Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

Το «Όχι» πού μάς πέρασε, και το «Όχι» πού μας βρήκε…












Έτσι θα παρακολουθούνται όσοι άνθρωποι πάρουν ταυτότητες με τσίπς, συνοδευόμενοι διά βίου με όλο το ιστορικό τους ! 

Τό θέμα λοιπόν δεν είναι τόσο απλό όσο εξωτερικά κάποιοι μάς τό δείχνουν, αλλά είναι τρομακτικό στήν πλήρη εφαρμογή του. 

Εάν ένας δικτάτορας τύπου Χίτλερ είχε αυτά τα μέσα στήν διάθεσή του θα συνελάμβανε εκατοντάδες χιλιάδες μέσα σε μιά βραδυά καί τα κρεματόρια τού Άουσβιτς καί Μπιρκενάου θα λειτουργούσαν μέχρι σήμερα καίγοντας συνεχώς αντιφρονούντες. 

Ένα νέο "ΟΧΙ" λοιπόν στό σύστημα, αλλά καί στούς πολιτικούς πού θέλουν τέτοιες "Κάρτες πολίτη" καί "Φοροκάρτες", είναι η μόνη απάντηση για την σωτηρία μας...

=========================

Η φετεινή επέτειος της 28ης Οκτωβρίου κύλησε ανάμεσα σ΄ έναν επεισοδιακό καιρό και στις συνηθισμένες στρατιωτικές και μαθητικές παρελάσεις

Οί ιστορικές μνήμες πρέπει να εορτάζονται εάν θέλουμε να ζήσουμε σαν χώρα, τώρα μάλιστα πού η «πολύ-πολιτιστική» ( δύσκολη λέξη βρέ αδελφέ… ) εισαγωγή λαών και εθνών βρίσκεται στο αποκορύφωμά της στην φτωχή μας χώρα…

Διαβάζοντας χθές, κάποιες ιστορικές αναδρομές πού έκανε μία τοπική εφημερίδα για το κλίμα αγάπης και αλληλοβοήθειας πού υπήρχε τις μέρες εκείνες των πρώτων βομβαρδισμών στην Πάτρα και την ζωή των Πατρινών στα καταφύγια, δεν μπόρεσα παρά να μη κάνω και τις όποιες συγκρίσεις με την σημερινή ειρηνική εποχή μας όπου συνοπτικά μπορώ να πώ ότι, ο ένας «αδελφός» προσπαθεί να βγάλει το μάτι του άλλου «αδελφού».

Τόχει φαίνεται συνήθειο ο Έλληνας, να γίνεται σωστός άνθρωπος μόνο σε περιπτώσεις πείνας, διωγμών, και κινδύνων.  

Τον υπόλοιπο χρόνο φαίνεται ότι περιπίπτει σε «χειμέρια νάρκη αρετής» κοιμώμενος πάνω στίς παρελθούσες δάφνες του…

Κάνοντας ζάπινγκ λοιπόν τις μέρες αυτές, έπεσα και σε μία τηλεοπτική συζήτηση πού πολύ με προβλημάτισε γιατί μού θύμισε εκείνο το «ΟΧΙ» του ΄40 πού στην αρχή αναφέραμε, άλλης όμως μορφής.

Και ναι μέν, εκείνη η άρνηση είχε ειπωθεί σ΄ έναν εξωτερικό εχθρό στην αρχή ( Ιταλία ) και σ΄ έναν δεύτερο έπειτα ( Γερμανία ), αλλά τώρα πλάκωσαν στην χώρα μας και κάποιοι άλλοι χειρότεροι εχθροί καταδυνάστευσης της ελευθερίας του ανθρώπου, πιο ύπουλοι από τούς τότε !

Γιατί εκείνοι μέν οί πολεμικοί εχθροί (και μετέπειτα κατακτητές) ως ερχόμενοι με όπλα και αεροπλάνα τούς βλέπαμε και τους καταλαβαίναμε, ενώ αυτοί οί νέοι εχθροί, έρχονται με ήπιο, χαμογελαστό, σπαραξικάρδιο και ύπουλο τρόπο συνεπικουρούμενοι μάλιστα και από πολιτικά πρόσωπα ως «αναγκαία λύση στο οικονομικό πρόβλημα της χώρας», και ο κόσμος ( ιδίως αυτός ο κόσμος πού διακατέχεται από πολιτικό μικρόβιο ) δεν τούς παίρνει εύκολα είδηση…

Κι΄ εκεί βρίσκεται η μεγάλη παγίδα !

Προχθές λοιπόν, ένας αστυνομικός πού είπε «Όχι» στην καταλήστευση της προσωπικής του ελευθερίας αρνούμενος να πάρει ταυτότητα με τσίπς οί ανώτεροί του τον καθαίρεσαν και τον απόταξαν, πετώντας στον δρόμο ένα άριστο αστυνομικό και οικογενειάρχη με 20 χρόνια υπηρεσίας και με πολλές εύφημες μνείες, ενώ ανάλογη μεταχείρηση εκδιώξεώς τους από το σώμα προετοιμάζεται και σε κάποιους άλλους αστυνομικούς στην Βόρειο Ελλάδα...

