Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

Αναμνήσεις από το Άγιο Όρος ! Το πρώτο μου ταξίδι…



Δορυφορική φωτογραφία τού Αγίου Όρους...



Ψάχνοντας – ψάχνοντας στο «πονηρό και ακάθαρτο» ( ως επί το πλείστον ) Διαδίκτυο, μπορείς να συναντήσεις ότι βάλει ο νούς σου, όλα φύρδην – μείγδην σκορπισμένα, « πλίνθοι, κέραμοι ατάκτως ερριμένοι…», καλοί και κακοί, κλέφτες και λωποδύτες, ηθικοί και ανήθικοι, άνθη του καλού και της κοπριάς τριαντάφυλλα…



Στις πάντα προσεκτικές μου, κατά το δυνατόν, αναζητήσεις, βρήκα και ένα πολύ ενδιαφέρον οδοιπορικό για το Άγιο Όρος, γλαφυρά γραμμένο από κάποιον αδελφό συμπολίτη, αγνώστου ταυτότητος αλλά τοπικής ενδημικότητος, ένα κείμενο πολύ παραστατικό πού μού άρεσε και το οποίο σκέφθηκα να το καταθέσω εδώ, μήπως και ωφεληθούν οί περισσότεροι…


Σκέφθηκα ακόμη τό κείμενο αυτό να το παρουσιάσω σε κάποιες συνέχειες αναμίξ των άλλων θεμάτων, ώστε να μη επιβαρύνω τους ευγενείς παρακολουθητάς ( ! ) αυτού του blog βαρώντας τους συνέχεια με θρησκευτικά θέματα…


Υπάρχουν βέβαια και τα εκκρεμή θέματα της καθημερινότητας, πού πάντα όμως θα υπάρχουν, από τις κορίνες και τους εμπόρους πού θέλουν την Πάτρα μπάχαλο για να πουλάνε πραμμάτειες καί να τα οικονομάνε, από τα εγκλήματα σε τοπικό επίπεδο και βεβαίως το μεταναστατευτικό πού θα μας το έλυνε τον Μάϊο ο γνωστός Καθηγητής των Εσωτερικών και τώρα τελειώνει και ο Ιούνιος και φώς ακόμη δεν είδαμε ( μεγάλη φερεγγυότητα λόγων έχεις κύριε Υπουργέ μου, και είναι καμάρι μας, καμάρι πράγματι Ελληνικό να σ΄ έχουμε σ΄αυτή την περίοπτη θέση …), αλλά και από διάφορα τέλος πάντων ψιλοπράγματα πού απασχολούν την τοπική κοινωνία…


Άς ταξιδεύσουμε λοιπόν σήμερα κι΄ εμείς, νοερά για το Άγιο Όρος…





===========================

Μέσα της δεκαετίας .... Τρεις φιλοι γύρω στα 19 συναντιούνται στα ΚΤΕΛ Πατρών.
Ενας απ αυτούς και ο γράφων. Βραδάκι-Ιούνιος - ζέστη…


Εχοντας πρόσφατα ακούσει κάποια διήγηση, έκριναν σκόπιμο να επισκεφτούν το Ορος. Οχι όμως μόνο το Ορος. Σχεδίασαν να πάνε κάποιες λίγες μέρες εκεί, και εν συνεχεία να κατηφορίσουν για Σποράδες, Σκιάθο και Σκόπελο.

Εξάλλου το να πάνε αποκλειστικά και μόνο στο Αγιο Ορος αποτελούσε γι αυτούς κάτι πέραν της λογικής τους και της γενικότερης διάθεσης που συνήθως έχουν οι νέοι, όσο αφορά τις καλοκαιρινές διακοπές. Εκεί δεν έχει γυναίκες! Ξυπνάς ξημερώματα! Οι καλόγεροι θα είναι σίγουρα φορτικοί και γκρινιάρηδες!



Μια άλλη δυσκολία είναι το πώς θα το πεις στους γονείς σου!

Και ειδικά στη μητέρα.


Καλύτερα να πεις στη μάνα σου ότι θα πας διακοπές στο Αφγανιστάν ή στη λωρίδα της Γάζας ή στην Βηρυττό εν μέσω βομβαρδισμών, παρά να της πεις ότι θα πας στο Αγιο Ορος!


Ανήκουστο! Πάει το παιδί! Θα το κρατήσουν εκεί διά της βίας! Θα του κάνουν άλλα κι άλλα.....οι καλόγεροι!


Τελικά όμως συναντηθήκαμε για να φύγουμε! Πρώτα για το Ορος και αν δεν μας αρέσει ή μας πρήζουνε εκεί, τότε φεύγουμε για Σποράδες.


Ημουν σχεδόν άθεος, αλλά θα μπορούσα να πω ότι διατηρούσα έναν κάποιο σεβασμό για την πίστη των άλλων. Ως εκεί όμως, τίποτα παραπάνω.

Και μάλιστα θα μπορούσα να πω ότι στο Αγιο Ορος θα πηγαίναμε καθαρά από περιέργεια. Και για ΠΛΑΚΑ! Με στόχο εκτός της ικανοποίησης της περιέργειάς μας, να κάνουμε και το κομμάτι μας.

Να χασκογελάσουμε με τους συντηρητικούς και κολλημένους περίεργους ρασσοφόρους.

Να ζήσουμε μαζί τους για να τους περιεργαστούμε, ως παράξενα όντα, να τους λοιδωρήσουμε, εμείς οι έξυπνοι φοιτητές, οι μορφωμένοι αστοί!

Τρομάρα μας! Που νάξερα.....


Το λεωφορείο έφευγε από Πάτρα για Θεσσαλονίκη γύρω στις 9 με 10 το βράδυ και έφτανε Θεσσαλονίκη κατά τις 5 το πρωί. Ολονύκτιο ταξίδι - ταλαιπωρία. Στροφές - φουρκέτες και μετά ευθείες. Την διαδρομή δεν γινόταν να την ευχαριστηθεί το μάτι μέσα στο σκοτάδι.

Εν τέλει φτάσαμε! Και τώρα πως πάμε Ουρανούπολη?

Ουρανούπολη! Παιδιά για να πάτε εκεί πρέπει να πάτε στον σταθμό Χαλκιδικής, είναι στην άλλη άκρη της πόλης!

Και πώς θα πάμε?

Με ταξί.

Τρέξτε να προλάβουμε! Κατά τις 6 φεύγει!

Προλάβαμε!

Λίγος κόσμος. οι πιο πολλοί λαϊκοί και κάποιοι μοναχοί. Το λεωφορείο έφυγε. Ο ήλιος ξημέρωσε. Τι όμορφη η Χαλκιδική! Πόσο πράσινη! Σαν καρτ ποστάλ από κάτι χώρες της Βόρειας Ευρώπης!










Ουρανούπολη, η ώρα 9 περίπου. Ησυχα. Κατηφορίζουμε στην θάλασσα. Ενα εντυπωσιακό κτίσμα μπροστά μας, ο Πύργος.

Τι καταπληκτικό καλωσόρισμα τών μέσα κατοίκων, στους απ΄ έξω…


Το καίκι θα φύγει σε λίγο. Είναι μια απλή μεγαλούτσικη ξύλινη βάρκα, με πάγκους αριστερά και δεξιά, αλλά και δύο σειρές ξύλινα καθίσματα στο κέντρο, που κι αυτά κοιτάζουν προς τα πλάγια και όχι εμπρός.

Μπαίνοντας στο καϊκι δώσαμε τις ταυτότητές μας. Μας είπαν ότι θα τις πάρουμε στις Καρυές, όταν θα βγάλουμε τα διαμονητήριά μας!


Τι είναι οι Καρυές? Τι είναι τα διαμονητήρια? Γιατί να μην κρατήσουμε τις ταυτότητες και να τις επιδείξουμε οι ίδιοι σ΄ αυτόν που θα μας δώσει τα διαμονητήρια?Τέλος πάντων.


Το καίκι ξεκινάει. Τα τελευταία σπίτια του έξω κόσμου μπροστά μας. Τα πιο πολλά περιποιημένα, θα τα έλεγες βιλίτσες. Αραιώνουν , τελειώνουν, τελείωσαν.


Μια ανομοιομορφία στην βλάστηση της χερσονήσου παρατηρείται σε κάποιο σημείο, σαν να αποτελεί κάτι σαν σύνορο,σαν όριο. Κάτι σαν απομεινάρι παλιού τείχους δίπλα. Πιο κάτω, στη θάλασσα, ένα περίεργο ερειπωμένο οίκημα.


Περνάμε όντως τα σύνορα! Αυτό το κτίσμα είναι εντός του Ορους. Αντε παιδιά, βίρα τις άγκυρες καί καλά να περάσουμε…



ΣΥΝΕΧΕΙΑ…

( ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΚΑΙ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΖΩ …)

Μπροστά μας είναι ένας κάβος ορεινός. Κόβει την θέα. Είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι περνώντας τον, θα ανοιχτεί μπροστά μας η πλήρης άποψη του πράγματος.

Μα που πάμε αλήθεια? Τι πάμε να κάνουμε?

Εν τάξει οι άλλοι συνταξιδιώτες στο πλοιάριο, μεγάλοι σε ηλικία οι περισσότεροι, πάνε να σώσουν την ψυχή τους, εμείς τι δουλειά έχουμε?


Περνάμε τον κάβο. Κάποια κτήρια σκάνε μύτη. Σε λίγο μπροστά μας ένα μοναστήρι! Κι όμως δεν ειναι μοναστήρι! Ηταν κάποτε. Σώζεται το τείχος του και ένας μπλε ή πράσινος τρούλος εντός.

Κι όμως το ταπεινό αυτό ερείπιο μας φαίνεται ένας παραδεισένιος κόσμος προς εξερεύνηση. Εννοείται ότι τίποτα το πνευματικό δεν σκιρτά μέσα μας, απλά μια τρομερή επιθυμία να πάμε παντού αμέσως, να τα μάθουμε όλα, να καταλάβουμε τι γίνεται, να δούμε ό,τι περισσότερο!


Να κι άλλα οικοδομήματα! Αυτό το επόμενο είναι απίστευτο, εντυπωσιακό μοναστήρι, με τεράστιο πύργο και με λιμανάκι.

Ούτε αυτό είναι μοναστήρι!

Είναι ο αρσανάς της Ζωγράφου, της Βουλγαρικής μονής.


Αντε ξανά ερωτήματα, τι ειναι αρσανάς? Υπάρχουν βουλγάρικα μοναστήρια? Μια πληθώρα γνώσεων που μας διαφεύγουν! Για να τα μάθεις όλα αυτά πρέπει να έρθεις πολλές φορές και το κυριότερο πρέπει να χάσεις ενδεχόμενα άλλα μέρη (πχ Σαντορίνη, Κέρκυρα, Ρόδο κλπ), να τα θυσιάσεις για το ίδιο μέρος, δηλαδή τον Αθω. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.


Επιτέλους εμφανίζονται τα πραγματικά μοναστήρια!





Η Δοχειαρίου , η Ξενοφώντος, το Ρώσικο!

Δέος!

Η λαμπρή και πλήρης ελληνική γλώσσα, χάνει το μεγαλείο της, δεν μπορεί να περιγράψει τίποτα. Με γουρλωμένα μάτια και ανοιχτά στόματα, προσπαθούμε να ανακαλύψουμε ,να εφεύρουμε άλλα εκφραστικά μέσα, για να βγάλουμε προς τα έξω τα εντός μας.


Να και η Δάφνη, φτάσαμε. Αποβίβαση.
Ενα μικρό χωριουδάκι, συμπαθητικό.

Κατευθείαν στο λεωφορείο. Υποχρεωτικά! Είστε υποχρεωμένοι να πάτε στις Καρυές, στην Ιερά Επιστασία, να πάρετε τα διαμονητήρια. Θα σας επιστραφούν εκεί οι ταυτότητές σας και μετά είστε ελεύθεροι να πάτε όπου θέλετε.


Εδώ πρέπει να ανοίξει μια παρένθεση...

Εκείνη την εποχή, το καραβάκι από Ουρανούπολη πήγαινε κατευθείαν Δάφνη χωρις να σταματήσει κάπου αλλού. Το ίδιο έκανε και το καραβάκι από Ιερισσό, όταν βέβαια το επέτρεπε ο καιρός, πήγαινε απευθείας Ιβήρων.

Από Δάφνη ή Ιβήρων οι προσκυνητές ανέβαιναν υποχρεωτικά Στις Καρυές με λεωφορεία, έπαιρναν τα διαμονητήριά τους και στη συνέχεια ήταν ελεύθεροι να πάνε όπου θέλουν. Ο μόνος δρόμος που υπήρχε ήταν αυτός. Από Δάφνη στις Καρυές και από κει στην Ιβήρων. ΤΕΛΟΣ!


Μπορούσες να ξανακατέβεις Δάφνη ή Ιβήρων με το διαμονητήριό σου και με τα πλοιάρια να πας στις παραλιακές μονές που προηγουμένως δεν μπορούσες να κατέβεις κλπ.


Δεν έκλεινες θέση εισόδου στο Ορος, ούτε έπαιρνες τηλέφωνο σε κάποια μονή όπως τώρα, μια και όπουδήποτε να πήγαινες σε δεχόντουσαν.

