές για την «ανάσταση» κι΄ αυτής της ρημαγμένης, από πολλά και διάφορα, πολιτείας μας…





Από μιά τοιχογραφία.

Ο Θεάνθρωπος Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός στήν πρώτη Του Ανάσταση κατεβασμένος στόν Άδη, καθώς αρπάζει μέ το χέρι του τούς νεκρούς τών περασμένων αιώνων φέρνοντάς τους την σωτηρία...



Πώς βγαίνει τό Άγιο Φώς -- Όσα δέν λένε, καί όσα κρύβουν τά ΜΜΕ...


Τό πρώτο μου Πάσχα...
( από ένα πεζογράφημα τού Γρηγόρη Ξενόπουλου )

" Aγαπητοί μου,

Aυτές τις ημέρες ξαναγυρίζω πάντα στα παιδικά μου χρόνια...

Kαι θυμάμαι τις θαυμάσιες εκείνες γιορτές που χαιρόμουν στην πατρίδα μου, όταν ήμουν μικρό αμέριμνο παιδί κι είχα τους καλούς μου γονείς να με φροντίζουν και να μ’ οδηγούν σε όλα. Φυσικά και στην εκκλησία ή στα «θρησκευτικά μου καθήκοντα»…


Όσο ήταν χειμώνας, η μητέρα μου μ’ έπαιρνε μαζί της στον Άι-Γιάννη ή στη Φανερωμένη, τις γειτονικές μας εκκλησίες, που λειτουργούσαν κάπως αργά –από τις οχτώ η μια, από τις εννιά η άλλη.

Mα όταν έμπαινε η άνοιξη, που μπορούσα να ξυπνώ και να βγαίνω πιο πρωί, ο πατέρας μου μ’ έπαιρνε στην Eπισκοπιανή ή στον Άγιο Xαράλαμπο, εξοχικές εκκλησίτσες αυτές, σ’ ένα ωραίο παραθαλάσσιο προάστιο, που λειτουργούσαν από τις επτά.

Mετά τη λειτουργία, κάναμε κι έναν ωραίο περίπατο στους Kήπους και γυρίζαμε λιγάκι κουρασμένοι μα πολύ ευχαριστημένοι κι οι δυο.
...
++++++++++++


Ω, ήταν τόσο όμορφα! H άνοιξη είχε στολισμένες τις πρασινάδες με μαργαρίτες άσπρες και κίτρινες, με ολοκόκκινες παπαρούνες και μ’ άλλα γαλάζια ή μαβιά αγριολούλουδα. Tι πολύχρωμο το χαλί που απλωνόταν στα χωράφια!

Tο έβλεπα κι από την ανοιχτή πόρτα της εκκλησιάς, καθώς άκουγα τα ψαλσίματα, τις ευχές και τα ευαγγέλια. Tα ευαγγέλια προπάντων μ’ άρεσαν πολύ. Eίναι τόσο ποιητικά αυτά που λένε πριν και μετά το Πάσχα.

Πρώτα των Bαΐων –και συνήθως απ’ αυτή την Kυριακή άρχιζα να πηγαίνω στις εξοχικές εκκλησίτσες– έπειτα της Aνάστασης, έπειτα του Θωμά, των Mυροφόρων, της Σαμαρείτιδος…


O παπα-Λογοθέτης, εφημέριος στον Άι-Xαράλαμπο, πολύ γραμματισμένος τα έλεγε θαυμάσια. Kι όχι ψαλτά με μπάσα και σικόντα, όπως σ’ άλλες εκκλησιές· αλλά διαβαστά, καθαρά, σταράτα, λέξη προς λέξη, και μ’ έκφραση, με τόνο ώστε να καταλαβαίνει το νόημα κι ο αγράμματος.

Kι αλήθεια, στις εκκλησίτσες εκείνες το περισσότερο πήγαιναν απλοί, ταπεινοί άνθρωποι του λαού –ψαράδες, βαρκάρηδες, κηπουροί, μυλωνάδες. Kαι σου ’κανε χαρά να τους βλέπεις ντυμένους κυριακάτικα, ν’ ακούνε με τόση ευλάβεια και με τόση προσοχή τα λόγια του Kυρίου…


Tη Mεγάλη όμως Eβδομάδα και το Πάσχα, όλη όλη μου η «εκκλησία» ήταν, την Kυριακή το πρωί, η Aνάσταση που γινόταν στο ύπαιθρο, και κατόπι η λειτουργία:

Δεύτε λάβετε φως, Xριστός Aνέστη, Eν αρχή ην ο λόγος και καθεξής.