Και βέβαια η υπόθεση έχει πάρει τον δρόμο για το Συμβούλιο της Επικρατείας και τά Ευρωπαϊκά Δικαστήρια όπου για μια ακόμη φορά θα καταδικασθεί η χώρα μας μόνο και μόνο από τις υπερβάσεις εξουσίας Ανώτατων Αστυνομικών πού προέβησαν στην απόταξη, ( προφανώς για να φοβηθούν και οί άλλοι ), παραβλέποντας ως μη ώφειλαν, δύο καίρια πράγματα:

1ον) Ότι η ελευθερία συνείδησης, και μάλιστα Θρησκευτικής , είναι απαραβίαστη,

Και,

2ον) Ότι στην σύμβαση εργασίας τους με την Ελληνική Αστυνομία, ουδεμία αναφορά επιβολής παρόμοιου εξαναγκασμού προϋπήρχε!

Το παραπάνω Video νομίζουμε ότι είναι αποκαλυπτικό και αξίζει να το δούμε !


Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Τά τραίνα πού δεν σφυρίζουν πιά…








Για δεκάδες χρόνια τώρα, εμείς οί παλαιοί Πατρινοί, βλέπαμε ( και βλέπουμε) εκείνες τις παλιές παρατημένες αμαξοστοιχίες να σκουριάζουν και να σαπίζουν στα δύο αμαξοστάσια της άθλιας σε εμφάνιση, αλλά πρώην ευγενούς Πολιτείας μας…

Παλαιά τραίνα, φορτηγά, εμπορικά, επιβατικά, πού κάποτε έτρεχαν σφυρίζοντας πάνω στις ράγες της πόλεως με τα έμβολα να ανεβοκατεβαίνουν ταχύτατα γεμάτα ζωή και κίνηση και να μπαίνουν φουριόζικα στον Σταθμό της Τριών Συμμάχων, σήμερα δυστυχώς, βρίσκονται πεταμένα εκεί πέρα, νεκρά και άψυχα από ζωή, από ατμό, καί από κίνηση, ίδια ξεπεσμένα σιδερένια κουφάρια όπως συμβαίνει μέ κάθε άνθρωπο πού χάνει την ψυχή του…

Σήμερα, βλέπεις μόνο φοβισμένους ανθρώπους να ξετρυπώνουν από μέσα τους, Ασιάτες και Αφρικανοί μετανάστες απ΄ όλες τις φυλές και τα έθνη της γής, ίδια αφημένα ναυάγια πού ξέπεσαν στην πατρίδα μας, ίδιοι αρουραίοι της γής πού έχουν φωλιάσει μέσα τους περιμένοντας το περίφημο…καράβι πού θα τους πάρει για την Ιταλία και Γερμανία τους…

Θα τους πάρει όμως,  ή για σωσμό... ή για πνιγμό!


Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Ένας μαέστρος διδάσκει την Άννα ! Άννα, Άννα, είσαι εδώ ; ( να μας ακούσεις ; )







Από μικρό κι΄ από "τρελλό" μαθαίνεις τήν αλήθεια...





Είναι γεγονός ότι η γλώσσα του Νεοέλληνα τα τελευταία 35 χρόνια ( και ελπίζω μέσα σ΄ αυτά να πιάνω και τον μακαρίτη τον Ράλλη, Υπουργό τότε Παιδείας και Θρησκευμάτων ), έχει υποστεί την μεγαλύτερη κακοποίηση όλων των περασμένων εποχών…

Όποια Κυβέρνηση κι΄ αν ανέβαινε ( κι΄ όποια κι΄ αν ανεβεί ), κακή συνήθεια τόχει, να κάνει πειράματα με την Παιδεία.

Αποτέλεσμα αυτών των πειραμάτων, των φανφαρονισμών, και των διαβουλεύσεων «για το καλό της Παιδείας», είναι αυτή η α-παιδεία πού σήμερα βιώνουμε πού ούτε σε Τριτοκοσμικές χώρες δεν υπάρχει…

Ο νέος τίτλος « και διά βίου μάθησης » πού έχει κοτσάρει η Άννα δίπλα στο παλαιό Υπουργείο Παιδείας, για να δείξει ντέ και καλά ότι από «εμένα και πέρα τώρα όλα αλλάζουν» και ότι «από εμένα και πέρα θα μετράμε τώρα τον χρόνο και τις εποχές…», δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένας κρεμασμένος γκαζοντενεκές στην ουρά μιάς ψόφιας γάτας πού την αμόλυσαν να κάνει κρότο και θόρυβο ότι ντέ και καλά θα έχουμε τώρα σπουδαίο έργο…



Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Επιστολή αγωνίας από μία Ελληνίδα !







Σήμερα είχα γράμμα, καί μαζί άς το διαβάσουμε...







Αφορμή για όσα γραφτούν σήμερα υπήρξε ένα γράμμα, πού μετά το πρώτο εισαγωγικό σχόλιο θα παραθέσουμε. Και έχει σχέση μ΄ αυτόν τον ξεπεσμό πού βλέπουμε και πού απαθείς αφήνουμε να φυτρώνει γύρω μας…

Η κατάσταση της εγκληματικότητας από μετανάστες, λαθρομετανάστες και ξεμετανάστες, ψευτο-οικονομικούς, λαθρόβιους, λαθρέμπορους, μαφιόζους, και πάει λέγοντας, έχει φθάσει πιά στο απροχώρητο…

Έχουν βρεί Κυβερνήτες και Κυβερνήσεις, πράσινους τωρινούς και μπλέ χθεσινούς ( κόκκινους ακόμη δεν είδαμε…), πού έχουνε δώσει εντολές, προφανώς, «μη μού τους κύκλους τάραττε…», και έχουμε μείνει στην διάθεση σκοτωμού του κάθε Αφγανού, Αφρικανού, Σομαλού, Μαροκινού, και κάθε διαβολεμένου νού !



Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

ΔΕΗ, μάς στράβωσες ! Δώσε μας Φώς, περισσότερο φώς…


Όπου κι΄ αν στρέψουμε σήμερα το βλέμμα μας και την ακοή μας, στον Τύπο, στην Τηλεόραση, στις ιδιωτικές και μη συζητήσεις, στά λεωφορεία και στα ταξί, κυρίαρχο θέμα είναι οί ανακαλυφθείσες σπατάλες…

Σπατάλες πρωτοφανείς για τα εγκληματικά και πολιτικά χρονικά της φτωχής χώρας μας πού βούλιαξαν την οικονομία μας, όπως πολύ σωστά μας είπε και το σοφό εκείνο paidi, της Eλλάδος paidi, o Giorgos !

Τον οποίον Giorgo ανακαλύψαμε μόλις με τις τελευταίες εκλογές και τον βάλαμε κορόνα της κεφαλής μας έστω και εάν Πολιτειακώς απαγορεύονται οί Κορώνες, και μάλιστα οί Βασιλικές...


Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Πάφ και πούφ…. Πούφ και πάφ ! Επιτέλους ποινές σε μία κακή συνήθεια…




Παιδί και τσιγάρο ! 

Τι σού φταίει βρέ, αυτό το ψυχουλάκι να εισπνέει τους καπνούς του τσιγάρου σου πού έχεις την αναίδεια να βγάζεις μέσα σ΄ ένα χώρο αυτοκινήτου 2 Χ 1 του μέτρου;

Και δεν αποκλείεται, καθόλου παράξενο, να είσαι κι΄ εσύ από τους τύπους πού ξεσηκώνονται και διαμαρτύρονται για τις κεραίες τηλεφωνίας, για τα βιομηχανικά απόβλητα στα ποτάμια ή και απέναντι στον Αστακό, για τις ακτινοβολίες από την ΔΕΗ, για την θαλάσια ρύπανση, και πάει λέγοντας…

Αυτή την ρύπανση δίπλα στο παιδί σου στην γυναίκα σου, στον εαυτό σου, μέσα σ΄ ένα τέτοιο κλειστό χώρο δεν την βλέπεις;

Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω, γιατί την ευχαρίστηση και την φαρμακίλα του καπνού του άλλου, να είμαι υποχρεωμένος να την δέχομαι εγώ στα μούτρα μου, στο γραφείο, στο εστιατόριο, στην καφετέρια, στο αυτοκίνητο, στον κλειστό χώρο της δουλειάς μου και αλλού …

Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω αυτή την καταπάτηση των δικαιωμάτων μου για ελεύθερο και καθαρό αέρα, και μάλιστα σε χώρους στενού συνωστισμού εκεί πού ο αέρας είναι αγαθό πολύτιμο…

Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω από πού πηγάζουν τέτοια δικαιώματα κυριαρχίας επί του άλλου, και ακόμη οί εχθρικές αντεγκλήσεις και ύβρεις λαϊκού επιπέδου εάν τυχόν και αποφασίσης να διαμαρτυρηθής…


Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΡΙΟΥ ...






 Πλησιάζοντας στήν ένωση...








Η δημιουργία νέων ιστοσελίδων πού «κάτι έχουν να μας πούν» σάν κοινωνία, και δεν είναι απλώς για προσωπικό εντυπωσιασμό, είναι πάντα μία ευχάριστη νότα στις καθημερινές διαδικτυακές αναζητήσεις μας.

Μια τέτοια ιστοσελίδα λοιπόν, μας πληροφόρησαν ότι τελευταία βγήκε στον αέρα, την είδαμε, και την συστήνουμε, ευχόμενοι καλές και καλύτερες παρουσιάσεις γενικών και τοπικών θεμάτων πού ενδιαφέρουν όλους μας…

Η διεύθυνση:    Σύλλογος Ενεργών πολιτών Ρίου