Και όπου δεν έπιανε το καραβάκι μπορούσες να πας μόνο πεζή ή με μουλάρι. Βέβαια οι επισκέπτες ήταν λιγοστοί σε σχέση με τώρα.

Κλείνει η παρένθεση


Στοιβαζόμαστε στο λεωφορείο στη Δάφνη, ο ένας πάνω στον άλλον. Παλιό το όχημα, από κείνα τα πράσινα με την καμπύλη στην οροφή τους.

Στις μπροστινές θέσεις κάθονται μοναχοί, λογικό ,τιμής ένεκεν.


Κάτι περίεργο σ αυτούς τους μοναχούς διαφαίνεται. Δεν μοιάζουν σαν τους ρασσοφόρους του έξω κόσμου. Ούτε στην ενδυμασία αλλά – κυρίως – ούτε στην όψη, στο ύφος, στη ματιά.


Το ταλαίπωρο τροχοφόρο ανεβαίνει την ανηφόρα μουγγρίζοντας και σηκώνοντας σύννεφα σκόνης. Κερδίζει γρήγορα ύψος και κάνει στάση- Μονή Ξηροποτάμου. Τυχερό μοναστήρι, είναι το μοναδικό που πάει ο δρόμος στην πύλη του. Κατεβαίνουν 2-3.


Στη συνέχεια η βλάστηση γίνεται οργιώδης. Σαν ένα σώμα, χαμηλή βλάστηση, θάμνοι και δέντρα, όλα ένα. Ζούγκλα!

Περνάμε το ψηλότερο σημείο. Χαμηλά κάτω οι Καρυές ! Απίστευτο! Υπάρχει κανείς αλήθεια που περίμενε, μη έχοντας βέβαια δει φωτογραφίες ή ακούσει διηγήσεις ,ότι η πρωτεύουσα του όρους θα έμοιαζε έτσι?
Εδώ είχε κόσμο πολύ! Το σκηνικό μαγικό! Η πολεοδομία του χώρου και η διαρρύθμιση των κατασκευών πέρα από κάθε φαντασία!

Σαν να γύρισες πίσω 1000 χρόνια ξαφνικά! Μοναχοί, λαϊκοί, ιερείς. Αγωγιάτες πολλοί με μουλάρια!


Ανάψαμε τσιγάρο κοντά στο Πρωτάτο. Απαγορεύεται μας λέει κάποιος μοναχός! Δεν μας άρεσε αυτό! Ακόμα δεν ήρθαμε κι άρχισαν οι απαγορεύσεις!


Μια μικρή ουρά σχηματίζεται εντός του κτηρίου της Ιεράς Επιστασίας. Φτάνει η σειρά μου να πάρω το διαμονητήριο.


Μήπως είστε μαθητής, φοιτητής, άπορος ή πολύτεκνος; με ρωτά ο μοναχός.

Φοιτητής απαντώ

Γράφει με το χέρι τα στοιχεία μου και μου το δίνει.


Εντύπωση μου κάνει το κόστος. Αν πχ. Η κανονική τιμή του διαμονητηρίου ήταν 200 δρχ, το φοιτητικό έπεφτε στις 50 δραχμές. Δεν θυμάμαι το ποσόν ακριβώς αλλά η μείωση ήταν πολύ μεγάλη ( Σήμερα είναι 25 ευρώ )


Ετοιμοι λοιπόν ξεκινάμε με τα πόδια (το μόνο μέσον) για την Παντοκράτορος.

Λογική διαδρομή φαίνεται βάσει του χάρτη να πάμε Παντοκράτορος – Σταυρονικήτα -Ιβήρων- Φιλοθέου -Καρακάλλου και βλέπουμε…


( ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ 2η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ…)






Σάββατο 13 Ιουνίου 2009

Ένα-δύο-τρία- μάρς ! Τώρα τους έπιασε φούρια να διώξουν τους μετανάστες...



















«Σκούπες» κι επαναπροώθηση για τους λαθρομετανάστες
...

Ποινές σε βαθμό κακουργήματος για τους δουλέμπορους...


Ολόκληροι 40 Αστυνομικοί μετέφεραν με τσάρτερ 55 Πακιστανούς λαθρομετανάστες στο Πακιστάν. Κι΄ αυτό είναι μόνο η αρχή !

Αν είναι όμως κ. Παυλόπουλε να δώσουμε τον μισό προϋπολογισμό της χώρας στις Αεροπορικές Εταιρείες, καί στα εκτός έδρας ( και μάλιστα Εξωτερικού ), σε εκατοντάδες Αστυνομικούς πού θα συνοδεύουν όλα αυτά τά μελεούνια των ακρίδων και των χιλιάδων λαθρομεταναστών, πού θα ταξιδέψουν μάλιστα και με αεροπλάνο σαν Vips, τότε ζήτω πού καήκαμε…

Καράβια, μαούνες, γολέτες, γρί – γρί, δεν υπήρχαν; Θα μας στοίχιζαν και φθηνότερα…



-------------------








Τέτοιο μαύρο φούμο έπεσε από τίς καμινάδες, πού πολλοί Νεοδημοκράτες το ευχαριστήθηκαν !




Ένα-δύο-τρία- μάρς !

Τώρα τους έπιασε φούρια να διώξουν τους μετανάστες . Όμως αργά το θυμήθηκαν, μια και τους θυμήθηκε πρώτος ο Ελληνικός λαός με 1.000.000 ψήφους μείον, εκ των οποίων οί 25.000 μείον στην Αχαϊα…


Αν όμως δεν πέσουν κεφάλια κι΄ έχουμε στα ίδια Περιφερειακά πόστα τους ίδιους αδιάφορους ανθρώπους, τότε έχει γίνει μια τρύπα στο νερό και θα ξαναβρείτε το φούμο μπροστά σας και περισσότερο μάλιστα…


Όμως, γιατί άραγε έπρεπε να πέσει μαύρο φούμο, για να συνέλθει το Κράτος των Αθηνών;


Πού είχε το μυαλό της η Κυβέρνηση των Αθηνών;


Θα συνέλθει άραγε, ή θα πάει έτσι κουτσαίνοντας μέχρι τις εκλογές πού οπωσδήποτε έρχονται;



ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ…



Ποινές σε βαθμό κακουργήματος για τους δουλεμπόρους και δημιουργία κέντρων υποδοχής οικονομικών μεταναστών για 12 μήνες είναι δύο από τα άμεσα μέτρα που θα λάβει η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης.

Με την κωδική ονομασία «Αστραπή» άρχισαν οι επιχειρήσεις-σκούπα της ΕΛ.ΑΣ. σε επιλεγμένες περιοχές του κέντρου της Αθήνας με στόχο την «εξαφάνιση» των παράνομων μεταναστών.


Σε πρώτη φάση δίνεται προτεραιότητα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας- Ομόνοια, Πλατεία Θεάτρου, Πλατεία Καραϊσκάκη, Αθηνάς, Πειραιώς, Σοφοκλέους, Μενάνδρου και Ευριπίδου. Στο πλαίσιο της εκκαθάρισης του κέντρου αποφασίστηκε και η μεταφορά μονάδων του ΟΚΑΝΑ σε χώρους όπου θα υποδείξει το υπουργείο Υγείας.

Το υπουργείο Εσωτερικών θα διαθέσει επιπλέον 1.500 αστυνομικούς στην υπάρχουσα δύναμη των 3.000 αστυνομικών που έχει επιφορτιστεί με την αστυνόμευση του κέντρου της πρωτεύουσας.

«Οι επιχειρήσεις θα είναι "χειρουργικής ακριβείας" και θα στοχεύουν στη σύλληψη, το πολύ, 100 ατόμων κάθε φορά» λέει στα «ΝΕΑ» κορυφαίο στέλεχος του υπουργείου Εσωτερικών που εξηγεί:

«Και να τους συλλάβουμε, δεν έχουμε πού να τους βάλουμε. Τα κρατητήρια αλλοδαπών έχουν γεμίσει».


Η δημιουργία των κατάλληλων χώρων για τη συγκέντρωση των λαθρομεταναστών ήταν το δεύτερο θέμα που τέθηκε στην Κυβερνητική Επιτροπή.

«Ο αριθμός των στρατοπέδων που θα επιλεγούν θα εξαρτηθεί από τα χρήματα που δοθούν στο υπουργείο για τις αναγκαίες μετατροπές», είπε στα «ΝΕΑ» ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Χρήστος Μαρκογιαννάκης.

Η ΕΛ.ΑΣ. πάντως διαμήνυσε πως θα αντιμετώπιζε θετικά ακόμη και το ενδεχόμενο κάποιοι από τους χώρους συγκέντρωσης να βρίσκονται στην επαρχία. «Η μεταφορά τους με λεωφορεία είναι εφικτή», αναφέρει ανώτερος αξιωματικός της Αστυνομίας.


Στο μοντέλο που παρουσίασαν οι κ.κ. Παυλόπουλος και Μαρκογιαννάκης, προβλέπεται πως ύστερα από τη σύλληψη των λαθρομεταναστών και τη μεταφορά τους στα στρατόπεδα θα ακολουθεί επαναπροώθησή τους στις χώρες τους. Ήδη έχουν γίνει αρκετές επαφές με τις αντίστοιχες πρεσβείες.

Η επαναπροώθηση 55 Πακιστανών συνοδεία 40 Ελλήνων αστυνομικών που πραγματοποιήθηκε με απευθείας πτήση τσάρτερ αποτελεί το μοντέλο που θέλει να ακολουθήσει η ΕΛ.ΑΣ. Τα έξοδα των πτήσεων επιστροφής, όπως υποστηρίζουν κύκλοι του υπουργείου Εσωτερικών, καλύπτονται από ευρωπαϊκά προγράμματα.


Χθες αποφασίστηκε η μετατροπή σε κακούργημα του αδικήματος της δουλεμπορίας, αλλά και η παραμονή των λαθρομεταναστών στα κέντρα υποδοχής μέχρι και 12 μήνες.

www.tanea.gr


Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009

"Φταίς εσύ - φταίω εγώ, κι΄ άς τό ρίξαμ΄ δαγκωτό..."






Δυό Πρόεδροι μαλλώνανε σέ ξένο αχυρώνα...





Αθήνα

Τριβές προκαλεί στον Συνασπισμό το αρνητικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέξης Τσίπρας τόνισε κατά τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας ότι «δεν διακυβεύεται η πολιτική γραμμή του κόμματος».

Νωρίτερα, όμως, οι Ανανεωτικοί είχαν μιλήσει για «ανάγκη μεγάλης πολιτικής στροφής».


Νωρίτερα, όμως, η Ανανεωτική Πτέρυγα σε κείμενό της που κατατέθηκε στην Πολιτική Γραμματεία, έκανε λόγο για «καθαρή ήττα του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ και της ηγεσίας του ΣΥΝ», την οποία απέδωσε σε σειρά λαθών και «πολιτική αλαζονεία», μίλησε για «ανάγκη μεγάλης πολιτικής στροφής» και απομάκρυνση από «αριστερίστικες επιλογές και συμμαχίες», εννοώντας ορισμένες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ.

in.gr


Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Engin Ardiç τής Τουρκικής εφημερίδας SABAH : "φοβάστε μη μάς πάρουνε τήν Πόλη;"






Με ένα εντυπωσιακά ειλικρινές άρθρο, που δημοσιεύεται στην έγκυρη εφημερίδα SABAH, από τον Engin Ardiç, γνωστό συγγραφέα και δημοσιογράφο στην Τουρκία στηλιτεύεται ο Τουρκικός τρόπος εορτασμού της πτώσης της Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαϊου…


Hatırlatmayın şunu kefereye!

Bugün Atina'da bir "İstanbul'u geri alacağız" mitingi düzenlense... Şehrin surlarının da bir maketi yapılsa ve Ortaçağ zırhlarına bürünmüş savaşçılar o surlara saldırsalar...

"Yunan Battal Gazisi" diyebileceğimiz efsanevi kahramanları "Diyenis Akritas" kılığına girmiş bir herif de bizim Ulubatlı Hasan'ı kolundan tuttuğu gibi aşağı atsa...

-------------------------------


Στο εν λόγω άρθρο ο συγγραφέας παρουσιάζει μία σειρά από αλήθειες για τις οποίες το Κεμαλικό καθεστώς εδώ και δεκαετίες προσπαθεί να καταπνίξει. Αξίζει να παρατεθεί μεταφρασμένο το πλήρες κείμενο, από την συγκεκριμένη διεύθυνση της Τουρκικής εφημερίδας Sabah το οποίο έχει ως εξής:



--------------------






Engin Ardiç τής Τουρκικής εφημερίδας SABAH.

" Τούρκοι συμπατριώτες, σταματήστε πιά τίς φανφάρες καί τίς γιορτές γιά τήν Άλωση, αρκετή βία έχουμε δώσει στήν Ανατολή με τίς πράξεις μας..."








« ΑΝ οργανωνόταν στην Αθήνα συνέδριο με θέμα «Θα πάρουμε πίσω την Πόλη»…


ΑΝ έφτιαχναν μακέτα με τα τείχη της πόλης και τους στρατιώτες με τις πανοπλίες τους να επιτίθενται στην Πόλη… ( όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο !)