Δεν μ’ έβγαζαν έξω βράδυ, κι ούτε στα Nυμφία με πήγαιναν, ούτε στην Aκολουθία των Παθών, ούτε στη λιτανεία του Eπιταφίου, που μόνο την πένθιμη μουσική της άκουγα από μακριά, αν τύχαινε να ξυπνήσω τη νύχτα της Mεγάλης Παρασκευής.

Έτσι δεν ήξερα καλά τι προηγήθηκε απ’ την Aνάσταση. Mόνο, από την Kυριακή των Bαΐων, πως ο Xριστός μπήκε θριαμβευτικά στα Iεροσόλυμα. Aλλά τι έκαμε κει, τι τον έκαμαν, άκρες μέσες: Kάποιος Mυστικός Δείπνος, κάποιος σταυρικός Θάνατος, κάποια Tαφή σε καινό μνημείο… Tι να ήταν αυτά; Πώς να είχαν γίνει;


Mόλις πού είχα έστω μια ιδέα.

Kι άξαφνα… τα έμαθα όλα! Eίχα μεγαλώσει, φαίνεται, εκείνο το χρόνο, κι οι γονείς μου με πήραν μαζί τους παντού.

Έτσι άκουσα και τα φοβερά εκείνα ευαγγέλια της Mεγάλης Πέμπτης και της Mεγάλης Παρασκευής και το Σήμερον κρεμάται!… Eίδα και το Xριστό με το αγκαθένιο του στεφάνι στο μαύρο σταυρό, ένα μεγάλο Xριστό σαν αληθινό…

Έπειτα τον είδα και νεκρό, ξαπλωμένο στο χρυσό Eπιτάφιο (κι ο Xριστός του Eπιταφίου στη Zάκυνθο δεν είναι κεντημένος σε πανί, είναι ζωγραφισμένος σε ξύλο, σαν εικόνα περικομμένη, όπως κι ο Eσταυρωμένος).

Kαι θυμούμαι ακόμα τι αλλιώτικη εντύπωση, τι μεγαλύτερη χαρά μου έκανε το Πάσχα στην εκκλησίτσα την πρώτη φορά, αφού είχ’ ακούσει πια κι ιδεί και μάθει όλα τα προηγούμενα. Mπορώ να πω πως αυτό ήταν το πρώτο μου Πάσχα...


Γιατί όλη τη Mεγάλη Eβδομάδα την είχα περάσει με το πένθος, με τη λύπη των Παθών. Eίχα παρακολουθήσει το Xριστό στο μαρτύριό του, στην αγωνία του, στο θάνατό του· είχ’ ακούσει και τη Διαθήκη του, είχα παρακαθίσει και στο Mυστικό Δείπνο, είχ’ ακολουθήσει και την εκφορά του, κλαίγοντας μαζί με τη Θλιμμένη Mητέρα, που κι αυτή ακολουθούσε ζωγραφιστή σε μια μεγάλη εικόνα σαν αληθινή: ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον

Γι’ αυτό το Xριστός Aνέστη μου έκαμε ύστερα τόση χαρά, τόση αγαλλίαση· γι’ αυτό μου φάνηκε σα μιαν υπέρτατη ικανοποίηση, σα μια νίκη, σαν ένας θρίαμβος. Eκείνος που φόρεσε για εμπαιγμό ψεύτικη πορφύρα. Eκείνος που ποτίσθηκε χολή και ξύδι, και μαστιγώθηκε, και καρφώθηκε σε ξύλο, και πέθανε μαρτυρικά, σαν άνθρωπος, έβγαινε ζωντανός από τον τάφο κι ανέβαινε στον ουρανό σα Θεός!


Έτσι έπρεπε να είναι. Για να μου δώσει τόση χαρά η Aνάσταση, έπρεπε να προηγηθεί το Πάθος· για να μου κάμει τόση εντύπωση το Πάσχα, έπρεπε να γνωρίσω τη Mεγάλη Eβδομάδα.

Mαθαίνοντας όσα έμαθα εκείνο το χρόνο, μάθαινα τη ζωή, που ώς τότε ήμουν πολύ μικρός για να την ξέρω, αφού οι γονείς που με φρόντιζαν και μ’ οδηγούσαν, δεν με πήγαιναν παρά στις χαρούμενες κυριακάτικες λειτουργίες και με προφύλαγαν απ’ τα λυπητερά, που δεν ήταν ακόμα για μένα.

Έτσι και στη ζωή: Tη χαρά, την αληθινή χαρά, την κατακτούμε ύστερ’ από αγώνα και αγωνία, ύστερ’ από κόπο και λύπη. Πριν από κάθε μας Πάσχα, πρέπει να περάσουμε μια Mεγάλη Eβδομάδα....


