Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Πρωτοφανές! Τα παράπονά μας στον δήμαρχο με... e-mail ! ( συγκρατείστε την χαρά σας όμως, αυτό μόνο στην Αμερική… )







Κόκκινη κάρτα γιά τήν ανύπαρκτη ηλεκτρονική εξυπηρέτηση μέσω Ιντερνέτ στόν Δήμο Πάτρας !

Ταχύτης - Speed = Μηδέν





Μεγάλη χαρά νοιώσαμε, και δεν το κρύβουμε, σαν διαβάσαμε μόνο την επικεφαλίδα της παρακάτω είδησης.

Έ, τώρα είπαμε, πού θα μας πάνε αυτοί οί καρεκλοκένταυροι, αφού θα τους δίνουμε ονομαστικά , τοπογραφικά, και με φωτογραφίες το πρόβλημα και μάλιστα «επί αποδείξει», τι θα κάνουνε θα τρέχουνε να το φτιάξουνε φοβούμενοι είτε την δημοσιότητα, είτε την κατσάδα του εκάστοτε δήμαρχου, και του εδώ Φούρα…


Σαν πήγαμε όμως παρακάτω απογοητευτήκαμε, μια και το καλό αυτό γλυκό, δεν ήτανε για τα δόντια μας, αλλά θα τότρωγαν κάποιοι άλλοι στην πέρα του Ατλαντικού Mega χώρα!

+++++++++++++++++

Αν κρίνουμε όμως και από τα εδώ πεπραγμένα του νέου δημαρχιακού site portal του Δήμου Πάτρας
http://www.e-patras.gr/portal/web/common/home


πού πολλάκις μας το διαφήμισαν ότι μπορούμε ηλεκτρονικά να δώσουμε πρόβλημα, ή βλάβη και να την φτιάξουνε, στο τέλος αποδείχτηκε τζίφος, μια και ουδείς φαίνεται να ασχολείται με την εκτέλεση των παραπόνων αυτών.









Ύπνε, πού παίρνεις τά παιδιά...









Μόνο τά παίρνουνε φαίνεται, τά αρχειοθετούνε, σού λένε λόγια παρηγοριάς όπως πχ. σε συγκεκριμμένη καταγγελία με


7.12.09 Κατάθεση,

30.12.09 Πρωτοκόλληση,


( ΕΚΑΝΕ 23 ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ !

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ !

ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΕΝΑΣ ΑΓΩΓΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΕΛΘΟΥΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 40 ΜΕΡΕΣ, ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ!

ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΚΥΡΙΟΙ…)

….αλλά και μέχρι σήμερα, 2 Φεβρουαρίου 2010
Ενέργειες ΜΗΔΕΝ.

Και η καταγγελία πού δόθηκε αφορούσε εκείνα τά 20 παλιά μηχανάκια της Αράτου και Κορίνθου πού πιάνουνε χρόνια ολόκληρα τώρα χώρο πάρκινγκ ,μια και κάποιο συνεργείο απέναντι πάει και τα απιθώνει, και δυστυχώς και μετά την επίσημη καταγγελία τα βλέπουμε ακόμη εκεί !!!

Με τέτοια και τέτοια όμως, ηλεκτρονική διακυβέρνηση και εξυπηρέτηση πολιτών δεν γίνεται, αλλά μόνο ντόρος και τίποτα περισσότερο…

Άντε λοιπόν άνθρωποί μου, αρμόδιοι και μη, μή κοκορεύεστε ότι ασχοληθήκατε με την ηλεκτρονική εξυπηρέτηση του πολίτη, ασχοληθείτε καλύτερα μόνο με το καρναβάλι πού πολύ σας ταιριάζει, και αφήστε τα υπόλοιπα…

Άς δούμε όμως πώς λειτουργεί το Αμερικανικό σύστημα, και βλέποντάς το, ίσως παρηγορηθούμε…

============================

Σύστημα πληροφοριών μέσω κινητών, από και προς τους πολίτες, εφαρμόζεται σε Αμερικανικές πολιτείες...