ΑΝ ένας τύπος ντυμένος όπως ο περίφημος Έλληνας νικηφόρος και σχεδόν μυθικός Διγενής Ακρίτας έπιανε τον δικό μας Ulubatlι Hasan και τον γκρέμιζε κάτω…


ΑΝ ξαφνικά έμπαινε στην πόλη κάποιος ντυμένος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος πάνω σε ένα λευκό άλογο και δίπλα του άλλος ως Λουκάς Νοταράς, ως Γεώργιος Φραντζής κι έμπαιναν ως αντιπρόσωποι της πόλης… ( όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο !)


ΑΝ έφτιαχναν μια χάρτινη Αγία Σοφία που δεν είχε μιναρέδες αλλά Σταυρό…

ΑΝ έκαιγαν λιβάνι και έλεγαν ύμνους, θα μας άρεσε;


Δεν θα μας άρεσε, θα ξεσηκώναμε τον κόσμο, μέχρι που θα καλούσαμε πίσω τον πρέσβη μας από την Ελλάδα.


Τότε, γιατί το κάνετε εσείς αυτό, κάθε χρόνο;


Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε (την Αλωση) σαν να ήταν χθες;


Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή, ( μ΄ αυτές τις γιορτές πού κάνετε ) διακηρύσσετε σε όλο τον κόσμο ότι:

«αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά μας, ήρθαμε εκ των υστέρων και τα πήραμε με τη βία».


Για ποιο λόγο άραγε φέρνετε στη μνήμη μια υπόθεση 6 αιώνων;


Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόβος ότι η Πόλη κάποια μέρα θα δοθεί πίσω;


Μην φοβάστε, δεν υπάρχει αυτό που λένε μερικοί ηλίθιοι της Εργκενεκόν περί όρων του 1919.

Μη φοβάστε, τα 9 εκατομμύρια Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν την πόλη των 12 εκατομμυρίων, και αν ακόμα την πάρουν δεν μπορούν να την κατοικήσουν.

Κι οι δικοί μας που γιορτάζουν την Άλωση είναι μια χούφτα φανατικοί μόνο που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα.


Ρε σεις, αν μας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις μέρες και τρεις νύχτες συνεχώς τι θα απαντήσουμε;

Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικούς;

Αντί να περηφανευόμαστε με τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας περηφανευτούμε με αυτές που ιδρύσαμε, αν υπάρχουν. Αλλά δεν υπάρχουν.

Όλη η Ανατολή είναι περιοχή μέ τήν βία κατακτημένη...


Ακόμα και το όνομα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που πιστεύουν (ana=μανα, dolu=γεμάτη) αλλά προέχεται από την ελληνική λέξη η Ανατολή.

Ακόμα και η ονομασία της Ισταμπούλ δεν είναι όπως μας λέει ο Ebliya Celebi «εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάμ» τραβώντας τη λέξη από τα μαλλιά, αλλά προέρχεται από το «εις την Πόλιν».


Εντάξει λοιπόν, αποκτήσαμε μόνιμη εγκατάσταση, τέλος η νομαδική ζωή και γι’ αυτό ο λαός αγοράζει πέντε - πέντε τα διαμερίσματα. Κανείς δεν μπορεί να μας κουνήσει, ηρεμήστε πια…

Οι χωριάτες μας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την Κωνσταντινούπολη χωρίς όμως πολλές φανφάρες…».


http://www.sabah.com.tr/Yazarlar/ardic/2009/05/29/hatirlatmayin_sunu_kefereye



Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

Το Χιλιάρμενο – « Ναύαρχος Κουζνέτσωφ»










Είναι αυτό; ( τής προφητείας δηλαδή τού Αγίου Κοσμά ), ή "έτερον προσδοκώμεν;
"

Ο χρόνος θά δείξει...


« Οταν θα δήτε… το χιλιάρμενο στην Άσπρη θάλασσα, τότε θα λυθή το ζήτημα της πόλης…»

( Αγ. Κοσμάς ο Αιτωλός, 1770 μ.χ.)


ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Η προφητεία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού αναφέρεται «στο χιλιάρμενο» υπονοώντας βάσιμα ότι θα είναι ένα και μόνο καράβι με δύναμι όμως για χίλια «άρμενα» – χίλια πλοία, και ότι αυτό θα συμβεί στην « Άσπρη θάλασσα» πού είναι Αιγαίο - Μεσόγειος σε αντιδιαστολή με την «Μαύρη θάλασσα» !


ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ…




Όπως ανακοινώθηκε από το ΓΕΕΘΑ το ρωσικό αεροπλανοφόρο"Ναύαρχος Κουζνέτσοβ", το οποίο πλέει στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, ζήτησε απο την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας τη δέσμευση περιοχών εντός του FIR Αθηνών για τη διεξαγωγή αεροναυτικών ασκήσεων, με τη συμμετοχή ρωσικών πολεμικών αεροσκαφών και έναν αριθμό υπερσύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών Σουχόι-33.

Η ΥΠΑ έκανε δεκτό το αίτημα και οι ρωσικές αεροναυτικές ασκήσεις θα διεξαχθούν νοτιοανατολικά της Ρόδου…


Ο ρωσικός Στόλος για πρώτη φορά μετά το 1989 πραγματοποιεί αεροναυτικές ασκήσεις στην ανατολική Μεσόγειο και για πρώτη φορά χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα, εγκρίνει αίτημα της Μόσχας για διεξαγωγή των ασκήσεων εντός του εθνικού της εναερίου χώρου και του FIR Αθηνών.

Η ρωσική πλευρά ζήτησε τη δέσμευση περιοχών νοτίως της Ρόδου και βορείως της Κύπρου, αλλά και νοτίως της Κρήτης, εντός του FIR Αθηνών…


Επικεφαλής των ασκήσεων θα είναι το αεροπλανοφόρο «Κουζνέτσωβ», που ήδη εκτελεί περιπολία στην ανατολική Μεσόγειο.


Αυτή η πρωτιά προκάλεσε αμέσως και δικαιολογημένα το ενδιαφέρον όλων των δυτικών Πρεσβειών στην Αθήνα, πρωτίστως δε, της Αμερικανικής…


Η πραγματοποίηση των ρωσικών αεροναυτικών ασκήσεων συμπίπτει, πάντως, χρονικά με μία περίεργη και σαφώς μεθοδευμένη επιθετικότητα εκ μέρους της Τουρκίας στο ανατολικό Αιγαίο…


Το "Ναύαρχος Κουζνέτσοβ", ναυπηγήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ΄80. Είναι ένα νέο και υπερσύγχρονο σκάφος, κατηγορίας "STOBAR".

Το ακρωνύμιο σημαίνει Short Take = Off But ARrested landing χρησιμοποιείται μόνο σε ένα αεροπλανοφόρο στον κόσμο, στο ρωσικό "Ναύαρχος Κουζνέτσοβ".

Εδώ δεν γίνεται χρήση καταπελτών, αλλά τα αεροσκάφη αφήνονται να απονηωθούν με την ώση μόνο των κινητήρων τους, και με τη βοήθεια μιας ναυπηγικής ανύψωσης του πρωραίου άκρου του καταστρώματος πτήσης (ski-jump).

Η μέθοδος angled flight deck χρησιμοποιείται και σε αυτόν τον σχεδιασμό, όμως λιγότερο αποτελεσματικά καθώς η διαδρομή για απονήωση είναι μεγαλύτερη. Η προσνήωση γίνεται με τον ίδιο τρόπο όπως στα αεροπλανοφόρα τύπου CATOBAR.


Ένα μεγάλο μειονέκτημα αυτού του σχεδιασμού σε σχέση με τους άλλους, είναι ότι τα αεροπλάνα δεν μπορούν να φέρουν βαρύτερα φορτία, όπως βόμβες και pods, παρά μόνο πυραύλους αέρος-αέρος.

Το "Κουζνέτσοφ" ναυπηγήθκε όχι για να αποτελέσει μια απειλή για τα αντίπαλα αεροπλανοφόρα, ή για να διεξάγει επιχειρήσεις τέτοιου εύρους, όπως τα αεροπλανοφόρα του NATO, αλλά για να παρέχει αεροπορική κάλυψη στα υποβρύχια του Ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού.

Έτσι επιλέχθηκε αυτός ο φτηνότερος και απλούστερος σχεδιασμός.

Πιθανότατα τον "Ρώσικο Γίγαντα" να συνοδεύουν και υποβρύχια του Ρωσικού Στόλου, όπως συμβαίνει πάντοτε, γεγονός που δίδει ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα στην παρουσία της Ρωσικής Ναυτικής Δύναμης, στην Ν/Α Μεσόγειο και το Αιγαίο φυσικά.


Στα ΜΜΕ της Ρωσίας γίνονται πυκνές αναφορές για την επίσκεψη της Ρωσικής Μοίρας στο Αιγαίο, την οποία χαρακτηρίζουν "υψίστης σημασίας και συμβολισμού". Ενώ τονίζονται έντονα οι "παραδοσιακές στενές σχέσεις Ρωσίας-Ελλάδος".


Σημειώνεται πως οι Ρώσοι είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί κατά την διάρκεια των ασκήσεών τους σε ξένες περιοχές, σε αντίθεση με άλλες χώρες οι οποίες συνήθως, ασκούνται και πέραν των συμφωνηθέντων ορίων...

Αναμένεται με έντονο ενδιαφέρον πιθανή δραστηριότητα της Τουρκικής Αεροπορίας στις δεσμευόμενες περιοχές από τους Ρώσους,γεγονός που θα περιπλέξει ακόμη περισσότερο την ήδη τεταμένη κατάσταση στο Ελληνικό Αρχιπέλαγος του Αιγαίου….


http://strategy-geopolitics.blogspot.com





Νεκρός οδοκαθαριστής σε πτώση από απορριμματοφόρο…














Δήμαρχε, τά νέα απορριματοφόρα πού έχουν έλθει δεν έχουν καθίσματα ασφαλείας τών εργατών καθαριότητας καί από θαύμα μέχρι σήμερα δεν έχουμε θρηνήσει θύματα!

Εάν συμβεί κάτι, μή γένοιτο, τί θα λέμε μετά;

Ότι " έτσι είναι τα νέα απορριματοφόρα; "

Δέ θα ήταν λοιπόν καλύτερα να προσέχουμε τίς συμβάσεις αγοράς πού υπογράφουμε ώστε να πιεσθούν οί βιομηχανίες να βάλουν καθίσματα ασφαλείας, μιά καί οί εργάτες δεν είναι σκουπίδια αλλά πλήν τού εαυτού τους έχουν γυναίκες καί παιδιά πού μπορεί να μείνουν στούς πέντε δρόμους...


Δεκάδες απορριματοφόρα διασχίζουν καθημερινά τους δρόμους της Πάτρας.

Και όλοι μας θα έχουμε δεί ασφαλώς τους εργάτες καθαριότητας να στέκονται όρθιοι πίσω από απορριματοφόρα πού κινούνται με μεγάλη ταχύτητα…


Διαρρωτηθήκαμε άραγε ποτέ, το πόσο κινδυνεύουν αυτοί οί άνθρωποι να χάσουν την ζωή τους πέφτοντας στον δρόμο από μία ζαλάδα, ή από μία αδιαθεσία, χωρίς μάλιστα ο οδηγός να τους πάρει είδηση και να σταματήσει να τους βοηθήσει;


Όλοι αυτοί, οί λεγόμενοι «υπάλληλοι καθαριότητος» εργάζονται, είναι αλήθεια, πολύ σκληρά για την δική μας καθαρή πόλη, για να μη βρωμίσουμε δηλαδή περισσότερο ( κακά τα ψέμματα ), απ΄ ότι τώρα είμαστε…


Θυμόμαστε παλαιότερα, ότι στο πίσω μέρος κάθε απορριματοφόρου και στις εκατέρωθεν θέσεις των εργατών καθαριότητας, υπήρχαν δυό καθίσματα ασφαλείας πλαισιωμένα με σίδερα ώστε και να λιποθυμούσε ο εργάτης να μη πέσει και σκοτωθεί…


Σήμερα, τα καθίσματα αυτά δεν υπάρχουν!


Αυτό είναι άκρως εγκληματικό και απορίας άξιον είναι το πώς η Τροχαία πού σε άλλες περιπτώσεις ζητάει ζώνες από τους καθιστούς γιωταχήδες δεν παίρνει κι΄ εδώ θέση, ή το πώς και οί σύλογοι καθαριότητος δεν έχουν ξεσηκωθεί για έναν υπαρκτό καί θανάσιμο τέτοιο κίνδυνο…


Κάπως έτσι έχασε την ζωή του τελευταία και ο συνάδελφος καθαριότητας στην Καρδίτσα…


ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ…


Ένας 54χρονος υπάλληλος καθαριότητας του δήμου Παλαμά Καρδίτσας έχασε την ζωή του, όταν κατά τη διάρκεια αποκομιδής απορριμμάτων στην πόλη του Παλαμά και ενώ βρισκόταν όρθιος στην ειδική θέση, στο πίσω μέρος απορριμματοφόρου, έχασε την ισορροπία του και έπεσε στο οδόστρωμα.


Μεταφέρθηκε βαριά τραυματισμένος στο νοσοκομείο Καρδίτσας, όπου εξέπνευσε λίγη ώρα αργότερα.


Προανάκριση διενεργείται από το Αστυνομικό Τμήμα Παλαμά.


http://www.e-tipos.com/newsitem?id=92488


Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Ευρωεκλογές ! «Τάξε μου, να σού τάξω…»




www.koinwnia.com


Ένας ακήρυκτος πόλεμος μεταξύ μικρών και μεγάλων κομμάτων έχει ξεσπάσει τις τελευταίες ημέρες για τις εκλογές της 7ης Ιουνίου…

Η θέση μας στον χώρο αυτό, υπήρξε πάντα α-πολιτική και γνώμονας κάθε ελέγχου μας ήταν πάντοτε το συμφέρον αυτής της Πολιτείας και του τόπου πού γεννηθήκαμε, έστω και εάν κάπου-κάπως, ίσως παρεξηγηθήκαμε…

Μπορεί μερικές φορές να συμπίπτανε οί απόψεις μας ή να διίστανται με τους Πράσινους και τους Βένετους της πολιτικής ζωής, αλλά πόρρω μακρυά απείχαμε και απέχουμε από την οιαδήποτε συνταύτισή μας μαζί τους…


Δεν πάψαμε να επαινούμε το καλό όπου το βρούμε, αλλά και να ψέγουμε το αντίστοιχο κακό όπου το συναντούμε…


Στόχος μας είναι κάποια λόγια, κάποιες προτάσεις, κάποιες σκέψεις, διαμαρτυρίες, ή και των πολιτών απαιτήσεις, να φθάσουν σε κάποια γραφεία απλών, ή και δυσκόλων Κενταύρων, και να διορθώσουν ότι άσχημο υπάρχει σ΄ αυτή την εγκαταλελειμμένη Πολιτεία…


Μέσα στο κλίμα αυτό, ξεχωρίσαμε και κάποιους ανθρώπους, διαφορετικούς ( όπως πιστεύουμε ) από τους συνηθισμένους ηθοποιούς της πολιτικής σκηνής πού τόσα χρόνια ξέρουμε ( ο Κώστας, ο Γιώργος, η Αλέκα, ο Αλέκος, κλπ-κλπ ) και πού μας λένε τά ίδια και τα ίδια δεκάδες χρόνια τώρα, και πού αν δεν είμαστε χάνοι και δεν μας τούς επέβαλε η TV ( κατά το μέτρο του δυνατού επάνω μας…), θα είχαμε πραγματικά βαρεθεί και να τους ακούμε…


Και πού όταν ανεβούν στο περίφημο Θώκο του Κενταύρου ( πού λέγαμε ), και αφού πλαισιωθούν από ανάλογους φίλους και συμβούλους, στο τέλος καταλήγουν να κάνουν τα εντελώς αντίθετα απ΄ αυτά πού προεκλογικώς υπέσχοντο, ουδέν φώς προσφέροντες στο σκοτάδι των προβλημάτων μας…


Με τις σκέψεις αυτές παρουσιάζουμε σήμερα και κάποια νέα πρόσωπα, συνεχιστών της γραμμής του πρώτου Πρωθυπουργού της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια ( όπως λένε και μακάρι να γίνει αυτό ), του ανθρώπου δηλαδή πού διέθεσε όλη του την προσωπική περιουσία για την Πατρίδα και πού αρνήθηκε να πάρει μισθό καταθέτοντάς τον κι΄ αυτόν στα Δημόσια ταμεία για τά ορφανά, τους φτωχούς και τις χήρες των αγωνιστών του 1821 !


Βρέστε μου σήμερα έναν τέτοιον Πρωθυπουργό με τόσο υψηλό αίσθημα ευθύνης, να πάω κι΄ εγώ να του φιλήσω πρώτος τά πόδια !







ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
ΣΕ ΛΑΡΙΣΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΑ...

Με δύο μεγάλες δημόσιες συζητήσεις στην Λάρισα και στην Πάτρα, ολοκλήρωσε την περιοδεία του στην Θεσσαλία καί την Αχαΐα ο Πρόεδρος της Παρατάξεώς μας.


Το Σάββατο 30 Μαΐου 2009 στην Λάρισα και συγκεκριμένα στο ξενοδοχείο «ΔΙΟΝΥΣΟΣ» στην οδό Λάμπρου Κατσώνη 24 και 23ης Οκτωβρίου και ώρα 18:00 έγινε με αθρόα προσέλευση ανθρώπων μεγάλη δημόσια συζήτηση.

Επίσης, την Κυριακή 31 Μαΐου 2009, στην αίθουσα «Μεγάρου Λόγου και Τέχνης», στην πλατεία Γεωργίου Α' αρ. 17 στον 2ο όροφο, στις 19:00 πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία, ακόμα μία μεγάλη δημόσια συζήτηση στην Πάτρα.

Και στις δύο συζητήσεις ο Πρόεδρος απάντησε σε όλα τα ερωτήματα που θα του τέθηκαν είτε από δημοσιογράφους, είτε από ενδιαφερόμενους.
















Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972 και σπούδασε την επιστήμη της εποχής μας, την Πληροφορική.

Εξασκεί το επάγγελμα του μηχανικού λογισμικού περίπου δύο δεκαετίες, εργαζόμενος σε υπεύθυνη θέση μεγάλων εταιρειών της πατρίδας μας.

Για μία δεκαετία εργάστηκε και εκπαιδεύτηκε στην Ευρωπαϊκή αγορά και στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο μαθαίνοντας να συνδυάζει την Ελληνική εφευρετικότητα και δημιουργικότητα με την μέθοδο και την τήρηση διαδικασιών που διέπουν την Ευρωπαϊκή κουλτούρα.

Ο ίδιος μας λέει:

«Αυτό που έμαθα στα 20 χρόνια της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας είναι πως η ενασχόληση με τα βιοτικά πράγματα είναι ένα έργο. Αν έχει ξεκάθαρους στόχους, βήματα και πλάνο πάντα θα πετύχει.
Το ίδιο πιστεύω πως είναι και η πολιτική. Έχουμε τους ξεκάθαρους στόχους, γνωρίζουμε τα βήματα που απαιτούνται για την υλοποίησή τους και φυσικά το πως αυτά θα πραγματοποιηθούν στον προγραμματισμένο χρόνο.


Εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα, έμαθα πως δεν είναι δυνατόν να σου συγχωρούνται επ' αόριστον λάθη και παραλείψεις. Οι εργοδότες είναι ανεκτικοί μόνο όσο βλέπουν τα λάθη να περιορίζονται και τη διάθεση του εργαζομένου για βελτίωση.

Ο εργοδότης που λέγεται Ελληνικός λαός, πρέπει κάποια στιγμή να απολύσει όλους τους μέχρι σήμερα πολιτικούς, ως ανάξιους και ανίκανους προς εργασία.

Η επιχείρηση που λέγεται Ελλάδα θα χρεοκοπήσει αν παραμείνει ακόμη στα χέρια τους...

Διαρκώς ζητούν συγνώμη χωρίς να την εννοούν και επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη - αν όχι χειρότερα - χωρίς προοπτική βελτίωσης ή διάθεση για εργασία με μόνο άξονα και κριτήριο την ευημερία του τόπου.


Δεν με εξέφρασε ποτέ το σύνθημα «ανήκομεν εις την Δύσιν», γιατί πιστεύω πως δεν υπάρχει μόνο η Ευρώπη και η Αμερική!

Για μας ειδικά τους Ορθόδοξους Χριστιανούς υπάρχει η Ομόδοξη Ρωσία! Ανήκουμε στην «καθ’ ημάς Ανατολή». Η Ελλάδα είναι και πρέπει να το τονίζει, το κέντρο επιρροής των Βαλκανίων. Δεν μπορεί να την αντιμετωπίζει η πολύ μικρότερή της στην ηλικία Ευρώπη, σαν φτωχό συγγενή.


Ζώντας μέσα και όχι απλά κοντά στην Εκκλησία, έμαθα πόσο σημαντικό είναι να μη διαχωριστεί ποτέ το κράτος από την Εκκλησία. Πόσο μεγάλη σημασία έχει αυτός ο άρρηκτος δεσμός του σώματος που λέγεται Κράτος με την ψυχή που είναι η Εκκλησία.

Πόσο μοιραία θα ήταν μια τέτοια ενέργεια που τόσο άσκεφτα και επιπόλαια λένε και ξαναλένε οι σημερινοί πολιτικοί, φανερώνοντας το πόσο επιδερμικά αντιμετωπίζουν όλα τα πραγματικά προβλήματα αυτού του τόπου.


Έχω παρακολουθήσει από κοντά και ξέρω καλά πως τα ενοριακά έργα γίνονται με σχεδόν μηδενικούς προϋπολογισμούς μόνο και μόνο επειδή δεν υπάρχουν μεσάζοντες, κουμπάροι, συμφέροντα και κάθε τι που καθυστερεί και αναλώνει ανούσια τις πηγές και τους πόρους που διατίθενται για ένα έργο. Αυτό ακριβώς έμαθα και αυτό ακριβώς θέλω να δω να εφαρμόζεται στα μεγάλα δημόσια έργα της Πατρίδας μας!

Πρέπει κάποια στιγμή να πάρουμε την Πατρίδα μας πίσω! Όπως ήταν, όχι όπως θέλουν να την καταντήσουν!

Δεν έχει κανείς δικαίωμα να ξεπουλήσει ή να χάσει έστω μισή σπιθαμή από τα αιματοβαμμένα χώματά της! Δεν έχει δικαίωμα κανείς να αλλοιώσει έστω και ένα τόνο από το Πιστεύω και τις αρχές των Πατέρων μας! Είναι αυτές που κράτησαν το Έθνος μας τόσα χρόνια ζωντανό! Είναι η Πατρίδα ΜΑΣ και τη θέλουμε πίσω! Θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας γι' αυτό! »


Είναι παντρεμένος με την Στυλιανή Χαρίση-Βολουδάκη, καθηγήτρια Μαθηματικών.


=============================
Συνέντευξη τοῦ Προέδρου τῆς «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
Ἐμμανουήλ Β. Βολουδάκη
γιά τίς Εὐρωεκλογές τῆς 7ης Ἰουνίου 2009

Α) ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ


Ποιές εἶναι οἱ προτεραιότητες τῆς «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» στήν Εὐρωβουλή, ἄν ἐκλεγεῖ;


Νά ἐπαναπροσδιορίσει τό ρόλο τῆς Πατρίδος μας ἔναντι τῶν Εὐρωπαίων ἑταίρων μας. Προέχει τό νά ἀποδείξουμε -καί ὄχι νά ἰσχυριζόμαστε- πώς ἔχουμε λόγο καί δέν ἀγόμεθα καί φερόμεθα ὅπως ἐπιτάσσει τό συμφέρον τῆς Ε.Ε. Θά ἀγωνισθοῦμε μέ ὅλες μας τίς δυνάμεις γιά νά ἀποτρέψουμε τή συμμετοχή τῆς Πατρίδος μας στήν πνευματική καί πολιτιστική αὐτοκτονία τῆς Εὐρώπης!

Τό συμφέρον τῆς Ε.Ε. ἔρχεται σέ δεύτερη μοίρα γιά μᾶς, ἀφοῦ θεωροῦμε δεδομένο ὅτι τίποτε δέν προέχει περισσότερο ἀπό τό συμφέρον τῆς Πατρίδος μας. Ἄλλωστε πιστεύουμε πώς τό συμφέρον τῆς Ε.Ε. δέν πρόκειται νά προέλθει μέσα ἀπό τήν ἀδιέξοδη καί ἀμοραλιστική Εὐρωπαϊκή πολιτική, ἀλλά χρειάζεται τό ἦθος τῶν Παραδόσεων τοῦ Γένους μας γιά νά ἀνατείλει, ὅπως ἀκριβῶς ἔγινε καί στό παρελθόν.


Ἡ Παράταξή μας δέν ὑπακούει στήν δουλόφρονα προτροπή τῶν πολιτικῶν μας, ὅτι δηλαδή «ἡ Ἑλλάδα μας εἶναι μικρή χώρα καί γι' αὐτό δέν πρέπει νά μιλᾶμε».

Πιστεύουμε ὅτι εἴμαστε ΙΣΟΤΙΜΟ μέλος μέ τά Κράτη-Μέλη της, πού ἀπαρτίζουν τήν Ε.Ε., ἔχουμε τήν σπουδαιότερη, μακροβιότερη καί λαμπρότερη ἱστορία ἀπό ὅλους τούς ἑταίρους μας καί γι΄ αὐτό, μᾶς ΟΦΕΙΛΟΥΝ σεβασμό. Δυστυχῶς αὐτός ὁ σεβασμός ἔχει χαθεῖ λόγω τῆς ἀπαράδεκτης καί οἰκτρῆς εἰκόνας πού ἐμφανίζουν τά σημερινά πολιτικά δρώμενα τῆς χώρας μας καί αὐτό εἶναι πού πρέπει ΑΜΕΣΑ νά ἀλλάξει.

Πρέπει νά ἀκολουθήσουμε τήν δική μας πολιτική, πού ἀποκηρύσσει καί ἀντιστρατεύεται τούς κανόνες τῆς διεθνοῦς κηδεμονεύσεως τῶν λαῶν πού ἔχουν μικρότερη ἐδαφική ἐπικράτεια. Προέχει τό πνευματικό καί πολιτικό συμφέρον τῆς Πατρίδος μας, γιατί ἡ εὔρωστη πνευματικά Ἑλλάδα εἶναι ἡ μόνη πού μπορεῖ νά βοηθήσει ἀποτελεσματικά καί νά ἀναζωογονήσει τήν ἄψυχη Ε.Ε. καί νά ἰσορροπήσει τίς ἀνισόρροπες πολιτικές ἀδικίες, πού ἔχουν μετατρέψει τόν κόσμο μας σέ ἡφαίστειο ἕτοιμο νά ἐκραγεῖ.


Ἡ θέση σας γιά τό Εὐρωπαϊκό Σύνταγμα;


Τό Εὐρωπαϊκό Σύνταγμα δέν πρέπει σέ καμία περίπτωση νά ἰσχύει πάνω ἀπό τό Σύνταγμα τοῦ κάθε Κράτους-Μέλους τῆς Ε.Ε. Αὐτό ἐπιθυμοῦμε, τουλάχιστον γιά τήν πατρίδα μας. Δέν εἶναι δυνατόν νά δεχθοῦμε νά ὑπάρξει κάποιος πού θά μᾶς ὑποχρεώσει νά κάνουμε κάτι παρά τήν θέλησή μας.

Ἡ Παράταξή μας δέν ἔχει οἰκονομικά συμφέροντα νά τήν στηρίζουν, οὔτε παίζει πολιτικά παιχνίδια στό παρασκήνιο καί γι΄ αὐτό ἔχει τήν ἐλευθερία ἀλλά καί τήν παρρησία τοῦ πολιτικοῦ λόγου της, μέσω τοῦ ὁποίου ΔΕΝ ΠΡΟΤΑΣΣΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΜΑΣ, γιατί πέρα ἀπό αὐτά ἀπουσιάζει ἡ ΖΩΗ.

Ἔτσι λοιπόν, δέν θά ἀποδεχθοῦμε κανένα Σύνταγμα ἤ νόμο ὁ ὁποῖος θά ἀντιβαίνει στό Πιστεύω καί στίς Παραδόσεις μας. Ἀπό τήν ἄλλη μεριά ὅμως, θά ἐξηγήσουμε μέ θάρρος καί ἐπιχειρήματα καί στούς Εὐρωπαίους ἑταίρους μας τήν ὅ,ποια ἀντίρρηση ἤ ἄρνησή μας. Ἔχουμε λόγο καί αὐτό σίγουρα θά τό ἐκτιμήσουν οἱ Εὐρωπαῖοι, μιᾶς καί αὐτό ζητοῦν ἀπεγνωσμένα ἀπό τούς Ἕλληνες πολιτικούς.

Κάτι πού ἴσως δέν γνωρίζετε εἶναι πώς, στήν Παράταξή μας, ὑπάρχουν ἤδη ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι χαίρουν τοῦ σεβασμοῦ καί τῆς ἐκτιμήσεως μελῶν τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου λόγω τῆς ἐπαγγελματικῆς καί προσωπικῆς στάσης τους μέχρι σήμερα.

Οἱ Εὐρωπαῖοι μπορεῖ νά ἔχουν ἀρκετά σημεῖα στά ὁποῖα εἶναι ἀντίθετοι μέ μᾶς, ἔχουν ὅμως καί μιά ἀλάνθαστη ἱκανότητα νά ἀναγνωρίζουν τήν ἠθική ἀκεραιότητα καί νά ὑποχωροῦν μπροστά της.


Ἡ θέση σας γιά τή ραγδαία ἄνοδο τῆς λαθρομετανάστευσης;


Ἡ λαθρομετανάστευση εἶναι φυσική ἐπιδίωξη τῶν ἐμπερίστατων Χωρῶν, ἄν ἀναλογιστεῖ κανείς τίς σημερινές συνθῆκες διαβίωσης τῶν λαῶν αὐτῶν. Αὐτό, ὅμως, πού δέν καταλαβαίνουμε ἐμεῖς εἶναι τό γιατί πρέπει νά θυσιάσουμε τήν πνευματική καί πολιτιστική μας ὁμοιογένεια, ἀφήνοντας οὐσιαστικά τούς ξένους καί ἐν πολλοῖς ἀκαλλιέργητους πληθυσμούς νά διεκδικοῦν μέ ἀπαίτηση τήν ἀλλοίωση τῆς ἐθνικῆς καί πολιτιστικῆς μας ταὐτότητος.

Αὐτό πού συμβαίνει στόν τόπο μας ἀγγίζει τά ὅρια τῆς ἐθνικῆς προδοσίας, ἀφοῦ, ὄχι μόνο ἀνεχόμαστε ἀλλά καί διευκολύνουμε τούς φιλοξενουμένους πληθυσμούς νά διεκδικοῦν καί νά ἐπιβάλλουν τίς νοοτροπίες καί τά πιστεύματα τοῦ λαοῦ τους, οὐσιαστικά ἀπαγορεύοντάς μας νά ζοῦμε καί νά ἐκφραζόμαστε σάν ἐλεύθεροι πολίτες τῆς ἴδιας μας τῆς Χώρας!

Εἶναι σημαντικό, ὅμως, τό νά παραδειγματιστοῦμε ἀπό τήν Εὐρώπη, ὅπου ἤδη ἔχουν βρεθεῖ καί ἔχουν ἐφαρμοστεῖ ἀποτελεσματικές λύσεις ἐλέγχου τῆς λαθρομετανάστευσης. Αὐτό ὅμως δέν συμβαίνει στήν Πατρίδα μας!

Ἡ Πατρίδα μας δέν ἔχει μεταναστευτικό πρόγραμμα, γιατί κανείς δέν ἔχει ἀσχοληθεῖ σοβαρά καί ἐπιστημονικά μέ τό ζήτημα. Ὁ λόγος εἶναι γνωστός, λίγο-πολύ σέ ὅλους, κι ἔτσι, δέν νομίζω ὅτι, τώρα, ἐπείγει τόσο τό νά ἀναλύουμε τά προβλήματα, ὅσο τό νά τά λύνουμε. Τίς ἀναλύσεις τίς κάνουν πολλοί, ἡ λύση ὅμως μᾶς εἶναι ἀπαραίτητη. Ἔτσι, λοιπόν, αὐτό πού ἐμεῖς πιστεύουμε εἶναι πώς πρέπει νά ἀντιμετωπίσουμε μέ σοβαρότητα τό πρόβλημα, θέτοντας δύο βασικούς ἄξονες:

Ὁ πρῶτος εἶναι ἡ ἀξιολόγηση καί ἀποτίμηση τῆς ποσόστωσης τοῦ μεταναστευτικοῦ πληθυσμοῦ πού «ἀντέχει» ἡ Πατρίδα μας χωρίς νά κινδυνεύει νά ἀλλοιωθεῖ ἤ νά ἐξαφανιστεῖ πολιτισμικά καί οἰκονομικά.

Ὁ δεύτερος καί ἐξίσου σημαντικός ἄξονας εἶναι ὁ σεβασμός τοῦ ἀνθρώπου στό πρόσωπο τῶν μεταναστῶν.

Ὅταν πολλοί ἀπό τούς συμπατριῶτες μας βρέθηκαν μετανάστες σέ μακρινές ἤ κοντινές χῶρες ὅπως ἡ Γερμανία, ἡ Ἀμερική, ἡ Αὐστραλία καί ἄλλες, ἤθελαν νά ἀντιμετωπιστοῦν μέ ἀξιοπρέπεια καί σεβασμό.

Μέ τόν ἴδιο τρόπο πρέπει νά ἀντιμετωπίσουμε κι ἐμεῖς τούς μετανάστες πού ἐπιλέγουν τήν Πατρίδα μας γιά νά ζήσουν. Πρέπει νά τούς δείξουμε τόν σεβασμό πού ὀφείλει ὁ κάθε ἄνθρωπος στόν συνάνθρωπό του, νά φροντίσουμε σάν κράτος νά τούς ἐντάξουμε σέ μία ἁρμονική καί ἐποικοδομητική συμβίωση μέ ὅλους ἐμᾶς καί νά τούς δώσουμε ἴσες εὐκαιρίες καί ἀνθρώπινες συνθῆκες διαβίωσης ἀλλά καί νά ἀπαιτήσουμε ἀπ΄ αὐτούς μέ τόν πιό κατηγορηματικό τρόπο ὅτι πρέπει νά σεβασθοῦν καί νά τιμήσουν τή Χώρα πού τούς φιλοξενεῖ ἀλλά καί τά πιστεύματα καί τίς Παραδόσεις της. Γιά νά γίνει αὐτό, ὅμως, ὅπως προεῖπα, χρειάζεται νά ἀσχοληθοῦμε σοβαρά καί χωρίς σκοπιμότητες μέ τό πρόβλημα.


Τί πιστεύετε πώς πρέπει νά γίνει γιά νά ἀντιμετωπιστεῖ πανευρωπαϊκά ἡ οικονομική κρίση;


Ἡ οἰκονομική κρίση ἐν πολλοῖς εἶναι πλασματική. Ἡ οἰκονομική κρίση ἔχει πλήξει ἀποκλειστικά τά καπιταλιστικά μοντέλα οἰκονομίας καί αὐτά θά πρέπει νά ἀναζητήσουν λύσεις. Ἐμεῖς δέν πιστεύουμε πώς οἱ οἰκονομικές λύσεις μποροῦν νά δοθοῦν σέ πανευρωπαϊκό ἐπίπεδο. Οἱ λύσεις μποροῦν νά δοθοῦν μόνο σέ ἐπίπεδο κράτους. Ἡ Πατρίδα μας μέ συνετή καί πραγματικά χρηστή διαχείριση, ὄχι ἁπλᾶ δέν ἔχει νά φοβηθεῖ ἀπό τήν οἰκονομική κρίση ἀλλά μπορεῖ νά δώσει καί τά φῶτα της καί πρός τά ἔξω, στό πῶς ἀντιμετωπίζονται αὐτοῦ τοῦ εἴδους τά προβλήματα.

Πρέπει ὅμως γιά νά γίνει αὐτό νά διώξουμε μακρυά τά τρωκτικά πού λυμαίνονται τόσα χρόνια τήν Ἑλληνική οἰκονομία καί δέν σέβονται τήν ἱερότητα τοῦ δημοσίου χρήματος. Στό οἰκονομικό μας πρόγραμμα περιγράφουμε μέ σαφήνεια καί ἀκρίβεια τήν ἀπόλυτη λύση τοῦ οἰκονομικοῦ ζητήματος στήν χώρα μας.


Εἶστε ὑπέρ τῆς ἔνταξης τῆς Τουρκίας καί τῆς FYROM στήν ΕΕ;


Μόνο ἐάν ἰκανοποιηθοῦν τά ζητήματα πού κακῶς χρονίζουν στήν ἐξωτερική μας πολιτική. Ἡ Τουρκία ἐάν θέλει νά ἐνταχθεῖ θά πρέπει νά σεβαστεῖ τήν ἐλευθερία τῆς Κύπρου, νά καταδικάσει καί νά καταργήσει τό ψευδοκράτος καί νά ἐλευθερώσει τήν Κύπρο ἀπό τά δεσμά τῆς διχοτόμησης. Θά πρέπει νά ἀποδεχθεῖ πλήρως τά σύνορα τῆς Πατρίδος μας καί στήν Θράκη, καί στόν Ἕβρο, καί στό Αἰγαῖο, ἐάν θέλει τήν στήριξή μας γιά τήν ἔνταξή της στήν Ε.Ε...


Τό ἴδιο ἀκριβῶς ἰσχύει καί γιά τά Σκόπια. Θά πρέπει νά διαλέξουν ἕνα ὄνομα πού δέν θά περιέχει τόν ὅρο «Μακεδονία», ἀλλά οὔτε ἄλλο παράγωγο ἤ συνώνυμό του. Σέ ἀντίθετη περίπτωση καί γιά τούς δύο ὑπάρχει ἡ στάση τῆς ἔνστασης...


Β) ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


Πιστεύετε πώς ἡ συνεχής σκανδαλολογία θά ἐπηρεάσει τούς Ἕλληνες πολίτες στίς Εὐρωεκλογές;


Θά πρέπει νά ἐπηρεάσουν τούς Ἕλληνες πολίτες αὐτά τά ἴδια τά σκάνδαλα καί ὄχι μόνο ἡ φιλολογία περί τῶν σκανδάλων, ἡ ὁποία ἐν πολλοῖς ἀποσκοπεῖ στό νά ἐπηρεάσει τούς ψηφοφόρους ὑπέρ κάποιου, πάλι, κόμματος ἐξουσίας.

Πρέπει νά συνειδητοποιήσει ὁ λαός μας ὅτι ἀπό τήν ἐποχή μετά τόν Καποδίστρια ἡ Πατρίδα μας κυβερνᾶται κατά κανόνα ἀπό ἀνθρώπους ἄσχετους, ἀδιάφορους ἤ καί πολεμίους τῶν Παραδόσεων τοῦ Ἔθνους μας καί ὑπερμάχους τῶν δόσεων τοῦ … “παρά”! Ἀπό ἀνθρώπους πού δέν νοιώθουν τό χρῆμα τοῦ λαοῦ σάν ἱερό χρῆμα!

Τά σκάνδαλα, λοιπόν, πρέπει νά ἀφυπνίσουν τόν λαό μας! Πρέπει νά τόν κάνει νά σκεφτεῖ! Δέν ἔχουμε πολύ χρόνο ἀκόμα στήν διάθεσή μας ἐάν θέλουμε νά ἀνακάμψει τό Ἔθνος μας.

Ἄν πάλι μᾶς ἀρέσει νά ἔχουμε ψεῦτες καί κλέφτες γιά πολιτικούς, τότε νά σταματήσουμε νά διαμαρτυρόμαστε.


Πρέπει νά συνειδητοποιήσουμε πώς μέ λόγια μόνο καί συνθήματα δέν γίνεται τίποτε. Ὁ τόπος θέλει ἔργα ἀπό ἀνθρώπους μέ ἦθος καί ἰδανικά.

Ὁ τόπος μας ἔχει ἀνάγκη ἀπό ΣΥΝΕΧΙΣΤΑΣ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, κάτι πού ὁλόψυχα ὅλοι μας στην Παράταξή μας ἔχουμε κάνει σκοπό ζωῆς.


Πολλοί σᾶς κατηγοροῦν ὅτι εἶστε «ἀκροδεξιό κόμμα» καί «κόμμα ἱερέων». Τί ἀπαντᾶτε;


Εἶναι ἴδιον καί χαρακτηριστικό τοῦ Ἕλληνα νά βάζει ταμπέλες σέ κάθε τι, ἔτσι ὥστε νά ἔχει τήν δυνατότητα νά τό ἀφορίσει ἤ νά τό καταδικάσει χωρίς νά μπεῖ στόν κόπο νά ἐξετάσει λεπτομερῶς τό ζήτημα.

Ἐάν μᾶς λένε ἀκροδεξιούς ἐπειδή ἀγαποῦμε τήν Πατρίδα μας, θά πρέπει νά διαβάσουν μέ προσοχή τί γράφουμε στήν ἱδρυτική μας διακήρυξη καί συγκεκριμένα πώς εἴμαστε ἐναντίον κάθε βιαίας μορφής ἐπιβολής ἐξουσίας, ἐναντίον τοῦ ρατσισμοῦ, ἐναντίον τοῦ νά μήν ἀναγνωρίζεται ἡ ἀξία τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης ὡς εἰκόνας τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ μας.


Ἀπό τήν ἄλλη μεριά, ἄν ἐννοοῦν πώς εἴμαστε κόμμα ἱερέων ἐπειδή ἐμπνευστές μας, ὁδηγοί μας μέ τό παράδειγμα καί τή ζωή τους ἀλλά καί μέ τίς γνώσεις καί τή διορατικότητά τους εἶναι οἱ ἱερεῖς μας, πού βιώνουν καί ἐνσαρκώνουν τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ καί ποιμαίνουν μέ αὐταπάρνηση καί ἀγάπη τόν Λαό Του, αὐτό μᾶς τιμᾶ! Αὐτό εἶναι τίτλος τιμής γιά μᾶς καί ὄχι μομφή!

Τί προτιμοῦν ἄλλωστε αὐτοί πού τό χρησιμοποιοῦν ὡς μομφή;

Προτιμοῦν τά Κόμματα πού τά κατευθύνουν οἰκονομικά συμφέροντα, στρατολογημένοι ἐπιχειρηματίες πού ἐλέγχουν τόν Τύπο καί τά Μ.Μ.Ε μέ σαφῆ πρόθεση νά βλάψουν τόσο τήν Πατρίδα μας ὅσο καί τήν ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ, ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ καί τήν Ἱερή Παράδοσή μας;

Πιστεύετε ὅτι τελικά ἡ φωνή πού ὑποστηρίζει τήν Ἑλλάδα καί τἡν Ὀρθοδοξία, ὅπως αὐτή ἐκφράστηκε μέσω τῶν ἐπιλογῶν καί θέσεων τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια,ἔχει θέση στή σύγχρονη Ἑλλάδα;


Φυσικά καί ἔχει! Ἡ πολιτική καί οἱ ἐπιλογές τοῦ Ἰ. Καποδίστρια ἔχουν κάνει μέχρι σήμερα τήν Γερμανία καί τήν Ἐλβετία τά κράτη πού εἶναι, μέ τήν ἀξιοζήλευτη ὀργάνωση καί κρατική δομή καί μέριμνα.

Ἡ πολιτική τοῦ Ἰ. Καποδίστρια βασιζόταν στό ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι αἰώνιος σέ αὐτή τή γή καί πώς μιά μέρα θά δώσει λόγο καί «ἐκτός τοῦ κόσμου τούτου» γιά κάθε του ἐπιλογή καί πράξη.

Συνεπῶς ὁ πολιτικός ἤ ὅποιος ἀποφασίσει νά ὑπηρετήσει τό ΚΟΙΝΟ συμφέρον θά πρέπει νά εἶναι ΠΟΛΛΑΠΛΑ ὑποχρεωμένος νά προσέχει, νά εἶναι σώφρων, ἠθικός καί κυρίως νά ἔχει κρυστάλλινη καί διάφανη προσωπική ζωή.

Αὐτό, ὅμως, μπορεῖ νά γίνει, μόνο ἐάν ὁ πολιτικός ἔχει πάρει ἀπόφαση νά ζήσει σύμφωνα μέ τό θέλημα καί τίς Ὁδηγίες τοῦ Θεοῦ. Ἐάν ὁ πολιτικός σέ προσωπικό ἐπίπεδο δέν ἔχει κατανοήσει τήν ἱερότητα τῆς θέσης πού κατέχει, ἐπιτρέπει στόν ἑαυτό του τά πάντα. Ὁ ψηφοφόρος μπορεῖ νά ἔχει ὅποιο τρόπο ζωής θέλει! Ὁ πολιτικός ὅμως, ὄχι!

Ὁ πολιτικός πρέπει νά ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ μέ ἐγγύηση τά Ἱερά Πιστεύματά του.


Θεωρεῖτε ὅτι ἡ ψῆφος τοῦ Ἕλληνα πολίτη στό κόμμα σας θά εἶναι μία ψῆφος διαμαρτυρίας ἤ συνειδητή πολιτική ἐπιλογή;


Κάθε ἄλλο παρά σάν ψῆφος διαμαρτυρίας μπορεῖ νά μεταφραστεῖ ἡ ψῆφος στήν Παράταξή μας...


Εἶναι αὐτές οἱ Ἐκλογές μιά πρόβα γιά τίς ἐπικείμενες Ἐθνικές Ἐκλογές, ὅποτε κι ἄν αὐτές γίνουν;


Γιά μᾶς δέν εἶναι τίποτε πρόβα, γιατί δέν ἀντιμετωπίζουμε τήν πολιτική σάν θεατρική παράσταση. Πρόβα εἶναι γι' αὐτούς πού παίζουν, ὑπολογίζουν, ἐξαπατοῦν τόν λαό. Γιά μᾶς εἶναι κάτι διαφορετικό...


Πεῖτε ἕναν καλό λόγο στόν Ἕλληνα πολίτη προκειμένου νά ψηφίσει ἐσᾶς στίς Εὐρωεκλογές καί ὄχι κάποιο ἄλλο κόμμα.


Οἱ Ἕλληνες πολίτες πού μᾶς γνωρίζουν – ἀλλά καί αὐτοί πού συνεχῶς μᾶς μαθαίνουν- δέν ἔχουν ἀνάγκη ἀπό «καλά λόγια» καί κολακεῖες καί ὑποσχέσεις. Ἀπ’ αὐτά ἔχουν χορτάσει τόσα χρόνια.

Τώρα, οἱ πολίτες ἔχουν ἀνάγκη ἀπό ἀνθρώπους πού θά τούς ποῦν τήν ΑΛΗΘΕΙΑ χωρίς νά κρύψουν τίποτα ἀπό πίσω της, ἀπό ἀνθρώπους πού ξέρουν τί θά πεῖ δουλειά καί οἰκονομία καί συνετή διαχείριση καί τιμιότητα. Ἀπό ἀνθρώπους πού βάζουν τό καλό τῆς πατρίδας τους καί τῶν συνανθρώπων τους πρίν ἀπό τό δικό τους. Αὐτές τίς ἐγγυήσεις θέλει πιά ὁ Ἕλληνας πολίτης, κι αὐτές ἐμεῖς τοῦ τίς δίνουμε.


Καλοῦμε νά μᾶς ψηφίσουν ὄχι μόνο οἱ πιστοί, μέ τούς ὁποίους ταυτιζόμαστε ἀπόλυτα στόν τρόπο ζωῆς καί Πίστεως, ἀλλά καί τούς τίμιους καί εἰλικρινεῖς ἀθρήσκους.

Αὐτοί δέν ἔχουν νά ζημιωθοῦν σέ τίποτα ἀπό τήν δική μας πίστη, ἔχουν, ὅμως νά ὠφεληθοῦν πολύ ἀπό τίς δικές μας ἠθικές καί πνευματικές δεσμεύσεις...





Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

Άς σώσουμε το σπίτι μας, πρίν νάναι πολύ αργά...





Παλαιά Αθήνα - Πλατεία Ομόνοιας !

Τάξη καί ασφάλεια...




Η είσοδος τής Ελλάδας στήν τότε ΕΟΚ καί η αποδοχή νέων νόμων, υποδείξεων, καί ντιρεκτιβών με αποκορύφωμα το πονηρό παιχνίδι τής Τουρκίας καί την επιβάρυνσή μας παραπάνω απ΄ ότι επέτρεπε η αγορά εργασίας μας, έφεραν τα παρακάτω αποτελέσματα πού διαβάζουμε...


Αυτό το κακό τής Αθήνας μοιραία θά επεκταθεί καί στήν Πάτρα, εάν δέν λάβουμε από τώρα τα μέτρα μας...



Ώ, Πάτρα, παλιά αρχοντική Πολιτεία !

Κοίταξε τώρα Ανατολικά και δές για λίγο τήν Αθήνα. Λάβε λοιπόν κι΄ εσύ τά μέτρα σου, και φρόντισε μη σ΄ εύρουν τά ίδια δεινά, και μάλιστα, λόγω του Λιμανιού σου ακόμη χειρότερα…



ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΜΑΣ ΕΒΑΛΕ ΚΑΙ ΣΕ «ΑΛΛΕΣ» ΣΚΕΨΕΙΣ…

« Η χώρα μας είναι το σπίτι μας. Ο λαός μας, το Έθνος μας, είναι η οικογένεια μας. Στο σπίτι μας μπορούμε να φιλοξενήσουμε ένα ορισμένο αριθμό ανθρώπων, όσων μας επιτρέπουν οι δυνάμεις μας. Όταν χρειαστεί το κάνουμε. Από παράδοση φιλοξενίας, πολιτισμό, Χριστιανικό πνεύμα, από την φυσική συμπάθεια μας προς τον αδύνατο. Όμως…


Όμως, δεν θα ριψοκινδυνέψουμε την ασφάλεια των παιδιών μας, δεν θα επιτρέψουμε στον φιλοξενούμενο ν΄ ανεβεί στο κρεβάτι μας, να μας αλλάξει συνήθειες, να φορέσει φερετζέ στις γυναίκες μας, δεν θα του επιτρέψουμε να θεωρήσει ότι μπορεί νά ανάψει φωτιά μες το σαλόνι μας, δεν θα του επιτρέψουμε να μας ζητήσει και τα ρέστα…


Χιλιάδες χιλιάδων λαθρομεταναστών συρρέουν στην χώρα μας. Η μεγάλη πλειοψηφία τους είναι δυστυχείς φυγάδες, άνθρωποι που θα ήθελαν μια τίμια δουλειά, ψωμί, στέγη, ασφάλεια για τους ίδιους και τα παιδιά τους και φύγανε από τόπους ρημαγμένους από τον πόλεμο και την πείνα.

Ένα κομμάτι τους είναι νταβαντζήδες, πρεζέμποροι, λαθρέμποροι...

Κάντε μια βόλτα στην Ομόνοια και θα τους δείτε. Κάντε μια βόλτα στα Τριμελή και Πενταμελή Εφετεία Κακουργημάτων και διαβάστε τα ονόματα των κατηγορουμένων στα εκθέματα.

Τεράστιο ποσοστό των κατηγορουμένων, συχνά η πλειοψηφία, στην εμπορία ναρκωτικών, στις ένοπλες ληστείες, τις διαρρήξεις και στην σωματεμπορία είναι αλλοδαποί.

Οι «στατιστικές» που αθροίζουν στην εγκληματικότητα τις ακάλυπτες επιταγές και την μη καταβολή εργοδοτικών εισφορών είναι για τα πανηγύρια. Αυτές οι τρίχες απευθύνονται σε Νεοταξικούς πιθήκους. Έχετε δει Αλβανό, Αφγανό, Σομαλό ή Ρουμάνο με μπλοκ επιταγών; Ούτε κι εγώ. Δείτε την βαριά εγκληματικότητα, την συμμετοχή των αλλοδαπών σε αυτήν και τα λέμε…

Σχεδόν όλοι όμως, πλην των Αλβανών και των λοιπών Βαλκάνιων, ερχόντουσαν κι έρχονται μέσω Τουρκίας.

Οι Τούρκοι, Κεμαλικοί πρωτοφασίστες ή Νεοοθωμανοί Ισλαμοφασίστες, έχουν στήσει μια τεράστια μηχανή προωθώντας αλλεπάλληλα κύματα λαθρομεταναστών στην Ελλάδα, χρεώνοντας κάθε ταλαίπωρο χιλιάδες δολάρια το κεφάλι. Μιλάμε για βιομηχανία.

Ο πρώτος δουλέμπορος είναι η ρατσιστική καμόρα που κυβερνάει την Άγκυρα. Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, ΜΙΤ, δουλέμποροι, Στρατοχωροφύλακες, Αστυνομία, Λιμενικό, Στρατός, όλοι στην Τουρκία συνεργάζονται για να γδάρουν τους δύστυχους κι ύστερα να τους πετάξουν στις ακτές μας ή στην από δω όχθη του Έβρου.

Έτσι από την μια κερδίζουν αμύθητα ποσά κι από την άλλη υπονομεύουν την οικονομία, την κοινωνία μας, την Εθνική μας Ασφάλεια...

Το κέντρο της Αθήνας έχει μετατραπεί σε προάστιο του Ισλαμαμπάντ ή του Μογκαντίσου.

Λαθρέμποροι, ντίλερ ηρωΐνης, νταβαντζήδες «δουλεύουν» νυχθημερόν, οι νιγηριανές πόρνες τους φτάνουν ως τον Κηφισό. Ενίοτε συμπλέκονται μέρα μεσημέρι με τσεκούρια και μαχαίρια.

Κοπάδια μαύρων με ζεμπίλια πουλάνες τσάντες, ζώνες, ότι φανταστείς. Συνήθως είναι «μαϊμούδες» κι οι πωλητές είναι το τελευταίο κομμάτι του πλοκαμιού που ξεκινά από την ναπολιτάνικη μαφία. Διαβάστε τα «Γόμορα». Αξίζει.

Οι Έλληνες μαγαζάτορες φεύγουν, οι τιμές της γης καταβαραθρώθηκαν. Περιμένετε να δούμε ποιοι θ΄ αγοράσουν κι ύστερα θα διώξουν του γαβριάδες και θα πουλάνε ή θα νοικιάζουν με χρυσάφι. Ότι έγινε με του Ψυρρή και το Γκάζι.

Φτιάξανε περιουσίες κάτι «σοσιαλιστές» υπουργοί και κάτι αδερφές, τιμητές των πάντων από τηλοψίας… Είχανε βλέπετε την κατάλληλη πληροφόρηση.

Λοιπόν, εμείς δεν θέλουμε το σπίτι μας να γίνει έτσι. Δεν θέλουμε τζαμί. Δεν θέλουμε μιναρέδες να διακόπτουν τον αττικό ορίζοντα. Δεν θέλουμε αγέλες Σομαλών κι Αφγανών ναρκεμπόρων να μαχαιρώνονται ντάλα μεσημέρι για τον έλεγχο της πιάτσας.

Να κλείσουμε την πόρτα μας. Να πετάξουμε έξω όποιον παρανομεί. Καμμία ανοχή. Πουθενά και σε τίποτα. Καμμία ανοχή στην πορνεία, την επαιτεία, το παράνομο εμπόριο.

Τα στρώνουν και πουλάνε έξω από τις πόρτες των καταστημάτων των Ελλήνων εμπόρων, τών νομοταγών εμπόρων που τους σκίζει η Εφορία, το ΤΕΒΕ, το ΙΚΑ...

Να τους στείλουμε πεσκέσι σε αυτούς που τα κονομήσανε για να τους σπρώξουν στην αυλή μας.

Να τους μαζέψουμε, όποιους μπήκαν παράνομα, σε στρατόπεδα, και να ξεσκαρτάρουμε ( και να βοηθήσουμε ) τους τίμιους ανθρώπους, τους πραγματικούς πρόσφυγες από τους νταβαντζήδες, τα παράσιτα και τους πρεζέμπορους…

Βίαιη επαναπροώθηση και σ΄ όποιον αρέσει.

Παρά τις μπούρδες που παπαγαλίζει η καθεστωτική ροζ «αριστερά», οι Έλληνες πουθενά δεν πήγανε ως ακρίδες, άναρχα, ως επιδρομείς.

Στην Γερμανία, στο Βέλγιο, στην Αυστραλία, στις ΗΠΑ πήγανε οργανωμένα ( μέσω ΔΕΜΕ ), συχνά τους περίμενε η δουλειά από πριν. Λίγοι ήταν αυτοί που ξεμπάρκαραν από βαπόρια στην Αμερική. Στην ουρά μήνες και χρόνια για να μεταναστεύσουν μετά από διαδικασίες επίπονες.

Καμμία ανοχή σε όσους απασχολούν παράνομους μετανάστες. Ο νόμος υπάρχει αλλά ποιος τον εφαρμόζει; Στην Ισπανία για να νοικιάσεις σπίτι πρέπει να έχεις νόμιμη παραμονή και πας μαζί με τον ιδιοκτήτη στην Αστυνομία να δηλώσεις την κατοικία σου, αλλιώς σας κόβουν και των δυο τα πόδια.

Θα προστατεύσουμε την χώρα μας, το σπίτι μας, τα παιδιά μας, την αισθητική μας; Ποιος θέλει 300.000 μουσουλμάνους στην Αθήνα;

Ποιος μας ρώτησε αν θέλουμε άλλη μια τεράστια μειονότητα που θεωρεί τις μανάδες και τις κόρες μας πουτάνες, γιατί δεν φοράνε μαντήλα και κυκλοφορούν με παντελόνια;

Ποιος μας ρώτησε εάν θέλουμε ν΄ ακούμε το κάλεσμα του μουεζίνη μέσα στην πόλη που πέθανε ο Καραϊσκάκης για την ελευθερία της;

Σίγουρα ίσως ενοχληθούν ορισμένοι από τα παραπάνω, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα...


Diktyo21 – Newsletter
http://www.diktyo21.gr/item.asp?ReportID=884


========================================

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ – ON LINE

Ανθρώπινη χωματερή πίσω από την Ομόνοια …
Το «ιστορικό κέντρο» της πρέζας, της πορνείας, της ανεργίας και της ανέχειας...

ΤΟ ΑΤΤΙΚΟ φως αντανακλάται εκτυφλωτικά πάνω στις πλάκες της ανακαινισμένης πλατείας στο Μοναστηράκι.
Στο κέντρο της, ένας βαλκάνιος πλανόδιος μουσικός παίζει τη «Λίμνη των κύκνων», χαϊδεύοντας τα στόμια των γεμισμένων με νερό ποτηριών που έχει αραδιάσει επάνω σε μια σκούρα θήκη. Ο μικρός ενισχυτής που έχει συνδέσει, αρκεί για να φθάσει η μουσική στη μέσα πλευρά της οδού Ερμού.

Εκεί, στη γωνία, τρεις νεαροί αστυνομικοί ελέγχουν τα έγγραφα ενός σακατεμένου

άνδρα, απροσδιόριστης καταγωγής. Το μόνο σίγουρο είναι ότι προ ολίγου είχε πάρει ηρωίνη και ότι την αγόρασε από την πιάτσα της χωματερής ανθρώπων που αφέθηκε να δημιουργηθεί από ένα αδιάφορο κράτος μέσα στο κέντρο του κέντρου της Αθήνας.

Μετά τα νεομποέμ καταστήματα ντιζάιν και τα θορυβώδη μπαράκια του Ψυρρή, μέσα στον ορυμαγδό των θορύβων από τα φορτηγά και τη μυρωδιά του κάρυ και του κύμινου, πίσω και πέρα από την πλατεία Θεάτρου κείται μια μικρή πολυεθνική Βαβέλ απελπισμένων, «αμαρτωλών», διαβόλων και αγγέλων.


Είναι η τριτοκοσμική πλευρά μιας Αθήνας που έχει χάσει την αθωότητά της προ πολλού. Είναι η Αθήνα της πρέζας, της πορνείας, της ανεργίας και της ανέχειας.

Γύρω από το μεσοπολεμικό κτίριο της ιστορικής Διπλαρείου Σχολής- που σε μια πολιτισμένη πόλη θα φιλοξενούσε και ένα λαμπρό μουσείο βιομηχανικού σχεδιασμού- εκτείνεται το κολαστήριο της πρωτεύουσας.

« Αυτή η γειτονιά πια είναι ένα καρκίνωμα που κάνει μετάσταση σε όλο το κέντρο και παρασύρει την πόλη σε βέβαιο θάνατο », μας λέει ένας υπάλληλος ξενοδοχείου της περιοχής.


« Τα πράγματα είναι δύσκολα και για εμάς. Ολα και όλοι έχουν θεριέψει » ομολογεί ένας πακιστανός ψιλικατζής. Φοβάται και δεν θέλει να πει περισσότερα, όπως όλοι όσοι δεν έχουν χαρτιά.


Τσακισμένα κορμιά...

Τσακισμένα κορμιά, σε ομάδες των δύο και των τριών, χτυπάνε ενέσεις το ένα στο άλλο. Κάποιοι το κάνουν άγαρμπα και το πεζοδρόμιο γεμίζει αίματα. Αλλοι περπατούν με χίλια ζόρια και ψάχνουν στα σκουπίδια για να φάνε.

Στην είσοδο της στοάς μπαινοβγαίνουν άνδρες καλοντυμένοι με σπορ αμφίεση και «καθαροί». Μοιράζουν «τσίκια» και φεύγουν, ενώ ύστερα από λίγο εμφανίζονται αστυνομικοί. Το «πάρτι» σταματάει προσωρινά για να ξαναρχίσει δριμύτερο. Ο φαύλος κύκλος δεν ολοκληρώνεται ποτέ και το παιχνίδι «πρέζα και αστυνόμοι» παίζεται όλη την ημέρα.

Συνήθως την πληρώνουν με σύλληψη οι ναρκομανείς, που ειδικά αν έχουν πιει τη « ζουζού », μπορεί και να μην καταλαβαίνουν τι συμβαίνει.


Οι έμποροι παραδέχονται ότι τους τελευταίους μήνες η αστυνόμευση έχει αυξηθεί. « Και πάλι,όμως,δεν αλλάζει τίποτε.Είμαστε καταδικασμένοι » λέει με θυμό ένας ξενοδόχος. « Σε λίγο καιρό θα το κλείσω και θα φύγω.

Αν διαβάσετε τι γράφουν οι ξένοι τουρίστες στο Διαδίκτυοόταν φεύγουν από την Αθήνα,θα ντραπείτε που είστε Ελληνες » επιμένει. Λίγο πιο πίσω, σε ένα μπακάλικο «εποχής», από αυτά που διατήρησαν χρώμα και χαρακτήρα αναλλοίωτο στον χρόνο, ο ιδιοκτήτης μιλάει και βρίζει: « Τους βλέπω τέσσερις- τέσσερις να φυλάνε καρτέρι.Κλέβουν και τα πρεζάκια,αλλά οι ξένοι κλέβουν παραπάνω.

Τους Κινέζους,που είναι ήσυχοι,τους έχουνε τσακίσει. Είμαστε όλοι μέχρις εδώ! ». Παρόμοιες ιστορίες αφηγούνται και άλλοι επιχειρηματίες της περιοχής. Μέσα σε αυτή την « ωραία ατμόσφαιρα » Ελληνες και ξένοι προσπαθούν να επιβιώσουν και να βγάλουν τα προς το ζην.


« Είμαι 26 χρόνια εδώ,όμως μεγαλώνω παιδιά και πιάνεται η ψυχή μουόποτε βλέπω τους νέους με τις σύριγγες. Με έχουν μάθει και συχνά με φωνάζουν “θεία”,ενώ μια κοπέλα με αποκαλεί “μάνα” » σημειώνει μια ευγενέσταση ιδιοκτήτρια φούρνου. Οι λιγοστοί κάτοικοι και οι εναπομείναντες επιχειρηματίες διηγούνται πρωτοφανή στιγμιότυπα της νέας τοπικής ιστορίας που βρίσκεται υπό δημιουργία.

« Τις προάλλες έβλεπα έναν πατέραο οποίος είχε φέρει εδώ το παιδί του για να δει από κοντά τα πρεζάκια και να μάθει τι είναι η πρέζα » διηγείται ένας δάσκαλος της περιοχής. Σε αυτή την κακή ταινία, που μοιάζει με ζωντανό εφιάλτη, λίγοι έξω από την περιοχή αντιλαμβάνονται το μέγεθος του προβλήματος. « Δεν θα το ξεχάσω ποτέόταν είδα έναν μικρό παιδί να χτυπά ένεση στο κεφάλι του.Ημαρτον! » λέει με τρόμο άλλος επαγγελματίας.

Εθνοτικές διενέξεις...


Πίσω από την πλατεία, δίπλα σε κάδους από όπου ξεχειλίζουν τα σκουπίδια, μια λαϊκή αγορά που παραπέμπει περισσότερο σε κωμόπολη της Ανατολής και λιγότερα στα κλασικά παζάρια της Αθήνας, ένα πολυεθνικό μπούγιο, αυστηρά ανδρικό, διαπραγματεύεται σκληρά τις τιμές στις ντομάτες και στα παντζάρια.

Σε ακτίνα δεκάδων μέτρων κτίρια- ερείπια φιλοξενούν εμιγκρέδες από κάθε γωνιά του πλανήτη. Ο Τρίτος Κόσμος έχει ανοίξει μια άτυπη πρεσβεία μέσα στην καρδιά των Αθηνών, με ένα δειγματολόγιο από όλες τις φυλές του Ισραήλ. Λίγοι αντιλαμβάνονται γιατί στην «εύφορη» πλευρά του Ψυρρή, τα εγκαταλειμμένα κτίρια είναι ερμητικά κλειστά. « Είναι ο μόνος τρόπος για να μην τα καταλάβουνοι ξένοι » θα μας πει μια παλαίμαχη σερβιτόρα της περιοχής.