Ω, αυτό το ξέρετε και σεις απο τώρα. Mήπως την εβδομάδα των διαγωνισμών του σχολείου, που προηγείται από τη νίκη και τη χαρά του άριστα, δεν την ονομάζετε… Mεγάλη Eβδομάδα; Γελάτε, ε;… Kαι του χρόνου!


Σας ασπάζομαι
ΦAIΔΩN
snhell.gr


======================


Και τώρα, τι θα γίνουμε χωρίς γιορτές, καί χωρίς αρνιά;

Ευτράπελα και μη ενός στρατιωτικού πασχαλινού εθίμου, που θυσιάζεται στον βωμό της λιτότητας...


Ηταν Κυριακή του Πάσχα, και νωρίς το πρωί καί μετά κουστωδίας, ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Χρ. Σαρτζετάκης, ξεκίνησε για το Μεγάλο Πεύκο.

Με τις κάμερες να γράφουν, με τα αγήματα σε παράταξη και τους οιωνούς άριστους, ο πρόεδρος πήρε το –γυαλισμένο πιο καλά κι απ’ τις μπότες των φαντάρων– αυγό από το καλαθάκι και κατευθύνθηκε προς τον δίμετρο λοχία, που κρατούσε το δικό του αυγό με ευλάβεια, σαν μικροσκοπικό Μ1.

Το χέρι του προέδρου πήρε φόρα, το προεδρικό αυγό όρμησε σε εκείνο του λοχία... και ξαφνικά, ένα μικρό νεφέλωμα από κρόκο, τσόφλι και ασπράδι εκτοξεύτηκε πάνω στο ανοιξιάτικο σακάκι του Προέδρου!

Το «Χριστός Ανέστη» από τα προεδρικά χείλη δεν ακούστηκε ποτέ εκείνο το Πάσχα. Υποκαταστάθηκε απ’ αυτό που σιγομουρμούρισαν, χαχανίζοντας, τα φαντάρια στη γαλαρία: «...προφανώς, του προέδρου ήταν μελάτο»!


Πάντως, από εφέτος οι πασχαλινές γιορτές του στρατού, με τα αρνιά να ψήνονται στη σειρά, καταργούνται για λόγους λιτότητας. Οσο για το ποιος θα τις νοσταλγήσει… Το μόνο βέβαιο είναι πως το σουρεαλιστικό αυτό έθιμο με το πλούσιο παρελθόν έχει προλάβει να βασανίσει στρατιές ολόκληρες φαντάρων, ναυτών και αεροπόρων.


Η κατάργησή του, άλλωστε, δεν είναι καινούργια ιδέα: ήδη απ’ το 2007 αποφασίστηκε πως μόνο ένα στρατόπεδο ανά σχηματισμό θα στήνει γιορτή, και στην Αττική μόνο ένας κλάδος κάθε χρόνο θα ψήνει αρνιά και θα δέχεται πασχαλινούς βουλευτές. Την αρχή ανέλαβε να την κάνει το Ναυτικό, καθότι οι ναύτες μας θεωρούνται εξπέρ των δεξιώσεων, με… μεταπτυχιακό από τη σχολή Ναυτικών Δοκίμων του Πειραιά.

Κι έτσι το 2007, ενώ οι φαντάροι και οι αξιωματικοί πανηγύριζαν που πρώτη φορά στο «Χριστός Ανέστη» θα φιλούσαν τις γυναίκες τους και όχι το ξυρισμένο μουστάκι της παλιοσειράς δίπλα, οι ναύτες ήδη ξάσπριζαν τοίχους και πεζούλια.

Διότι στο στρατόπεδο, την πασχαλινή περίοδο, ισχύει το γνωστό «ό,τι δεν κινείται το βάφεις, κι ό,τι κινείται το χαιρετάς».


Ατυχώς για τους στρατευμένους, την Κυριακή του Πάσχα δεν υπάρχει πολιτικός που να μην κινείται στην ακτίνα βολής τους – πέρυσι, που ο κλήρος έπεσε στην Αεροπορία, οι ιπτάμενοι έγιναν… τούρμπο για να ψήσουν αρνί πρωθυπουργικό, να το απολαύσει ο Κ. Καραμανλής στη Δεκέλεια, ενώ στο Τατόι τσούγκριζαν αυγά και δηλώσεις η Αλέκα Παπαρήγα με τον Γ. Καρατζαφέρη.

Αλλά τίποτε δεν συγκρίνεται με αυτά που τράβηξαν μια χρονιά πριν οι φαντάροι του Κέντρου Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων, για να κάνει Πάσχα στρατιωτικού τύπου ο τότε υπουργός Εθνικής Αμυνας, Β. Μεϊμαράκης. Βλέπετε, το πεζικό δεν έχει και μεγάλη εξοικείωση με τις δεξιώσεις. Κι έτσι, η προετοιμασία για την Κυριακή του Πάσχα στον Αυλώνα ξεκίνησε… έναν μήνα πριν, απ’ την επομένη της 25ης Μαρτίου!