Τι θα κάνατε αν οδηγώντας νιώθατε να τραντάζεστε από μια μεγάλη λακκούβα στο οδόστρωμα;

Πιθανότατα τίποτε, άλλωστε όταν θα φτάσετε στον προορισμό σας μάλλον δεν θα μπείτε στον κόπο να πάρετε τηλέφωνο ή να στείλετε κάποιο e-mail στον δήμο ή στο αρμόδιο υπουργείο.

Κι όμως, η τεχνολογία μπορεί να προσφέρει κι άλλες εναλλακτικές λύσεις.

Οπως για παράδειγμα συμβαίνει στην Ουάσιγκτον, όπου οι δημοτικές αρχές χρησιμοποιούν ένα ηλεκτρονικό σύστημα υποβολής παραπόνων, ώστε κάθε πολίτης να μπορεί να αναφέρει σε πραγματικό χρόνο κάθε είδους κακοτεχνία βρίσκει μπροστά του.


Αρκεί να έχει ένα «έξυπνο τηλέφωνο» με δέκτη GPS και σύνδεση στο Ιντερνετ, στο οποίο θα εγκαταστήσει την εφαρμογή DC311 που θα βρει στο site του δήμου.

Τότε φωτογραφίζοντας τη λακκούβα και γράφοντας ένα σχετικό σχόλιο, το πρόγραμμα θα αναλάβει να στείλει το σχετικό υλικό στον server της τεχνικής υπηρεσίας, επισυνάπτοντας μάλιστα αυτόματα και τις γεωγραφικές συντεταγμένες του σημείου.

Και για να διασφαλιστεί πως καμία καταγγελία δεν θα… παραπέσει, οποιοσδήποτε χρήστης του προγράμματος μπορεί να δει σε ένα χάρτη όλες τις αναφορές -μαζί με τις απαντήσεις των υπευθύνων- που έχουν καταθέσει άλλοι κάτοικοι σε μια συγκεκριμένη γειτονιά.


Το τέλος της απάθειας...

( εδώ να δείτε τί απάθεια έχουμε...)


Οπως είναι φυσικό, με τη συγκεκριμένη εφαρμογή οι δημότες μπορούν επίσης να αναφέρουν εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα, δέντρα που έχουν ξεραθεί ή σπασμένα παρκόμετρα.


Λόγος που κάνει τον δήμο της πόλης να υποστηρίζει πως, παράλληλα με τη χρήση των κοινωνικών δικτύων, προγράμματα σαν το DC311 θα οδηγήσουν στην εποχή της «ηλεκτρονικής διακυβέρνησης 2.0», με ακόμη περισσότερα κοινωνικά οφέλη, αλλά και την πιο ενεργό συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων.

«Αυτά τα μικρά προγράμματα μπορεί να σημαίνουν το τέλος της παθητικής σχέσης των δημοτών με τις τοπικές αρχές», δήλωνε πριν από λίγο καιρό στο CNN ο επικεφαλής της Sunlight Labs, μίας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης η οποία προσπαθεί να διαδώσει την ιδέα.

«Ετσι κι αλλιώς, αποτελούν κίνητρο για όλους μας ώστε να γίνουμε πιο υπεύθυνοι».

Κατ’ αρχάς επειδή τέτοιες εφαρμογές για κινητά τηλέφωνα δίνουν την ευκαιρία βελτίωσης των υπηρεσιών που παρέχονται στους δημότες, αναδεικνύοντας προβλήματα που αλλιώς ίσως και να μην γίνονταν γνωστά - ένας κάτοικος, εξάλλου, σίγουρα ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο αν λειτουργούν όλα τα φώτα στη γειτονιά του.


Παράλληλα, επειδή επιτρέπουν σε κάθε πόλη να ευαισθητοποιήσει με πιο χειροπιαστό τρόπο τους δημότες της, απλοποιώντας την καθημερινότητά τους.