Αν οι δρόμοι του αθηναϊκού κέντρου μεταφέρονταν στη γεωπολιτική σκακιέρα, η οδός Αγίου Κωνσταντίνου θα έπαιζε τον ρόλο της χερσονήσου του Σινά, δηλαδή το σύνορο Ασίας- Αφρικής.

Από την Πειραιώς, προς του Ψυρρή, διαμένουν οι Ασιάτες- Πακιστανοί, Αφγανοί, Μπαγκλαντεσιανοί οι περισσότεροι.

Πέρα από την Αγίου Κωνσταντίνου ζει ένα μωσαϊκό Σομαλών, Ερυθραίων, Νιγηριανών και Σουδανών- με τους τελευταίους να έχουν μεταφέρει στην Ελλάδα και τις εθνοτικές τους διενέξεις.

Στη γκρίζα ζώνη του μεγάλου δρόμου για τον Πειραιά τα πρεζάκια στην Ομόνοια διατηρούν την «ελληνικότητα» της περιοχής,

ενώ στον ρόλο κυανόκρανου λιγοστοί Ρώσοι και Γεωργιανοί, κοντά στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου.


Στην επέκταση της Μενάνδρου, πέρα από την Πειραιώς, το πληθυσμικό μείγμα αλλάζει. Οι φάτσες σκουραίνουν, οι γυναίκες κάνουν την αναπάντεχη εμφάνισή τους, ενώ τα παιδικά κλάματα ακούγονται νοερά μέσα στη βοή μιας αλλόκοτη πόλης. Στο εσωτερικό κτιρίων μονολιθικής αισθητικής, χτισμένων όπως όπως στην περίοδο της ανοικοδόμησης, με σκόνη να συσσωρεύεται πάνω τους για δεκαετίες, εκατοντάδες άνθρωποι στοιβάζονται σε μικρά, ανήλιαγα δωμάτια.

Το Εθνικό Θέατρο...

Ανάμεσα σε παλιά πορνεία, «ροζ» δωμάτια και ξενοδοχεία και ξενώνες για τους απελπισμένους του Τρίτου Κόσμου, στέκει ανακαινισμένο το Εθνικό Θέατρο.

Ακροβολισμένοι τσιλιαδόροι σε κάθε γωνιά βλέπουν ποιος περνάει και τι κουβαλάει. Ενας άλλος κώδικας, μη κατανοητός από τους ντό πιους, εφαρμόζεται εδώ. Αλλα βλέμματα, άλλες συνήθειες και συχνά άλλες επιδιώξεις. Λίγο πιο πάνω, στο χειμαζόμενο Παλιό Εφετείο, κρέμονται στρώματα και κουβέρτες από τα παράθυρα.

« Ενας θεός ξέρει τι γίνεται εκεί μέσα » λέει μια καθαρίστρια που μόλις τελείωσε το μεροκάματο. Αλλοι καταστηματάρχες αρνούνται να μιλήσουν, όχι από φόβο αλλά από αγανάκτηση.

« Είμαι 62 χρονών.Ξέρετε τι έχω τραβήξει εδώ;Πού ήσασταν τόσα χρόνια; » αναρωτιέται με οργή μια έμπορος της γειτονιάς.

Απέναντι ακούγονται ακαταλαβίστικες βρισιές. « Η συνήθης ώρα της μάχης » λένε οι άνθρωποι της περιοχής. Αφρικανές με όμορφες, λινές μαντίλες παίρνουν τα μωρά και φεύγουν τρέχοντας. Μέσα, στον διάδρομο της πολυκατοικίας-«κολαστηρίου», οι άνδρες ανταλλάσσουν μπουνιές. Εκεί μένουν εκατοντάδες άνθρωποι όπως όπως, με ανύπαρκτη υγιεινή και υπό άθλιες συνθήκες.


Στη μέση της Μενάνδρου ο δήμος έχει σπάσει την άσφαλτο για να επιδιορθώσει το δίκτυο της αποχέτευσης. « Εδώ είναι η πολυκατοικία που ψάχνεις » λένε οι εργάτες.

Σε ένα κτίριο του 1950, σκοτεινό, βγαλμένο από ταινία του Φριτς Λανγκ, με σπασμένα θυροτηλέφωνα, αναρίθμητοι παρίες της παγκοσμιοποίησης ζούσαν για μήνες χωρίς αποχέτευση. Ολα έπεφταν στον ακάλυπτο και η οσμή είναι απαίσια. Η είσοδος στην πολυκατοικία δεν είναι καθόλου καλή ιδέα, αφού δεκάδες βλέμματα κοιτούν απειλητικά.

Στην ψυχή της πόλης, η ελληνική δημοκρατία αποδήμησε προ πολλού και μια πολυπλόκαμη ανθρωπιστική κρίση, με πρόσφυγες, ανέργους, λαθρομετανάστες, κακοποιούς, ντίλερ και θύματα του τράφικινγκ, «τρέχει» μόνη της και ιλιγγιωδώς. Οσο ο ήλιος πέφτει, κοπέλες από τη Νιγηρία, ντυμένες «ελαφρά», ετοιμάζονται να λάβουν τις γνωστές θέσεις στην οδό Ευριπίδου.


Το βλέμμα της πείνας...

Πίσω στο Δημαρχείο της πλατείας Κοτζιά, το άγαλμα του Περικλή ατενίζει τον Λυκαβηττό. Απέναντί του, πίσω από τους κάδους, ένα πρεζάκι κοιμάται καθιστό, πάνω σε χαρτόνια και πλαστικές σακούλες.

Στο χέρι του κρατάει ακόμη ένα μισοφαγωμένο κρουασάν. Ενα άπλυτο, κοκαλιάρικο πιτσιρίκι από την Ασία πάει να του το αρπάξει. Το βλέμμα του παιδιού ανακλάται πάνω στα φυμέ τζάμια των σκούρων, υπηρεσιακών πολυτελών αυτοκινήτων. Είναι αυτό, το βλέμμα της πείνας…


http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=260516&dt=22/03/2009


Επικίνδυνα αυτοκόλλητα στα σήματα και στα φανάρια…

















Ψάχνοντας στο σκοτάδι! Να στρίψω κάτω, ή απαγορεύεται; Πού είναι το βέλος στην πινακίδα, προς τα κάτω ή προς τά πάνω; Βλέποντας τις μούρες τών παρκαρισμένων αυτοκινήτων, προς τα πάνω ή προς τα κάτω, βγαίνουν και κάποια χρήσιμα συμπεράσματα…


Κύριοι αρμόδιοι μήπως ξέρετε πού είναι τά βέλος και τα βέλη χιλιάδων πινακίδων; Προς τα πάνω ή προς τά κάτω;

Αν μάθετε, σφυρίξτε μας κλέφτικα και θα καταλάβουμε…


Εάν πάλι δεν μάθετε, δεν πειράζει, ποτέ άλλωστε δεν ξέρατε και ούτε θα ενδιαφερθείτε τώρα και να τά διορθώσετε…


Αφήστε τον καιρό ήσυχα να περνάει μέχρι πού να σκοτωθεί ο γυιός κανενός μεγαλόσχημου Υπουργού ή καί ο ίδιος, κανενός πολιτικού, Κυβερνητικού, μεγαλογιατρού και δικηγόρου, κανενός μεγαλοεκδότου ή δημοσιογράφου, και τότε θ΄ ακούσουμε τις γνωστές κλαψιάρικες φωνές για το « φοβερόν ατύχημα»…

Καί εάν ποτέ συλληφθεί καί κανένας "αυτοκολλητάκιας", τότε τά Δικαστήρια καί οί Ανακριτές τούς αθωώνουν, ώστε διαβάζοντας την επόμενη στίς εφημερίδες τήν γνωστή στα Ελληνικά δικαστικά δεδομένα:

" καί αφέθηκε ελεύθερος..."

ευχαριστούμεθα πράγματι άπαντες...
( Μέ τίς υγείες μας δηλαδή, καί πάντα τέτοια...)

Ώ, Πάτρα, άτυχη Πολιτεία, σε τι αδιάφορους καί αναρμόδιους έχεις πέσει…



ΠΑΡΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ….

Μια διαφορετική, επικίνδυνη ... μόδα ξεκίνησε από την «τρέλα» των οπαδών για την αγαπημένη τους ομάδα.

Οι «κολλημένοι με την μπάλα», κολλούν εκατοντάδες αυτοκόλλητα των συλλόγων που υποστηρίζουν, σε πινακίδες σήμανσης της τροχαίας και σε φωτεινούς σηματοδότες.

Το γεγονός, τελευταία, έχει πάρει διαστάσεις, εξαπλώνεται σε όλη τη χώρα και σε αρκετές περιπτώσεις προκαλεί ακόμη και τροχαία ατυχήματα...


Με μια προσεκτική ματιά, οι οδηγοί διαπιστώνουν τη συνήθεια των οργανωμένων οπαδών να κολλούν αυτοκόλλητα των αγαπημένων τους ομάδων στα σήματα της τροχαίας, σε πινακίδες των δήμων, σε στύλους, σε κάδους απορριμμάτων και φανάρια.

Σε ορισμένες, μάλιστα, περιπτώσεις, τα αυτοκόλλητα είναι τόσο πολλά, που κρύβουν ακόμη και το STOP, την απαγόρευση στροφής αριστερά ή δεξιά, την προειδοποίηση για διάβαση πεζών.

Το φαινόμενο γίνεται πιο έντονο συνήθως πριν από ποδοσφαιρικούς αγώνες, παρά τις προσπάθειες που κάνουν οι δήμοι για να καθαρίσουν τις πινακίδες από τα αυτοκόλλητα.

Εκτός όμως από τα αυτοκόλλητα ομάδων, σε προεκλογικές περιόδους, όπως αυτή ενόψει των Ευρωεκλογών της 7ης Ιουνίου, εμφανίζονται και … κομματικά αυτοκόλλητα.


«Είναι ο μόνιμος βραχνάς μας. Σε καθημερινή βάση έχουμε στους δρόμους μια στρατιά ανθρώπων για να καθαρίζουν τα αυτοκόλλητα και τις αφίσες τόσο από τις πινακίδες της τροχαίας, όσο από τις πινακίδες για τα αξιοθέατα της Θεσσαλονίκης και τα φανάρια.

Το κόστος είναι μεγάλο. Και ενώ τη μια ημέρα τα καθαρίζουμε, την επόμενη τα ξανακολλάνε», δήλωσε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο αντιδήμαρχος Καθαριότητας και Πρασίνου του δήμου Θεσσαλονίκης, Κώστας Καζαντζίδης.


Όπως ανέφερε ο κ. Καζαντζίδης, σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχει σοβαρός κίνδυνος τροχαίων, καθώς οι οδηγοί δεν μπορούν να δουν τα φανάρια ή τα σήματα της τροχαίας:

«Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος, αφού τα αυτοκόλλητα, σε πολλές περιπτώσεις, καλύπτουν τα φανάρια και οι οδηγοί δεν ξέρουν εάν είναι πράσινο ή κόκκινο».


Σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο, η κατάσταση είναι δυσφημιστική για τη χώρα μας, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, οπότε έρχονται τουρίστες, οι οποίοι δεν μπορούν να ενημερωθούν από τις ανάλογες πινακίδες για τα μέρη που θέλουν να επισκεφτούν, καθώς αρκετές είναι γεμάτες από αυτοκόλλητα.

«Μας λείπει η παιδεία. Σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Εμείς, σε καθημερινή βάση έχουμε στο δρόμο δώδεκα εργαζόμενους και δύο οχήματα για να ξύνουν τα αυτοκόλλητα. Το κόστος για τον καθαρισμό είναι μεγάλο και αυτό βαρύνει όλους τους πολίτες», σημείωσε ο κ. Καζαντζίδης.

Το χειρότερο, σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο Καθαριότητας, είναι πως στο 99% των περιπτώσεων δεν αποδίδονται ευθύνες, αφού δύσκολα μπορεί να εντοπιστεί αυτός που έχει κολλήσει τα αυτοκόλλητα.

«Απευθυνόμαστε συνήθως στις ομάδες ή στα κόμματα. Αυτοί δεν αποδέχονται την ευθύνη και μας παραπέμπουν στους διαφημιστές, οι οποίοι με τη σειρά τους μας λένε πως υπεύθυνοι είναι οι ίδιοι οι πολίτες. Άρα στο 99% των περιπτώσεων δεν μπορούμε να τιμωρήσουμε κάποιον», είπε χαρακτηριστικά.


Η καταστροφή των πινακίδων, σύμφωνα με το νόμο, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης δύο ετών. Οι οπαδοί των ομάδων, όμως, τονίζουν πως με τα αυτοκόλλητα «οριοθετούν» την περιοχή τους και αυτό το κάνουν γνωστό και στους αντίπαλους φιλάθλους.

Εκτός από το κόστος για τον καθαρισμό των πινακίδων, υπάρχει και το κόστος της αντικατάστασης, διότι οι πινακίδες φθείρονται από τα αυτοκόλλητα και οι αρχές είναι υποχρεωμένες να τις αντικαταστήσουν σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα.

ΑΠΕ - ΜΠΕ