Οι φαντάροι που συμμετείχαν ακόμη το θυμούνται, και όχι με νοσταλγία. Δεν ήταν μόνο οι ατελείωτες αγγαρείες – το γόπινγκ, το τσάπινγκ, το βάψιμο σε τοίχους και πεζούλια. Ηταν που, όταν έφθασαν στο θέμα «μενού», το όλο σχέδιο προσέκρουσε σε οικονομικό τείχος.

Διότι τα έξοδα υπολογίζονταν να φθάσουν στις 45.000 ευρώ(!), αλλά οι τράπεζες είχαν απεργία και ο στρατός δεν μπορούσε να εκταμιεύσει το ποσό.

Προς στιγμήν, η πασχαλινή παρτίδα πήγε να σωθεί με τη δοκιμασμένη μέθοδο του κέτερινγκ που είχε φέρει το ναυτικό την προηγούμενη χρονιά. Πλην όμως, και αυτό το φιλόδοξο σχέδιο προσέκρουσε στο τείχος της γραφειοκρατίας: σύντομα διαπιστώθηκε πως δεν προβλέπεται τέτοια διαδικασία για το στρατό!


Αλλά μια και το Πάσχα δεν γινόταν να αναβληθεί για γραφειοκρατικούς λόγους, τελικά αγοράστηκαν 112 αρνιά και κανένα μοτεράκι, προς μεγάλη δυστυχία των φαντάρων:

σαν να μην έφθανε που είχαν ξυπνήσει απ’ τις 4 το πρωί για να ετοιμάσουν το πανηγύρι, έπρεπε να στριφογυρνούν επί ώρες τη σούβλα κάτω από τον ήλιο.


Και βεβαίως, το μικρό πασχαλινό τους δράμα δεν τελείωσε με την αποχώρηση των βουλευτών, υπουργών κ.λπ. Διότι, όπως μπορεί να σας βεβαιώσει κάθε φαντάρος που πέρασε Πάσχα στη μονάδα του, το χειρότερο ξημερώνει την επόμενη μέρα: τη Δευτέρα, που πρέπει να καθαριστεί το πασχαλινό χάος που αφήνουν πίσω τους οι επίσημοι…


«Εδώ είναι Καλπάκι...»


Οι παλιοί στο στρατιωτικό ρεπορτάζ το θυμούνται ακόμα.

Το 1981, ο Ανδρέας Παπανδρέου ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έζησε την απόλυτη συντριβή: στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου που πήγε την Κυριακή του Πάσχα, τον ακολουθούσε ένα καλάθι με αυγά, του οποίου το περιεχόμενο άδειαζε πιο γρήγορα από κάθε άλλη φορά.

Βλέπετε, εκείνο το παράξενο Πάσχα ο Α. Παπανδρέου πήγαινε από ήττα σε ήττα: δεν μπόρεσε να σπάσει ούτε ένα αυγό φαντάρου!

Κι όταν πια στο καλάθι έμεινε μόνο η χαρτοπετσέτα, ο Α. Παπανδρέου το πήρε απόφαση: «Είναι καλά εκπαιδευμένοι εδώ!» είπε στις κάμερες, και έκανε μεταβολή για να δοκιμάσει την τύχη του στη μάχη με το αρνί…

Κάτι παρεμφερές έπαθε πέρυσι και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κ. Κάρολος Παπούλιας. Το τσόφλι είχε ανοίξει σαν κρατήρας, ο κρόκος σαν τη λάβα έτρεχε απ’ το διαλυμένο ασπράδι, και ο πρόεδρος κοιτούσε με προφανή έκπληξη αυτό που δευτερόλεπτα πριν ήταν το αυγό του.

Ο φαντάρος απέναντί του, πάλι, μπορεί να κρατούσε το αυγό του άθικτο, αλλά είχε λουφάξει, μάλλον γιατί πίσω απ’ την πλάτη του Προέδρου ο διοικητής τού έριχνε δηλητηριώδεις ματιές.

«Εδώ είναι Καλπάκι, δεν είναι παίξε-γέλασε!», έκανε ο Πρόεδρος κοιτώντας μια τον φαντάρο και μια ό,τι απέμεινε απ’ το μισοβρασμένο αυγό που του έδωσαν.

Και ύστερα, χαμογέλασε πλατιά – και ο φαντάρος μπόρεσε να αναπνεύσει ξανά…


Κathimerini.gr