Ετσι, για παράδειγμα, αν το Σαν Φρανσίσκο ελπίζει να αυξήσει το ποσοστό ανακύκλωσης στο 75% μέσα στο 2010, ένας λόγος είναι το Eco Finder, μία εφαρμογή που χρησιμοποιεί τη γεωγραφική θέση του χρήστη για να του υποδείξει πού βρίσκονται οι πλησιέστεροι κάδοι για ανακυκλώσιμα υλικά αλλά και παλιές ηλεκτρονικές συσκευές.

Ακόμη περισσότερο, η πόλη της Καλιφόρνιας φιλοδοξεί επίσης να διαδώσει τη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς, ποντάροντας σε μεγάλο βαθμό στο Routesy - την application η οποία εντοπίζει τη στάση που βρίσκεται ο χρήστης και τον ενημερώνει για τον χρόνο που απομένει μέχρι να φτάσει εκεί το λεωφορείο.


Και τα νούμερα δείχνουν να δικαιώνουν αυτή τη λογική αφού, μέσα σε μόλις δύο εβδομάδες, περισσότεροι από 3.500 κάτοικοι του Σαν Φρανσίσκο είχαν εγκαταστήσει το Eco Finder στο smartphone τους.


Γι’ αυτό και πολλαπλασιάζονται οι αμερικανικοί δήμοι που προσφέρουν μέσα από τα site τους ανάλογες χρηστικές applications: το παράδειγμα της Ουάσιγκτον και του Σαν Φρανσίσκο, που θεωρούνται πρωτεργάτες στην κίνηση για την «ηλεκτρονική διακυβέρνηση 2.0», γρήγορα μιμήθηκαν η Philade-lphia, το Λος Αντζελες και η Νέα Υόρκη.


Οπως επίσης πολλαπλασιάζεται και η ποικιλία των προγραμμάτων στη Νέα Υόρκη, για παράδειγμα, το Bookzee βρίσκει ποια κοντινότερη δημόσια βιβλιοθήκη περιέχει τον τίτλο που ψάχνει ο χρήστης.

Και, για όποιον σκέφτεται να μετακομίσει, το Dataturf αναλαμβάνει να προσφέρει πληροφορίες για κάθε γειτονιά, παραθέτοντας τα πάρκα, τα γυμναστήρια ή τα σούπερ μάρκετ που βρίσκονται στην περιοχή.

Ιδιώτες προγραμματιστές...


Πώς εξασφαλίζεται όμως αυτή η ποικιλία;

Οσο κι αν φαίνεται παράδοξο, από το γεγονός ότι οι περισσότερες applications δεν δημιουργούνται από κάποιον δημόσιο φορέα αλλά από ιδιώτες: το μόνο που κάνουν οι υπηρεσίες του δήμου είναι να «ανεβάσουν» στο Διαδίκτυο τα στατιστικά στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους, συγκεντρώνοντάς τα σε ανοικτές βάσεις δεδομένων, ώστε να αξιοποιηθούν από ανάλογα προγράμματα.

Ιδιώτες οι οποίοι, όπως έχει αποδειχθεί, μπορούν να αξιοποιήσουν ακόμη και φαινομενικά ανούσια στατιστικά στοιχεία -όπως τον κατάλογο των δημοτικών βιβλιοθηκών ή τις γεωγραφικές θέσεις των σχολικών κτιρίων- για να δημιουργήσουν χρήσιμες εφαρμογές.


Κάποιοι προγραμματιστές επειδή ελπίζουν στα έσοδα που θα αποκομίσουν από τον μεγάλο αριθμό των χρηστών, οι οποίοι θα αγοράσουν το πρόγραμμά τους - αν και το Routesy κοστίζει μόλις 3,99 δολάρια, για παράδειγμα, απευθύνεται σε χιλιάδες κατοίκους που χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς.


Χωρίς ωστόσο να λείπουν και οι περιπτώσεις όπου οι applications προσφέρονται δωρεάν, επειδή «θέλαμε να βοηθήσουμε την πόλη μας στη διαχείριση των ηλεκτρονικών της αποβλήτων», όπως δήλωσε ο ιδρυτής της εταιρείας που βρίσκεται πίσω από το Eco Finder.


http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_23/01/2010_387956

Δεν υπάρχουν σχόλια: